Η πραγματικότητα των δεσμεύσεων της Κυβέρνησης…

Επειδή πλέον η άγνοια αλλά και η συστηματική συγκάλυψη της πραγματικότητας απαγορεύονται, ας δούμε καθαρά και με βάση τα δεδομένα της πρότασης που κατέθεσε η ελληνική κυβέρνηση πως διαμορφώνονται τα δεδομένα.

Στο τέλος της ανάγνωσης ο καθένας και η καθεμία μπορούν να βγάλουν τα δικά τους συμπεράσματα.

Συνοπτικά:

Η κυβέρνηση «δεσμεύτηκε στην παράταση του υπάρχοντος μνημονίου, αποδέχεται την αξιολόγηση από την Τρόικα (λέγε με «θεσμούς»), προτείνει και υποστηρίζει μεταρρυθμίσεις που δρομολογήθηκαν ή υιοθετήθηκαν από την προηγούμενη Κυβέρνηση, απορρίπτει τη διαγραφή του χρέους και επιζητά την υλοποίηση των Ευρωπαϊκών αποφάσεων του Νοεμβρίου του 2012 για την περαιτέρω ενίσχυση της βιωσιμότητάς του».

Ακόμη, η κυβέρνηση αποδέχεται την αποφυγή μονομερών δράσεων ή την ανάκληση μέτρων που επηρεάζουν αρνητικά τους δημοσιονομικούς στόχους, την οικονομική ανάπτυξη και την χρηματοοικονομική σταθερότητα και αποδέχεται αποκρατικοποιήσεις που θα ακύρωνε «με ένα νόμο και ένα άρθρο»!

Σημειώνω ότι:

Η κυβέρνηση ζήτησε με την επιστολή του υπουργού Οικονομικών στις 18 Φεβρουαρίου και το Eurogroup ενέκρινε την υπό όρους, προϋποθέσεις και δεσμεύσεις, επέκταση του υπάρχοντος μνημονίου για 4 ακόμη μήνες.

Το ίδιο ακριβώς είχε πράξει και η προηγούμενη κυβέρνηση στις 9 Δεκεμβρίου 2014. Ζήτησε τότε την τεχνική επέκταση του υφιστάμενου μνημονίου για τους 2 πρώτους μήνες του 2015 (Η ορολογία για την παράταση της υπάρχουσας Κύριας Σύμβασης Χρηματοπιστωτικής Διευκόλυνσης (“extension of the current MasterFinancial Assistance Facility Agreement“), είναι και στις δύο περιπτώσεις ταυτόσημη!

Η τελευταία αξιολόγηση του τρέχοντος μνημονίου θα γίνει από τους «θεσμούς» (λέγε με «Τρόικα»).

Η επιτυχής ολοκλήρωση της αξιολόγησης του τρέχοντος μνημονίου θα οδηγήσει τη χώρα σε ένα νέο μνημόνιο που θα λέγεται πιθανόν νέα συμφωνία (“follow–up arrangement“). Και αυτό για να μπορέσουμε να ανταποκριθούμε στο διευρυμένο χρηματοδοτικό κενό και στις μεγάλες υποχρεώσεις προς τους δανειστές μας κυρίως το καλοκαίρι. Επιπρόσθετα, τα υπάρχοντα κονδύλια του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας θα χρησιμοποιηθούν αποκλειστικά για τις ανάγκες των τραπεζών και θα είναι εκτός ελληνικού ελέγχου.

Ο υπουργός Οικονομικών δεσμεύθηκε να μην αναλάβει κάποια δράση στην κατεύθυνση «κουρέματος» της ονομαστικής αξίας των δανείων(“…will not take any action toward a haircut of its loans‘face value“).

Η κυβέρνηση αποδέχθηκε την επιτυχή ολοκλήρωση της αξιολόγησης στη βάση των συνθηκών του τρέχοντος προγράμματος (“the successfulcompletion of the review on the basis of the conditions in the current arrangement“).

Ενδεικτικά τι σημαίνει αυτό;

* Δεσμεύεται να προχωρήσει στη μεταρρύθμιση της πολιτικής για το ΦΠΑ, μεταβάλλοντας συντελεστές, περιορίζοντας εξαιρέσεις, καταργώντας φορολογικές ελαφρύνσεις.

* Δεσμεύεται να προχωρήσει, όπως είχε ήδη συμφωνήσει και εργαστεί η προηγούμενη κυβέρνηση στη λειτουργία του ήδη θεσμοθετημένου Δημοσιονομικού Συμβουλίου και στην τροποποίηση και συμπλήρωση του Οργανικού Νόμου που περικλείει τους ευρωπαϊκούς δημοσιονομικούς κανόνες. Νόμος για τον οποίο, όταν τον ψήφιζε η προηγούμενη κυβερνητική πλειοψηφία, η τότε αξιωματική αντιπολίτευση δια του εισηγητή της, σημερινού υπουργού της κυβέρνησης, έλεγε ότι «εντείνει το έλλειμμα δημοκρατικής νομιμοποίησης γιατί θεσμοθετεί τη λιτότητα μέσω των χαμηλών ελλειμμάτων και δημιουργείται μια ανεξάρτητη αρχή με υπερβολικές εξουσίες».  (Ιούνιος του 2014)

* Δεσμεύεται να προχωρήσει στην αξιολόγηση των δαπανών όλων των υπουργείων (“spending review”) όπως είχε ήδη ολοκληρώσει η προηγούμενη κυβέρνηση σε 6 υπουργεία και στην υλοποίηση των νομοθετικών διατάξεων (“implement legislation”) που είχε ετοιμάσει η προηγούμενη κυβέρνηση για τις μη – μισθολογικές παροχές, τα οδοιπορικά και τις ημερήσιες αποζημιώσεις στο Δημόσιο.

* Δεσμεύεται να συνεχίσει (“continue…”) τις πολιτικές της προηγούμενης κυβέρνησης για τον εκσυγχρονισμό του συνταξιοδοτικού συστήματος: με τον εξορθολογισμό των συνταξιοδοτικών πολιτικών, τη διοικητική ενοποίηση των ταμείων, την κατάργηση πρόωρων συνταξιοδοτήσεων, τη μεγαλύτερη σύνδεση συντάξεων με ασφαλιστικές εισφορές. Εύκολα μπορείτε να θυμηθείτε πως αυτά ακριβώς ήταν που μέχρι πρόσφατα κατήγγειλε.

* Δεσμεύεται να προχωρήσει, όπως και η προηγούμενη κυβέρνηση, με δημοσιονομικά ουδέτερο τρόπο, σε ένα νέο μισθολόγιο για το δημόσιο, καθώς και στην αξιολόγηση σε αυτό.

* Δεσμεύεται για την αντιμετώπιση των μη – εξυπηρετούμενων δανείων, να σεβαστεί την κεφαλαιακή επάρκεια των τραπεζών, αποφεύγοντας οποιοδήποτε δημοσιονομικό κόστος.

* Δεσμεύεται να μην ακυρώσει τις αποκρατικοποιήσεις της προηγούμενης κυβέρνησης που έχουν ολοκληρωθεί ή είναι σε διαδικασία προσφορών, αντίθετα από τις προεκλογικές της δεσμεύσεις ενώ διατηρείται και το ΤΑΙΠΕΔ.

* Δεσμεύεται να προχωρήσει τις αλλαγές στην αγορά εργασίας, ακολουθώντας όπως έκανε και η προηγούμενη κυβέρνηση τις βέλτιστες πρακτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε συνεργασία με το Διεθνές Γραφείο Εργασίας ILO και τον ΟΟΣΑ. Ενώ παραπέμπει στο μέλλον την επέκταση των υπαρχόντων σχημάτων για προσωρινή απασχόληση και την αύξηση του κατώτατου μισθού.

Η παράταση των συζητήσεων για τ’ ακριβή μέτρα μπορεί να λειτουργήσει εκτονωτικά στην δυσαρέσκεια που ήδη δημιουργείται. Αφού η αίσθηση μιας παρατεταμένης διαπραγμάτευσης θα ενισχύει την πεποίθηση πως, σ’ αντίθεση με το παρελθόν, η ελληνική πλευρά συμμετέχει ενεργητικά σε μία τέτοια διαδικασία. Βέβαια όπως αντιλαμβάνεται ο καθένας η πραγματικότητα μάλλον είναι πολύ διαφορετική.

Για να επιχειρήσουμε μια αριθμητική αποτύπωση της νέας συμφωνίας – πλαίσιο, το 70%-30% που προσδοκούσε ο Γ. Βαρουφάκης μετατράπηκε περί το 90%-10%.

Κάτι που, εξ’ όσων διαπιστώσαμε, πρέπει ν’ αποτελούσε την βασική διαπραγματευτική στόχευση του Β. Σόιμπλε και των συνοδοιπόρων του στην ευρωζώνη.

Προφανώς και δεν χαίρομαι. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να κλείνω τα μάτια μου στην πραγματικότητα που διαμορφώνεται για έναν απλό και ουσιαστικό λόγο. Αυτή σε ΤΙΠΟΤΑ δεν διαφέρει από την προηγούμενη.

ΣΕ ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ!