Τελευταίο χειροκρότημα στον Διονύση Σαββόπουλο – Σεβασμός και ευγνωμοσύνη για τον μεγάλο τραγουδοποιό

Μέσα σε κλίμα βαθιάς συγκίνησης, ολοκληρώθηκε ο αποχαιρετισμός στον Διονύση Σαββόπουλο. «Μια θάλασσα μικρή» από ετερόκλητους ανθρώπους, νέοι, γέροι, οικογενειάρχες, φοιτητές, καλλιτέχνες, πολιτικοί συγκεντρώθηκαν μέσα κι έξω από τη Μητρόπολη κι αργότερα στο Α’ νεκροταφείο για να αποχαιρετήσουν και να συνοδεύσουν στην τελευταία του κατοικία, τον άνθρωπο που έντυσε με νότες τις αγωνίες και τα όνειρα ενός ολόκληρου λαού.

Ο Διονύσης Σαββόπουλος, «Άγγελος – εξάγγελος» ο ίδιος, πέτυχε κάτι μοναδικό: Κατάφερε να ενώσει τους Έλληνες, μιλώντας και γράφοντας έξω από τα δόντια χωρίς ποτέ κανείς να τον μέμφεται γι αυτό.

Καθώς οδηγείτο στην τελευταία του κατοικία, η Φιλαρμονική του Δήμου Αθηναίων απέδωσε το «Ας κρατήσουν οι χοροί». Τραγούδι εμβληματικό του έργου του, που ηχεί ως υπόσχεση ότι η Ελλάδα δεν πρόκειται να ξεχάσει τον άνθρωπο που υπηρέτησε με δημιουργικό πάθος τη μουσική, την τέχνη, τη ζωή.

Η ατμόσφαιρα νωρίτερα στη Μητρόπολη Αθηνών, όπου τελέστηκε η εξόδιος ακολουθία ήταν γεμάτη συναισθηματική φόρτιση. Οι νότες της Συννεφούλας πλημμύρισαν τον προαύλιο χώρο της εκκλησίας και το τραγούδι ανέβηκε στα χείλη όλων, κάνοντάς τους να δακρύζουν, ενώ η Χορωδία της ΕΡΤ τραγούδησε στο κατευόδιο του μεγάλου συνθέτη στο Α’ Νεκροταφείο.

Πολιτική και πολιτειακή ηγεσία, συγγενείς, φίλοι, συνεργάτες, καλλιτέχνες, θαυμαστές, απλοί πολίτες ήταν εκεί για το «τελευταίο αντίο». Για να χαρίσουν το πιο ζεστό και παρατεταμένο χειροκρότημα στον μεγάλο τραγουδοποιό. Αυτό που αξίζει σε ανθρώπους που σημάδεψαν με το έργο τους την εποχή τους.

«Νιόνιο μας δεν θα σε αποχαιρετήσουμε με ένα απλό αντίο αλλά με ένα μεγάλο ευχαριστώ στο όνομα τόσων γενεών που σφράγιζε η διαδρομή σου και να σου πω επίσης ότι απο αύριο δεν θα υπάρχεις μόνο μέσα από τα τραγούδια σου αλλά θα σε σκεφτόμαστε κάθε φορά που κάποιος νέος θα πιάνει κιθάρα για να κάνει την αλήθεια του μουσική αλλά και σε κάθε συγκυρία που θα μας καλεί να κοιταχτούμε στον εθνικό μας καθρέφτη με τα καλά μας και τα στραβά μας για να συμφιλιωθούμε με τους εαυτούς μας» δήλωσε, μεταξύ άλλων, ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

«Έγινες, ήσουν και παρέμεινες μέχρι το τέλος αληθινός, όπως υποσχέθηκες όταν άφηνες πίσω σου τη Θεσσαλονίκη. Δεν λύγισε ποτέ ο λόγος σου. Ούτε επί χούντας στη φυλακή, απέναντι στα σκοτάδια και τη λογοκρισία. Δεν σύρθηκες από το κοινό σου. Ήσουν πάντα μπροστά, ακόμη και απέναντί του» σημείωσε η Κ. Σακελλαροπούλου.

«Παππού θυμάμαι, να μου μεταδίδεις την αγάπη σου με ειλικρίνεια ή να σαν μέσα σου να έχεις βρει την αληθινή αγάπη στην πιο απλή μορφή της, σαν να είχες νιώσει και καταλάβει τον πυρήνα της και τον πραγματικό λόγο που οι άνθρωποι αγαπάμε. Ίσως αυτό που ήθελες πραγματικά να καταφέρεις μέσω της αγάπης ήταν η ένωση. Από την αγάπη σου, λοιπόν, κατάφερες να μου μάθεις τι είναι να είσαι άνθρωπος. Τα καλά και τα κακά, τα όμορφα και τα άσχημα, τα γλυκά και τα πικρά. Η ψυχή σου μενει μαζί μας. Σ` αγαπώ πολύ» ανέφερε ο εγγονός του, Διονύσης.

«Ένα τεράστιο ευχαριστώ στην προσφορά του Διονύση, στις ψυχές, στις καρδιές, στο μυαλό μας. Είχε τρομερή νεανικότητα μέχρι και την τελευταία στιγμή που έφυγε. Ευχαριστώ. Μιλώ ως αποδέκτης και σαν συνεργάτης και τον ευχαριστώ για πολλά πράγματα» τόνισε ο Γιάννης Ζουγανέλης, ενώ ο Χρήστος Θηβαίος σημείωσε «έφυγε το πρωτότυπο και μείναμε τα αντίγραφα. Σπουδαίος ποιητής, σπουδαίος συνθέτης, σπουδαίος ερμηνευτής. Κι από τη συναυλία στο Μέγαρο και από τη συναυλία στο Ηρώδειο θυμάμαι ότι μελετούσα έξι μήνες πριν για να μπορέσω να ανταπεξέλθω σε ό,τι μου είχε ζητήσει. Μεγάλο σχολείο. Και πιστεύω ότι ο Διονύσης Σαββόπουλος πρέπει από δω και στο εξής να διδάσκεται».

Ο Αντώνης Καφετζόπουλος δήλωσε πως «ο Διονύσης είναι από τα πράγματα που δεν εξηγούνται. Είναι από εκείνα τα άτομα που δημιούργησαν μία εποχή, που δεν είναι δημιουργήματα της εποχής τους. Έφτιαξε κάτι μόνος του κι ανάμεσα σε αυτά που έφτιαξε, έφτιαξε κι εμένα. Και τον ευχαριστώ πολύ».

«Τάραξε τα νερά όσο κανένας άλλος. Έγραψε σπουδαίο έργο. Εγκαινίασε μια εποχή για το ελληνικό τραγούδι. Την εποχή της τραγουδοποιίας. Την εποχή που ο στιχουργός γράφει την μουσική, γράφει τον στίχο και βγαίνει μπροστά με την κιθάρα του και βγαίνει μπροστά να μας πει αυτά που έχει να μας πει, τα οποία αφορούν κοινωνικοπολιτικά γεγονότα και άλλα. Τον δρόμο του ακολούθησαν πάρα πολλοί μουσικοί. […] και του χρωστάμε τα μέγιστα» δήλωσε ο Γεράσιμος Ανδρεάτος.

Την ύστατη στιγμή του αποχωρισμού, η οικογένεια μόνη, μαζί με δύο, τρεις φίλους και ακόμη τόσους συνεργάτες του με σχέση ζωής, τραγούδησαν την Ωδή στον Καραϊσκάκη και αμέσως μετά αποχώρησαν.

Ο Διονύσης Σαββόπουλος έφυγε, όμως οι χοροί που μας έμαθε θα κρατήσουν για πάντα.

Η θλίψη είναι δεδομένη όταν η τέχνη της χώρας μένει φτωχότερη. Μα οι στίχοι του αποχαιρετιστήριου τραγουδιού του, δεν αφήνουν περιθώρια απαισιοδοξίας… σαν ένα χορό ελεύθερο ποτάμι, έβλεπε την ζωή να κυλά… φέρνουν στην φαντασία μας τον καλλιτέχνη να βρίσκει αλλιώτικα στέκια επαρχιώτικα, στα ουράνια σώματα, με πομπούς και με κεραίες, παρατηρώντας ξεφαντώματα με χορούς κυκλωτικούς, στον ρυθμό των μελωδιών του.

Διαβάστε επίσης:

• K. Mητσοτάκης για Σαββόπουλο: Έζησε και περιέγραψε μοναδικά τις περιπέτειες του τόπου – Θα σε αποχαιρετίσω με ένα μεγάλο ευχαριστώ
• Κ. Σακελλαροπούλου για Δ. Σαββόπουλο: Τραγούδησες για μας, το λαό, το έθνος και την ιστορία
• Κηδεία Διονύση Σαββόπουλου – «Η ψυχή σου μένει μαζί μας», συγκίνηση στους επικήδειους
• Αλκ. Ιωαννίδης για Σαββόπουλο: Χωρίς εσένα άλλο θα ήταν το τραγούδι μας, άλλοι θα ήμασταν κι εμείς
• Δ. Γαλάνη για Διονύση Σαββόπουλο: Ήξερες ακριβώς τι θα παίξεις για τα παιδιά που θα έρθουν και θα κατανοούν όλο και καλύτερα την κάθε πολύτιμη λέξη σου

ertnews.gr