Ο «Καλλικράτης», ο «Κλεισθένης Ι» και η απόλυτη σιωπή!

Του Βασίλη Ραούλη

Όταν μια Κυβέρνηση παρεμβαίνει νομοθετικά στο χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, είναι λογικό να αναμένεις τις απόψεις όσων ασχολούνται με αυτήν. Πολύ περισσότερο όταν αυτοί δεν «τσιγκουνεύτηκαν» χαρακτηρισμών και κριτικής για το προηγούμενο νομοσχέδιο.

Μου προξενεί εντύπωση η απόλυτη σιωπή των πρώην μελών της «Λαρισαίων Πόλις», που σήμερα δραστηριοποιούνται στη «Συμπαράταξη Λαρισαίων». Ακόμη μεγαλύτερη εντύπωση μου προκαλεί η σιωπή όσων εξ αυτών (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων),  δραστηριοποιούνται στο Κίνημα Αλλαγής.

Και είναι λογικό να αναρωτιέται κάποιος τι γίνεται, όταν οι ίδιοι δε δίστασαν να προσυπογράψουν την κοινή διακήρυξη των τριών παρατάξεων από την οποία είχε προκύψει η «Συμπαράταξη», κατακεραυνώνοντας τον «Καλλικράτη» και την τότε Κυβέρνηση, φθάνοντας στο σημείο να μιλούν για …διάλυση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης!

 Θυμίζω, για την ιστορία, τι υποστήριζαν:

«Η τοπική αυτοδιοίκηση μέσα σ ‘ αυτό το περιβάλλον ζει το δικό της δράμα. Ο Καλλικράτης δεν έλυσε κανένα από τα γνωστά διαχρονικά προβλήματά της, όπως είναι τα οικονομικά και το μοντέλο διοίκησης των Δήμων. Το αντίθετο μάλιστα. Τα όποια θετικά σημεία είχε έμειναν γράμμα κενό (π.χ. συνήγορος του πολίτη στο Δήμο Λάρισας) και μέσα στην κρίση οδήγησε σε αρνητικά αποτελέσματα, επιτείνοντας την διάλυση των δήμων. Οι παλιοί συμμετοχικοί θεσμοί, όπως τα συνοικιακά συμβούλια, «αναβαθμίστηκαν» σε διαμερισματικά συμβούλια και μετατράπηκαν σε εκλογικούς μηχανισμούς. Η μεγάλη πληθυσμιακή διόγκωση των Δήμων απομάκρυνε ακόμα περισσότερο τους αιρετούς από τον απλό πολίτη.»

Ο Καλλικράτης λοιπόν επέτεινε τη … διάλυση των Δήμων!

Και συνέχιζαν:

«Η τοπική αυτοδιοίκηση σήμερα βρίσκεται σε βαθιά κρίση ως αποτέλεσμα εφαρμοζόμενων αντιλαϊκών και αντι-αυτοδιοικητικών κυβερνητικών πολιτικών. Οι τελευταίες μάλιστα εξελίξεις στο χώρο της Τ.Α. διαμορφώνουν καταστάσεις αρνητικές εκρηκτικές και επικίνδυνες, με υπαρκτό τον κίνδυνο κατάρρευσής της. Η οικονομική ασφυξία, οι απολύσεις προσωπικού, η κατάργηση αρμοδιοτήτων ή η  παραχώρηση νέων χωρίς τους αντίστοιχους οικονομικούς πόρους, η άμεση ή έμμεση ιδιωτικοποίηση σημαντικών δραστηριοτήτων της, κοινωνικών αγαθών (π.χ. νερό) και υπηρεσιών και  η εγκατάλειψη κάθε κοινωνικής πολιτικής οδηγούν την Τοπική αυτοδιοίκηση σε αργό θάνατο και στερούν από  τον πολίτη την πρόσβαση σε σημαντικές για την ποιότητα της ζωής του υπηρεσίες. Η Τοπική Αυτοδιοίκηση από διακριτός, δημοκρατικός πόλος άσκησης τοπικής εξουσίας  μετατρέπεται  σε απλό διαχειριστή-υπηρεσία της κεντρικής εξουσίας.»

Κατάρρευση, αργός θάνατος, αντι-αυτοδιοικητικές πολιτικές, διαχειριστής κ.τ.λ.

Έτσι έπρεπε να αφομοιωθεί μια παράταξη για να βρούνε πεδίο έκφρασης οι προσωπικές στρατηγικές των εμπνευστών της…

Και σήμερα;

Τι άραγε έχουν να πουν οι τότε πρωταγωνιστές για την Κυβερνητική πρόταση των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ; Πως αλήθεια κρίνουν τον «Κλεισθένη»;

Στο προτεινόμενο νομοσχέδιο υπάρχει η έκφραση της πολιτικής πρότασης των σημερινών κυβερνώντων για την Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Γιατί σιωπούν;

Από το 2014 μέχρι και σήμερα κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι …

Η χώρα έζησε απίστευτες καταστάσεις αλλά η Τοπική Αυτοδιοίκηση επέζησε σαν θεσμός και απέδειξε, μέσα σε συνθήκες κρίσης , μια υποδειγματική πολιτική σταθερότητα, καλύπτοντας στο σύνολο της, με επιτυχία τις τεράστιες αδυναμίες και παθογένειες του κεντρικού κράτους, μέσα από χιλιάδες κοινωνικές δομές.

Όχι γενικά και αόριστα ούτε τυχαία. Κάπου ακουμπούσε. Και αυτό ήταν τα δύο βασικά νομοσχέδια που διέπουν τη λειτουργία της: Αυτό του 2006 (Κ.Δ.Κ.) και ο … καταραμένος (για αυτούς) Καλλικράτης.

Δεν θα πρέπει να πούνε κάτι;

Αποτελεί μεταρρύθμιση ο “Κλεισθένης”;

Αντιμετωπίζει τα πραγματικά προβλήματα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης;

Ενισχύεται η εξάρτηση της Αυτοδιοίκησης από το κράτος;

Προωθείται ένα πιο συγκεντρωτικό μοντέλο διοίκησης σε αντίθεση με τις επιταγές του Συντάγματος;

Τι λένε για το προτεινόμενο εκλογικό σύστημα;

Ποιος θα είναι ο ρόλος του Δημάρχου;

Τι λένε για το νέο ανταποδοτικό τέλος;

Συμφωνούν με την πρόβλεψη ετήσιου ανώτατου ύψους προϋπολογισμού ανά Κοινότητα;

Με τις προθεσμίες που δίνονται για τη σύνταξη και ψήφιση των προϋπολογισμών και των Ο.Π.Δ;

Τι γίνεται με τους περίφημους «παρανόμους παρακρατηθέντες πόρους της Αυτοδιοίκησης΄

Συμφωνούν με το μοντέλο του Δήμου- επιχειρηματία;

Θα μπορούσα να αναφέρω πολλά ακόμη αλλά νομίζω είναι αρκετά για να δικαιολογούν την αγανάκτηση για τη σιωπή των άλλοτε λαλίστατων, προερχόμενων από τη «Λαρισαίων Πόλις», στελεχών της Δημοτικής Αρχής.

Εκτός και αν συμφωνούν με τα αναφερόμενα σε πρόσφατη ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ Λάρισας ότι « Ο «Κλεισθένης» ξανοίγει μια άλλη εποχή για την τοπική αυτοδιοίκηση στον σύγχρονο κόσμο. Συνεγείρει το σύνολο των παραγωγικών δυνάμεων του κάθε τόπου..»!

Έστω και έτσι δεν πρέπει να μιλήσουν;