Μετά την πανδημία η εκδίκηση!

Γράφει ο Ανδρέας Γιουρμετάκης

ΟΙ ΟΡΟΙ «revenge travel» και «revenge holidays» πριν το 2019 ήταν παντελώς άγνωστοι…Τόσο άγνωστοι όσο και η covid-19…Δημιουργήθηκαν για να περιγράψουν την ανάγκη μας να κερδίσουμε μετά την πανδημία όσα χάσαμε τη διετία που μας έκλεισε στο σπίτι. «Revenge travel» λοιπόν και «revenge holidays» είναι εκφράσεις της επιθυμίας μας να «ξεσπάσουμε», να το «ρίξουμε έξω» και να κάνουμε όσα ταξίδια, όσες διακοπές και όσες εξόδους στερηθήκαμε τα χρόνια της καραντίνας…

ΣΤΗ ΓΛΩΣΣΑ μας θα μπορούσε ν’ αποδοθεί ως «εκδικητικός τουρισμός». Τόσο «εκδικητικός» που παραβλέπει όχι μόνο τον κίνδυνο μιας νέας «συνάντησης» με τον κορωνοιό αλλά και την ανασφάλεια στο διεθνές γεωπολιτικό σκηνικό, με τις επιπτώσεις της: την πληθωριστική κρίση και την ακρίβεια σε πληθώρα αγαθών, προϊόντων και υπηρεσιών.

Η ΕΙΚΟΝΑ της αγοράς της Λάρισας το εορταστικό δεκαήμερο που διανύουμε και κυρίως οι κρατήσεις σε κέντρα διασκέδασης και ψυχαγωγίας συνιστούν αδιάψευστο μάρτυρα της εκδικητικής μας διάθεσης απέναντι στην καραντίνα της τελευταίας διετίας: «όχι τραπέζι δεν βρήκα την παραμονή του Χριστουγέννων, ούτε καν σκαμπό δεν υπάρχει διαθέσιμο μέχρι τις 3 Ιανουαρίου», φώναζε το βράδυ της Πέμπτης ο νεαρός που «έφαγε πόρτα» στο νεανικό κλαμπ που συνηθίζει να διασκεδάζει. «Και να φανταστείς εγώ κι η παρέα μου το συντηρούσαμε τις ημέρες πριν την εορταστική περίοδο, όταν δηλαδή, δεν είχαν έρθει ακόμη στη Λάρισα οι φοιτητές» συμπλήρωνε…

ΣΤΑ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΑ κανάλια ο ένας μετά τον άλλον, εκπρόσωποι ξενοδόχων όλων των χειμερινών προορισμών μιλούσαν για ασύλληπτες πληρότητες της τάξεως του 90 ή του 100% χωρίς να αναφέρονται στις high season (εξωφρενικά υψηλές) τιμές με τις οποίες γίνονται οι κρατήσεις…Κι από κοντά συνδικαλιστές του ξενοδοχειακού κλάδου, όχι μόνο στην Αθήνα που «τραβάει» ακόμη τους revenge travelers, αλλά και σε περιοχές που η σχέση τους με τον τουρισμό είναι ανύπαρκτη, όπως η Λάρισα «δοξάζουν» την ασυνήθιστη κίνηση. Μπορεί κανείς να αγνοήσει τις δηλώσεις της προέδρου των ξενοδόχων της Λάρισας που σχολίασε τις ασυνήθιστες «πιένες» των λαρισινών ξενοδοχείων τις ημέρες των Χριστουγέννων; Όπερ σημαίνει ότι  είτε εξ αιτίας της γειτνίασης με τα Τρίκαλα (στα οποία ο «Μύλος των ξωτικών» λειτούργησε ως ασύλληπτος πόλος έλξης), είτε εξ αιτίας της υπερπληρότητας των ξενοδοχείων του Βόλου (ο Μπέος για άλλη μια φορά κατάφερε να τον κάνει κέντρο του ενδιαφέροντος), αρχίσαμε ξαφνικά ως πόλη ν’ ασχολούμαστε με έννοιες όπως η πληρότητα!

ΠΑΡΑΔΟΞΟ ολ’ αυτά να συμβαίνουν την ίδια ακριβώς στιγμή που όλοι γκρινιάζουν για την ακρίβεια και για την εκρηκτική αύξηση του ενεργειακού κόστους. Και να συμβαίνουν ακριβώς την ώρα που το υπουργείο των Οικονομικών ανακοινώνει ότι μόνο το 17% των ελλήνων φορολογούμενων δηλώνει οικογενειακό εισόδημα άνω των 20.000 ετησίως και το 40% «τη βγάζει» με οικογενειακό εισόδημα 5.000 μόλις ευρώ τον χρόνο! Η φοροδιαφυγή βέβαια, κάνει θαύματα στην Ελλάδα, το ξέρουμε αυτό. Όπως ξέρουμε ότι η στατιστική βασίζεται σε δεδομένα και τα δεδομένα στην Ελλάδα δεν είναι και τόσο δεδομένα…

ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ πλέον είναι αν πρόκειται για συγκυριακό φαινόμενο ή έχει να κάνει με την νέα αντίληψη για τη ζωή που μας κληροδότησε η πανδημία…Και τίθεται εκ των πραγμάτων: Θα έχει διάρκεια η διάθεσή μας για εξωστρέφεια; Θα εκτονωθεί το δεκαήμερο της εορταστικής περιόδου η εκδικητική μας διάθεση ή χρειάζεται να περάσει μια διετία εκδίκησης για να ισορροπήσει το εκκρεμές; Οι ιδιοκτήτες καταστημάτων εστίασης και ψυχαγωγίας στη Λάρισα επιβεβαιώνουν με έκδηλη ικανοποίηση την μεγάλη κίνηση της εορταστικής περιόδου, αλλά «τρέμουν» κυριολεκτικά την περίοδο που θα τη διαδεχθεί: «Από τις 7 Ιανουαρίου θ’ αρχίσει το δράμα μας» ισχυρίζονται… Και δεν έχουν άδικο, αν λάβει κανείς υπ΄ όψιν  του ότι η ξέφρενη διασκέδαση που χαρακτήριζε τη ζωή μας ως το 2009 που ξεκίνησε η κρίση, δεν είναι πια κανονικότητα.

ΘΑ ΔΙΚΑΙΩΘΟΥΝ άραγε στις προβλέψεις τους ή όχι; Άγνωστο. Γιατί, για δυστοπικά Χριστούγεννα μας προδιέθετε και η ενεργειακή κρίση, η ακρίβεια και οι τιμές θέρμανσης, ρεύματος και καυσίμων, αλλά εντελώς άλλη εικόνα βιώνουμε…Τα πάσης φύσεως revenge απ’ ότι δείχνουν τα πράγματα δεν έχουν ημερομηνία λήξεως, καθότι φαίνεται ότι το φιλοσοφήσαμε στην πανδημία: η ζωή είναι μικρή αφ’ ενός…Κι αφ΄ ετέρου, τα βασικά της τουλάχιστον, πρέπει να τ’ απολαμβάνεις!… Κι ένας καφές, ένα φαγητό έξω, ένα ποτό (μπορεί και δύο), ίσως και ένα ταξίδι ανήκουν στα βασικά…