Πανελλήνια συγκίνηση για το θάνατο του Διονύση Σαββόπουλου – Βαθιά υπόκλιση στον σπουδαιότερο τραγουδοποιό της γενιάς του

Με οδύνη και θλίψη η Ελλάδα αποχαιρετά τον Διονύση Σαββόπουλο, τον αγαπημένο Νιόνιο του ελληνικού τραγουδιού, που έσβησε σε ηλικία ογδόντα ενός ετών.

Αντισυμβατικός και επαναστάτης, αλλά συνάμα ρομαντικός και ενωτικός, είχε τον δικό του ανατρεπτικό τρόπο για να τραγουδά τα όνειρα και τις ανησυχίες του λαού.

Όλοι όσοι μεγάλωσαν με τα τραγούδια του, αλλά και όσοι τον γνώρισαν από τις εμφανίσεις του στην τηλεόραση και τον δημόσιο λόγο του, αποχαιρετούν τον σπουδαίο τραγουδοποιό με ευγνωμοσύνη και σεβασμό.

Η ζωή και το έργο του

Μοναδική περίπτωση στη μουσική σκηνή της χώρας μας επί τουλάχιστον μια πεντηκονταετία, ο Διονύσης Σαββόπουλος κατόρθωσε με τα τραγούδια του μια πολύ σημαντική τομή στην τέχνη της τραγουδοποιίας, απολύτως προσωπική, εισάγοντας νέες φόρμες και συνδυάζοντας τολμηρές μουσικές συνθέσεις και ενορχηστρώσεις με στίχους ευρείας θεματολογίας και υψηλής ποίησης.

«Ο Έλληνας είναι και ανατολίτης, μα είναι όμως και δυτικός, ενώ ταυτόχρονα είναι παραδοσιακός σε μεγάλο βαθμό και μοντέρνος είναι. Αυτά είναι διαφορετικά πράγματα. Κάποιος πρέπει να τα συνθέσει», είχε δηλώσει ο Διονύσης Σαββόπουλος.

Αυτή τη δύσκολη σύνθεση επεδίωξε και πέτυχε ο ίδιος, που γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1944. Οι ρίζες της οικογένειάς του ήταν από την Κωνσταντινούπολη και την Φιλιππούπολη. Το 1963 πήρε τη δύσκολη απόφαση να εγκαταλείψει τις σπουδές του στη Νομική και να κατεβεί στην Αθήνα, προκειμένου να ακολουθήσει το όνειρό του να αφοσιωθεί στην τέχνη και το τραγούδι.

Δεν ήταν εύκολες μέρες, αλλά βρήκε τον δρόμο του με τη συμπαράσταση των νεαρών καλλιτεχνών του Συλλόγου Φίλων Ελληνικής Μουσικής, μεταξύ άλλων του Νίκου Μαμαγκάκη και του Μάνου Λοΐζου.

Το πρώτο σημαντικό κεφάλαιο της καριέρας του ως τροβαδούρου της αντίστασης γράφτηκε στις μπουάτ στο Κύτταρο και το Ροντέο. Τίποτα ανάλογο δεν υπήρχε ως τότε στη μουσική σκηνή της χώρας μας. Με σαφείς επιρροές από τη ροκ μουσική της εποχής και τις μπαλάντες του Ντύλαν, αλλά και από ποικίλα ελληνικά ακούσματα.

Τον Νοέμβριο του 1966 κυκλοφόρησε το Φορτηγό, ώσπου με τη δικτατορία τα σχέδια αλλάζουν. Συλλαμβάνεται τον Αύγουστο του 1967. Κρατείται ως ύποπτος επί 40 ημέρες, αλλά ελλείψει στοιχείων τον αφήνουν ελεύθερο. Τον Οκτώβριο του ίδιου χρόνου παντρεύεται την Άσπα, με την οποία έζησε αρμονικά όλη του την υπόλοιπη ζωή.

«Σκεφτείτε ότι ένας καλλιτέχνης σαν και μένα, ο οποίος έσπασε μορφές, άλλαξε τον τρόπο με τον οποίο ακούμε το τραγούδι, ταυτοχρόνως, αυτός ο άνθρωπος είχε μεγάλη ανάγκη να έχει οικογένεια. Να έχει σπίτι και παιδάκια», είχε δηλώσει ο Διονύσης Σαββόπουλος.

Το 1969 κυκλοφορεί το «Περιβόλι του Τρελού», το 1971 ο «Μπάλλος», το 1972 το «Βρώμικο Ψωμί» και το 1975 ο δίσκος «Δέκα χρόνια κομμάτια».

Αξιοπρόσεκτο ήταν το πέρασμα του Διονύση Σαββόπουλου από τη δημόσια τηλεόραση. Η εκπομπή του «Ζήτω το ελληνικό τραγούδι» που παρουσιάστηκε τη σεζόν 1986 – 87, έγραψε ιστορία.

Στα χρόνια που ακολούθησαν, μερικοί ακόμα σημαντικοί δίσκοι, όπως η «Ρεζέρβα», τα «Τραπεζάκια Έξω» και το «Κούρεμα» το 1989, έφεραν το Σαββόπουλο στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος αλλά και αρνητικών κριτικών σχετικά με τις απόψεις του για πρόσωπα και φαινόμενα της τρέχουσας πολιτικής ζωής.

«Αριστερός ήμουν επειδή η Αριστερά εδιώκετο, τότε ήμουν αριστερός. Όταν η αριστερά έγινε εξουσία ή συνοδοιπόρος της εξουσίας, κράτησα τις αποστάσεις μου, οι οποίες όσο περνούσαν τα χρόνια μεγάλωναν», είχε αναφέρει ο Διονύση Σαββόπουλου, με τον μοναδικό του τρόπο.

Από τα μέσα της πρώτης δεκαετίας του 21ου αιώνα, ο Διονύσης Σαββόπουλος σταμάτησε να γράφει νέα τραγούδια, αλλά παρέμεινε δημιουργικά ενεργός μέσα από συνεργασίες με νεότερους τραγουδοποιούς όπως ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου και με συναυλίες και μουσικές παραστάσεις σε διαφορετικούς χώρους, στο Μέγαρο Μουσικής, παραδείγματος χάρη, ή στο Άλσος του Πεδίου του Άρεως.

«Μαζί σας θα είμαι και φέτος. Δεν χανόμαστε εμείς. Άσε που και να χαθούμε θα ανταμώσουμε εκεί πάνω να κοιμόμαστε και να κοιμόμαστε και ένα εγερτήριο να έχουμε μονάχα το σάλπισμα της γιορτής», με αυτά τα λόγια έκλεισε την αυτοβιογραφία του ο Διονύσης Σαββόπουλος, που πρόλαβε και κυκλοφόρησε στις αρχές του 2025.

Ακόμα και την απώλεια ο Νιόνιος την έβλεπε σαν αφορμή για νέες συναντήσεις. Θα τον θυμόμαστε πάντα.

Ο καλλιτεχνικός κόσμος υποκλίνεται με σεβασμό στο σπουδαίο τραγουδοποιό

Ο Σαββόπουλος ήταν ιδιαίτερα αγαπητός σε όλους. Άνθρωποι του καλλιτεχνικού κόσμου και άλλοι που συνεργάστηκαν μαζί του μιλούν για το μεγάλο κενό που αφήνει η απώλειά του στο ελληνικό τραγούδι.

Η είδηση του θανάτου του Διονύση Σαββόπουλου πάγωσε το πανελλήνιο. Ο σπουδαίος Νιόνιος πέρασε στην αιωνιότητα και ο ελληνικός πολιτισμός έγινε φτωχότερος.

Φίλοι και συνεργάτες μιλούν στο ertnews για τον Διονύση που γνώρισαν, τον δικό τους Νιόνιο.

«Ο Σαββόπουλος είναι ένας υπέροχος άνθρωπος, μεγάλος καλλιτέχνης. Ο στίχος του είναι ποίημα», δήλωσε ο συνθέτης, Λάκης Παπαδόπουλος.

«Εγώ είχα την πολύ μεγάλη τύχη να γνωρίσω το ειδικό βάρος του Διονύση Σαββόπουλου σε πολύ μικρή ηλικία, όταν ήρθα στη Θεσσαλονίκη, ακόμα μόλις είχα μπει στο Λύκειο. Δεν μπορείτε να φανταστείτε πώς ένιωσα όταν γνώρισα αυτή την ιδιαίτερη προσωπικότητα», ανέφερε συγκινημένος, ο Γιάννης Ζουγανέλης.

«Μόλις άκουσα για το θάνατό του, ταράχτηκα τόσο πολύ που είπα και τώρα πως θα το πω στον Διονύση», ανέφερε ο ηθοποιός και σκηνοθέτης, Σταμάτης Φασουλής.

«Έχω αυτή την τρυφερή σιωπή μέσα μου, γιατί για όλους μας είναι απώλεια. Όταν φεύγει ένας δημιουργός, ένας άνθρωπος που αγρυπνούσε πάνω από την κοινή μας ζωή», ανέφερε μιλώντας για τον Διονύση Σαββόπουλου, η στιχουργός Λίνα Νικολακοπούλου.

Ένα παιδί από τη Θεσσαλονίκη, με όνειρα και πείσμα έφτασε στην Αθήνα με το φορτηγό του και απέκτησε συνοδοιπόρους ζωής.

«Ξεκινήσαμε μαζί οι αρχές του 60 στο Σύλλογο Φίλων Ελληνικής Μουσικής, που μας ήρθε αναπάντεχα με το φορτηγό του από τη Θεσσαλονίκη στο Παρίσι στα χρόνια της χούντας. Ήρθε στο Παρίσι και εκεί συναντηθήκαμε», ανέφερε η Μαρία Φαραντούρη, ενώ σημείωσε ότι είχε φυλακιστεί και βασανιστεί επί χούντας και έγραψε ένα περίφημο τραγούδι ο Μίκης, αφιερωμένο σε εκείνον.

Σύσσωμη η πολιτειακή και πολιτική ηγεσία εκφράζει τα συλλυπητήριά της

Την θλίψη τους για την απώλεια του μοναδικού τραγουδοποιού εξέφρασαν εκπρόσωποι της πολιτικής ζωής του τόπου, εστιάζοντας στην σπουδαία προσφορά του στην μουσική σκηνή από το 1965 έως χθες, αλλά και για πάντα.

Κ. Μητσοτάκης: «Η βραχνή φωνή του θα μας συνοδεύει για πάντα»

«Δεν θέλω να το πιστέψω αλλά ο Διονύσης μας δεν είναι πια εδώ», ανέφερε μεταξύ άλλων ο Κυριάκος Μητσοτάκης για τον Διονύση Σαββόπουλο.

Όπως αναφέρει σε ανάρτησή του ο Πρωθυπουργός: «Δεν θέλω να το πιστέψω αλλά ο Διονύσης μας δεν είναι πια εδώ. Με τον αποχωρισμό να συμβαίνει όπως τον είχε ο ίδιος τραγουδήσει: “Δεν είμαι εδώ”. Οι άλλοι “χτύπααν τον αέρα”. Και να ξεκινήσει, έτσι, ήρεμος το ταξίδι του προς μια “θάλασσα πλατιά”…. Ο Σαββόπουλος έφυγε, αφήνοντας ένα ισχυρό αποτύπωμα στη μουσική, στον στίχο, αλλά και στο δημόσιο ύφος. Γιατί με το έργο και τη στάση του απέδειξε πως ήταν ένας υπέροχος τραγουδοποιός. Ένας ευαίσθητος Έλληνας. Και ένας υπεύθυνος πολίτης. Με τίμησε με τη φιλία του. Και μέσα από αυτήν μπόρεσα να γνωρίσω μία ευγενική μορφή που είχε ένα μοναδικό χάρισμα: να παρακολουθεί τις εποχές που αλλάζουν. Και, ταυτόχρονα, να αλλάζει και ο ίδιος. Κρατώντας μόνο την αυθεντικότητά του.

Αυτήν την αυθεντικότητα αποπνέει και το τελευταίο βιβλίο του με θέμα την ίδια του τη ζωή. Ένα ντοκιμαντέρ για την Ελλάδα των τελευταίων δεκαετιών που τη διηγείται με την ίδια ζωντάνια, αλλά και ευθύτητα που είχαν τα λόγια και οι νότες του.

Ο Διονύσης Σαββόπουλος δεν θα μας τραγουδήσει, φέτος, ότι “τον χειμώνα ετούτο άμα τον πηδήσαμε για άλλα δέκα χρόνια άιντε καθαρίσαμε”. Η βραχνή φωνή του, όμως, θα μας συνοδεύει για πάντα. Πλουτίζοντας την καρδιά και τη σκέψη μας.

Τον αποχαιρετώ με οδύνη με τη σκέψη μου στην αγαπημένη του Άσπα και στους δύο τους γιούς, Κορνήλιο και Ρωμανό. Τη φυσική του συνέχεια αναλαμβάνουν τα εγγόνια του Διονύσης και Αντρέας. Και όλοι εμείς, τη διατήρηση της φωτεινής μνήμης του.

RIP Νιόνιο».

K. Τασούλας: Ηταν ένας μοναχικός οδοιπόρος του τραγουδιού

Για έναν «μοναδικό ραψωδό» και «μοναχικό οδοιπόρο του τραγουδιού» έκανε λόγο ο Κώστας Τασούλας για τον Διονύση Σαββόπουλο.

Η δήλωση του ΠτΔ

«Η είδηση του θανάτου του Διονύση Σαββόπουλου προκαλεί συγκίνηση και θλίψη σε όλους μας. Ήταν ένας σπουδαίος καλλιτέχνης, ένας άνθρωπος ξεχωριστός που αγαπήθηκε από τον ελληνικό λαό για την προσωπικότητα, το έργο και την προσφορά του στην τέχνη. Ασυμβίβαστος, καινοτόμος και τολμηρός ενσάρκωσε το πνεύμα της αμφισβήτησης με τον πιο ευαίσθητο και ποιητικό τρόπο μέσα από έργα που σφράγισαν την ιστορία του ελληνικού τραγουδιού και αποτέλεσαν ορόσημα στον νεότερο πολιτισμό της χώρας μας.

Ήταν ένας μοναχικός οδοιπόρος του τραγουδιού, αλλά και ένας μοναδικός ραψωδός που διέσχισε όλες αυτές τις δεκαετίες άφοβα. Ήταν ποιητικός και πολιτικός μαζί, πάντοτε με το θάρρος της γνώμης του και με το πάθος της συμμετοχής στους προβληματισμούς κάθε εποχής. Όποιες κι αν ήταν οι εντάσεις της συγκυρίας, όσο κι αν έπαιρνε θέση, όσο κι αν γνήσια εξέφραζε το ρεύμα κάθε εποχής, έγνοια του ήταν πάντα των «Ελλήνων οι Κοινότητες» να είναι ενωμένες.  Μέλημά του ήταν πάντα η υπέρβαση των διαφορών και των διχασμών. 

Ο Διονύσης Σαββόπουλος θα μας λείψει. Η απώλεια ενός καλλιτέχνη αυτής της εμβέλειας αφήνει ένα μεγάλο κενό στον χάρτη του πολιτισμού μας, αλλά το έργο του δεν ήταν μόνο «φωνή των καιρών». Ήταν επιπλέον ένας ήχος αλήθειας και γνησιότητας που θα συνεχίσει να αντηχεί στο μέλλον. Θα ήθελα με βαθιά συγκίνηση και σεβασμό να απευθύνω εκ μέρους της ελληνικής Πολιτείας τα θερμά μου συλλυπητήρια στη σύζυγό του, Άσπα, στα παιδιά του Κορνήλιο και Ρωμανό, στους οικείους του και στους αμέτρητους φίλους του».

Λ. Μενδώνη: Ο Διονύσης Σαββόπουλος «χαρτογράφησε την πατρίδα μας και τους ανθρώπους της»

Πληροφορούμενη την απώλεια του Διονύση Σαββόπουλου, η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη έκανε την ακόλουθη δήλωση:

“Οι Έλληνες θρηνούν την απώλεια του Διονύση Σαββόπουλου, του μέγιστου τραγουδοποιού μας, ενός από τους πιο επιδραστικούς δημιουργούς της σύγχρονης Ελλάδας, ενός ελεύθερου, αληθινού δημιουργικού πνεύματος. Για τον Διονύση Σαββόπουλο, η απολύτως τετριμμένη φράση «περί μεγάλης απώλειας», ισχύει στο ακέραιο. Και τα λόγια μας μπροστά στη συμβολή του όχι μόνο στον πολιτισμό μας, αλλά στην ίδια την αυτοεικόνα μας, είναι απελπιστικά φτωχά. Γιατί ο Διονύσης δεν υπήρξε μόνο ο εμπνευσμένος βάρδος, με την αστείρευτη ποιητική φλέβα, ούτε ο αξεπέραστος ερμηνευτής. Με τη μουσική του, τον στίχο του, τη σκηνική του παρουσία, αλλά και την καθηλωτική του αφήγηση, δια ζώσης ή στο χαρτί, εξέφρασε, διαχρονικά, τις ατομικές αναζητήσεις μας, τις συλλογικές μας τάσεις, αλλά και ανατάσεις που χρειαζόμαστε. Δεν έμεινε, στην έκφρασή τους, ως μετεωρικός και σπάνιος δημιουργός.

Χαρτογράφησε την πατρίδα μας και τους ανθρώπους της. Μας διαμόρφωσε με τα τραγούδια του, την ποίησή του, τις καθηλωτικές κοινωνικές και πολιτικές παρεμβάσεις του. Ίσως περισσότερο από όλα, κινούμενος διαρκώς μεταξύ παράδοσης και νεωτερικής ματιάς, μας επανασύστησε μια οικεία μορφή του εαυτού μας και ανανοηματοδότησε την παράδοσή μας, καλώντας μας στη συλλογική ελληνική γιορτή, σε χορούς κυκλωτικούς «και άλλο τόσο ελεύθερους σαν ποταμούς,» για να ανταμώνουμε φίλοι και συνοδοιπόροι. Στα χρόνια που έτρεξαν χύμα, ο Σαββόπουλος έδωσε μοναδικό και ανεξίτηλο στον χρόνο σχήμα. Είναι μεγάλη μου η θλίψη ότι αποχαιρετώ έναν Έλληνα δημιουργό του δικού του μεγέθους, με λόγια που δεν περιγράφουν ούτε την αξία του, ούτε την προσφορά του για το κτίσιμο της Νέας Ελλάδας.

Θα μείνει, εις τον αιώνα, παρών. Όχι μόνο από την εξαίσια ποιητική μουσική δημιουργία του αλλά και την αστείρευτη αγάπη του για την πατρίδα. Προσωπικά αποχαιρετώ έναν πολύτιμο φίλο, ένα μοναδικό άνθρωπο.

Στην οικογένειά του, στην αγαπητή μου ‘Ασπα, στα παιδιά του, τον Κορνήλιο και το Ρωμανό και στα εγγόνια του, στους αμέτρητους φίλους του, απευθύνω τα πιο ειλικρινή μου συλλυπητήρια”.

Ν. Ανδρουλάκης: Ο «Νιόνιος» δεν είναι πια κοντά μας, αλλά θα είναι πάντα στις καρδιές μας

«Με βαθιά συγκίνηση οι Ελληνίδες και οι Έλληνες αποχαιρετούμε τον Διονύση Σαββόπουλο, που μέσα από τα τραγούδια του σκιαγραφούσε το βίωμα, τις ελπίδες, τις υπερβάσεις και τις αγωνίες του λαού μας στο πέρασμα των δεκαετιών», δήλωσε ο Νίκος Ανδρουλάκης για τον θάνατο του Διονύση Σαββόπουλου.

«Μας αφήνει παρακαταθήκη μουσικά αριστουργήματα όπως ο «Μπάλλος», το «Φορτηγό», τα «Τραπεζάκια έξω», το «Βρώμικο ψωμί» και τόσα άλλα, όπου πάντρευε μοναδικά τη ροκ, τη λαϊκή μουσική και τους παραδοσιακούς ήχους», συνέχισε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής και τόνισε: «Ο «Νιόνιος» δεν είναι πια κοντά μας, αλλά θα είναι πάντα στις καρδιές μας σε μια θέση στο πάνθεον των κορυφαίων δημιουργών της ελληνικής μουσικής, των μεγάλων Ελλήνων».

Σ. Φάμελλος: «Αποχαιρετούμε με θλίψη τον Διονύση Σαββόπουλο, έναν μεγάλο δημιουργό της Ελλάδας»

«Αποχαιρετούμε με θλίψη τον Διονύση Σαββόπουλο, έναν μεγάλο δημιουργό της Ελλάδας», τονίζει ο Σ. Φάμελλος για τον θάνατο του Δ. Σαββόπουλου.

ΚΚΕ: Oι μελωδίες και οι στίχοι του άφησαν διακριτό χνάρι στην ελληνική μουσική

Τα ειλικρινή του συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους οικείους του Διονύση Σαββόπουλου, εξέφρασε το ΚΚΕ, κάνοντας λόγο για «τραγούδια, που παράλληλα με τους αγώνες του ελληνικού λαού και της νεολαίας, και εκείνους που εκτυλίσσονταν διεθνώς, τραγουδήθηκαν και επηρέασαν συνειδήσεις».

«Αποχαιρετούμε τον Διονύση Σαββόπουλο του οποίου οι μελωδίες και οι στίχοι άφησαν διακριτό χνάρι στην ελληνική μουσική. Ο Δ. Σαββόπουλος συμμετείχε την δεκαετία του ’60 στο φοιτητικό και νεολαιίστικο κίνημα κοντά στη “Δημοκρατική Νεολαία Λαμπράκη”, φυλακίστηκε από τη χούντα τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβρη του ’67», αναφέρεται αρχικά στην ανακοίνωση του Περισσού».

Στη συνέχεια, το ΚΚΕ, αφού σημειώνει πως «Αυτές τις εμπειρίες μετουσίωσε με πρωτότυπο τρόπο και τη δική του προσωπική ματιά σε σημαντικούς κύκλους τραγουδιών ξεκινώντας από το θρυλικό “Φορτηγό” του 1966. Τραγούδια, που παράλληλα με τους αγώνες του ελληνικού λαού και της νεολαίας, και εκείνους που εκτυλίσσονταν διεθνώς, τραγουδήθηκαν, επηρέασαν συνειδήσεις, ιδιαίτερα στην περίοδο της δικτατορίας», προσθέτει:

«Στα επόμενα χρόνια συνεχίζει την πορεία του δημιουργώντας με ξεχωριστό τρόπο, μέσα στις μεγάλες αντιφάσεις που διαπερνούσαν στρώματα της ελληνικής κοινωνίας αλλά και το έργο του».

Και καταλήγει: «Το ΚΚΕ εκφράζει τα ειλικρινή του συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους οικείους του».

Νέα Αριστερά: «Ο Διονύσης Σαββόπουλος υπήρξε από μόνος του μια εποχή»

«Καμία ιστορία του ελληνικού τραγουδιού δεν μπορεί να ειπωθεί χωρίς το όνομα του Διονύση Σαββόπουλου», αναφέρει η Νέα Αριστερά.

Και συνεχίζει: «ένας δημιουργός που διέσχισε τα χρόνια του που φεύγαν χύμα, τα αμφισβήτησε, τα ερμήνευσε. Ένας τραγουδοποιός που ένωσε τη λαϊκή παράδοση με την ποίηση, την ανατολίτικη μελωδία με τον δυτικό στοχασμό, το προσωπικό βίωμα με το συλλογικό όνειρο.

Από το Φορτηγό και το Περιβόλι του Τρελλού μέχρι τον Μπάλλο και τα Τραπεζάκια έξω, ο Σαββόπουλος έγραψε κεφάλαια της νεότερης ελληνικής ψυχής. Κι αυτό γιατί έδωσε μουσική μορφή σε μια περίοδο που έψαχνε τη φωνή της μέσα στη δικτατορία και στη μεταπολίτευση. Γιατί υπήρξε ο πατριάρχης μιας ολόκληρης γενιάς μουσικών που διαμόρφωσαν καθοριστικά τον σύγχρονο ελληνικό ήχο και στίχο μέχρι και σήμερα.

Η ζωή του, μια ανηφόρα γεμάτη τραγούδια, δεν υπήρξε εύκολη. Από τη Θεσσαλονίκη των φοιτητικών χρόνων μέχρι τις φυλακές της Χούντας, από τα υπόγεια των μπουάτ ως τις σκηνές των μεγάλων φεστιβάλ, ο Σαββόπουλος ήταν πάντα ένας ανήσυχος εργάτης της μουσικής, ένας μοναχικός οδοιπόρος που προτιμούσε να κινείται στα όρια.

Στη σκηνή, ένας αιώνιος έφηβος· με το πάθος, το χαμόγελο και τη συγκίνηση του ανθρώπου που δεν σταμάτησε να αφηγείται ιστορίες. Στους στίχους του, ο κόσμος χωρούσε ολόκληρος – η πολιτική και ο έρωτας, η μνήμη και η ειρωνεία, η Ελλάδα και ο κόσμος. Ήξερε να σκάβει βαθιά στο λαϊκό αίσθημα χωρίς να το εγκλωβίζει.

Κάθε τραγούδι του Σαββόπουλου ήταν κι ένα κομμάτι της συλλογικής μας μνήμης – μια υπόμνηση ότι η τέχνη μπορεί να είναι και όνειρο και πράξη. Τώρα που σωπαίνει η φωνή του, η σιωπή είναι γεμάτη απ’ όσα μας χάρισε. 

Ο Διονύσης Σαββόπουλος δεν υπήρξε απλώς ένας δημιουργός· υπήρξε από μόνος του μια εποχή».

Ζ. Κωνσταντοπούλου: Είναι ο ίδιος και το έργο του κομμάτι της ζωής

«Είναι ο ίδιος και το έργο του κομμάτι της ζωής, της ζωής όλων μας και των νεότερων παιδιών και αυτή είναι η επιτυχία στη ζωή ενός ανθρώπου, το να σε κουβαλάνε μέσα τους οι νέοι», τόνισε μιλώντας στην Βουλή, η πρόεδρος της Πλεύσης Ελευθερίας, για τον Διοσύνης Σαββόπουλο.

Το Σάββατο στο Α΄νεκροταφείο Αθηνών το τελευταίο αντίο στον Σαββόπουλο

Η κηδεία του σπουδαίου Διονύση Σαββόπουλου, που έφυγε χθες από τη ζωή σε ηλικία 81 ετών, θα τελεστεί το Σάββατο, από το Α’ Νεκροταφείο Αθηνών, δημοσία δαπάνη.

Ρεπορτάζ: Ματίνα Καλτάκη, Γεωργία Κριεμπάρδη

Διαβάστε επίσης:

Η Ελλάδα αποχαιρετά τον «Νιόνιο» της: Μεγάλη θλίψη και σεβασμός στο τεράστιο έργο του – Το Σάββατο το τελευταίο αντίο

«Το τραγούδι γίνεται φτωχότερο»: Σπουδαίοι Έλληνες καλλιτέχνες αποχαιρετούν στο ΕΡΤnews Radio 105,8 τον Διονύση Σαββόπουλο

Σίγησε η φωνή του μεγάλου τραγουδοποιού Διονύση Σαββόπουλου

Η ΕΡΤ αποχαιρετά τον Διονύση Σαββόπουλο με συναυλίες και αφιερώματα σε τηλεόραση, ραδιόφωνο και ERTFLIX

Θεσσαλονίκη: Στη γειτονιά του αξέχαστου Διονύση Σαββόπουλου – Ποιοι ήταν οι «Επαναστάτες της Οδού Ζάννα»

ertnews.gr