Περί Γαλλίας

«Έχετε διαθέσιμον στρατόν;»

«Έχομεν. Περί τίνος πρόκειται;»

«Αποφασίσομεν σήμερον μετά του Προέδρου Ουίλσωνος και του κ.Κλεμανσώ ότι δέον να καταλάβετε την Σμύρνην.»

«Είμεθα έτοιμοι.»

Ανέσυρα τα λόγια αυτά από το αριστούργημα του   Michael Llewellyn Smith  «Το όραμα της Ιωνίας», με αφορμή την Ελληνογαλλική αμυντική συμφωνία. Είναι ο διάλογος μεταξύ του Βρετανού Πρωθυπουργού  Loyd George και του Ελευθερίου Βενιζέλου, λίγο πριν την αποστολή Ελληνικού στρατού στη Σμύρνη. Για την ιστορία αναφέρω πως ο Ουίνστον Τσώρτσιλ στο ημερολόγιο του απόρησε για το πως « τρεις διακεκριμένοι και ευφυείς άνθρωποι προχώρησαν σε ένα τόσο απερίσκεπτο και μοιραίο διάβημα». Για την ιστορία βέβαια οφείλουμε να αναφέρουμε ότι σφοδρές αντιρρήσεις είχε και ο Μεταξάς. Δεν θα περνούσε πολύς καιρός μέχρι ο Πουανκαρέ ναι διαδεχθεί τον Κλεμανσώ, ο Βενιζέλος να χάσει τις εκλογές στην Ελλάδα και η συμμαχία να ατονήσει,  με τις γνωστές συνέπειες.

Πίσω στο 2021 τώρα. Η ελληνική πλευρά σαφώς και βγαίνει ενισχυμένη από τη συμφωνία. Πέρα από την αγορά των φρεγατών και την ενίσχυση της αεροπορίας μας με τα Rafale, η γαλλική προσέγγιση στην περιοχή δείχνει να είναι μια διέξοδος και για την ίδια την γαλλική εξωτερική πολιτική, καθώς ως γνωστόν στις διεθνείς διακρατικές σχέσεις δεν υπάρχουν φίλιες παρά μόνο κοινά συμφέροντα. Όπως το 1919 τα συμμαχικά συμφέροντα απαιτούσαν ελληνικό στρατό στη Σμύρνη, τώρα τα Ευρωπαϊκά χρήζουν μια εμφατικότερης παρουσίας στην περιοχή.

Το πόσο βέβαια είναι κάποιος διατεθειμένος να τραβήξει την σκανδάλη για σένα, είναι κάτι που δεν θα το μάθεις και πολύ νωρίς. Έστω και έτσι όμως, η υπόσχεση δεν υποτιμάται, ούτε από την Ελληνική αλλά ούτε και από την Τουρκική πλευρά.

Η χημεία μεταξύ των ανθρώπων που λαμβάνουν τις αποφάσεις είναι πάντα ένας παράγοντας, όχι ο πιο σημαντικός βέβαια, αλλά υπολογίσιμος. Βλέπουμε έναν Έλληνα πρωθυπουργό να κινείται με άνεση στα διεθνή κέντρα αποφάσεων. Δείχνει να βρίσκεται στο ίδιο μήκος κύματος και να έχει την ικανότητα να χαλκεύει κοινά συμφέροντα και στόχους.  Δίνει μάλιστα την εντύπωση ότι εάν ήταν αυτός στις κρίσιμες διαπραγματεύσεις  το 2015 αντί για τους κ.κ. Τσίπρα και Βαρουφάκη, θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για «ενήλικες στο δωμάτιο.»

Είναι λοιπόν αλήθεια ότι η εικόνα της Ελλάδας στο εξωτερικό έχει αλλάξει άρδην σε σχέση με την εποχή Τσίπρα και Βαρουφάκη, όπου η αναξιοπιστία και η ανωριμότητα κάποιων ανθρώπων χαρακτήριζε έναν ολόκληρο λαό.

Η σοβαρότητα και η ευθύνη που πλέον όλοι οι διεθνείς παίκτες  πιστώνουν στην Ελλάδα είναι αποτέλεσμα της ακτινοβολίας και της προσωπικότητας του κ. Μητσοτάκη. Μπορεί σε κάποιους αυτό να ακούγεται κάπως. Δεν πειράζει, έχει ξανασυμβεί πολλές φορές στην ιστορία της Ελλάδας. Να διαβάσουν λίγο ιστορία.

Ηρακλής Γερογιώκας – Μέλος Πολιτικής Επιτροπής και Συντονιστής της Γραμματείας Διεθνών Σχέσεων και Ευρωπαϊκής Ένωσης της Ν.Δ., υποψήφιος Διδάκτωρ Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο Λευκωσίας