O γιος του Ennio Morricone που τόσο αγάπησε η Λάρισα, Marco, μιλάει στο onlarissa.gr

Εnnio Morricone: Ο καλύτερος συνθέτης κινηματογραφικής μουσικής, μια πολυδιάστατη προσωπικότητα. Ως «ο πρόδρομος της υπερβατικότητας», όπως χαρακτηριστικά τον αποκαλούν στο ντοκιμαντέρ αφιέρωμα, σε σκηνοθεσία Τζουζέπε Τορνατόρε, του άρεσε να «σπάει» κάθε μουσική νόρμα.

Όλοι οι μεγάλοι δημιουργοί που συνεργάστηκαν μαζί του, συμφωνούν ότι η μουσική του ενσωματώνει το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον. Για τον λόγο αυτό, θα μείνει στην ιστορία.

Συνέντευξη στην Κατερίνα Δημηνίκου

Έχετε δηλώσει στο παρελθόν ότι σε μερικά συναρπαστικά «film soundtracks», αναγνωρίζετε τον πατέρα σας; Τι ακριβώς εννοείτε;

Εννοώ ότι σε κάθε σύνθεση του πατέρα μου, είναι όλα πολύ χαρακτηριστικά: H σύνθεση, o τρόπος που έγραφε τις παρτιτούρες, ακόμη και o τρόπος που διηύθυνε την ορχήστρα με κλειστά μάτια. Είναι σαν να έβαζε την υπογραφή του σε κάθε σύνθεση, σαν να άφηνε σε όλα αυτά τα στοιχεία το δακτυλικό του αποτύπωμα.

Η μουσική του λοιπόν ήταν η ταυτότητά του…

Ακριβώς..

Τρεις λέξεις που χαρακτήριζαν τον άνθρωπο Ennio Morricone…

Αυστηρός…Με τον εαυτό του και με τους άλλους… Βαθιά πιστός και βαθιά ειλικρινής.

Και ως συνθέτη πώς θα τον χαρακτηρίζατε;

Θέλετε την αλήθεια;

Φυσικά…

Για μένα…Η απόλυτη ιδιοφυΐα!

Τα στοιχεία που συνέθεταν την προσωπικότητά του, τα εντοπίζετε και στη μουσική του;

Οπωσδήποτε ναι! Τα στοιχεία της πολυδιάστατης προσωπικότητάς του έβγαιναν απολύτως στη μουσική του, η οποία περιείχε όλα τα είδη: διασκευές, επιθεώρηση, μουσικά θέματα για θέατρο, σύγχρονη μουσική, κλασική μουσική, κινηματογραφική μουσική…Τα πάντα! Ακόμη και λειτουργίες.

Έχετε επίσης δηλώσει ότι ο πατέρα σας «έζησε σε άλλο γαλαξία».

Για μένα ναι.

Γιατί; Τι εννοείτε;

Ο πατέρας μου ήταν σχετικά κλειστός άνθρωπος και η μουσική του ήταν ο τρόπος του να επικοινωνεί με τον κόσμο…. Μια μουσική χωρίς όρια. Παγκόσμια.

Πώς ήταν ο Ennio Morricone με την οικογένειά του και με εσάς;

Πατέρας.

Μοιραζόταν τις βαθύτερες σκέψεις και συναισθήματά του, με εσάς;

Όχι.

Γιατί;

Ήμασταν διαφορετικοί χαρακτήρες. Εγώ «έχτισα» την πορεία μου, ξεχωριστά από τον πατέρα μου. Κάποια στιγμή με κάλεσε να συνεργαστούμε, οπότε δούλεψα μαζί του, ως «manager» του. Όμως μέχρι εκείνη τη στιγμή, είχα καταφέρει να ανεξαρτητοποιηθώ, γεγονός που μου έδωσε τη δυνατότητα να ισχυροποιηθώ επαγγελματικά…

Άρα είχατε παράλληλες επαγγελματικές πορείες.

Ναι. Είχαμε ισχυρούς προσωπικούς δεσμούς, αλλά επαγγελματικά, οι ζωές μας ήταν παράλληλες, με τρόπο ώστε κανένας από τους δύο, να μην υφίσταται τον άλλον.

Ποιο πιστεύετε ότι είναι το πιο δυνατό στοιχείο στη μουσική του πατέρα σας;

Η ανάγκη για αναζήτηση, και πειραματισμό…Έχω ρωτήσει γι’ αυτό, τον σκηνοθέτη Τζουζέπε Τορνατόρε του ντοκιμαντέρ-αφιέρωμα στον βίο του : «Όλο αυτό το έργο και οι μουσικές διαδρομές του πατέρα μου, ήταν μια πορεία που δομήθηκε ορθολογικά; Με βάση τη λογική;» Και ο Τορνατόρε μου απάντησε όχι, σε καμία περίπτωση. Ο Alessandro De Rosa -o βιογράφος του-, μπορεί να το επιβεβαιώσει.

Ήταν ανήσυχο πνεύμα;

Πολύ. Το εντυπωσιακό είναι ότι ενώ οι μουσικές αυτές διαδρομές, δομήθηκαν ξεχωριστά, κομμάτι-κομμάτι, στο σύνολό τους, αποτελούν μια μουσική αλληλουχία, της οποίας τα μέρη συνδέονται απολύτως αρμονικά μεταξύ τους. Όπως συνδέονται μεταξύ τους τα κομμάτια ενός παζλ.

Αυτός ήταν ο λόγος, που ο κόσμος αγάπησε τον ίδιο και τη μουσική του τόσο πολύ;

Ο Ennio Morricone ήταν πάντα έκπληκτος μπροστά στον θαυμασμό και την αγάπη του κόσμου.. Από την πρώτη του συναυλία το 1984-85, και σε κάθε του συναυλία, αναρωτιόταν αν θα έρθει κόσμος, και κάθε φορά τον εξέπληττε αυτό το γεγονός.

Θεωρείται ο μεγαλύτερος συνθέτης κινηματογραφικής μουσικής, ωστόσο μόλις το 2007 και το 2016 βραβεύτηκε με βραβείο Όσκαρ. Πιστεύετε ότι έχει υποτιμηθεί το έργο του από τους Αμερικάνους;

Προσωπικά πιστεύω πως ναι…Δεν αναγνωρίστηκε επαρκώς το έργο του, παρά μόνο στο τέλος της καριέρας του. Για παράδειγμα στην ταινία «The mission» έπρεπε να κερδίσει. Διότι η ταινία που τελικά βραβεύτηκε δεν περιείχε πρωτότυπες μουσικές.

Αληθεύει ότι ο Ennio Morricone αποκαλούσε την τελετή των βραβείων Όσκαρ ως «ανούσια και βαρετή»;

Δεν είναι ότι την έβλεπε ως βαρετή. Ο Ennio Moriccone θεωρούσε ότι, τα πάντα σε αυτήν την τελετή βράβευσης έχουν κατά βάση εμπορικό πρόσημο, εις βάρος, πολλές φορές, της ποιοτικής δημιουργίας.

Κάποια από τα πιο διάσημα γουέστερν στην ιστορία του κινηματογράφου, Ιταλών δημιουργών, είναι αλήθεια ότι οι Αμερικάνοι τα αποκαλούσαν «γουέστερν-σπαγγέτι»;

Ναι.

Γιατί;

Ακριβώς γιατί οι δημιουργοί ήταν Ιταλοί, όπως ο Σέρτζιο Λεόνε. Πιστεύω επιπρόσθετα, ότι ήταν ακόμη ένας έμμεσος τρόπος υποτίμησής αυτών των έργων.

Υπήρξε πράγματι η φημολογούμενη ρήξη ανάμεσα στον πατέρα σας και τον Αμερικανό σκηνοθέτη και σεναριογράφο Κουέντιν Ταραντίνο;

Ο πατέρας μου δεν ήθελε να γράψει μουσική για την πιο πρόσφατη ταινία του Ταραντίνο «Μισητοί 8» και του έλεγε: «Πάρε προηγούμενες μουσικές να χρησιμοποιήσεις, όπως κάνεις πάντα!». Στη συνέχεια, τον έπεισε η μητέρα μου, να του γράψει μια νέα σύνθεση, και έτσι έγινε. Είχε δημιουργηθεί λοιπόν εξαιτίας αυτού του γεγονότος μια παρεξήγηση μεταξύ τους, όμως η σχέση τους αποκαταστάθηκε. Ξέρετε, ο Ταραντίνο είναι και ένας άνθρωπος, αρκετά υπερβολικός σε όλες του τις εκδηλώσεις.

Τι σκοπεύετε να κάνετε με το έργο που έχει αφήσει σε όλους μας ο πατέρας σας;

Ξεκινάει σε λίγο καιρό μία περιοδεία σε όλο τον κόσμο, την οποία θα διευθύνει ως Μαέστρος, ο αδερφός μου ο Ανδρέας. Θα παρουσιαστούν πρωτότυπες-άγνωστες στο ευρύ κοινό συνθέσεις του Ennio Morricone, τις οποίες προσπαθούμε να οργανώσουμε και να αρχειοθετήσουμε. H περιοδεία θα διαρκέσει 2 μήνες και θα συμπεριλάβει περίπου 30 χώρες – σταθμούς. Επίσης εργαζόμαστε πάνω σε ένα σημαντικό πρότζεκτ «Ο Έννιο στη Ρώμη», το οποίο θα παρουσιαστεί στη Ρώμη, το επόμενο διάστημα. Όλα τα έσοδα από το συγκεκριμένο πρότζεκτ θα διατεθούν για φιλανθρωπικούς σκοπούς.

Πιστεύετε ότι η δράση του Συλλόγου Φίλων Μουσικής Ennio Morricone, με έδρα τη Λάρισα, συμβάλλει στην προώθηση του έργου του μεγάλου συνθέτη;

Έχουμε την πρόθεση να δημιουργήσουμε ένα μουσείο και εκθέσεις σχετικά με τον πατέρα μου στη Ρώμη. Επειδή λοιπόν γνώρισα τον Πρόεδρο του Συλλόγου, τον κ. Κωνσταντίνο Παπακώστα και τη δράση του Συλλόγου, είδα ότι έχουν κάνει πολύ σημαντικές κινήσεις για την προώθηση του έργου του πατέρα μου. Σκέφτομαι λοιπόν ότι θα μπορούσα να τον αξιοποιήσω στη Ρώμη, προς αυτήν την κατεύθυνση. Πρόκειται για ένα πολύτιμο και γενναιόδωρο άτομο.

Κύριε Morricone σας ευχαριστώ πολύ!

Ο παραγωγός του ντοκιμαντέρ «Io, Ennio Morricone» Gianni Russo και ο βιογράφος του και συνθέτης, Alessandro de Rosa τοποθετήθηκαν σε σχέση με τη δημιουργία του αφιερωματικού ντοκιμαντέρ και τη βιογραφία του Ennio Morricone, αντίστοιχα:

Gianni Russo:

«…Ήταν πάρα πολύ δύσκολο, να αποδώσουμε σε απόλυτο βαθμό τη ζωή και το έργο του Ennio Morricone μέσα από ένα Ντοκιμαντέρ 2 ωρών. Φυσικά, βοήθησε ιδιαίτερα σε αυτό, η σκηνοθετική ματιά του Τζουζέπε Τορνατόρε. Ωστόσο, είχαμε να αντιμετωπίσουμε 2 βασικές προκλήσεις: Πρώτον, την εξεύρεση των πόρων για να υποστηριχθεί όλο το εγχείρημα, χωρίς καμία έκπτωση. Δεύτερον, την τελειομανία του Τζουζέπε Τορνατόρε, ο οποίος ήταν απόλυτος σε ό,τι ζητούσε. Βέβαια, αυτή η τελειομανία «γέννησε» ένα αριστούργημα! Σκεφτείτε όμως πόσο δύσκολο είναι να αποδώσεις τη μουσική καριέρα 60 και πλέον ετών ενός ανθρώπου, ο οποίος έχει γράψει συνθέσεις για όλα τα μουσικά είδη, και πάνω από 500 συνθέσεις κινηματογραφικής μουσικής! Η βάση για τη δημιουργία του Ντοκιμαντέρ, ήταν μια συνέντευξη του Ennio Morricone διάρκειας 50 ωρών, πάνω στην οποία ο Τζουζέπε Τορνατόρε οικοδόμησε το αφήγημα για τη ζωή και το έργο του μεγάλου συνθέτη, επιλέγοντας τις σημαντικότερες προσωπικές και επαγγελματικές του στιγμές.»

Αlessandro de Rosa:

Ήταν κοινή η απόφαση, η συγγραφή της βιογραφίας του;

«To βιβλίο ουσιαστικά είναι το αποτέλεσμα μια ειλικρινούς σχέσης ετών που αναπτύχθηκε σταδιακά. Από την πλευρά μου, γνωρίζοντάς τον, και λόγω μιας αλληλουχίας γεγονότων, φιλοδοξούσα να γράψω το καλύτερο βιβλίο για τη ζωή του. Ο ίδιος σταδιακά οδηγήθηκε να το ζητήσει από εμένα. Συνεπώς, εγώ διάλεξα τον Ennio Morricone και ο Ennio Morricone εμένα.»

Ποιες ήταν οι βασικότερες δυσκολίες που αντιμετωπίσατε κατά τη συγγραφή του βιβλίου;

«Ήταν να διατηρήσουμε σε όλο το βιβλίο αυτό που αναφέρουμε ως «δυναμική ακινησία». Διότι ο Ennio Morricone, έγραφε τις συνθέσεις, και ήταν ενεργητικός ο ρόλος του, ως προς αυτό. Την ίδια στιγμή όμως, ήταν και υπηρέτης της μουσικής του, άρα είχε και έναν πιο παθητικό ρόλο. Αυτή η διπλή, αντιθετική διάσταση του ίδιου, έπρεπε να διατηρηθεί αναλλοίωτη σε όλο το βιβλίο.»

΄Ηταν καθοριστικός παράγοντας η γνωριμία σας με τον Ennio Morricone, στο να ασχοληθείτε με τη σύνθεση;

«Είχα ήδη αποφασίσει να σπουδάσω σύνθεση, και έπαιζα ήδη μουσική, ωστόσο ήταν καθοριστική η στάση του Ennio για τη συνέχεια της διαδρομής μου, ο οποίος άκουσε τη δουλειά μου και με παρότρυνε να συνεχίσω.»

Η βιογραφία «Ennio Morricone-Aναζητώντας εκείνον τον ήχο: Η μουσική μου, η ζωή μου» πρωτοεκδόθηκε το 2016 στην Ιταλία και έκτοτε έχει μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες. Η ελληνική έκδοση το βιβλίου θα κυκλοφορήσει στην Ελλάδα στις 7 Οκτωβρίου 2022, σε μετάφραση της Άννας Νούση

Ο Alessandro De Rosa κυκλοφόρησε τον Φεβρουάριο του 2022 το νέο του δίσκο «Pele e Alma» στον οποίο έχει γράψει τη μουσική. Ερμηνεύτρια του δίσκου είναι η διπλά πλατινένια Βραζιλιάνα τραγουδίστρια Fantine Tho.