Τρεις χαμένες ώρες και πέντε ερωτήματα που δεν απαντήθηκαν για το Δημοτικό Ωδείο

Ξοδεύτηκαν περίπου τρεις ώρες κουβέντας και φαιάς ουσίας στο δημοτικό συμβούλιο της Τρίτης, για να ΜΗ συζητηθεί τελικά, το τι πραγματικά συνέβη στον διαγωνισμό προσλήψεων του 2019 στο Δημοτικό Ωδείο!

Τρεις ολόκληρες ώρες, όσοι θαρραλέοι είχαν το κουράγιο να παρακολουθήσουν την τηλεδιάσκεψη του σώματος (υπήρξα ένας εξ’ αυτών), άκουσαν σχεδόν τα πάντα, απόλαυσαν λογύδρια πάσης πολιτικής απόχρωσης και ύφους, πλην όμως εκείνων για τα οποία θα έπρεπε να συζητά το δημοτικό συμβούλιο, δηλαδή την ουσία της έκθεσης του ΑΣΕΠ.

Με διάφορες κορώνες να πέφτουν σαν πυροτεχνήματα, η προσοχή μεταφέρθηκε στα… θεάματα και η μπάλα πετάχτηκε μακρύτερα ακόμη και από την – χιλιοειπωμένη – εξέδρα, εκεί όπου ο καθένας μπορούσε να πει κυριολεκτικά ό,τι του κατέβει, ό,τι είχε θυμηθεί και προφανώς ό,τι τον βόλευε για να αποφύγει όσα δεν ήθελε να πει.

Ειλικρινά όμως, θεωρώ τεράστια αποτυχία του σώματος, τρεις ώρες μετά, να μην απαντήσει στους Λαρισαίους πολίτες που αγαπούν / καμαρώνουν / πληρώνουν το Δημοτικό Ωδείο και που ΔΙΚΑΙΟΥΝΤΑΙ λογοδοσία, στα εξής ερωτήματα:

1. Για ποιο λόγο ματαιώθηκε η πρώτη προκήρυξη του διαγωνισμού των προσλήψεων του 2019;
2. Για ποιο λόγο η νέα επιτροπή ανέλαβε αρμοδιότητες που δεν προβλεπόταν;
3. Για ποιο λόγο δημοσιεύθηκαν βαθμολογίες συνέντευξης σε ανθρώπους που ουδέποτε έδωσαν συνέντευξη;
4. Για ποιο λόγο οι ενστάσεις (κατά της διαδικασίας που «τρέχει» η τριμελής επιτροπή) εξετάστηκαν από την… ίδια την επιτροπή (από τον ελεγχόμενο δηλαδή) και όχι από το Διοικητικό Συμβούλιο του Ωδείου όπως προβλέπονταν;
5. Για ποιο λόγο η δημοτική αρχή προσέφυγε κατά της εισαγγελικής παραγγελίας να δοθεί η έκθεση του ΑΣΕΠ στην αντιπολίτευση, ζητώντας την ακύρωσή της;

Αυτά είναι κύριοι τα ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν. Όλα τα άλλα που ακούστηκαν ήταν για ξεκάθαρη πολιτική κατανάλωση. Ίσως, το μόνο που αξίζει κανείς να κρατήσει από την τρίωρη συνεδρίαση, ήταν η γεμάτη ειλικρίνεια ατάκα του αντιδημάρχου Πολιτισμού κ. Πάνου Σάπκα, πως ό,τι έγινε ή ό,τι δεν έγινε, δεν είχε δόλο.

Η κοινωνία της Λάρισας που αγαπά τον πολιτισμό και ενδιαφέρεται για τους ιστορικούς φορείς του, δεν αποτελεί “στράτευμα” κανενός πολιτικού προσώπου. Ούτε αριστερού, ούτε κεντρώου, ούτε δεξιού. Οι Λαρισαίοι δεν είναι κοπάδι μαντρωμένο σε μία ιδεολογική στάνη και φυσικά δεν έχουν ανάγκη κανέναν αυτόκλητο τσοπάνη. Εξ ονόματος του συνόλου της κοινωνίας δε δικαιούται να ομιλεί κανείς. Πολλώ δε μάλλον όταν δεν έχουν απαντηθεί τα παραπάνω ερωτήματα. Για να δούμε… Υπάρχει (πολιτικό) φιλότιμο;

Απόστολος Ράιδος