Από τη λαχαναγορά στα μπαρ: Η ιστορία που κανείς δεν είπε για το Φρούριο της Λάρισας

Η ιδέα ξεκίνησε μετά το ρεπορτάζ για την πεζοδρόμηση της Λάρισας. Το πρώτο που άνοιξε στο λόφο του Φρουρίου σηματοδοτώντας μια εντελώς νέα σελίδα στην ιστορία της πόλης ήταν το μπαρ «Έτερον»· ήταν το πρώτο της νέας εποχής του λόφου που άνοιξε το 1994 και πήρε άδεια λειτουργίας το 1997 καθώς στον ίδιο χώρο πριν λειτουργούσε καφενείο. Ήταν ίσως το μοναδικό που κατάφερε να λειτουργήσει νόμιμα σε μια περιοχή που είχε χαρακτηριστεί από το ΓΠΣ του 1989 ως αμιγούς κατοικίας.

Η ανάπλαση του λόφου του Φρουρίου σε αυτό που γνωρίζουμε σήμερα πέρασε πολλά στάδια, πολλές διαμάχες και έγραψε πολλές σελίδες στην σύγχρονη ιστορία της πόλης που συνδέονται με δύο δημάρχους, ένα ΓΠΣ, ένα θεωρητικό λάθος σε αυτό, μια νέα πραγματικότητα που διαμορφώθηκε στη πόλη, μια εποχή που στην Ελλάδα αρχικά συγκρούεται το όραμα Τρίτση με αυτό των νέων πρακτικών σε μεγάλους αστικούς ιστούς. Πλάκα ή Λαδάδικα; Το όραμα Τρίτση ήθελε να προστατέψει και να εξυγιάνει περιοχές σαν την Πλάκα στην Αθήνα που είχαν κακόφημο παρελθόν αλλά στη πορεία ήρθε αντιμέτωπο με case reports σαν τα Λαδάκικα στη Θεσσαλονίκη που περνώντας από διαδικασίες αναπαλαίωσης κατά την δεκαετία του 1980, κατάφεραν να αποτελέσουν μία ψυχαγωγική περιοχή της Θεσσαλονίκης, όπου στεγάζονται πολλά μπαρ, νυχτερινά κέντρα διασκέδασης, εστιατόρια και ταβέρνες, εκεί όπου κάποτε βρίσκονταν καταστήματα πώλησης λαδιού και εμπορικές αποθήκες.

Της Εύης Μποτσαροπούλου

Και κάπου εκεί, στο ιστορικό μεταίχμιο, οι Λαρισαίοι έπρεπε να αντιμετωπίσουμε και να διευθετήσουμε το θέμα που ανέκυψε στον λόφο του Φρουρίου…

Ο λόφος του Φρουρίου της Λάρισας ήταν ανέκαθεν ένα ζωτικό σημείο για την πόλη και έπαιξε σημαντικό ρόλο στη μακραίωνη πορεία της από αρχαιοτάτων χρόνων επηρεάζοντας την εμπορική, πολιτιστική και ψυχαγωγική ζωή της. Όλα αυτά είναι γνωστά… Με την απελευθέρωση από τον τούρκικο ζυγό στις 31 Αυγούστου 1881, μία νέα εποχή αρχίζει στο κέντρο της πόλης με κύριο στοιχείο την εβδομαδιαία αγορά που γινόταν κάθε Τετάρτη και για αυτό ο χώρος του χονδρεμπορίου λαχανοπαραγωγών και οπωροπαραγωγών είχε πάρει και την ονομασία “Τετάρτη”. Μετά τον πόλεμο και το σεισμό του 1941 όλες οι δημοτικές αρχές έστρεψαν την προσοχή τους στην εξυγίανση και την αναμόρφωση της περιοχής. Μετά τη δικτατορία συνεχίσθηκαν οι προσπάθειες ανάπλασης της περιοχής με κατεδάφιση του 2ου δημοτικού σχολείου, το οποίο κτίστηκε το 1932, διαμορφώθηκε ένας ελεύθερος χώρος πράσινου, γνωστός με το όνομα “free grass” (φρι γκρας = ελεύθερο γρασίδι), ξεκαθαρίστηκε ο χώρος κάτω από το ρολόι και διαμορφώθηκε σε χώρο πρασίνου. Μετά τη μεταπολίτευση άρχισε μία νέα προσπάθεια. Καταργήθηκε η αγορά της Τετάρτης και μεταφέρθηκε αρχικά κάτω από το Φρούριο στην οδό Γεωργιάδου, αφού εν τω μεταξύ δημιουργήθηκαν πολλές λαϊκές αγορές σε διάφορα σημεία της πόλης, έτσι ώστε να εξυπηρετούνται οι πολίτες σε όλες τις συνοικίες. Όλες αυτές τις πληροφορίες, μεταξύ άλλων, τις παίρνουμε από την ερευνητική διπλωματική εργασία του ΑΠΘ «Η εξέλιξη του λόφου του Φρουρίου στη Λάρισα» της κα Ανθής Μάτσακα η οποία δημοσιεύτηκε τον Ιούνιο του 2012.

Ας πάμε αρκετά νωρίτερα, στο 1976. Είναι η χρονιά που καταργήθηκε η αγορά της “Τετάρτης”. Το 1976 κατεδαφίζονται και τα τσιμεντένια υπόστεγα, δημιουργώντας πλέον ένα ευρύ χώρο με στόχο να γίνει μία μεγάλη πλατεία και ο χώρος να πάρει άλλη μορφή. Οι έμποροι της αγοράς της “Τετάρτης” αφού δε βρήκαν υποστήριξη από την τότε Δημοτική Αρχή για να κάνουν μια λαχαναγορά κοντά στην πόλη, μπόρεσαν μόνοι τους να δημιουργήσουν μία αγορά όχι πολύ μακριά από το κέντρο που εξυπηρετεί όλους τους παραγωγούς της περιοχής και διακινεί το ντόπιο εμπόριο των λαχανοπαραγωγών και άλλων. Η προσπάθεια αυτή των εμπόρων άνοιξε το δρόμο να απελευθερωθούν τα καταστήματα του Φρουρίου από τη δύσκολη και βαριά κυκλοφορία και τη συσσώρευση εμπορευμάτων σημαντικού όγκου.

Τη δεκαετία του 1980 γίνεται η πρώτη ολοκληρωμένη πρόταση για την καθολική εξυγίανση – αναβάθμιση όλης της περιοχής. (Αναστασιάδης, Α. Δημητρτιάδης Ε., Παπαδοπούλου Π., Πετρίδου Ε., Σταθακόπουλος Π. Συνεφάκης Γ., Πολεοδομική επέμβαση εξυγίανση στο κέντρο της Λάρισας) και ακολουθεί μελέτη το 1998 με στόχο την τότε επικείμενη ανάπλαση του φρουρίου (Πάλλας Κ., Νότη Π., Παπαδόπουλος Ν., Σταθακοπούλου Ειρ., Λιόκου Ε., Μαυραγάνη Π., «Καταγραφή προβλημάτων και πρόταση αναβάθμισης των συνοικιών: Νότιος Άγ. Αθανάσιος- Αγ. Αχίλλειος- Αγ. Νικόλαος», Τ.Ε.Ε. Τμ. Κεντρ. – Δυτ. Θεσσαλίας, Λάρισα, 1998).

Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να αναφέρουμε ότι από το 1994 έως το 1998 υλοποιήθηκε στη Λάρισα η δεύτερη φάση αναπλάσεων που αφορούσε στον Λόφο του Φρουρίου με χρηματοδότηση από το Β’ Κ.Π.Σ. ΕΠΤΑ. Τα έργα ανάπλασης και πλήρους πεζοδρόμησης της περιοχής ολοκληρώθηκαν το 1998. Το εγχείρημα περιέλαβε τις εξής επιμέρους επεμβάσεις: ενοποίηση των αρχαιολογικών χώρων και ένταξή τους στον ιστό της πόλης σε συνδυασμό με το πάρκο του Αγίου Αχιλλείου, αποκάλυψη και αναστήλωση του αρχαίου θεάτρου, ανάδειξη των βυζαντινών ευρημάτων, ανάθεση μελέτης για αποκατάσταση του Μπεζεστένι (οθωμανική αγορά) στην αρχική του μορφή και μετατροπή του σε κέντρο πολλαπλών χρήσεων, διατήρηση των παλιών κτισμάτων και διαμόρφωσή τους σε χώρο εκθεσιακό και εργαστήρια αποκατάστασης αρχαίων μελών. Το πλέον πρόσφατο έργο που ολοκληρώθηκε το 2007 είναι η διαμόρφωση της πλατείας Δημάρχου Α. Λαμπρούλη εμβαδού 4.480 τ. μ. στον χώρο της πρώην μεγάλης υπαίθριας αγοράς που απομακρύνθηκε.

Όσον αφορά στη χωρητικότητα και στα πληθυσμιακά στοιχεία, το συνολικό εμβαδόν της περιοχής Φρούριο ήταν 13,31 Ha και ο πληθυσμός της 464 κάτοικοι, σε συνολικό πληθυσμό της πόλης 113.426 κατοίκου. Λίγοι. Αυτό οφείλεται κατά κύριο ότι στην περιοχή περιλαμβάνονται οι αρχαιολογικοί χώροι, το πάρκο του Αγίου Αχιλλείου και η Λαχαναγορά, χώροι οι οποίοι συγκεντρώνουν μικρό αριθμό κατοίκων. Η περιοχή λοιπόν δε μπορεί να χαρακτηριστεί ως αμιγής περιοχή κατοικίας αλλά ως ένα τμήμα μια «επέκταση» του ευρύτερου εμπορικού κέντρου. Συγκεκριμένα σήμερα, με στοιχεία του 2023 γνωρίζουμε πως περίπου 60 άνθρωποι είναι αυτοί που διατηρούν σπίτια στο λόφο του Φρουρίου. Τα σπίτια που υπάρχουν σήμερα, στην πλειοψηφία τους, είχαν χτιστεί τις δεκαετίες του ’50 και του ’60.

Η λαχαναγορά της πόλης, η γνωστή ως «Τετάρτη» λειτούργησε στην περιοχή μέχρι το 1995. Τότε είναι στην ουσία που ξενικά η μεγάλη διαμάχη στην πόλη… Βρισκόμαστε επί εποχής δημαρχίας Χριστόδουλου Καφφέ.

Τα πρώτα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος στο Φρούριο άρχισαν να γίνονται το 1998, τρία χρόνια μετά τη μεταφορά της λαχαναγοράς στη νέα της θέση. Η χρήση γης ήταν αμιγούς κατοικίας, αλλά παρόλα αυτά το ένα μπαράκι μετά το άλλο άρχισαν να ξεφυτρώνουν…

Τι σημαίνει χρήση γης αμιγούς κατοικίας; Αυτό ήταν το βασικό πρόβλημα στην όλη ιστορία που μας απασχολεί σήμερα. Ας δούμε όμως το συνολικό timeline…

Το μεγάλο πρόβλημα σε σχέση με το σχέδιο ανάπλασης του Φρουρίου και της τελικής του διαμόρφωσης άρχισαν το 1989 όταν πολεοδομική μελέτη της περιοχής επέβαλε τον χαρακτηρισμό αμιγούς κατοικίας.

Το 1994 αρχίζει ένα μπαράζ διαδικασιών προκειμένου να γίνει ειδική μελέτη για το θέμα μετά από εισήγηση της Διεύθυνσης Τεχνικών Έργων. Η εισήγηση έγινε τον Φεβρουάριο του 1994 και μετά από δύο χρόνια τον Μάιο του 1996 έχουμε απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Λάρισας με την οποία ανατίθεται η εκπόνηση της μελέτης. Συνολικά χρειάστηκαν 17 διαφορετικές ενέργειες…

• Την 1-2-1994 εκπονείται εισήγηση από τη Διεύθυνση Τεχνικών Έργων προς τον Δήμο Λαρισαίων με θέμα «Η διατήρηση της φυσιογνωμία της πόλης. Σε αυτή τίθεται ο προβληματισμός της υπερβολικής εξάπλωσης καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος και η κατάχρηση των κοινόχρηστων χώρων για τραπεζοκαθίσματα.
• Στις 22 Απριλίου 1994 λαμβάνεται η απόφαση 261/94 του Δ.Σ η οποία υιοθετεί της ανησυχίες της Διεύθυνσης Τεχνικών Έργων μία υπερβολική εξάπλωση των καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος που επιφέρει αλλοίωση του χαρακτήρα του κεντρικής αυτής περιοχής. Τίθεται δε το ερώτημα: «Η Λάρισα θα μετατραπεί σε μια τεράστια καφετεριούπολη;». Τριάντα χρόνια πέρασαν και το ίδιο ερώτημα πλανιέται στην πόλη… “Είναι η Λάρισα μόνο η πόλη του καφέ;”… Τελικά, με την ως άνω απόφαση ορίστηκε ότι η κατάσταση έχει φτάσει σε οριακά επίπεδα και πρέπει να ληφθούν μέτρα, να μην δίνονται άδειες λειτουργίας για νέα καταστήματα για ένα χρόνο και στην περιοχή του Φρουρίου.
• Στις 16 Ιουνίου 1994 από το γραφείο της προς κατάρτιση σύμβασης γνωμοδοτείται ότι απαιτείται μελέτη διαμόρφωσης υπογείων χώρων για αναβάθμιση και την ίδρυση χώρου προσέγγισης αυτοκινήτων. Συμπερασματικά έγινε καταγραφή των μελετών που χρειάζονται με συνολικό ποσό 1.500.000 δρχ.
• Στις 8 Φεβρουαρίου 1995 λαμβάνεται η απόφαση 151/95 του Δ.Σ. όπου εγκρίνεται μελέτη για την ανάθεση μελετών βάσει της 86/94 απόφασης, με προέγκριση των κονδυλίων που θα διατεθούν για την ολοκλήρωσή τους.
• Στις 7 Μαρτίου του 1995 δημοσιεύεται (καταχώρηση) πρόσκληση σε ενδιαφερόμενους με δύο φάσεις: 1. εκδήλωση ενδιαφέροντος 2. αποστολή των απαραίτητων δικαιολογητικών (σε 2 φακέλους)
• Στις 10-3-1995 αποστέλλεται στο Επιμελητήριο Ελλάδος (αρ. πρωτ. 1832) ανακοίνωση για δημοσίευση στο νέο τεύχος με αρ. 1851 / 27.3.95.
• Στις 11-4-95 αποστέλλεται έγγραφο στο (τοπικό) ΤΕΕ Λάρισας, ενημερώνοντας για τη διαδικασία, για ανάρτηση προσωρινά σε επιτροπή επιλογής μελέτης μηχανικού.
• Στις 12-4-95 αποστέλλεται εισήγηση προς το Δημοτικό Συμβούλιο από τον αρμόδιο αντιδήμαρχο α) για συγκρότηση επιτροπής και β) ορισμό χρόνου που θα γίνει συνεδρίαση για την επιλογή μελετητή.
• Στις 13-4-95 λαμβάνεται η απόφαση 341/95 του Δ.Σ. στο οποίο εγκρίνεται η συγκρότηση της επιτροπής με λεπτομερειακό τρόπο.
• Στις 17-4-1995 συντάσσεται νέα πρόσκληση ενδιαφέροντος με τα νέα δεδομένα και αποστέλλεται στο Επιμελητήριο Ελλάδος.
• Δημοσιεύεται στο Ενημ. Δελτίο ΤΕΕ στο τεύχος 1860/18-5-95.
• Στις 17-5-95 αποστέλλεται νέο έγγραφο προς το Ενημ. Δελτίο ΤΕΕ (με αριθ. πρωτ. 3227) για σειρά δημοσιεύσεων (λόγω του ότι έπρεπε να δημοσιευτεί ολόκληρη η πρόσκληση).
• Κανονικά δημοσιεύεται στο Ενημ. Δελτίο ΤΕΕ στο τεύχος 1860/6-6-95.
• Στις 14-7-95 αποστέλλεται έγγραφο προς τον Πρόεδρο του Δ.Σ. για τη σύσταση επιτροπής αξιολόγησης.
• Στις 8-9-95 λαμβάνεται η απόφαση 730/95 του Δ.Σ. για τη σύσταση της επιτροπής αξιολόγησης.
• Έως τέλος του έτους 1995 πραγματοποιήθηκαν συνεχείς εργασίες των υποψηφίων για την ολοκλήρωση της διαδικασίας επιλογής.
• Από αρχές του έτους 1996 η επιτροπή συνεδρίαζε τακτικά και κατέληξε στις 4.4.95 σε τελική κατάταξη.
• Στις 7-5-1996 η επιτροπή αξιολόγησης συνέταξε το πρακτικό με το οποίο αξιολογούνται τα τεχνικά στοιχεία.
• Στις 13-5-1996 η υπηρεσία παρέδωσε προς το Δημοτικό Συμβούλιο για τη διαδικασία των αποτελεσμάτων.
• Στις 16-5-96 λαμβάνεται η 381/96 απόφαση του Δ.Σ. με την οποία ανατίθεται η εκπόνηση της μελέτης στους κ.κ. Μπέττα, Λιανθή, Χατζή, Μητρούλια.

Όλα αυτά συμβαίνουν επί δημαρχίας Καφφέ. Την προεκλογική δε περίοδο του 1998 ο κ. Καφφές διασφαλίζει προσωπικά τους υποψήφιους επενδυτές ότι δεν θα υπάρξει περαιτέρω πρόβλημα. Μπορούν να ανοίξουν καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος στην περιοχή του Φρουρίου και αμέσως μετά τις εκλογές θα διευθετηθεί το θέμα των αδειών.

Οι ενδιαφερόμενοι είναι ο Νίκος Μελισακάκης, ο Νίκος Σαμαράς, ο Δημήτρης Σημεόνογλου και κάποιοι άλλοι. Ανοίγουν κανονικά, βγάζουν ΑΦΜ και αρχίζουν να λειτουργούν τις επιχειρήσεις τους. Τα πρώτα μαγαζιά ήταν το Έτερον, τα Τηγανάκια, το Μπλε και μετέπειτα Μπακαλόγατος, το Αμφιθέατρο, το Red Batton, το Νερό, ο Μπαρμπαγιώργος, το Τζουκμπόξ, το κλαμπ που ήταν εκεί που σήμερα είναι το Barley.

Το αποτέλεσμα όμως των αυτοδιοικητικών εκλογών είναι διαφορετικό. Δήμαρχος εκλέγεται ο Κωνσταντίνος Τζανακούλης ο οποίος μιλά για πρώτη φορά για το θέμα της χρήσης γης ως αμιγούς κατοικίας στην περιοχή που απαγορεύει τα εμπορικά και υγειονομικού ενδιαφέροντος καταστήματα. Τότε άρχισαν τα προβλήματα. Ο πόλεμος. Η δημοτική αρχή άρχισε να κάνει επεμβάσεις και να αφαιρεί τραπεζοκαθίσματα. Είμαστε το 1998 προς 1999.

Μετά επικρατεί μια παύση… οι δραστηριότητα ξεκινά και πάλι το 2003 επί δημαρχίας Τζανακούλη και πάλι. Είμαστε λίγο πριν τις βουλευτικές εκλογές… η Κυβέρνηση Σημίτη χάνει και πρωθυπουργός γίνεται ο Κώστας Καραμανλής με τον Λαρισαίο Γιώργο Σουφλιά να αναλαμβάνει καθήκοντα υπουργού ΥΠΕΧΩΔΕ.

Στις 10-3-2003 ιδρύθηκε από τους ιδιοκτήτες ακινήτων της περιοχής του Φρουρίου Λάρισας σωματείο με την επωνυμία «Σύλλογος Ιδιοκτητών Ακινήτων περιοχής Φρουρίου Λάρισας – Η Τετάρτη» με έδρα τη Λάρισα προκειμένου να προωθήσει την καλύτερη αξιοποίηση των ακινήτων της περιοχής αυτής. Ταυτόχρονα δε, μέσα στους σκοπούς του Σωματείου ήταν και η προσπάθεια εξεύρεσης λύσης για το πρόβλημα που έχει προκύψει στην περιοχή του Φρουρίου όσον αφορά τις περιορισμένες χρήσεις γης (με τη συνεργασία όλων των αρμόδιων φορέων) ώστε η περιοχή να αποτελέσει μια γραφική περιοχή και πόλο έλξης όλων των πολιτών αλλά και επισκεπτών της πόλης.

Το 2004 αποδείχθηκε η παρασπονδία στην οποία οφειλόταν το πρόβλημα και τότε το Δημοτικό Συμβούλιο της Λάρισας αποφάσισε την τροποποίηση των χρήσεων σε Γενική Κατοικία και μάλιστα με πρόσθετους περιορισμούς χρήσεων αλλά και μορφολογίας κτισμάτων ώστε να πάψει επιτέλους η ιστορικότερη εμπορική περιοχή της πόλης να φέρει τον παράλογο χαρακτηρισμό της αμιγούς κατοικίας που εκμηδένιζε την αξία των εκεί ιδιοκτησιών αλλά και το μέλλον της, ως χώρου τουριστικής και πολιτιστικής ανάπτυξης. Η απόφαση του Δήμου του 2004 έτυχε της έγκρισης όλων των αρμόδιων υπηρεσιών και υποβλήθηκε ο φάκελος της τροποποίησης στο ΥΠΕΧΩΔΕ.

Στις 21-4-2004 στάλθηκε υπόμνημα το οποίο υπέγραφε ο τότε δήμαρχος Λάρισας Κωνσταντίνος Τζανακούλης με θέμα «Ορθή εφαρμογή του ΓΠΣ Λάρισας».

Στις 6/12/2005 εγκρίθηκε από το ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΣΧΟΠ του ΥΠΕΧΩΔΕ η προτεινόμενη τροποποίηση του 2004 από τον Δήμο Λαρισαίων και στη συνέχεια ολοκληρώθηκε η επεξεργασία του σχετικού Προεδρικού Διατάγματος από το Νομοπαρασκευαστικό τμήμα του υπουργείου, του προεδρικού διατάγματος για έλεγχο στο ΣτΕ.

Στις 30/9/2006 πραγματοποιήθηκε κοινή σύσκεψη για το θέμα με ταυτόχρονη πρωτοβουλία του Επιμελητηρίου Λάρισας που εκπροσωπούσε τους επαγγελματίες της περιοχής και του Συλλόγου ιδιοκτητών ακινήτων Φρουρίου, παρουσία Βουλευτών όλων των κομμάτων, του Δημάρχου Λαρισαίων κ. Τζανακούλη, εκπροσώπων της Νομαρχιακής αυτοδιοίκησης, υποψηφίων δημάρχων και λοιπών εκπροσώπων φορέων. Στην σύσκεψη αυτή αποφασίστηκε ομόφωνα ότι το σχετικό ψήφισμα θα αποστέλλονταν προς τον κ. Σουφλιά, υπουργό ΥΠΕΧΩΔΕ και ότι ταυτόχρονα υποβαλλόταν αίτημα συνάντησης του Υπουργού με εκπροσώπους των ιδιοκτητών ακινήτων, των επαγγελματιών, του επιμελητηρίου αλλά και του Δήμου Λαρισαίων σε σύντομο χρονικό διάστημα ώστε να έχουμε ενημέρωση για την περαιτέρω πορεία του θέματος.

Στις 8-11-2006 ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου Λάρισας απέστειλε επιστολή προς τον κ. Σουφλιά, τότε υπουργό ΥΠΕΧΩΔΕ με θέμα «Αποχαρακτηρισμός χρήσεων γης στο λόφο του Φρουρίου Λάρισας» στην οποία γινόταν εκτενής αναφορά στο χρονίζον θέμα των χρήσεων γης… «Είναι απαραίτητο για μας να προωθηθεί πια η συνέχεια της νόμιμης διαδικασίας ώστε να ολοκληρωθεί το συντομότερο δυνατό η έγκριση των νέων χρήσεων για την περιοχή ώστε να πάρει τέλος ο εφιάλτης που ζουν οι ιδιοκτήτες αλλά και οι επαγγελματίες που σήμερα δραστηριοποιούνται στην περιοχή χωρίς άδειες λειτουργίας, όλα αυτά τα χρόνια…»

Στις 16-10-2006 ακολούθησε η αντίστοιχη επιστολή του «Συλλόγου Ιδιοκτητών Ακινήτων Φρουρίου Λάρισας – Η Τετάρτη» προς τον Υπουργό ΠΕ.ΧΩ.ΔΕ Γιώργο Σουφλιά ώστε να κανονιστεί επίσημη συνάντηση στο υπουργείο… «Μπορείτε άμεσα να διαπιστώσετε ότι όλοι οι πολιτικοί παράγοντες του Νομού και βεβαίως οι ευρύτερες κοινωνικές ομάδες των άμεσα ενδιαφερομένων Λαρισαίων, γνωρίζουν, υποστηρίζουν και ζητούν την λύση του προβλήματος του Φρουρίου. Σημειώνουμε δε επίσης ότι από καμία πλευρά δεν έχει εκφρασθεί έως τώρα επίσημα οποιαδήποτε αντίδραση. Ούτε υποβλήθηκε κατά την επίσημη διαδικασία της τροποποίησης του σχεδίου καμία ένσταση ούτε δηλώθηκε έκτοτε επισήμως καμία αντίθετη άποψη».

Στις 20-11-2006 σύμφωνα με άρθρο του Σωτ. Κέλλα στην εφημερίδα «Ελευθερία» πληροφορούμαστε σχετικά με την επίσκεψη Σουφλιά στη Λάρισα για τον γάμο της ξαδέρφης του Αικατερίνης Σουφλιά με τον Κώστα Μπασδέκη. «(…) ενώ για το θέμα των ακινήτων του Φρουρίου συνιστά υπομονή και ίσως υπάρξουν εξελίξεις μέσα στο επόμενο διάστημα». Παράλληλα, στην ίδια σελίδα υπάρχει σε δημοσίευμα «Ανακοίνωση εξέδωσε ο Δήμος Λάρισας με την οποία απαγορεύει παντελώς τη στάθμευση στο Φρούριο και στους πεζοδρόμους της Βενιζέλου, της Παπαναστασίου και της Ηφαίστου επί ποινή αφαίρεσης πινακίδων. Αν κάνουν πράξη την απειλή τους και αστυνομεύσουν την περιοχή σε μόνιμη βάση, ίσως και να καταφέρουν κάτι. Αλλιώς, με την… ανακοίνωση στο χέρι θα μείνουν. (Όπως έγινε εξάλλου και με τις απανωτές μπάρες, αλυσίδες, κολονάκια και ό,τι άλλο… επιστράτευσε κατά το πρόσφατο παρελθόν η Δημοτική Αστυνομία κάνοντας εν τέλει μια… τρύπα στο νερό).»

Τέλος, αξίζει να αναφέρουμε ότι στο ισχύον πολεοδομικό σχέδιο – ΓΠΣ / ΤΠΣ Λάρισας – η περιοχή γύρω από το Μπεζεστένι και τις πλατείες του Φρουρίου αντιμετωπίζεται ως κεντρική περιοχή πόλης – τουρισμού / πολιτισμού και αναψυχής, με επιτρεπόμενες τις υπηρεσίες εστίασης/αναψυχής, βάσει των κατηγοριών χρήσεων του Π.Δ. 59/2018 και του ν. 4759/2020. Παράλληλα, οι χρήσεις γης τροποποιήθηκαν/επικαιροποιήθηκαν μέσα από τις αναθεωρήσεις του ΓΠΣ και τώρα το υπό εκπόνηση Τοπικό Πολεοδομικό Σχέδιο, ώστε στην ενότητα του Φρουρίου να επιτρέπονται ΚΥΕ (ως χρήσεις αναψυχής) και όχι μόνο κατοικία ή «πράσινο».

Από το 2016 και μετά τα ΚΥΕ λειτουργούν με το καθεστώς της «γνωστοποίησης» (ν. 4442/2016): ο επιχειρηματίας δεν παίρνει κλασική άδεια, αλλά υποβάλλει ηλεκτρονική γνωστοποίηση λειτουργίας, εφόσον έχει τις πολεοδομικές/υγειονομικές προϋποθέσεις

Μετά από τη μακρά αυτή προβληματική περίοδο, τελικά, την τελευταία δεκαετία ο λόφος του Φρουρίου τείνει να χαρακτηριστεί περισσότερο ως πυρήνας διασκέδασης και ψυχαγωγίας παρά ως περιοχή εμπορίου. Ιδιαίτερα τις βραδινές ώρες η περιοχή αλλάζει πρόσωπο σφύζοντας από ζωή με τα καταστήματα ψυχαγωγίας (μπαρ, ταχυφαγεία, ταβέρνες) να διαδραματίζουν κυρίαρχο ρόλο. Οι προσθήκες και οι επεμβάσεις βέβαια που έχουν γίνει για τις ανάγκες της νέας χρήσης των οικοδομημάτων κάποιες φορές αντιβαίνουν στους πολεοδομικούς περιορισμούς που έχουν θεσπιστεί για την προστασία της αρχιτεκτονικής φυσιογνωμίας του λόφου…

Υ.Σ. Ευχαριστώ τους Μίνα Αιβαλιώτου, Νίκο Παπαδόπουλο, Γιώργο Οικονομιδη, Δημήτρη  Σημεόνογλου..