Λάρισα: Συγκίνησε το δραματικό ειδύλλιο της “Γκόλφω” στο Κηποθέατρο Αλκαζάρ (φωτό – βίντεο)

Παρουσιάστηκε σήμερα το βράδυ της Πέμπτης στο Κηποθέατρο Αλκαζάρ το δραματικό ειδύλλιο του Σπυρίδωνος Περεσιάδη, η “Γκόλφω” σε σκηνοθεσία του Ανδρέα Ζυγογιάννη από το Νέο Θέατρο Τεχνών Λάρισας.

Για την παράσταση έπαιξαν οι: Βασιλική Δούφα, Θοδωρής Κανάκης, Κωνσταντίνος Μπίσαλας, Έλενα Γράβαλου, Δημήτρης Τσατσανάκος, Βάνα Καταραχιά, Γιάννης Γαλάνης, Αποστόλης Δεδούσης.

Σημείωμα σκηνοθέτη για την παράσταση: Η «Γκόλφω». Η «Γκόλφω» μας.

Γιατί το δραματικό ειδύλλιο που γράφτηκε το 1893 καθ’ υπαγόρευση του τυφλού Σπύρου Περεσιάδη στην Ακράτα της Αχαΐας έμελλε να γίνει το πιο πολύ-παιγμένο έργο της Νεοελληνικής σκηνής; Γιατί ακόμα και σήμερα ύστερα από 130 περίπου χρόνια πορείας το ηθογραφικό αυτό δράμα της ελληνικής υπαίθρου εξακολουθεί να δονεί, να συγκινεί, να συνταράσσει την ψυχή του νεοέλληνα;

Αυτό που σίγουρα κατακλύζει ολόκληρο το έργο είναι η αμείλικτη αντιπαράθεση δυο κόσμων. Η Γκόλφω ζει σε απόλυτη αρμονία με αυτό που κουβαλάει ως φυσική νομοτέλεια, «έχει βασίλειο την ερμιά, για χώρες της τους λόγγους / για κόσμο έχει τα πουλιά, τ’ αηδόνια μουσική της» και έρχεται σε ευθεία σύγκρουση με έναν κόσμο που προσπαθεί να της επιβάλλει μια «αρμόζουσα» ζωή.

Ο Περεσιάδης μέσα από τους υπέροχους δεκαπεντασύλλαβούς του, τον στίχο που σύμφωνα με τον Σεφέρη ακολουθεί τον κυματισμό της ελληνικής λαλιάς, φωτίζει τον ανυπότακτο χαρακτήρα της ηρωίδας του. Και όταν ο Τάσος θα ξεπουληθεί και θα μεταβεί από τον κόσμο τον δικό της στον κόσμο των άλλων, η Γκόλφω θα καταρρεύσει.

Αν δεν μπορεί να ζήσει αληθινά, δεν θέλει να ζήσει καθόλου. «Χάνομαι, μα τίποτα δεν χάνω» θα πει η Αντιγόνη. Η Γκόλφω ξέρει για ποιον λόγο ζει και για ποιον λόγο πεθαίνει. Γι’ αυτό υψώνεται σε τραγικό μεγαλείο η θυσία της και μετατρέπει αυτό το βουκολικό δράμα σε γνήσια λαϊκή τραγωδία.

Ο κόσμος της Γκόλφως θα συντριβεί. Η κοινωνία θα σκοτώσει την Γκόλφω και θα την σκοτώσει γιατί είναι επικίνδυνη για την κοινωνία. «Αυτές οι ψυχές δεν αλλάζουν, μόνο ξεκάνονται, αν μπορείς να ξεκάνεις τις ψυχές», θα πει ο Σεφέρης.

Ο κόσμος της Γκόλφως «ξανακαινουργιώνεται» μέσα από μια μοντέρνα σκηνοθεσία, σε μια παράσταση συνόλου. Το μαγικά τελετουργικό πλαίσιο του έργου, όπως λειτουργεί στο λαϊκό φαντασιακό και το συλλογικό μας ασυνείδητο «ζωντανεύει», βρίσκει σύγχρονες αντιστοιχίες και φέρνει μπροστά στα μάτια μας μια κοινωνία που πριν φάνταζε τόσο μακρινή. Ένας πολυμελής θίασος υπό τους ήχους των κρουστών, της πρωτότυπης μουσικής, του τραγουδιού ανασυνθέτει τον θρύλο της «Γκόλφως» και ορκίζεται στα φοβερά ύδατα της Στυγός πως ο καθένας από εμάς θα βρει σ’ αυτόν κάτι από την ψυχή του.

Δείτε βίντεο και φωτογραφίες:

Φωτό/Βίντεο: Θάνος Παλούκας