Συγκλονιστική περιγραφή από γιατρό που προσέφερε τις πρώτες βοήθειες στο Πολυτεχνείο στο ΕΡΤnews: Χτυπούσαν τους ανθρώπους στο ψαχνό – Σπάσαμε εταζέρες και τις μετατρέψαμε σε νάρθηκες

Ένας από τους γιατρούς που προσέφερε τις πρώτες βοήθειες στο Πολυτεχνείο, ο ψυχίατρος, κύριος Μανώλης Μυλωνάκης, μίλησε στην εκπομπή LIVENOW, του ΕΡΤnews, και οι περιγραφές του συγκλονίζουν.

Όπως ανέφερε ο κ. Μυλωνάκης προσέφερε τις πρώτες βοήθειες σε ιατρείο εκτός του Πολυτεχνείου, αλλά κοντά σε αυτό, στην οδό Αβέρωφ 15, όπου στον ίδιο χώρο ήταν και το σπίτι του.

«Εκεί υποδέχτηκα τραυματίες με σπασμένα πόδια από πυροβόλο όπλο. Οι πυροβολισμοί προέρχονταν από κτήριο κοντινό. Ήταν το αντι Πολυτεχνείο. Ήταν μία πολυκατοικία που τώρα είναι το Εργατικό Κέντρο Αθηνών και τότε ήταν το Υπουργείο Δημοσίας Τάξεως, στην οδό 3ης Σεπτεμβρίου, Μάρνη και Αβέρωφ, είναι ένα τρίστρατο. Αυτό το τρίστρατο λοιπόν ήταν, το επίκεντρο τραγικών πραγμάτων, τα οποία συντελέστηκαν εκείνο το βράδυ», σημείωσε ο κ. Μυλωνάκης.

Οι περιγραφές του για όσα έγιναν έζησε εκείνο το βράδυ είναι συγκλονίστηκες, «μόλις είχε αρχίσει να σουρουπώνει. Εγώ ήμουν έξω από το Πολυτεχνείο, στην οδό Πατησίων και ξεκίνησα να πάω στο σπίτι μου. Δεν πρόλαβα να μπω καλά καλά στην πολυκατοικία και άρχισαν οι πυροβολισμοί. Ένα πλήθος πυκνό, το οποίο ήταν μεταξύ των οδών Αβέρωφ και Στουρνάρη, εξαφανίστηκε και ένας κόσμος, ο οποίος πήγαινε προς το Πολυτεχνείο δεχόταν πυροβολισμούς, κυρίως από την πολυκατοικία του υπουργείου Δημοσίας Τάξεως τότε. Πρέπει τα παράθυρά του να είχαν πυροβολητές. Οι σφαίρες ερχόντουσαν στο πεζοδρόμιο της οδού Αβέρωφ, με τα μονά νούμερα, το 11, το 13, το 15, στο 15 ήμουν εγώ, εκεί ήταν το σπίτι και το ιατρείο μου. Δύο από τους τραυματίες που ανεβάσαμε πάνω, με σπασμένα τα πόδια, ήτανε στο νούμερο 15 μπροστά. Η πολυκατοικία είχε γεμίσει αίματα. Το ασανσέρ είχε γεμίσει αίματα», ανέφερε συγκινημένος ο κ. Μυλωνάκης.

Ο γιατρός ανέφερε ότι στην πολυκατοικία έσπευσε κι ένας συνάδελφός του, επίσης νευρολόγος – ψυχίατρος, ο Παναγιώτης Μαυρομμάτης, «σπάσαμε εταζέρα που είχε φτιάξει με ξύλο κοπτική σε προγενέστερες δεκαετίες ο πατέρας μου και τις μετατρέψαμε σε νάρθηκες», περιέγραψε.

Σε άλλο σημείο ο κ. Μυλωνάκης ανέφερε «ένα πρόβλημα, το οποίο έπρεπε να αντιμετωπίσουμε επίσης ήταν το πρόβλημα των πόνων. Τα σπασμένα κόκαλα εκεί που ακουμπάνε το ένα με το άλλο, προκαλούν πόνους δυνατούς. Όποιοι έχουν τέτοια εμπειρία το ξέρουν καλά. Χρησιμοποιήσαμε μορφίνης, τις οποίες την εποχή εκείνη είχαμε λίγες βέβαια στο ιατρείο μας, για περιπτώσεις εντελώς διαφορετικές, που δεν είχαν προκύψει από πυροβολισμούς. Χρησιμοποιήσαμε και άλλα φάρμακα, κάναμε κοκτέιλ», σημείωσε.

Οι ώρες περνούσαν μετά από και τις 10 το βράδυ οι πυροβολισμοί συνεχίζονταν, αλλά φαίνεται ότι ο κόσμος είχε εξαφανιστεί από το τρίστρατο αυτό που σας έλεγα. Το τρίστρατο αυτό είχε ανησυχήσει τότε το υπουργείο, διότι απ αυτό ανέβαινε η Δυτική Αττική προς το Πολυτεχνείο, από την πλατεία Βάθη την οδό Μάρνη και απ την οδό Αβέρωφ. Χτυπούσαν λοιπόν μέχρι τις δέκα με θύματα. Μετά τις 10 δεν υπήρχαν πια θύματα. Μετά τις 10 ολόκληρο το κέντρο βάρους των επιχειρήσεων μεταφέρθηκε, όπως φαίνεται σε αυτό καθεαυτό το Πολυτεχνείο. Όλα εκείνα, τα οποία ζούσαν οι Αθηναίοι, τα μαθαίναμε κι εμείς, γιατροί και νοσηλευόμενοι από το ραδιόφωνο του Πολυτεχνείου».

Ο κ. Μυλωνάκης ότι ο ίδιος συνολικά περιέθαλψε 3 τραυματίες.

«Οι δύο λοιπόν ήταν οι χτυπημένοι, με τσακισμένα τα μηριαία οστά. Ο ένας ήταν ένα παιδί που πήγαινε στη σχολή Ζηρίδη και έμενε στα βόρεια προάστια. Ο άλλος ήταν από λαϊκή περιοχή, από τα Πετράλωνα, αυτός δεν ήταν μαθητής. Ήταν νέος υδραυλικός. Φαίνεται ότι χτυπούσαν, τους ανθρώπους στο ψαχνό και κυρίως στα κάτω άκρα. Στη γωνία χτύπησαν και ανθρώπους στο στήθος. Για έναν απ αυτούς έγινε πριν από λίγες μέρες, όπως διάβασα, μια ειδική αναμνηστική τελετή. Ένα τρίτο πρόσωπο, είχε δεχτεί μια σφαίρα στο στήθος του, είχε τρυπήσει το πουλόβερ, του είχε τρυπήσει το πρόσθιο θωρακικό τοίχωμα και από εκεί και πέρα έμεινε μέσα του η σφαίρα. Δεν του προκάλεσε μεγάλη ζημιά, δεν του προκάλεσε κυρίως αιμορραγία, όπως συμβαίνει συνήθως. Αυτόν το βράδυ τον πήρε ο συνάδελφος και τον πήγε σε μια κοντινή κλινική. Τους άλλους δύο με τα σπασμένα πόδια. Όταν ησύχασαν τα πράγματα μετά τα μεσάνυχτα, τους πήρε το ασθενοφόρο του σταθμού πρώτων βοηθειών, ύστερα από τηλεφώνημα που κάναμε …. Σήμερα μένουν τα θραύσματα στα μάρμαρα της πολυκατοικίας, στα εξωτερικά μάρμαρα», περιέγραψε ο γιατρός.

Ο κ. Μυλωνάκης ανέφερε ότι εκτός από τους τραυματίες υπήρχαν και οι καταδιωκόμενοι, οι τρομαγμένοι, οι οποίοι χτυπούσαν διάφορες πόρτες γύρω από το Πολυτεχνείο και οι περισσότερες άνοιγαν.

«Οι επισημότερη και διασημότερη πόρτα ήταν της Σοφίας Βέμπο, στην οδό Στουρνάρη, αρκετά μακριά από εκεί που ήμασταν εμείς, αλλά και στον ίδιο το δρόμο, στην οδό Αβέρωφ, όπως έμαθα την επομένη, περιέθαλψε φυγάδες και τραυματίες ο επιμελητής μου, στο Πανεπιστήμιο, στην ψυχιατρική, όταν ήμουν φοιτητής ήταν εκείνος στο Αιγινήτειο επιμελητής που λεγόταν Γκούμας, ψυχίατρος που ζούσε μέχρι πριν τα τελευταία χρόνια», ανέφερε.

ertnews.gr