Ευαγγελία Δομάζου: «Η μητέρα μου, Βίκυ Μοσχολιού, ήθελε να γίνει μοναχή – Δεν ξέρω γιατί χώρισαν οι γονείς μου»

Σε μια από τις σπάνιες τηλεοπτικές της εμφανίσεις, η Ευαγγελία Δομάζου, κόρη της αείμνηστης Βίκυς Μοσχολιού και του Μίμη Δομάζου, άνοιξε την καρδιά της στην εκπομπή «Καλημέρα Είπαμε;» και τη δημοσιογράφο Έρη Βαρδάκη.

Με συγκίνηση και ειλικρίνεια, μίλησε για τη μητέρα της, αποκαλύπτοντας μια άγνωστη πτυχή των τελευταίων χρόνων της ζωής της:

«Η μητέρα μου είχε ζητήσει να γίνει μοναχή. Είχε ανέβει στο εκκλησάκι της γιαγιάς, όπου και έμενε μαζί της, και μας είχε πει την επιθυμία της να χειροτονηθεί. Δεν την αφήσαμε. Η γιαγιά μου άλλωστε είχε γίνει μοναχή. Ήταν κάτι που προφανώς τη συγκινούσε βαθιά».

Η ίδια δεν παρέλειψε να εκφράσει τον θαυμασμό της για τη μουσική διαδρομή της Μοσχολιού:

«Για εμένα, η μαμά ήταν το μεγαλύτερο κεφάλαιο στο ελληνικό τραγούδι. Μαζί με τον Μπιθικώτση, άλλαξαν την ιστορία του».

Αναφερόμενη στα παιδικά της χρόνια και τον χωρισμό των γονιών της, η Ευαγγελία Δομάζου στάθηκε ιδιαίτερα στην απώλεια του μικρότερου αδελφού της, Αλέξανδρου:

«Γεννήθηκε πρόωρα, στους οκτώ μήνες. Δεν υπήρχε θερμοκοιτίδα, αργήσανε να τη φέρουν. Έμεινε μια εβδομάδα στο νοσοκομείο και τελικά έφυγε. Αυτό ήταν σίγουρα μια πληγή για τους γονείς μου».

Όσον αφορά το διαζύγιο των γονιών της, η ίδια παραδέχτηκε πως ποτέ δεν κατάλαβε τους λόγους:

«Δεν ξέρω γιατί χώρισαν. Δεν είχαν μαλώσει ποτέ μπροστά μας. Ρώτησα τη μαμά κάποια στιγμή, όταν κι εγώ είχα χωρίσει, και μου απάντησε με μια ερώτηση: “Γιατί χώρισες εσύ;” Της είπα πως είχαμε προβλήματα, και μου απάντησε: “Μου απάντησες, σου απάντησα”».

Παρά τον χωρισμό, η σχέση τους παρέμεινε ανθρώπινη και αξιοπρεπής:

«Η μαμά μας δεν μας στέρησε ποτέ τον πατέρα μας. Μόνο όταν εκείνος ξαναπαντρεύτηκε, απομακρύνθηκε λίγο. Όμως στο τέλος, τον ζήτησε. Πήγε στην εντατική, έμειναν μόνοι τους, μίλησαν. Πιστεύω πως εκείνη του έδωσε συμβουλές, του άφησε λόγια καρδιάς.»

Κλείνοντας, η Ευαγγελία Δομάζου στάθηκε στο αποτύπωμα που άφησαν και οι δύο γονείς της, λέγοντας με συγκίνηση:

«Με τη μαμά πρόλαβα να πω όσα ήθελα. Με τον μπαμπά… με ενοχλεί λίγο που δεν πρόλαβα να του πω κάποια πράγματα. Θέλω όμως να πιστεύω πως εκεί που είναι τώρα, είναι και οι δύο καλά».

Μια κατάθεση ψυχής, γεμάτη αγάπη, απώλεια, πίστη και αξιοπρέπεια.