Σύλλογος Διοικητικού Προσωπικού του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας: “Ο αγώνας αγροτών και κτηνοτρόφων είναι αγώνας όλων μας”

Aνακοίνωση του ΔΣ του Συλλόγου Διοικητικού Προσωπικού του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, με την οποία εκφράζει τη στήριξη του στους αγώνες των αγροτών και των κτηνοτρόφων.

Δείτε αναλυτικά:

Το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου Διοικητικού Προσωπικού του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας εκφράζει τη στήριξή του στους αγρότες και κτηνοτρόφους που αγωνίζονται για το δικαίωμά τους να παράγουν και να ζουν με αξιοπρέπεια στον τόπο τους.

Καταγγέλλουμε την κυβέρνηση της ΝΔ που αντί να ικανοποιήσει τα δίκαια αιτήματα των αγροτών έστειλε για άλλη μια φορά τις δυνάμεις καταστολής για να εμποδίσει τις δίκαιες αγροτικές κινητοποιήσεις.

Οι αγροτοκτηνοτρόφοι έχουν φτάσει στα όριά τους, καθώς η κυβέρνηση, με τη στάση πληρωμών, τους φορτώνει τις συνέπειες της πολιτικής της και των σκανδάλων.

Διεκδικούν μείωση του κόστους παραγωγής, προστασία από φυσικά φαινόμενα και ασθένειες, τις αποζημιώσεις που δικαιούνται και άμεσα μέτρα που θα τους βγάλουν από τη φτώχεια και την απόγνωση.

Τα αιτήματά τους είναι σε αντίθεση με την πολιτική του κέρδους που χτυπάει ενιαία τους εργαζόμενους σε πόλεις και χωριά.

Είναι η πολιτική που ακολουθούν όλες οι κυβερνήσεις και η ΕΕ, είναι η πολεμική οικονομία που στους αγρότες περνάει μέσα από την ΚΑΠ, στους εργαζόμενους από την περικοπή των κοινωνικών δαπανών, την υποχρηματοδότηση σε Παιδεία, Υγεία κλπ., την υποστελέχωση των υπηρεσιών, τους νόμους και τις οδηγίες που εντείνουν την εκμετάλλευση και την καταστολή.

Ποιόν αλήθεια δεν ενδιαφέρει ο αγώνας των αγροτών και κτηνοτρόφων για φθηνά και ποιοτικά προϊόντα; ο αγώνας ενάντια στο δυσβάστακτο κόστος παραγωγής που ξεκινάει από το χωράφι και φτάνει μέχρι τις τσέπες των νοικοκυριών που υποφέρουν από την ακρίβεια;

Οι μόνοι κερδισμένοι από αυτή την κατάσταση είναι οι μεγάλοι αγροτοδιατροφικοί όμιλοι, οι βιομήχανοι και οι μεγαλέμποροι, που από τη μία ξεζουμίζουν τους εργαζόμενους για τα κέρδη τους και από την άλλη ξεκληρίζουν τους βιοπαλαιστές αγροτοκτηνοτρόφους, ενώ απολαμβάνουν απεριόριστη στήριξη από το κράτος και τις κυβερνήσεις με φοροαπαλλαγές, χρηματοδοτικά πακέτα και διευκολύνσεις.

Ποιος μπορεί να θεωρεί δικαιοσύνη το αφορολόγητο πετρέλαιο στους εφοπλιστές και όχι στους αγρότες;

Χαρακτηριστικό επίσης είναι και το παράδειγμα με την ευλογιά που από τη μία με την ΚΑΠ δεν γίνονται ουσιαστικοί έλεγχοι στη μεταφορά των ζώων και από την άλλη δεν εμβολιάζουν τα ζώα για να μην πλήξουν τους βιομήχανους της φέτας.
Αποτέλεσμα; Τα κέρδη για τους ομίλους παραμένουν στα ύψη, με τίμημα την καταστροφή χιλιάδων κτηνοτρόφων και τις ανατιμήσεις για τα νοικοκυριά, που κάνουν απλησίαστα το κρέας, τα γαλακτοκομικά και άλλα είδη πλατιάς κατανάλωσης.

Να γιατί η αλληλεγγύη όλων μας στον αγώνα των βιοπαλαιστών παραγωγών και κτηνοτρόφων, κόντρα και στην καλλιέργεια κλίματος «κοινωνικού αυτοματισμού» που επιχειρεί ξανά η κυβέρνηση, είναι αυτονόητη ανάγκη και καθήκον απέναντι στον κοινό εχθρό, την πολιτική του κέρδους.
Είναι αγώνας που φωτίζει τον μόνο ελπιδοφόρο δρόμο, αυτόν της συμμαχίας των εργαζομένων με τα λαϊκά στρώματα της πόλης και της υπαίθρου.

Ο αγώνας αγροτών και κτηνοτρόφων είναι αγώνας όλων μας!