Η… άλλη πλευρά της εστίασης: 9+1 εναλλακτικά στέκια της Λάρισας (φώτο)

Στη Λάρισα, την πόλη όχι μόνο του καφέ, αλλά και της εστίασης με την ευρύτερη έννοια της, οι νόρμες ζουν και βασιλεύουν. Όπως και το εναλλακτικό στοιχείο, είτε αυτό έχει να κάνει με την αρχιτεκτονική – διακόσμηση ενός καταστήματος, είτε πολύ απλά με τους πελάτες, οι οποίοι έχουν καταφέρει με το πέρας δεκαετιών να διατηρήσουν το δικό τους, ασυμβίβαστο χώρο στην καθημερινή διασκέδαση του κάμπου.

Είτε πρόκειται για καφέ, είτε για τσίπουρο, είτε για ποτό, υπάρχουν ακόμη μερικά μαγαζιά που προσφέρουν το διαφορετικό, κυρίως στο κομμάτι των μουσικών, αλλά και της αισθητικής. Σε αυτό το πλαίσιο το onlarissa.gr παρουσιάζει μία λίστα με επιλογές που τσεκάρουν τα παραπάνω κριτήρια και δίνουν μία έξτρα ποικιλομορφία στην έξοδο των Λαρισαίων.

Του Αντώνη Νιανιά

Αλομπάρ

Σύμφωνα με το μυθιστόρημα του Τομ Ρόμπινς, ο Αλομπάρ αποτελούσε έναν βασιλιά κατά τη διάρκεια του 8ου αιώνα, όπου ο εκθρονισμός του θα ερχόταν με την έλευση της πρώτης λευκής τρίχας στην κεφαλή του. Ωστόσο αποφάσισε να καθορίσει ο ίδιος τη μοίρα του, σκηνοθετώντας το θάνατο του και αποφασίζοντας παράλληλα να ταξιδέψει τον κόσμο, γνωρίζοντας νέες πολιτείες.

Ωστόσο στο μακρόστενο, σκοτεινό μπαρ που στέκει δεκαετίες ολόκληρες πλέον στην οδό Διευκαλίωνος, δε χωράνε ηλικιακές διακρίσεις, μόνο μουσικές περιπλανήσεις, είτε αυτές έχουν να κάνουν με το ροκ, το πανκ ή το χιπ χοπ. Με άλλα λόγια όλες οι υποκουλτούρες έρχονται να συναντηθούν σε ένα από τα πιο “ζεστά” μπαρ της πόλης, όπου όλοι οι καλοί χωράν, δημιουργώντας μετά τα μεσάνυχτα όμορφες ιστορίες. Χωρίς αυτό να αφαιρεί όμως από το σημείο το γεγονός ότι προσφέρει πάντοτε ένα τραπέζι γεμάτο ίσκιο για ν’ απολαύσει κανείς τον καθημερινό του καφέ κατά τη διάρκεια της μέρας.

Wisedog

Ίσως το πρώτο μαγαζί της Λάρισας που έγινε ορόσημο με την έννοια minimal, όντας εξαιρετικά καλαίσθητο δια της απλότητας του. Και ίσως το πρώτο – τόσο διορατικό – που έφερε την εσάνς των μεγαλουπόλεων τύπου Βερολίνου – Κοπεγχάγης στον κάμπο, αρκετά χρόνια πριν το gentrification γίνει κανονικότητα και ξεπηδήσουν στα ελληνικά αστικά κέντρα, καταστήματα εστίασης που διαθέτουν χώρο για workshops, αλλά και αναγνωστήρια.

Όλα αυτά μπορεί να τα συναντήσει κανείς στη Σκυλοσόφου, την οδό στην οποία τοποθετείται το… ομώνυμο Wisedog (σ.σ. εξαιρετικά εφευρετικό). Μία – αυστηρά self service – ποιοτική επιλογή για όλες τις ώρες, ιδανική και ήσυχη για μία ηλιόλουστη μέρα, πηγή έμπνευσης για νυχτερινές απόκρυφες συζητήσεις υπό τη συνοδεία καλού ποτού. Στα… κέφια του, μπορεί να το πετύχει κανείς να διεξάγει και events με εκλεκτή ηλεκτρονική μουσική.

Λατέρνα

Ο λόγος για ένα από τα πιο πρόσφατα entry από τα καταστήματα της εν λόγω λίστας, παρά το γεγονός ότι δίνει την εντύπωση πως βρισκόταν – σαν από πάντα – στο πολυσύχναστο στενό της Φρίξου. Κι αυτό διότι έπιασε με το «καλημέρα» τον παλμό του Λαρισαίου, ο οποίος στην κατηγορία τσίπουρο αποζητά το απλό. Έναν καλό μεζέ και λίγα – μη εξεζητημένα – αλλά καλοφτιαγμένα πιάτα, στοιχεία τα οποία αν συνδυάσει κανείς με τα παραδοσιακά τραπεζοκαθίσματα καφενείου που παρέχει, τότε δημιουργείται το απόλυτο comfort.

Μπορεί βέβαια οι μουσικές του να μην αναπαράγονται από μία… λατέρνα, αλλά να πηγάζουν από το λάπτοπ το οποίο στέκεται περήφανα στην άκρη του μπαρ, ωστόσο τα τραγούδια είναι πάντοτε εκεί για να δημιουργήσουν ατμόσφαιρες. Άλλοτε παλιά, λαϊκά, άλλοτε πανκ και άλλοτε εναλλακτικά ροκ, ιντριγκάροντας με αυτό τον τρόπο τους θαμώνες να περάσουν μία βόλτα και από τα ενδότερα, όπου στέκει ένας μακρόστενος – ξύλινος πάγκος, με ψηλά σκαμπό, φέρνοντας κάτι σε σαλούν.

Monk

Πλέον σημείο ορόσημο για τη νυχτερινή έξοδο των “ανήσυχων” Λαρισαίων και συνώνυμο της μπύρας. Ίσως αυτό που έκανε μόδα στην πόλη την παραγγελία… πύργων, οι οποίοι εμπεριέχουν ζύθο και αποτελούν την ιδανική επιλογή για να μοιραστεί μία παρέα το ποτό, αλλά και τα έξοδα της. Το στυλ του μοιάζει πιο πολύ βρετανικό, θυμίζοντας παμπ του «Νησιού».

Στα σημαντικά του πλεονεκτήματα πως προσφέρει εξίσου ευχάριστη ατμόσφαιρα είτε καθίσει κανείς έξω, είτε στα ενδότερα του, όπου πίσω από τη τζαμαρία ξεπροβάλλει ένας σκοτεινός κόσμος. Αυτός, ο οποίος συνοδεύεται σε πολλές εκ των περιπτώσεων με κάποιο θεματικό πάρτι, είτε ηλεκτρονικής μουσικής, είτε reagge dub, είτε χιπ χοπ.

Εντροπία

Συνεργατικό καφενείο, με ότι επισύρει αυτός ο όρος που χαρακτηρίζει ένα μαγαζί. Με άλλα λόγια κάτι παραπάνω από ένα κλασικό τσιπουροκρασάδικο, χωρίς να περιλαμβάνει υπερβολές. Με τραπεζάκια τόσο στο εσωτερικό του, όσο και στον στενό πεζόδρομο της Κενταύρων, αλλά και με καθίσματα στην πλατεία Εργατικής Πρωτομαγιάς.

Αυτή, η οποία φιλοξενεί ένα μαγαζί συμπεριληπτικό και ήσυχο, το οποίο σερβίρει κατά βάση ελεύθερα μυαλά, ενάντια στα στερεότυπα. Σπανίως θα το πετύχει κανείς με τα ντεσιμπέλ σε υψηλά επίπεδα, ωστόσο έχουν υπάρξει και οι τυχεροί που έχουν κάνει εκεί πρωτοχρονιές στο όρθιο, με μπόλικο κέφι – ενδιαφέροντα πηγαδάκια. Άλλωστε εντροπία σημαίνει αταξία και χάος, δε θα μπορούσε το εν λόγω κατάστημα να μην εμπεριέχει μερικά από τα παραπάνω στοιχεία.

Wise Monkey

Τα κοινά με το προαναφερθέν Wisedog, είναι μόνο επιφανειακά, άλλωστε τα ενώνει μόνο το πρώτο συνθετικό τους και η γερμανική αύρα. Μόνο που η… «Σοφή Μαϊμού», φέρνει πιο πολύ αισθητικά σε Αμβούργο, κάτι σε συνοικία Ζανκ Πάουλι, χάρη στις αφίσες, τα αυτοκόλλητα και τις ιδιαίτερες ετικέτες μπυρών που μπορεί να συναντήσει κανείς.

Όλα αυτά στο μονίμως σκιερό στενό της Ασκληπιού 38, όπου μπορεί κανείς να απολαύσει με ηρεμία τον καφέ του (σ.σ. συνιστάται για τα κατοικίδια). Παρ’ όλα αυτά δεν είναι λίγα τα βράδια κατά τα οποία η παραπάνω γαλήνη… διαταράσσεται, καθώς τα ντεσιμπέλ ανεβαίνουν, ανάλογα με τα κέφια του εκάστοτε DJ, μετατρέποντας τον εσωτερικό χώρο σ’ ένα loud ορθάδικο.

Στο Περίπου

Όταν η συζήτηση πηγαίνει στο Περίπου, τα λόγια περισσεύουν, καθώς το όνομα αυτό είναι άρρηκτα συνυφασμένο με τον ζωντανό δρόμο της Πατρόκλου. Ο ορισμός του σημείου συνάντησης και της ανάμιξης κουλτουρών, εκεί όπου συνδιαλέγονται άνθρωποι απ’ όλα τα κοινωνικά και εργασιακά στρώματα. Από φοιτητές, μέχρι οικογένειες και από οπαδούς μέχρι αρχιτέκτονες.

Διαχρονικό, όπως και οι μουσικές του επιλογές, καθώς εκεί θ’ ακούσει κανείς έντεχνο, ξενόφωνο και ελληνικό ροκ… αλλά και Πέγκυ Ζήνα. Το τελευταίο σενάριο υπαρκτό, αν ο Θανάσης που βρίσκεται πίσω από τη μπάρα αποφασίσει να κλείσει τις πύλες του μαγαζιού, μετατρέποντας το σ’ ένα μπαρ που ξεχειλίζουν θετικά συναισθήματα.

Sips and Sins

Με λιγότερο από δύο χρόνια παρουσίας, αποτελεί ήδη σημείο αναφοράς, στην απαιτητική Πανός, η οποία παρότι μικρή, είναι γεμάτη με ποιοτικά καταστήματα εστίασης. Είτε κάποιος αποζητά ένα χαλαρό, προσεγμένο ποτό, είτε απλώς να διασκεδάσει μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες, το (ελληνιστί) «Γουλιές και Αμαρτίες» αποτελεί μία από τις must επιλογές της πόλης.

Όσον αφορά τον χαρακτήρα του, αυτός είναι εμφανής από απόσταση. Χιπ – χοπ και “ξερό ψωμί”, με τους τοίχους του να είναι γεμάτοι με graffiti και το μουσικό πρόγραμμα να περικλείεται μονίμως γύρω από το ραπ. “Ζεστό” και ιδανικό για τις κρύες νύχτες του χειμώνα.

Στίλβη

Εκ πρώτης όψεως, αλλά και αν εμβαθύνει κανείς, θα αντιληφθεί πως πρόκειται για ένα μαγαζί “κομμένο και ραμμένο” για φοιτητές της πόλης. Τοποθετημένο στην Ασκληπιού, με υπαίθρια τραπεζάκια, όπου κατά τη διάρκεια της μέρας θα συναντήσει κανείς παρέες να πίνουν, τον φρέντο ή τον φραπέ τους, αρκετές φορές με τη συνοδεία τάβλι.

Η διασκέδαση του απρόβλεπτη, καθώς διαθέτει ένα από αυτά τα μπαρ τα οποία διοργανώνουν διαφορετικού στυλ πάρτι, ανάλογα με την ημέρα. Μπορεί φερειπείν να το πετύχει κανείς να πραγματοποιεί events για Erasmus φοιτητές, αλλά και για τους λάτρεις της μέταλ μουσικής, ενώ οι νύχτες καραόκε, βγαίνουν συχνά – πυκνά από τη φαρέτρα της Στίλβης.

Black Rose

Ένα όνομα, βαρύ σαν ιστορία. Τι και αν ο θρυλικός μαγαζάτορας, Τζίμης, αποφάσισε να πικράνει το φανατικό του κοινό μεταφέροντας το μαγαζί από το αλησμόνητο κτίριο της συμβολής των οδών Ασκληπιού – Οικονόμου εξ Οικονόμων στην Παναγούλη, η “φλόγα” δε λέει να σβήσει.

Σήμα κατατεθέν των ροκ ακροατών της Λάρισας και όχι μόνο, καθώς κατά τη διάρκεια των ετών προσέλκυσε και κράτησε ουκ ολίγους πελάτες από διαφορετικά μουσικά ρεύματα. Οι λόγοι απλοί, έχοντας να κάνουν με την (πάντοτε) χαρμόσυνη ατμόσφαιρα, αλλά και με το γεγονός ότι. το μπαρ του μοιάζει να μην κλείνει ποτέ! Στις θύμησες ουκ ολίγων νέων, αλλά και πλέον… γηραιότερων, το όνομα Black Rose θα φέρει πάντοτε στις θύμησες κάποια από τα πιο αξέχαστα ξημερώματα στις γιορτινές περιόδους, αλλά και μπόλικα «πως κατέληξα πάλι εκεί» ξενύχτια.

Φωτορεπορτάζ: Γιάννης Μυλωνάς