Για την αστυνομία, «ζήτημα τιμής» είναι η διάλυση της σχέσης πολιτικών-ολιγαρχών-χούλιγκαν!

Του Νίκου Ράπτη**

Όλες οι διοικήσεις των μεγάλων ΠΑΕ -και πολλές μικρότερων- υποθάλπουν παντοιοτρόπως τις ομάδες των «φανατικών» οπαδών των ομάδων τους. Υπάρχει ένα κοινό πάτερν στη στόχευση, στη μεθοδολογία και στα αποτελέσματά τους. Οι ολιγάρχες προσφέρουν στους χούλιγκαν αναγνώριση, κύρος, μεροκάματα, πολιτική ασυλία, νομική υποστήριξη, εισιτήρια και εξοπλισμό… Δημιουργούν ένα περιβάλλον στο οποίο χιλιάδες απόκληροι νέοι βρίσκουν ταυτότητα και νόημα ύπαρξης. Σε αντάλλαγμα, αυτό το υποπρολεταριάτο τους ανταποδίδει τυφλή υποστήριξη των συμφερόντων τους, λαοφιλία, κοινωνικό έρεισμα.

Η βία και το έγκλημα είναι οι (δεδομένες, προεξοφλημένες και γνωστές τοις πάσι) «παράπλευρες απώλειες» αυτής της κοινής πρακτικής. Τους Άλκη Καμπανό, Μιχάλη Κατσουρή, Γιώργο Λυγγερίδη, τους σκότωσε το ίδιο χέρι.

Όταν η Χρυσή Αυγή δολοφονούσε μετανάστες και πρόσφυγες, τα θύματα δεν είχαν τη δύναμη να θεωρήσουν τη διαλεύκανση αυτών των εγκλημάτων «ζήτημα τιμής». Για δικούς του λόγους, αυτό το έκανε το πολιτικό σύστημα. Όλα τα εγκλήματα θεωρήθηκαν δικαστικά τμήμα του ιδίου φαινομένου, οι πραγματικά υπεύθυνοι βρέθηκαν και καταδικάστηκαν σε βαριές ποινές. Δεν χαθήκαμε στο σόου να πιάνουμε σκόρπια τον ένα και τον άλλο φτωχοπρόδρομο φασίστα φονιά. Τα βάλαμε με τους εγκεφάλους, όχι με τα εκτελεστικά όργανα. Η δολοφονία του Γιώργου Λυγγερίδη έδειξε πως στη θέση των προσφύγων, ως θύματα «παραστρατιωτικών» ομάδων με υψηλή κάλυψη, μπορεί να μπαίνουν και οι αστυνομικοί.

Όπως γράφει ο Άγγελος Τσέκερης στην Εφημερίδα «Η Αυγή», σχετικά με τις μεγαλοστομίες της Κυβέρνησης για πάταξη της βίας, «τίποτα… δεν πρόκειται να γίνει, γιατί η κυβέρνηση δεν θα τολμήσει να θίξει το τρίγωνο επιχειρηματίες-οπαδοί-ομάδες κρούσης, που αποτελεί το μοντέλο οργάνωσης των ποδοσφαιρικών ομάδων και διαθέτει ΜΜΕ, οικονομική δύναμη, ψήφους και, αν χρειαστεί, ρόπαλα». Εάν οι αστυνομικοί θεωρούν πράγματι «θέμα τιμής» τη διαλεύκανση της δολοφονίας του Γιώργου Λυγγερίδη πρέπει να υποδείξουν με παρρησία τους ηθικούς αυτουργούς της οπαδικής βίας, τους ολιγάρχες και όσους πολιτικούς λειτουργούν ως ο «πολιτικός βραχίονάς» τους στους θεσμούς. Με άλλα λόγια: θα τιμήσουν τη μνήμη του ηρωικού τους συναδέλφου μόνο εάν γίνουν η αιχμή του δόρατος στη μάχη για χειραφέτηση της κοινωνίας από την υποταγή της στο μαφιακό χρήμα -και πάντως όχι σπρωχνόμενοι (ορισμένοι εξ αυτών) για το ποιος θα πρωτοαποσπαστεί στη… φρουρά των ολιγαρχών!

**Ο Νίκος Ράπτης είναι εκπαιδευτικός και περιφερειακός σύμβουλος Θεσσαλίας.