Αλέξης Τσίπρας: Όταν η Ιστορία δεν επαναλαμβάνεται ως φάρσα, αλλά ως κόμμα

Ο Τσίπρας παραιτήθηκε από βουλευτής και επιστρέφει. Ως μνήμη, απολογισμός και μέλλον μαζί. Φτιάχνει νέα πολιτική πρόταση με όχημα το βιβλίο του, με νέο «γραφίστα» δηλαδή. Πίσω από τις λέξεις του βιβλίου κρύβεται ο νέος Αλέξης… Θέλει να κάνει rebranding, να μας εξηγήσει και το αρχικό branding. Από το «Go back, Madame Merkel» μέχρι την «κωλοτούμπα» ένας πηγαιμός για την «Ιθάκη» δρόμος…

Η ανάγνωση του βιβλίου μάλλον προκαλεί αναστεναγμούς ανακούφισης για ό,τι γλιτώσαμε. Αυτός που έσπρωχνε τη χώρα στο χείλος του γκρεμού -μαζί με τον Πάνο Καμμένο- επιστρέφει με το σύνθημα «Ζήτω που απέτυχα»! Η παλιά και γνωστή ιστορία τώρα με νέο εξώφυλλο!

Θεμιτές οι δεύτερες ευκαιρίες, αλλά όχι πάντα. Όχι για κάποιον που φλέρταρε με το γκρεμό για να πάρει χειροκρότημα. Η «πρώτη φορά Αριστερά» δεν ήταν μια ατυχία. Ήταν επιλογή χωρίς κανένα σχέδιο. Το γράφει ο ίδιος στο βιβλίο του.  Έκανε ένα πείραμα χωρίς δίχτυ ασφαλείας. Ο κόσμος όμως δεν θέλει επαναλήψεις. Ή μάλλον τις θέλει, αλλά μόνο στα τηλεοπτικά σήριαλ που παίζουν και ξαναπαίζουν τα καλοκαίρια…

Το νέο κόμμα —ή μάλλον η νέα προσωπική απόπειρα επαναφοράς— μοιάζει περισσότερο με ανάγκη ψυχολογικήςδικαίωσης. Δεν αποτελεί κοινωνικό αίτημα. Πρόκειται για μια νοσταλγία της κορυφής. Ο Τσίπρας έχει την αίσθηση ότι «ήταν κάποτε βασιλιάς και άδικα έχασε το στέμμα». Χρειάζεται όμως η χώρα έναν τόσο αυτοαναφορικό ηγέτη;

Το σκηνικό για τον Τσίπρα μοιάζει φθαρμένο. Η σκηνοθεσία είναι περίπου η ίδια. Πρόκειται για παλιά σειρά, που ο ίδιος φρόντισε να αλλάξει ο τίτλος. Άλλαξε ίσως και το «φωτισμό» αλλά δεν αρκεί… Έμμεσα επαναφέρει το σλόγκαν του ηθικού πλεονεκτήματος με μικρές παραλλαγές. Σήμερα όμως το σλόγκαν δεν είναι φρέσκο. Το κοινό έχει μάθει. Η κοινωνία παραμένει πληγωμένη αλλά είναι πιο ώριμη.

Λένε βέβαια ότι η Ιστορία κάνει κύκλους. Αλλά οι κύκλοι δεν εγγυώνται πάντα την ίδια συγκίνηση. Ενίοτε, παράγουν πλήξη. Όταν οι πρωταγωνιστές δεν αλλάζουν, όταν νέα επιχειρήματα δεν υπάρχουν, το έργο γίνεται μονότονο και το κοινό αδιαφορεί.

Ο Αλέξης Τσίπρας επιχειρεί ένα πολιτικό comeback ψάχνοντας εργαλεία. Προσπαθεί να ξαναβρεί την διαλυμένη αξιοπιστία του. Το κόμμα που θα φτιάξει θα είναι νέο, αλλά η επιθυμία του παλιά. Αναζητά να βρεθεί πάλι στο επίκεντρο. Να αναβιώσει μια πολιτική νιότη που δεν υπάρχει πια. Πρόκειται για μια παλιά Ιστορία που επαναλαμβάνεται ως κόμμα…

Νίκος Ντόλας, Φιλόλογος, Διδάκτωρ ΕΚΠΑ, Πολιτευτής ΝΔ