ΛΑΡΙΣΑΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΟ
Ο νεαρός Λαρισαίος που ζει το όνειρό του στην μακρινή Ινδία: Η πρόκληση, το ποδόσφαιρο και η καθημερινότητα σε έναν… άλλο πλανήτη (φωτο)
Ο Γιάννης Παπαϊωάννου στο onlarissa.gr με διηγήσεις για τη ζωή του στην Ινδία
Τo ταξίδι του Γιάννη Παπαϊωάννου δεν ήταν εύκολο… ούτε κοντινό. Από φέρελπις ποδοσφαιριστής της ομάδας νέων της ΑΕΛ επί εποχής Πηλαδάκη, στους τραυματισμούς που τον έκαναν να συνειδητοποιήσει γρήγορα πως πρέπει να εγκαταλείψει το όνειρο του ποδοσφαίρου. Ωστόσο παρέμεινε κοντά σε αυτό, το υπηρέτησε και συνεχίζει να το υπηρετεί με επιτυχία, καθώς εργάστηκε στο αγαπημένο του «αλογάκι», τελώντας υπό το ρόλο του γυμναστή, θέση η οποία αποτέλεσε προθάλαμο για το… σήμερα.
Αυτό, που τον βρίσκει στην Ασία, σε μία χώρα 1,5 δισεκατομμυρίων κατοίκων και πιο συγκεκριμένα την Ινδία! Εκεί όπου διαμένει στην πολιτεία Παντζάμπ και εργάζεται στον ομώνυμο σύλλογο, συναντώντας ακόμη έναν Λαρισαίο πρώην «βυσσινί», τον Κωνσταντίνο Κατσάρα. Γι’ αυτή την (εν εξελίξει) περιπλάνηση μιλάει σήμερα στο onlarissa.gr, μοιράζοντας μαζί μας τις εμπειρίες του από μία χώρα η οποία απέχει – όχι μόνο χιλιομετρικά – αλλά και σε κάθε έκφανση της από τον δυτικό κόσμο και αυτόν της Ελλάδας.
Συνέντευξη στον Αντώνη Νιανιά
Στο ξεκίνημα, θέλω να μου πεις πως προέκυψε η Ινδία. Ήταν ο κόουτς Κατσάρας ή κάποιος άλλος που σε συμπαρέσυρε;
«Το ενδιαφέρον από το σύλλογο προέκυψε περίπου τον Μάρτιο του 24′, σε μία περίοδο όπου οι ιθύνοντες του συλλόγου ήθελαν να φέρουν κάποιες αλλαγές στο τεχνικό επιτελείο. Μου γνωστοποιήθηκε το ενδιαφέρον, αλλά και κάποιες πληροφορίες για την ομάδα από τον Κώστα (σ.σ. Κατσάρα) που με είχε ως παίκτη στις ακαδημίες της ΑΕΛ, αλλά και στην Γ’ Εθνική, στον Οικονόμο Τσαριτσάνης.
Ακολούθησαν μερικά online meetings και κάποιες συναντήσεις με το τεχνικό διευθυντή, το Νίκο Τοπολιάτη, ο οποίος βρίσκεται εκεί έξι χρόνια, καθώς όλο το οικοδόμημα βασίζεται πάνω του. Άλλωστε διαθέτει τεράστια εμπειρία από τη 12ετη θητεία του στις ακαδημίες του Ολυμπιακού. Μου εξηγήθηκαν πολλά πράγματα για το που έρχομαι, για την καθημερινότητα, για το τι πρόκειται να συναντήσω, αλλά και για τη φιλοσοφία του συλλόγου.
Έμεινα έκπληκτος από την παρουσίαση που μου έγινε, για το εν λόγω πρότζεκτ, πραγματικά δεν είχα κανένα δισταγμό, ούτε για την απόσταση από την Ελλάδα. Εξέλαβα τη προοπτική σαν μία πρόκληση, σαν μία πολύ μεγάλη εμπειρία, κάτι που ήθελα να κάνω έτσι κι αλλιώς, να φύγω από τη χώρα, να δοκιμάσω τις δυνάμεις και τις αντοχές μου, σ’ ένα ανταγωνιστικό περιβάλλον, όπως είναι το ποδόσφαιρο στο εξωτερικό. Κάπως έτσι τον Ιούνιο του 24′ καταλήξαμε, ήρθαμε σε συμφωνία και οδηγηθήκαμε στη μεταξύ μας συνεργασία.
Σίγουρα ο Κώστας έπαιξε μεγάλο ρόλο, ήταν εκείνος ο οποίος όταν οι άνθρωποι της ομάδας ρώτησαν περισσότερες πληροφορίες για εμένα και όσον αφορά το προσωπικό, αλλά και το επαγγελματικό υπόβαθρο, έκανε τις δικές του εισηγήσεις. Στη συνέχεια προχωρήσαμε στη συνέντευξη, οπότε σίγουρα θεωρώ πως ο κόουτς Κατσάρας ήταν καθοριστικός ώστε οι άνθρωποι της ομάδας να καταλήξουν στην επιλογή του προσώπου μου.»
Σαν follow up της παραπάνω ερώτησης, θέλω να μου πεις τι σε ώθησε εκεί. Δηλαδή τι σου προσέφερε η εν λόγω προοπτική… ίσως κάτι που δεν έβρισκες στην Ελλάδα;
«Προηγήθηκε μια πενταετία σε ένα από τα καλύτερα κέντρα της Ελλάδος, το Medical Project, όπου συνεργάστηκα με κορυφαίους επαγγελματίες του χώρου, τους Γιώργο Μπασδέκη, Κώστα Καλαμπάκα και Δημήτρη Καραγιάννη, από τους οποίους έμαθα πάρα πολλά.
Εξελίχθηκα πολύ μέσα από τη δουλειά σε εκείνο το περιβάλλον, στην αρχή ως απλός γυμναστής και μετέπειτα σαν υπεύθυνος προγραμμάτων αξιολόγησης και άσκησης. Αφού συνέβησαν όλα αυτά θεώρησα πως ήρθε η στιγμή για κάτι επιπλέον, ήθελα μία πρόκληση, κάτι διαφορετικό, είμαι άνθρωπος που συνεχώς πιέζω τον εαυτό μου για νέες εμπειρίες, αλλά και για να μάθω νέα πράγματα, να εξελιχθώ.
Όσον αφορά το κομμάτι της Ινδίας, το ποδόσφαιρο της αποτελεί ένα πρόσφορο έδαφος γι’ ανθρώπους με τεχνογνωσία. Οι άνθρωποι εδώ επενδύουν, φέρνοντας προπονητές και ανθρώπους σε κομβικές θέσεις από την Ευρώπη, διότι στη «Γηραιά Ήπειρο» το άθλημα είναι πιο εξελιγμένο. Έτσι, είδα αυτή την επιλογή σαν ένα σημαντικό βήμα, αλλά και σαν ένα που θα με βοηθούσε να βάλω τις βάσεις για να οδηγηθώ μετέπειτα κάπου αλλού.
Σίγουρα οι εμπειρίες που παίρνω από δω, εργαζόμενος με ανθρώπους με εντελώς διαφορετική κουλτούρα, όσον αφορά τόσο την προπόνηση, αλλά και την καθημερινότητα, με βοηθούν να εξελιχθώ και να κοιτάξω μετέπειτα για το παραπάνω σκαλί. Με άλλα λόγια μέσα από τους στόχους της ομάδας, να εξελίξω και τους προσωπικούς μου στόχους.
Πριν έρθω εδώ δε μπορώ να πω πως έψαχνα στην Ινδία, κάτι που δεν έβρισκα στην Ελλάδα… Σίγουρα όμως ερχόμενος σε αυτή τη χώρα, είδα να λειτουργούν πράγματα – παρά τις δυσκολίες που συναντά κανείς – όπως στις μετακινήσεις, το φαγητό κλπ. Δηλαδή, κινούνται σε αρκετές καταστάσεις by the book, έχοντας πολύ μεγάλες επιρροές από τους Βρετανούς, οι οποίοι πριν από μερικές δεκαετίες βρίσκονταν εδώ, έχοντας τους Ινδούς υπό τη κατοχή της.
Υπάρχει επαγγελματισμός, μία συνεχόμενη καταγραφή και αναφορά σε οτιδήποτε… πράγματα τα οποία δεν υπάρχουν στην Ελλάδα, η οποία είναι γνωστή για τις αποφάσεις της τελευταίας στιγμής… κάτι το οποίο δε συναντάω στην Ινδία. Πολλά πράγματα προβλέπονται από πολύ νωρίς, είτε αυτά αφορούν το μπάτζετ, είτε κάποιους στόχους είτε αφορούν καταστάσεις οι οποίες πρέπει να υλοποιηθούν διότι περιλαμβάνονται στη φιλοσοφία της ομάδας.
Όπως είναι οι ακαδημίες του συλλόγου, όπου κύριο μέλημα είναι η προώθηση παιδιών στο ανδρικό τμήμα. Οπότε υπάρχουν πάρα πολλά πράγματα τα οποία λειτουργούν “ρολόι”, γεγονός το οποίο δε συναντάς εύκολα στην Ελλάδα. Είμαστε πάρα πολύ πίσω στο κομμάτι της οργάνωσης, ακόμη και από μία χώρα η οποία δεν αποτελεί παραδοσιακή δύναμη στο ποδόσφαιρο.»
Παράλληλα, ο Γιάννης αισθάνθηκε την ανάγκη να μιλήσει για τις αξίες που πρεσβεύει ο σύλλογος και το ιδιοκτησιακό του καθεστώς, καθώς θεωρεί όλα τα παραπάνω αξιέπαινα, αλλά και πρωτόγνωρα για τα δικά μας, ελληνικά δεδομένα. Πιο συγκεκριμένα ανέφερε:
«Θα ήθελα να σταθώ αρκετά στη φιλοσοφία που υπάρχει πίσω από τον σύλλογο. Δεν είναι ένα απλό ποδοσφαιρικό κλαμπ που διαθέτει κι άλλα αθλήματα. Η Punjab FC βρίσκεται υπό την αιγίδα της Round Glass, η οποία ανήκει στα χέρια ενός Ινδοαμερικανού επιχειρηματία ο οποίος δραστηριοποιείται στις Ηνωμένες Πολιτείες και του οποίου το πρωταρχικό μέλημα είναι να προσφέρει υπηρεσίες οι οποίες έχουν κοινωνικό αντίκτυπο, στην περιφέρεια και στον τόπο του, στην Παντζάμπ.
Αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με τον αθλητισμό, αλλά και με τη ψυχική υγεία, το well being, το mental health, τη σωστή διατροφή, το να αποκτήσουν οι άνθρωποι και οι επόμενες γενιές καλές συνήθειες. Είτε αυτές αφορούν την άσκηση και τη διατροφή, είτε τη ψυχοθεραπεία, είτε τη yoga. Εμείς εδώ σκέψου, είμαστε υποχρεωμένοι να εντάσσουμε μία ώρα yoga εβδομαδιαίως, οι ποδοσφαιριστές να έχουν ιδιωτικές συνεδρίες με αθλητικό ψυχολόγο, αλλά και να πραγματοποιούνται οι κατάλληλες μετρήσεις από διατροφολόγους, από τις μικρότερες ακόμη ηλικίες των ακαδημιών.
O σύλλογος αριθμεί σε ποδόσφαιρο, γκολφ και μπάντμιντον γύρω στα 24 “φυτώρια”, τα οποία δίνουν τη ευκαιρία σε ανθρώπους που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να στείλουν τα παιδιά τους σε ακαδημίες, να ασχοληθούν με τον αθλητισμό, να εκπαιδεύονται σε καλές συνήθειες και να διασκεδάζουν… Με άλλα λόγια δίνει μία διέξοδο σε ανθρώπους οι οποίοι βρίσκονται στο όριο της φτώχειας και μπορεί να μην έχουν καμία ευκαιρία ποτέ στη ζωή τους, μέσα από τον αθλητισμό να έρθουν στην πρωτεύουσα, τη Τσαντίγκαρ, να πάνε στο σχολείο, να συμμετάσχουν σε προπονήσεις και τουρνουά.
Πιο συγκεκριμένα οι καλύτεροι όλων των φυτορίων, έρχονται εδώ και μπαίνουν σε ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα, αποκομίζοντας γνώσεις, αλλά και αναπτύσσοντας τις δεξιότητες τους στον αθλητισμό. Αυτά αποτελούν μερικές από τις βασικές επιδιώξεις του συλλόγου και γίνεται τεράστια δουλειά από πίσω, ακόμη και αναφορικά με ανθρώπους που έχουν ανάγκη από φαγητό ή από θέσεις εργασίας.
Ολόκληρη η Ινδία βρίσκεται υπό ανάπτυξη, βλέπουμε γύρω μας συνεχώς έργα, πραγματοποιείται πλήρης ανοικοδόμηση αυτή τη στιγμή. Το γεγονός ότι η εταιρεία συμβάλει – σαν φιλανθρωπική δράση – στην εύρεση εργασίας, δίνει την ευκαιρία σε ανθρώπους να ζήσουν ακόμη καλύτερα, να βελτιώσουν το βιοτικό τους επίπεδο και όλο αυτό δεν γίνεται βραχυπρόθεσμα, αλλά θα συνεχίσει να συμβαίνει και μετέπειτα, με στόχο οι επόμενες γενιές στην Ινδία να ζήσουν υπό καλύτερες συνθήκες και να έχουν περισσότερες ευκαιρίες.»
Περιέγραψε μου πως είναι η Παντζάμπ σαν περιοχή. Πως είναι η καθημερινότητα σου εκεί. Επίσης ποιες ήταν οι μεγαλύτερες δυσκολίες που συνάντησες και σε έκαναν τουλάχιστον σε πρώτη φάση να ζοριστείς στην προσαρμογή;
«Η Παντζάμπ βρίσκεται στο βόρειο τμήμα της χώρας, ακριβώς στα σύνορα με Πακιστάν και Ναπάλ, αρκετά κοντά στην οροσειρά του Έβερεστ. Είναι τελείως διαφορετικό το μοτίβο της κουλτούρας, της συμπεριφοράς των ανθρώπων, της γλώσσας, αλλά και της θρησκείας, συγκριτικά με το κεντρικό, αλλά και το νότιο τμήμα της Ινδίας.
Eίναι επί της ουσίας η περιφέρεια, με πρωτεύουσα τη Τσαντίγκαρ, σαν να λέμε η Θεσσαλία και η Λάρισα. Οπότε σαν περιοχή περιλαμβάνει 60 με 70 εκατομμύρια κόσμο και η πόλη 1,5 με 2. Καταλαβαίνει κανείς ότι μιλάμε για πολύ μεγάλο αριθμό πληθυσμιακά…
Στην ομάδα υπάρχουν κοντά μας Ινδοί, οι οποίοι βοηθούν για να λυθεί το παραμικρό πρόβλημα. Γενικά συναντάς πάρα πολλές διαφορές μεταξύ του κόσμου, είτε σε μορφωτικό επίπεδο, είτε οικονομικά… από τον απόλυτο πλούτο μέχρι την απόλυτη φτώχεια και την εξαθλίωση. Αυτή την εικόνα βέβαια την βλέπει κανείς σε ολόκληρη την επικράτεια και σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό. Οι άνθρωποι ωστόσο είναι πολύ φιλικοί.
Όσον αφορά την προσαρμογή μου, όταν πρωτοήρθα και ξεκινήσαμε την προετοιμασία μας σε διαφορετική πόλη, επειδή η πρόκληση ήταν πάρα πολύ μεγάλη, κάποιες δυσκολίες που συνάντησα τριγύρω μου δεν τις αντιλαμβανόμουν. Όταν πέρασε το πρώτο διάστημα και επέστρεψα στη βάση της ομάδας είχα προσαρμοστεί, δεν συνάντησα μεγάλα εμπόδια.
Ωστόσο, υπάρχει το τροπικό κλίμα κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών, με τις πάρα πολλές βροχές, τα πολύ υψηλά επίπεδα υγρασίας, αλλά και το ιδιαίτερο φαγητό ή η κίνηση στους δρόμους, όπου μπορεί να διανύσεις μία απόσταση 4 – 5 χιλιομέτρων και να χρειαστείς 45 λεπτά με μία ώρα. Καθημερινά πράγματα, τα οποία έχουμε συνηθίσει.
Η καθημερινότητα μου εδώ περιλαμβάνει απογευματινές προπονήσεις, λόγω της θερμοκρασίας. Οπότε το πρωί αφού κάνουμε ένα πρώτο meeting για το τι θ’ ακολουθήσει, θα ασχοληθώ με κάποιους ποδοσφαιριστές ατομικά, συνήθως τραυματίες. Στη συνέχεια ο προπονητής θα ζητήσει κάποια δεδομένα από τα GPS των παικτών, τα οποία αναλύουμε, μετά φαγητό και ξεκούραση. Εν συνεχεία διανύω μία απόσταση μιας ώρας για να φτάσω στο προπονητικό κέντρο… ακολουθούν δύο με δυόμισι ώρες εκεί, μετά επιστροφή πίσω, μία γρήγορη αξιολόγηση της προπόνησης που προηγήθηκε, ενασχόληση ξανά με τις αναφορές και κάπως έτσι ολοκληρώνεται η μέρα.
Όταν χειμωνιάζει, επειδή οι συνθήκες θυμίζουν αυτές της Ευρώπης με τις θερμοκρασίες να πέφτουν στους 3 με 4 βαθμούς σε αρκετές εκ των περιπτώσεων, οι προπονήσεις μετατίθενται για το πρωί, οπότε πραγματοποιείται ακριβώς το ίδιο πρόγραμμα, με κάπως αντίθετη σειρά.»
Τι ρόλο παίζει η θρησκεία στην καθημερινότητα των ντόπιων;
«Όσον αφορά αυτό το κομμάτι, κατά μήκος της χώρας θα συναντήσει κανείς πάρα πολλές διαφορετικές θρησκείες, διαλέκτους, συνήθειες και συμπεριφορές, στην καθημερινότητα των ανθρώπων. Είναι μία χώρα η οποία πρεσβεύει την αρμονία, την ειρήνη και τις καλές σχέσεις…
Το καλό πρεσβεύεται στις περισσότερες θρησκείες τους, είναι κάτι το οποίο παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζουν τα πράγματα. Δηλαδή δε θα συναντήσω εύκολα στο εργασιακό περιβάλλον κόσμο ο οποίος πιέζεται, ο οποίος λειτουργεί συναισθηματικά με βάσει το στρες, εν αντιθέσει με το τι έχουμε συνηθίσει στην Ελλάδα, ιδιαίτερα σε απαιτητικές δουλειές.
Αυτό έχει τόσο τα θετικά, όσο και τ’ αρνητικά του. Από τη μία οι εργαζόμενοι μπορούν να πάρουν σημαντικές αποφάσεις όντας σε ήρεμη κατάσταση, από την άλλη οι διαδικασίες είναι λίγο πιο αργές απ’ ότι έχουμε συνηθίσει σε κάποια πράγματα. Σίγουρα όμως το κομμάτι της θρησκείας, ακόμη και στο αγωνιστικό τμήμα είναι κάτι το οποίοι καλούμαστε να διαχειριστούμε, αφού πολλοί ποδοσφαιριστές ξυπνούν νωρίς το πρωί και ιδιαίτερα την περίοδο που είναι το Ραμαζάνι.
Τότε, για ένα διάστημα περίπου 28 ημερών δεν τρώνε και δεν πίνουν νερό κατά τη διάρκεια της μέρας, γεγονός το οποίο καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε, ιδιαίτερα όταν υπάρχουν αγώνες. Ωστόσο είναι από τα πράγματα, όπου όσοι ερχόμαστε σε αυτή τη χώρα οφείλουμε και πρέπει να σεβαστούμε, να το αντιμετωπίσουμε και να βρούμε λύσεις. Προφανώς μέσα στην ομάδα έχουμε παιδιά με διαφορετικά πιστεύω, που μιλούν διαφορετικές διαλέκτους, γι’ αυτό και η κοινή γλώσσα στην Ινδία είναι γενικώς τ’ αγγλικά. Εν κατακλείδι για τους Ινδούς το θρησκευτικό κομμάτι είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής τους, το έχουν ανάγκη και πορεύονται με αυτό.»
Από τα βίντεο, αλλά και τις μαρτυρίες που καταγράφονται στo διαδίκτυο, η Ινδία φαίνεται ως η χώρα των μεγάλων αντιθέσεων, αλλά και του… σουρεάλ. Περιέγραψε μου τις συνθήκες διαβίωσης των ντόπιων.
«Δυστυχώς, βλέπουμε τεράστιες αντιθέσεις στη χώρα. Αν παρατηρήσει κανείς τα διεθνή νούμερα, ο πλούτος που υπάρχει στην Ινδία είναι αμύθητος. Βρίσκεται μεταξύ των χωρών με τον περισσότερο πλούτο παγκοσμίως. Ωστόσο αυτός μοιράζεται σε πολύ μικρό ποσοστό του πληθυσμού, αν αναλογιστούμε υπάρχουν 1.5 δισ. καταγεγραμμένοι κάτοικοι και σύμφωνα με τους ντόπιους μπορεί ο αριθμός να προσεγγίζει και τα 2.
Μπορεί να συναντήσει κανείς τεράστια ξενοδοχεία και από δίπλα ξυπόλητο κόσμο να ζητάει νερό σε πολύ κοντινή απόσταση, γεγονός το οποίο είναι πολύ λυπηρό. Εμένα προσωπικά μ’ έχει επηρεάσει, δεν είχα συνηθίσει σε τέτοιες εικόνες, να μας ζητάνε οι άνθρωποι νερό στα φανάρια… Γι’ αυτό και κάποιες φορές αγοράζουμε πράγματα και τα μοιράζουμε σε μικρά παιδιά – οικογένειες που μένουν κοντά μας.
Ελπίζω η κατάσταση ν’ αλλάξει, επειδή πραγματικά γίνονται ενέργειες με σκοπό να βελτιωθεί το βιοτικό επίπεδο, είτε μέσω της ανεύρεσης εργασίας είτε μέσω φιλανθρωπικών δράσεων όπως συμβαίνει και με το δικό μας σύλλογο. Μακάρι στο μέλλον να βελτιωθούν τα πράγματα, να δοθούν περισσότερες ευκαιρίες στην εκπαίδευση και στο κομμάτι της δουλειάς, να θεσπιστούν παράλληλα περισσότερα ανθρώπινα δικαιώματα.
Διότι πρόκειται για έναν πολύ ικανό και εργατικό λαό, με ιδιαίτερη κουλτούρα και άξιο σεβασμού, οι άνθρωποι αυτοί πέρασαν πολλές δυσκολίες τα προηγούμενα χρόνια. Εγώ από πλευράς μου οφείλω να τους σεβαστώ, ιδιαίτερα από τη στιγμή που μου δίνουν την δυνατότητα να εργάζομαι. Πιστεύω ότι τα επόμενα χρόνια θα υπάρξει μεγαλύτερη άνθιση, σε επίπεδο διαβίωσης και σε ζητήματα ανθρωπιστικού χαρακτήρα ζητήματα.»
Τέλος, θα ήθελα να μου πεις τι μπορεί να σου λείπει από την Ελλάδα και δη από τη Λάρισα, όπου έχεις περάσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής σου…
«Σίγουρα κάτι που μου λείπει από την Ελλάδα, είναι οι δικοί μου άνθρωποι, ιδιαίτερα η μητέρα μου και τα δύο σκυλιά που υπάρχουν πίσω, πόσο μάλλον όταν βρίσκομαι τόσο μακριά και χρειάζομαι δύο και τρεις πτήσεις για να επιστρέψω. Ωστόσο όσο κουραστικό κι αν είναι με τη πρώτη ευκαιρία, παίρνω το αεροπλάνο για να βρεθώ κοντά τους…
Όσον αφορά το τι μου λείπει από τη καθημερινότητα μου, αυτό που δεν υπάρχει εδώ, ιδιαίτερα συγκριτικά με τη Λάρισα, είναι το να μπορώ να πηγαίνω με το αυτοκίνητο ή με τα πόδια μέσα σε 10 – 15 λεπτά στο μέρος που θέλω, για μία βόλτα, για ένα καφέ, για φαγητό, ακόμη και για μία υποχρέωση. Εδώ πρέπει να πάρω ταξί, γιατί η οδήγηση είναι επικίνδυνη και ιδιαίτερη. Οι κανόνες και οι συνθήκες είναι διαφορετικές στους δρόμους. Πέρα από αυτό είναι και χρονοβόρα διαδικασία, γιατί για να πας οπουδήποτε χρειάζεσαι 45 λεπτά με μία ώρα.
Με άλλα λόγια όλα τα παραπάνω αποτελούν ανασταλτικό παράγοντα για να μετακινούμαι συχνά, γι’ αυτό και το μεγαλύτερο μέρος της καθημερινότητας μου το περνάω μέσα στο complex που βρίσκομαι, το οποίο διαθέτει πάρα πολλές παροχές, αλλά δε παύει να σε περιορίζει. Νομίζω αυτό μου λείπει περισσότερο, με το φαγητό έχουν βρεθεί λύσεις, παρότι δεν έχει καμία σχέση με την ελληνική μεσογειακή κουζίνα και τις γεύσεις που έχουμε σαν λαός.»
ΥΓ. Παντζάμπ ή αλλιώς η Χώρα των Επτά Ποταμών. Περιοχή στην οποία έφτασε ο Μέγας Αλέξανδρος το 326 π.χ., όταν έδωσε της θρυλικές του μάχες στην Ινδική Χερσόνησο, την περίοδο όπου οι βλέψεις του ξεπέρασαν σύνορα της Περσικής Αυτοκρατορίας.
Ακολουθήστε το onlarissa.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Ελάτε στην ομάδα μας στο viber για να ενημερώνεστε πρώτοι για τις σημαντικότερες ειδήσεις
Ελάτε στην ομάδα μας στο viber για να ενημερώνεστε πρώτοι για τις σημαντικότερες ειδήσεις
