Ο πρόεδρος του Σωματείου Εργατοτεχνιτών Οικοδόμων Επαρχίας Ελασσόνας για το επικείμενο συνέδριο του Εργατικού Κέντρου Ελασσόνας

Η ανακοίνωση του  προέδρου του Σωματείου Εργατοτεχνιτών Οικοδόμων Επαρχίας Ελασσόνας για το επικείμενο συνέδριο του Εργατικού Κέντρου Ελασσόνας, αναφέρει τα εξής:

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι, την Κυριακή 19 Οκτώβρη θα πραγματοποιηθεί το συνέδριο του Εργατικού  Κέντρου  Ελασσόνας για την εκλογή νέας Διοίκησης και νέας Εξελεγκτικής Επιτροπής. Αυτό που κρίνεται στο  συνέδριο είναι αν θα έχουμε Εργατικό Κέντρο αγωνιστικό και διεκδικητικό ή συμβιβασμένο και εργοδοτικό σε μια περίοδο που:
•  η κυβέρνηση  ψήφισε το νομοσχέδιο-έκτρωμα της εργασιακής εξόντωσης, της «ευελιξίας» δίχως όρια, της 13ωρης δουλειάς – σκλαβιάς.
•  Το εισόδημα των εργαζομένων μειώνεται δραστικά με την ακρίβεια στα είδη πρώτης ανάγκης, τα πανάκριβα ενοίκια την ίδια ώρα ετοιμάζονται να βγουν στην πόλη μας δεκάδες σπίτια σε πλειστηριασμούς, την παραπέρα εμπορευματοποίηση της υγείας και της παιδείας.
• πυκνώνουν τα σύννεφα μιας νέας καπιταλιστικής κρίσης και το ενδεχόμενο ενός γενικευμένου ιμπεριαλιστικού πολέμου, με την περιοχή μας να εμπλέκεται βαθιά στα βρώμικα σχέδια του  ΝΑΤΟ,  με την παρουσία αμερικάνικων δυνάμεων στην  110 Πτέρυγα Μάχης και το επιχειρησιακό στρατηγείο της ευρωενωσιακής πολεμικής αποστολής “Aspides” στην  1η  Στρατιά.
Μπροστά σ’ αυτές τις εξελίξεις, η πλειοψηφία της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Ελασσόνας, δεν οργανώνει ένα συνέδριο απολογισμού, εκτίμησης  της πείρας των αγώνων που δίνουν αυτή την περίοδο οι εργαζόμενοι, αλλά επιδιώκει ένα συνέδριο ψηφοκαταμέτρησης, χωρίς ουσιαστική συζήτηση για τα προβλήματα που απασχολούν τους εργαζόμενους.
Η πλειοψηφία της Διοίκησης του Εργατικού  Κέντρου, όχι μόνο τα τελευταία 3 χρόνια αλλά εδώ και δεκαετίες, έχει διαλέξει στρατόπεδο. Σταθερά και με κάθε τρόπο, κάνει πλάτες σε κυβερνήσεις και εργοδοσία, παλεύει να μην κουνιέται φύλλο στους χώρους δουλειάς.
Οι εργαζόμενοι της  Ελασσόνας  γνωρίζουν καλά ότι με αυτή την πλειοψηφία, τα περισσότερα σωματεία  έχουν μετατραπεί σε «φαντάσματα», εξαντλούν την δράση τους μόνο για να εκλέγουν αντιπροσώπους των παρατάξεων για τα συνέδρια του Εργατικού  Κέντρου.  Έχουν κατρακυλήσει τόσο πολύ που σε ορισμένες περιπτώσεις, δεν άφησαν σωματεία να κάνουν συσκέψεις με εργαζομένους στο Εργατικό κέντρο. Επιπλέον η ηγεσία της διοίκησης κωλυσιεργεί να δώσει στα μέλη του ΔΣ τα πρακτικά των σωματείων για να γίνει έλεγχος, κάτι που άλλωστε προβλέπεται και από το καταστατικό του Εργατικού Κέντρου.
Απέναντί σε αυτή την κατάσταση οι συνδικαλιστές που εκπροσωπούμε τον συνδυασμό της ΔΑΣ, καθώς επίσης και όλοι οι συνδικαλιστές που συμπορευόμαστε με το Π.Α.ΜΕ, απευθυνόμαστε στους εργαζόμενους της περιοχής μας και καλούμε τους αντιπροσώπους του Εργατικού Κέντρου Ελασσόνας να σκεφτούνε:
 Αν δεν ήταν η ΔΑΣ, τα σωματεία που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ και άλλοι αγωνιστές,  η Ελασσόνα δεν θα δονούνταν από τις μεγάλες κινητοποιήσεις ενάντια στην πολιτική που γέννησε το έγκλημα των Τεμπών,  βροντοφωνάζοντας «ή τα Κέρδη τους ή οι ζωές μας». Το Εργατικό Κέντρο πήρε απόφαση για απεργία, μετά από την καθοριστική συμβολή των δυνάμεων μας, αλλιώς θα επικρατούσε σιγή νεκροταφείου, που προσπαθούσε να επιβάλλει η  θλιβερή ηγεσίας της ΓΣΕΕ.
 Ότι η πόλη δεν θα ένιωθε ότι υπάρχει διαμαρτυρία, συγκέντρωση, απεργία, αν δεν ήταν τα ταξικά σωματεία και το ΠΑΜΕ που πρωτοστατούν στις κινητοποιήσεις των εργαζομένων.
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι
Η μάχη για αλλαγή συσχετισμών αφορά όλη την εργατική τάξη. Αφορά την ζωή μας. Δεν είναι μια μάχη για τις καρέκλες! Κανένας εργαζόμενος δεν έχει θέση δίπλα στις δυνάμεις του εργοδοτικού κυβερνητικού συνδικαλισμού.
Τα Συνδικάτα και τα Εργατικά Κέντρα είναι των εργαζομένων και όχι των εργοδοτών.
Με το μάτι στραμμένο στην επόμενη ημέρα και τους αγώνες που είναι ανάγκη να αναπτυχθούν στα δύσκολα που έρχονται, καλούμε κάθε τίμιο συνδικαλιστή και εργαζόμενο, παρά τις όποιες επιμέρους επιφυλάξεις και προβληματισμούς, να στηρίξει την “Δημοκρατική Αγωνιστική Συνεργασία”. Να πορευτούμε ενωμένοι ώστε να πολλαπλασιαστούν οι δυνάμεις που θέλουν ένα μαχητικό, ανυποχώρητο, διεκδικητικό Εργατικό Κέντρο.
Όλοι μαζί στον αγώνα μπορούμε να τα καταφέρουμε για δουλειά με δικαιώματα, για τη ζωή που αξίζει σε εμάς και τα παιδιά μας.