Εργατικό Κέντρο Λάρισας: “Αυτοί που μας καταδικάζουν στην φτώχεια, μας λένε τώρα πως είναι «διευκόλυνση» να δουλεύουμε ήλιο με ήλιο”

Αναλυτικά η ομιλία του Φ. Παπανικολάου – Αναπληρωτή Γραμματέα του Εργατικού Κέντρου Λάρισας, στην απεργιακή συγκέντρωση που προηγήθηκε στην Κεντρική Πλατεία:

“Συναδέλφισσες και Συνάδελφοι

Σήμερα οι εργαζόμενοι στέλνουμε στα σκουπίδια το τερατούργημα του 13ωρου το οποίο εισέρχεται στην Ολομέλεια της Βουλής. Σήμερα απεργούμε για όλα! Για το λαϊκό εισόδημα, για την Παιδεία και την Υγεία, κόντρα στις θυσίες για τα κέρδη και την πολεμική οικονομία, τα σφαγεία του πολέμου.

38 Εργατικά Κέντρα, 18 Ομοσπονδίες και εκατοντάδες Σωματεία έχουν πάρει απόφαση για την σημερινή απεργία, απόφαση ρεκόρ καθώς είναι η μεγαλύτερη συμμετοχή ΕΚ σε απεργία χωρίς απόφαση της ΓΣΕΕ. Αποδεικνύοντας για ακόμα μία φορά ότι η πλειοψηφία της δεν έχει καμία σχέση με όλους εμάς και το μόνο που θέλει είναι να μπει στο τραπέζι του κοινωνικού διαλόγου για να χάσουμε όσο το δυνατόν περισσότερα χωρίς να ανοίξει μύτη.

Δε θα τους αφήσουμε σε χλωρό κλαρί και τους λέμε για ακόμα μία φορά ότι θα τους κουρελιάσουμε αυτό τον νόμο στην πράξη, μέσα στους χώρους δουλειάς. Γιατί είμαστε άνθρωποι και όχι μηχανές και για αυτό τους λέμε 13 να είναι οι ώρες τους κι όχι οι ώρες δουλειάς μας!

Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο έχει στόχο να μεγαλώσει την εκμετάλλευση, ξεχειλώνοντας ακόμη περισσότερο το χρόνο εργασία. Ένα νομοσχέδιο που απογειώνει την αθλιότητα που δημιούργησαν όλοι οι προηγούμενοι νόμοι των κυβερνήσεων υλοποιώντας τις Οδηγίες της ΕΕ (88/2003 κ.α) .

Θέλουν έναν εργαζόμενο να είναι ανά πάσα ώρα διαθέσιμο, φθηνό να πληρώνεται σε ρεπό και άδειες. Αναλώσιμο, ακόμη ποιο εκτεθειμένο σε εργατικά ατυχήματα, με απίστευτη επιβάρυνση-φθορά στην υγεία του. Με απερίγραπτες συνέπειες στη οικογενειακή και συνολικότερη κοινωνική του ζωή. Κι όλα αυτά «δεν είναι για λίγο»! Ούτε «για όσους θέλουν» γιατί ξέρουμε καλά την δημοκρατία τους, αυτή που ξεκινάει από τους χώρους δουλειάς!

Οι επιχειρηματικοί όμιλοι είναι οι μεγάλοι κερδισμένοι για αυτό βιάζονται να τρέξουν οι μπίζνες τους και να αυγατύνουν τα κέρδη τους, να μας μετατρέψουν σε σκλάβους του 21ου αιώνα, στο όνομα της κερδοφορίας

των επιχειρηματικών ομίλων και της πολεμικής οικονομίας της ΕΕ, που τσακίζει μισθούς και δικαιώματα για να χρηματοδοτεί με δισεκατομμύρια πολεμικούς εξοπλισμούς, φορτώνοντας τα βάρη των ιμπεριαλιστικών πολέμων στους λαούς του κόσμου, ρίχνοντας πακτωλούς χρημάτων στην πολεμική βιομηχανία κι ετοιμάζοντας να απλώσουν την φρίκη του πολέμου παντού. Ας τα σκεφτεί καλά αυτά όποιος έχει στο μυαλό του πως τώρα θα ανοίξουν οι δουλειές και «θα βρέξει ευημερία κι ασφάλεια» και ότι μπορούμε όλοι να είμαστε «κερδισμένοι από τον θάνατο»!

Τον θάνατο, την γενοκτονία λαών σαν του ηρωϊκού Παλαιστινιακού, που τα δύο τελευταία χρόνια μόνο μέτρησε πάνω από 66.000 νεκρούς, στην πλειοψηφία τους μικρά παιδιά, γυναίκες και ανήμποροι, μέσα σε έναν συνολικότερο σχεδιασμό γενοκτονίας του. Την ίδια ακριβώς στιγμή το λεγόμενο «ειρηνευτικό» σχέδιο Τραμπ – Νετανιάχου μετατρέπει τη Γάζα σε αμερικανικό προτεκτοράτο, ενταφιάζει το δικαίωμα και την πάλη του ήρωα Παλαιστινιακού λαού για να έχει ένα πραγματικά ανεξάρτητο Παλαιστινιακό κράτος.Ουρά στα δολοφονικά σχέδιά τους, «συνένοχοι στον φόνο δεν θα γίνουμε»! Για αυτό διαλέγουμε πλευρά στο πλάι των Παλαιστινίων, των λαών του κόσμου!

Η πραγματικότητα, που επικαλούνται οι κυβερνώντες ξεδιάντροπα για να κάνουν νόμο τη 13ωρη εργασία, δεν έχει προκύψει από παρθενογένεση. Είναι αποτέλεσμα της δικής τους πολιτικής, που δίνει «γη και ύδωρ» στο κεφάλαιο για την κερδοφορία του.

Ο ΣΕΒ, οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι, οι εφοπλιστές και οι τραπεζίτες δίνουν τις παραγγελίες τους και οι κυβερνήσεις, προηγούμενες και η σημερινή, τις υλοποιούν. Τσακίζουν τη ζωή μας, γι’ αυτό δεν μας φτάνει ο μισθός να βγάλουμε το μήνα, τρέμουμε όταν έρχεται η ώρα να πάμε στο σούπερ μάρκετ και η λίστα με τα ψώνια ψαλιδίζεται ολοένα και περισσότερο, έχουν μετατρέψει τους χώρους δουλειάς σε καθημερινά Τέμπη με νεκρούς και σακατεμένους.

Για τα κέρδη τους λειτουργούν οι σιδηρόδρομοι, τα μέσα μαζικής μεταφοράς, στη λογική του κόστους – οφέλους που σημαίνει ότι η ασφάλεια εργαζομένων και επιβατών πάει περίπατο.

Συνάδελφοι

Αυτοί που μας καταδικάζουν στην φτώχεια, μας λένε τώρα πως είναι «διευκόλυνση» να δουλεύουμε ήλιο με ήλιο! Έχουν το θράσος να τα

βαφτίζουν όλα αυτά «δίκαιη εργασία» να πληρώνεσαι με ρεπό! Δεν είναι «προστασία για τον εργαζόμενο» να μην έχει χρόνο να δει την οικογένειά του, για τον εαυτό του, για ξεκούραση! Να ονομάζουν φροντίδα της υγείας την εντατικοποίηση στο κόκκινο και την δουλειά μέχρι θανάτου όταν ήδη κάθε τρεις ημέρες υπάρχει κι ένας νεκρός εργάτης από εργατικό δυστύχημα και καθημερινά σακατεύονται δεκάδες. Όπως έγινε και την Κυριακή με σε εκκοκκιστήριο στα Φάρσαλα, όπου συναδέλφισσα μας 51 ετών ακρωτηριάστηκε! Όσους βαρύγδουπους τίτλους ή προσδιορισμούς κι αν δίνουν στα τερατουργήματά τους δεν μπορούν να κρύψουν το σύγχρονο καθεστώς μισθωτής σκλαβιάς που ενισχύουν διαρκώς όλες οι κυβερνήσεις διαχρονικά.

Για όλους εμάς , τους απλούς ανθρώπους ο χρόνος εργασίας δεν είναι ένας αριθμός. Για όλους εμάς συνδέεται άμεσα με τον χρόνο που διαθέτουμε για την ξεκούρασή μας, την οικογένεια και τα παιδιά μας, τη συμμετοχή στην κοινωνική και πολιτική ζωή. Για αυτούς ο χρόνος εργασίας μεταφράζεται σε παραγωγή περισσότερων κερδών. Μόνο από τη δουλειά του εργαζόμενου ανθρώπου προκύπτουν τα κέρδη των λίγων! Για αυτό προσπαθούν να τον τεντώσουν στο άπειρο!

Κι αυτό είναι ένα σημείο που δεν υπάρχει «ισορροπία», «δικαιοσύνη» σε ένα σύστημα εκμετάλλευσης. Δεν μπορούμε να καθίσουμε κάτω , να τα βρούμε εκμεταλλευτές κι εκμεταλλευόμενοι σε «μια νέα κοινωνική συμφωνία» που προτείνει και η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ κι όλοι να ήμαστε ευτυχισμένοι. Τι να συζητήσουμε ; Πόσο πολύ ή λίγο θα κλέβουν τον μόχθο μας που γεννά τον πλούτο τους ; Πόσο λίγο ή πολύ θα ζούμε μέσα στην αθλιότητα κι αυτοί μέσα στην χλιδή ; Οι ανάγκες μας δεν ταυτίζονται με τις δικές τους.

Η πραγματικότητα άλλωστε είναι πεισματάρα και επιβεβαιώνει ξανά και ξανά το σύνθημα που εδώ και 2μιση χρόνια βρίσκεται στο επίκετρο «Ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας»! Και είναι εκατοντάδες τα εγκλήματα πια που το δείχνουν. Και δεν είναι η «έλλειψη τάξης» που γεννά όλα αυτά τα εγκλήματα, αλλά η εκμετάλλευση και τα κέρδη των καπιταλιστών! Όποιος πραγματικά γυρεύει δικαιοσύνη , ζητά το δίκιο των απλών ανθρώπων μόνο απέναντι μπορεί να σταθεί σε ότι τα γεννά κι όχι να αναζητεί «τροχονόμους» στο άδικο κι απάνθρωπό σύστημά τους! Με αλλαγές προσώπων, αναβαπτισμένους μεσσίες και ξαναζεσταμένες συνταγές που θέλουν να μετατρέψουν την οργή , την αγανάκτηση σε ένα νέο πέλαγος απογοήτευσης!

Αυτό το δίκαιο υπερασπίζεται αυτό το κράτος, το κράτος των εκμεταλλευτών με όλες τους τις κυβερνήσεις διαχρονικά, που υπερασπίζονται τον σιδερένιο νόμο του κέρδους! Για αυτό δεν μπορεί κανείς να αναζητά σε αυτό το κράτος ανεξάρτητη δικαιοσύνη, η οποία συγκαλύπτει όλα τα εγκλήματα που γεννά η πολιτική τους και ξέρουμε πολύ καλά ότι αυτό το κράτος δεν μπορεί να γίνει ούτε πιο δίκαιο, ούτε πιο ανθρώπινο. Για αυτό χρειάζεται να επιβάλλουμε το δικό μας δίκιο και να κάνουμε πράξη το σύνθημα που συμπυκνώνει ποιον δρόμο να ακολουθήσουμε. Και διαλέγουμε σταθερά, με πείσμα και με αντοχή τον δρόμο που «Νόμος θα γίνει το δίκιο του εργάτη»!

Συνάδελφοι

Για το μεγάλο ερώτημα του τι να κάνουμε» έχουμε μεγάλη πείρα και πρέπει να την συζητήσουμε στα σωματεία μας, στους χώρους δουλειάς, με τους χιλιάδες συναδέλφους που σήμερα είναι ακόμη έξω από τον οργανωμένο αγώνα. Να συζητήσουμε για την δύναμή μας και για την δυνατότητα όπως την κατέγραψαν εκκωφαντικά οι μεγάλες κινητοποιήσεις του τελευταίου διαστήματος . Να κουβεντιάσουμε πως σήμερα υπάρχει κι άλλος τρόπος εκτός από τον να κυνηγάμε την ουρά μας, με δυό και τρεις δουλειές για δούμε χαϊρι και προκοπή! Η πάλη για την υπογραφή ΣΣΕ σε όλους τους κλάδους, τους χώρους δείχνει την διέξοδο! Πρέπει να μπει ποιο αποφασιστικά στην ημερήσια διάταξη της δράσης μας!

Να απαιτήσουμε πραγματικά αυτό που είναι σύγχρονο για τις δικές μας ανάγκες. Και σύγχρονο δεν είναι να ζούμε για να δουλεύουμε. Θέλουμε μισθούς, εισόδημα για να ζούμε αξιοπρεπώς, θέλουμε χρόνο για ζούμε την ζωή μας. Δεν αποδεχόμαστε ως κανονικότητα την σύγχρονη σκλαβιά! Θα το πάμε μέχρι τέλους γιατί θέλουμε την ζωή δική μας!

Δεν αποδεχόμαστε τον εκβιασμό που λέει πως όλα αυτά είναι αναγκαία για να έχουμε δουλειές! Κι εμείς λέμε δουλειές-όχι δουλεία! Δεν θα καταδικάσουμε τον εαυτό μας σε μια «κόλαση» για να γίνει ο τόπος μας «επενδυτικός παράδεισος»! Οι παραγωγοί του πλούτου, ο εργαζόμενος λαός δεν έχει να φοβηθεί τίποτα από την απουσία των εκμεταλλευτών γιατί τελικά έτσι θα γίνει κύριος του εαυτού του και της τύχης του! Αυτός είναι ο δρόμος της πραγματικής ευημερίας! Χωρίς εμάς γρανάζι δεν γυρνά!

Τους λέμε και από αυτό εδώ το βήμα ότι την πραγματικότητά τους θα την ανατρέψουμε. Με τον αγώνα μας θα επιβάλουμε αυτά που έχουμε ανάγκη. Μπροστά μας έχουμε μεγάλες μάχες, γιατί η επίθεση θα συνεχιστεί, στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, στο παραπέρα χτύπημα των συμβάσεων.

Έτσι γίνεται σ’ αυτό το σύστημα, ο ένας νόμος προετοιμάζει τον επόμενο. Αλλά εμείς δεν θα μείνουμε με σταυρωμένα χέρια. Θα οργανώσουμε την πάλη και την αντεπίθεση μας σε κάθε χώρο δουλειάς και σε κάθε γειτονιά.

Για τη διαμόρφωση ενός εργατικού – λαϊκού κινήματος που δεν θα εγκλωβίζεται στα αδιέξοδα της κυβερνητικής εναλλαγής, αλλά θα αναμετρηθεί με την καπιταλιστική βαρβαρότητα και την κυριαρχία των μονοπωλίων.

Δεν είμαστε από αυτούς που τα παρατάνε, που απογοητεύονται. Στον τελικό λογαριασμό θα βάλουμε εμείς τη δική μας σφραγίδα. Ένας – ένας ξεχωριστά και όλοι μαζί σαν μια γροθιά που θα κάνει τα όνειρά μας και τα όνειρα των παιδιών μας πραγματικότητα.

Να ζούμε σαν άνθρωποι τον 21ο αιώνα. Να δουλεύουμε σαν άνθρωποι και όχι να ζούμε για να δουλεύουμε και να μη μας φτάνουν για να ζούμε!!!”