EuroBasket: Oι τέσσερις Λαρισαίοι που οδηγούν την Ελλάδα σε μετάλλιο… 16 χρόνια μετά

Μπορεί η Εθνική Ελλάδος να ηττήθηκε από την αντίστοιχη της Τουρκίας (68-94), ωστόσο το γεγονός αυτό δεν αναιρεί τη σπουδαία προσπάθεια και τη μεγάλη πρόκληση ενός μεταλλίου. Αυτό το οποίο σε περίπτωση νίκης στο μικρό τελικό με τη Φινλανδία (14/09, 17:00), θα εξαργυρώσει την πορεία της “γαλανόλευκης”, τόσο φέτος, όσο και κατά τη διάρκεια της παρουσίας του Γιάννης Αντετοκούνμπο, ενός εκ των σύγχρονων σπουδαίων του παγκοσμίου μπάσκετμπωλ. Όλα τα παραπάνω, με τέσσερις “θεματοφύλακες”, οι οποίοι βρίσκονται τοποθετημένοι σε καίριες θέσεις, έχοντας όλοι τους ένα κοινό χαρακτηριστικό που τους ενώνει. Την καταγωγή τους από τη Λάρισα!

Κεντρικό πρόσωπο, ο εν ενεργεία θρύλος της ευρωπαϊκής καλαθοσφαίρισης, ο απόλυτος σταρ, ακόμη και τώρα που έχει “κρεμάσει” τη φανέλα του και βρίσκεται στην άκρη του πάγκου. Ο λόγος για τον Βασίλη Σπανούλη, τον «Kill Bill», τον άνθρωπο, ο οποίος αφότου κατέκτησε όλες τις ατομικές και ομαδικές κορυφές της «Γηραιάς Ηπείρου» ως αθλητής, έχει βαλθεί να… κάνει το ίδιος και ως προπονητής.

Αυτός, ο οποίος ονειρεύτηκε να παίξει μπάσκετ στο υψηλότερο επίπεδο και εν τέλει κατέκτησε το άθλημα, ξεκινώντας ως αμούστακος έφηβος από τα τμήματα υποδομών του Κεραυνού και μετέπειτα του Γυμναστικού Συλλόγου Λάρισας, με τον οποίο πραγματοποίησε το επαγγελματικό του ντεμπούτο. Πλέον καθοδηγεί τους διεθνείς καλαθοσφαιριστές, ενώ το περασμένο καλοκαίρι οδήγησε την «Επίσημη Αγαπημένη» στους Ολυμπιακούς Αγώνες, 16 χρόνια μετά την τελευταία της συμμετοχή. Όσα έχει να πάρει και μετάλλιο η ομάδα αυτή, γεγονός το οποίο μπορεί πλέον να υλοποιηθεί με μία μόνο νίκη

Βέβαια ο «Kill Bill» χρωστάει πολλά σε ένα άλλο πολυαγαπημένο πρόσωπο στις τάξεις του αθλήματος, έναν εξαιρετικό επαγγελματία ο οποίος διαπρέπει εξίσου στο ευρωπαϊκό στερέωμα και ακούει στ’ όνομα, Ανδρέας Γκατζούλης. Διότι ο εδώ και 17 συναπτά έτη γυμναστής της ΚΑΕ Ολυμπιακός, ξεκίνησε επίσης τη σταδιοδρομία του από τον «ΓΣΛ», εκεί όπου συνεργάστηκε με το νεαρό «V – Span», με αποτέλεσμα όταν μετέπειτα μετακομίσει στα βόρεια προάστια των Αθηνών και την ομάδα του Αμαρουσίου, να συμπαρασύρει μαζί του το ταλαντούχο τότε γκαρντ, έπειτα από δική του προτροπή. Και επειδή ο ομοσπονδιακός (πλέον) τεχνικός δε ξεχνάει, μόλις ανέλαβε τα ηνία του “γαλανόλευκου” πάγκου, τον ενέταξε στο έμψυχο δυναμικό του.

Όσον αφορά τον τρίτο στη σειρά με καταγωγή από τον κάμπο, αλλά και το δεύτερο που τον συνδέουν πολλά με τον Σπανούλη, αυτός δεν είναι άλλος από τον «υπεύθυνο των Εθνικών Ομάδων», Δήμο Ντικούδη. Με άλλα λόγια τον “εγκέφαλο” του ομοσπονδιακού συγκροτήματος. Αυτός, ο οποίος πραγματοποίησε τα πρώτα του βήματα στη μεγάλη σκηνή φορώντας τη φανέλα της Ολύμπιας Λάρισας, για να μεταβεί μετέπειτα στην ΑΕΚ και να ξεκινήσει το θαυμαστό του ταξίδι. Ακόμη μία φιγούρα που προσωποποιεί τη ζωντανή ιστορία της ελληνικής καλαθοσφαίρισης, καθώς φορώντας το εθνόσημο και όντας αρχηγός, κατέκτησε μαζί με τον «Kill Bill» το τελευταίο χρυσό μετάλλιο, αυτό του EuroBasket 2005, αλλά και το ιστορικό αργυρό της Σαϊτάμα, όταν παρέα με τους συμπαίκτες του νίκησαν τη Dream Team.

Τέλος, άξιος αναφοράς είναι ακόμη ένας Λαρισαίος, ο οποίος μπορεί να μην κατόρθωσε να πραγματοποιήσει καριέρα εφάμιλλη των προαναφερθέντων, ωστόσο η πορεία του είναι αξιοζήλευτη για τα περισσότερα παιδιά που θέλουν ν’ ασχοληθούν με το άθλημα. Ο λόγος για το Γιώργο Τσιάρα, τον πάλαι ποτέ “ψηλό” της ΑΕΚ, της οποίας αποτέλεσε ενεργό μέλος στο τελευταίο πρωτάθλημα που κατέκτησε το μακρινό 2002, όντας συμπαίκτης του Δήμου Ντικούδη! Βέβαια μαζί δε σήκωσαν μόνο το εν λόγω τρόπαιο, αλλά και το ευρωπαϊκό Κύπελλο Σαπόρτα (1999/00′) και ακόμη δύο εγχώρια κύπελλα (1999/00′, 2000/01′). Έχοντας στο παλμαρέ του μετάλλιο με την Εθνική Εφήβων και αγωνιστικό πέρασμα στο εξωτερικό σε ομάδες όπως η Ολίμπια Μιλάνο, διαθέτει όλα τα εχέγγυα για να επιτελεί σήμερα το ρόλο του team manager στην «Επίσημη Αγαπημένη».

Αντώνης Νιανιάς