Στην Ιστορία και στη Μυθική Παράδοση του Ιάσονα ταξίδεψαν μαθητές του 7ου Γυμνασίου Βόλου

Μια ξεχωριστή εκπαιδευτική εμπειρία είχαν την ευκαιρία να ζήσουν οι μαθητές της Β τάξης του Β1 τμήματος του 7ου Γυμνασίου Βόλου στις 19 Νοεμβρίου κατά την πρόσφατη επίσκεψή τους στον αρχαιολογικό χώρο του Νεολιθικού και Μυκηναϊκού Διμηνίου στο πλαίσιο του πολιτιστικού προγράμματος «Χρονογραμμή κατοίκησης του Βόλου και της ευρύτερης περιοχής».

Πρόκειται για έναν από τους σημαντικότερους προϊστορικούς οικισμούς της Ελλάδας, όπου η ιστορική πραγματικότητα συναντά τη μυθολογία και η αρχαιολογία αφηγείται την πορεία των ανθρώπων μέσα στους αιώνες.

Σε ανακοίνωση του σχολείου αναφέρονται τα εξής: «Η περιήγηση ξεκίνησε από τον Νεολιθικό οικισμό, εκεί όπου οι μαθητές γνώρισαν από κοντά την καθημερινή ζωή των πρώτων αγροτικών κοινοτήτων, τις οικίες, τα εργαλεία και τα ιδιαίτερα οικοδομικά συστήματα. Ένα οργανωμένο νεολιθικό οικισμό με ένα μοναδικό αρχιτεκτονικό στοιχείο τους έξι ομόκεντρους λιθόκτιστους, που υψώνονται απαλά πάνω από την πεδιάδα και αγκαλιάζουν τα σπίτια, που ήταν χτισμένα με πέτρα, πηλό και ξύλο αφήνοντας στο κέντρο μια ευρύχωρη αυλή . Τα στενά περάσματα ανάμεσά τους σχηματίζουν έναν απλό αλλά ευκρινή ιστό καθημερινής ζωής, όπου οι άνθρωποι κινήθηκαν, εργάστηκαν και αντάλλαξαν τις μικρές ιστορίες τους.

Στη συνέχεια, η ομάδα μετακινήθηκε προς τον Μυκηναϊκό τομέα του Διμηνίου, που απλώνεται πιο δυναμικά πάνω στο χαμηλό ύψωμα. Εκεί η διάταξη της πόλης οργανώνεται γύρω από τα δύο μέγαρα , που λειτουργούσαν ως κεντρικοί χώροι εξουσίας και διοίκησης. Η πόλη απλώνεται σε ελαφρές βαθμίδες, με τα σπίτια να ακολουθούν τη φυσική κλίση του λόφου και τους δρόμους να χαράζουν ήπιες καμπύλες ανάμεσα στα οικοδομήματα, οδηγώντας τελικά προς τους μνημειακούς χώρους..

Στη συνέχεια κατευθυνθήκαμε στον θολωτό τάφο- Τούμπα, μνημείο που μαρτυρά την ισχύ, την κοινωνική οργάνωση και τα ταφικά έθιμα των Μυκηναίων. Ακολουθώντας τον τελετουργικό διάδρομο μπήκαμε στον τάφο και μεταφερθήκαμε χιλιάδες χρόνια πίσω, σε έναν κόσμο μυστηρίου και αρχέγονης ανθρώπινης παρουσίας. Ο αέρας έμοιαζε να βαραίνει από την παλιά σιωπή, κι εμείς σταθήκαμε κάτω από το εκφορικό σύστημα με τις πέτρες που κλείνουν σιγά-σιγά τον θόλο και λειτουργούν σαν ένας αρχαίος ηχητικός θάλαμος: κάθε λέξη κυλά κατά μήκος των καμπύλων και επιστρέφει πιο καθαρή, πιο βαθιά, αντηχεί ,σχεδόν σαν να μην ανήκει πια μόνο σε εμάς. Στο ένα άκρο του μας εντυπωσίασε η λάρνακα του νεκρού που στεκόταν λιτή, σχεδόν σεμνή, αποπνέοντας δύναμη και σεβασμό, σαν να κρατούσε ακόμη τη σκιά της παρουσίας που κάποτε φιλοξένησε. Λίγο πιο κάτω το Λαμιόσπιτο- κι αυτός ένας θολωτός τάφος – επιβάλλεται με τον μεγαλοπρεπή του θόλο που φτάνει τα οκτώ μέτρα και το ανακουφιστικό τρίγωνο που αποφορτίζει το βάρος πάνω από την είσοδο, σαν μια αρχιτεκτονική ανάσα ανάμεσα στις πέτρες.

Ιδιαίτερη εντύπωση προκάλεσε στους μαθητές/τριες η αναφορά στη σύνδεση της περιοχής με τον Ιάσονα και την Αργοναυτική εκστρατεία, της πρώτης πανελλήνιας ναυτικής εκστρατείας . Οι σχετικές ιστορικές και μυθολογικές διηγήσεις έδωσαν ζωντάνια στην επίσκεψη και βοήθησαν τους μαθητές να κατανοήσουν πώς οι μύθοι ρίζωσαν στον ίδιο τόπο όπου άνθισε και η πραγματική προϊστορική ζωή.

Μετά την ολοκλήρωση της ξενάγησης στον χώρο, οι μαθητές/τριες συμμετείχαν χωρισμένοι σε ομάδες σε ένα διαδραστικό εκπαιδευτικό παιχνίδι ερωτήσεων στην ανακατασκευασμένη πλατεία του Διμηνίου. Στόχος ήταν να διαπιστωθεί κατά πόσο είχαν αποτυπωθεί και εμπεδωθεί οι πληροφορίες και τα στοιχεία που άκουσαν κατά τη διάρκεια της ξενάγησης. Το παιχνίδι πραγματοποιήθηκε σε ζεστό και χαρούμενο κλίμα, ενισχύοντας τη συμμετοχικότητα ,συνεργασία και το ενδιαφέρον των παιδιών.

Η ημέρα ολοκληρώθηκε με μια ακόμη μοναδική επίσκεψη : τον όχι και τόσο γνωστό και προβεβλημένο Μυκηναϊκό τάφο που βρίσκεται στον αυλόγυρο της εκκλησίας των Αγίων Αναργύρων. Ο ιερέας της ενορίας, πρωτοπρεσβύτερος πατήρ Νικόλαος Νασιώκας με πολλή αγάπη ,ιδιαίτερη ζεστασιά και γνώση μας μίλησε για την ιστορία του ναού , αναφέρθηκε στο ιστορικό εύρεσης της εφέστιας εικόνας των Αγίων Αναργύρων και παρουσίασε στα παιδιά την ιστορική σημασία του μνημείου και τις ιδιαιτερότητές του. Η συνύπαρξη ενός αρχαιολογικού μνημείου με έναν ενεργό χώρο λατρείας εντυπωσίασε τους μαθητές, προσφέροντας μια σπάνια ευκαιρία να δουν πώς η ιστορία και η παράδοση συνεχίζουν να συνυπάρχουν μέχρι σήμερα. Στο τέλος της επίσκεψης, μας προσέφερε αναμνηστικά δώρα εκφράζοντας την ευγνωμοσύνη του για το ενδιαφέρον των παιδιών ενθαρρύνοντάς τα να συνεχίσουν να γνωρίζουν και να τιμούν την ιστορία και παράδοση του τόπου τους.

Τελευταία στάση το νεοανεγερθέν άγαλμα του τοπικού ήρωα Ιάσονα, που υψώνεται στην αρχή της παραλίας με περηφάνια, σαν να επιβλέπει ολόκληρο τον τόπο απ’ όπου ξεκίνησε το περιπετειώδες ταξίδι του προσκαλώντας μας σε νέα ταξίδια εμπειριών και γνώσεων».

Η εκπαιδευτική αυτή δράση, όπως επισημαίνεται, άφησε στους μαθητές εντυπώσεις και γνώσεις που δύσκολα θα ξεχαστούν. Με συνδυασμό επιστημονικής πληροφόρησης, βιωματικής εμπειρίας και δημιουργικής συμμετοχής, η επίσκεψη στο Διμήνι αποτέλεσε ένα πραγματικό ταξίδι μέσα στον χρόνο, από τη νεολιθική εποχή ως τη μυκηναϊκή ακμή και τη μαγική σφαίρα της ελληνικής μυθολογίας. Συντονίστριες καθηγήτριες του προγράμματος είναι οι Αθανασία Γώγου και Νεκταρία Διαμαντή.

Πηγή: taxydromos.gr