Το δίλημμα

Άρθρο του Κρίκη Πέτρου, υποψηφίου δημάρχου Λάρισας με τη Λαϊκή Συσπείρωση.

Οι αιτίες του εγκλήματος που διαπράττεται αυτές τις μέρες στη Θεσσαλία, με νεκρούς, αγνοούμενους, κατεστραμμένες υποδομές, χιλιάδες πλημμυρισμένα σπίτια και καταστήματα, δεκάδες χιλιάδες στρέμματα με καλλιέργειες και κτηνοτροφικές μονάδες, δεν μπορούν να κρυφτούν κάτω από τη λάσπη.

Αυτές τις μέρες ακούσαμε πολλά από κυβέρνηση, δημοτική και περιφερειακή αρχή: Ότι «κάναμε ό,τι μπορούσαμε, ο κρατικός μηχανισμός ήταν έτοιμος και λειτούργησε», ότι «φταίνε τα ακραία καιρικά φαινόμενα».

Θέλουν να συνηθίσει ο λαός ότι αυτή θα είναι η «κανονικότητα» με κάθε έντονο καιρικό φαινόμενο, να «βγάλουν λάδι» την πολιτική που οδηγεί σε τέτοιες καταστροφές και να εμπεδώνεται σε κάθε περίπτωση η λεγόμενη «ατομική ευθύνη».

Αλήθεια όμως, φταίνε τα «ακραία» καιρικά φαινόμενα, που ο Δήμος Λάρισας και η Περιφέρεια Θεσσαλίας δεν είχαν μια σειρά από εργαλεία, μηχανήματα, αλλά και το αναγκαίο προσωπικό; Οι πρόσφατες «ευχαριστίες» του κ. Καλογιάννη προς τους εθελοντές, δεν μπορεί να κρύψει την εικόνα των εξαντλημένων υπαλλήλων της καθαριότητας, να γεμίζουν τσουβάλια με άμμο μετά τα μεσάνυχτα της Τετάρτης επειδή δεν υπήρχε το επαρκές προσωπικό.

Το προδιαγεγραμμένο έγκλημα έχει την σφραγίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης όπου με σχετικές οδηγίες όριζε ότι τα κράτη – μέλη πρέπει να εφαρμόζουν σχέδια “που δεν συνεπάγονται υπερβολικό κόστος στον τομέα της διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας”, διακρίνοντας, μάλιστα, “περιοχές που στερούνται σημασία, π.χ. αραιοκατοικημένες περιοχές ή ακατοίκητες περιοχές ή σε περιοχές με περιορισμένους οικονομικούς πόρους”. Όπως έχει και την σφραγίδα των διαδοχικών κυβερνήσεων, περιφερειακών και τοπικών αρχών, που από το 2017 γνώριζαν για τον κίνδυνο πλημμύρας στη Θεσσαλία και την άφησαν να πνιγεί! Γιατί αντιμετωπίζουν την αναγκαία αντιπλημμυρική προστασία ως «περιττό κόστος», ενώ την ίδια ώρα ιεραρχούνται έργα που αποφέρουν κέρδη στο κεφάλαιο.

Έτσι στη Θεσσαλία, που δίνονται εκατομμύρια ευρώ για να γίνει κόμβος μεταφορών και ενέργειας, για επενδύσεις στην «πράσινη ανάπτυξη», στην «κυκλική οικονομία» και την ανάκτηση ενέργειας από τα σκουπίδια, για επενδύσεις στον τουρισμό και στις αμερικανατοϊκές «βάσεις του θανάτου», οι λαϊκές οικογένειες πνίγονται, οι μικρομεσαίοι αγρότες ξεκληρίζονται, με τα «αρπακτικά» έτοιμα να προχωρήσουν τα νέα σχέδια επενδύσεων, βγάζοντας νέα κέρδη από τη διαχείριση της καταστροφής προς «όφελός» τους.

Ορισμένοι αναρωτιούνται και δικαίως. Είναι δυνατόν το 2023 να ζούμε στο έλεος των πλημμυρών, των σεισμών, των πυρκαγιών;. Ορισμένα στοιχεία είναι αποκαλυπτικά:

Η Περιφερειακή αρχή του κ. Αγοραστού στο τεχνικό πρόγραμμα 2024 δίνει 55 εκατ. ευρώ επιχορηγήσεις σε επιχειρηματικούς ομίλους (20 εκατ. από τον «αναπτυξιακό» νόμο και 35 εκατ. από το ΕΣΠΑ) και προϋπολογίζει ψίχουλα για αντιπλημμυρική, αντιπυρική, αντισεισμική θωράκιση.

Επίσης, το ΕΣΠΑ 2014 – 2020 είχε προϋπολογισμό πάνω από 2,17 δισ. ευρώ. Τα 550 εκατ. ευρώ (24,3%) προϋπολογίζονταν για τεχνικά έργα και έργα υποδομών, αλλά τη μικρότερη χρηματοδότηση ανάμεσα στους θεματικούς στόχους είχε ο στόχος «κλιματική αλλαγή – πρόληψη», που παίρνει μόλις 13,8 εκατ. ευρώ, δηλαδή μόλις το 0,58% της χρηματοδότησης!

Αντίστοιχα, μόλις πριν από 10 μέρες, στο τελευταίο Δημοτικό Συμβούλιο της θητείας του, ο απερχόμενος δήμαρχος Λάρισας, των ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ κ.ά. διαφήμιζε τα 35 εκατ. ευρώ από το ΠΕΠ Θεσσαλίας που τάχα θα «απογειώσουν» την πόλη, με έργα αστικών αναπλάσεων και διασύνδεσης των πολιτιστικών μνημείων για την τουριστική ανάπτυξη της πόλης. Η πραγματικότητα όμως τους προσγείωσε ανώμαλα στον βούρκο, καθώς στην Λάρισα άλλαξαν δυο δημοτικές αρχές και έχει 23 χρόνια να γίνει κάποιο αντιπλημμυρικό έργο.

Ακόμα και τα όποια αντιπλημμυρικά έργα εξαγγέλλονται, συνήθως μετά από μεγάλες καταστροφές, στην πορεία και αν γίνουν, με περικοπές στα κονδύλια, αποτελούν τελικά «μπαλώματα», συνιστούν αποσπασματικές παρεμβάσεις και πολλές φορές μεταφέρουν το πρόβλημα από τη μία περιοχή στην άλλη, αφού δεν είναι ολοκληρωμένα, με βάση τη λεκάνη απορροής. Το πρόβλημα αυτό αναδείχτηκε ιδιαίτερα στον γειτονικό νομό της Καρδίτσας, όπου δεκάδες χωριά βούλιαξαν ξανά στις λάσπες 3 χρόνια μετά τις καταστροφικές πλημμύρες του «Ιανού».

Ας σκεφτεί ο εργαζόμενος λαός:

Τι τοπικές αρχές και εκλεγμένους έχει ανάγκη;

Τέτοιες όπως των ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ κ.α. στη Λάρισα, ή της ΝΔ στην περιφέρεια, που όταν απαιτεί έργα αντιπλημμυρικής ή αντιπυρικής προστασίας, να του απαντούν ό,τι και οι κυβερνήσεις; Πως «οι πόροι δεν φτάνουν», να του συστήνουν «ατομική ευθύνη» ως «αναρμόδιοι», με αποτέλεσμα να ζούμε τραγωδίες όπως η πρόσφατη;

Ή ακούραστους αγωνιστές που θα παλεύουν μαζί του, που δεν θα συμβιβάζονται με το ασφυκτικό πλαίσιο, αλλά θα δίνουν μάχες ενάντια σε καθετί που μπαίνει εμπόδιο στην ανακούφιση του λαού; Που μαζί του θα διεκδικούν αποφασιστικά όσα χρειάζονται, που δεν θα αφήνουν τελικά σε «χλωρό κλαρί» κυβερνήσεις και επιτελεία, ή εκλεγμένους «μπροστινούς» κυβερνήσεων και αστικών κομμάτων που αναλαμβάνουν ρόλο «πυροσβέστη», στις λαϊκές αντιδράσεις και διεκδικήσεις;

Τέτοιους σαν τους εκλεκτούς των ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ κ.α στους δήμους της περιοχής μας που δεν μπορούν να «διαχειριστούν» ούτε τη βοήθεια που συγκεντρώνει η αλληλεγγύη του κόσμου;

Ή αυτούς που μπήκαν μπροστά για να σωθεί ο λαός, για να οργανωθεί η αλληλεγγύη, για να εξασφαλιστεί νερό, φαγητό και ό,τι άλλο ήταν αναγκαίο σε όσους ξεσπιτώθηκαν, για να οργανωθεί και να εκφραστεί η διεκδίκηση των πληγέντων;

Η απάντηση απέναντι σε όλα αυτά είναι οι κομμουνιστές. Ο λαός έχει ανάγκη από περισσότερους εκλεγμένους της «Λαϊκής Συσπείρωσης», από περισσότερους λαϊκούς αγωνιστές δημάρχους «Πελετίδηδες», που δείχνουν και στην πράξη ότι για να παλέψουν για ολοκληρωμένα έργα αντιπλημμυρικής και αντιπυρικής προστασίας, αντισεισμικής θωράκισης, για να απαιτήσουν χρηματοδότηση αλλά και γιατί χρειάζεται σύγκρουση με την πολιτική που εμπορευματοποιεί τη γη, που έχει ως πρώτη προτεραιότητα τον χωροταξικό σχεδιασμό των επενδυτικών πρότζεκτ του Ταμείου Ανάκαμψης, στα οποία δεν χωράνε έργα όπως τα παραπάνω.

Το δίλημμα «τα κέρδη τους ή οι ζωές μας» να γίνει κριτήριο ψήφου!