Γιατί έχουμε τόσους πνιγμούς στις ελληνικές θάλασσες

Με αφορμή ένα περιστατικό που συνέβη στη θαλάσσια περιοχή της Αλεξανδρούπολης με ένα δίχρονο παιδάκι, ένα βρέφος επί της ουσίας και τα γρήγορα αντανακλαστικά ενός ναυαγοσώστη που είδε το δίχρονο κοριτσάκι να επιπλέει, μίλησε στο ΕΡΤNews o διευθυντής της Ελληνικής Ναυαγοσωστικής Ακαδημίας, Νίκος Γιοβανίδης και εξήγησε γιατί έχουμε τόσους πνιγμούς στις ελληνικές θάλασσες.

Αρχικά ο κ. Γιοβανίδης αναφέρθηκε στους πνιγμούς εξηγώντας: «Πολύ σωστά επισημάνατε και θα πρέπει να καταλάβει ο κόσμος ότι πέρα από χαρές και λύπες, η θάλασσα και δυστυχώς στατιστικά είναι αυτά τα οποία μας δείχνουν και μας δίνουν να καταλάβουμε ότι είναι πάρα πολύ μεγάλα τα νούμερα των πνιγμών αλλά και περιπτώσεις οι οποίες δεν καταλήξει σε πνιγμό αλλά θα καταλήξουν στο νοσοκομείο. Θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι υπάρχουν πάρα πολλοί κίνδυνοι στην παραλία εάν δεν προσέχει ένας τον άλλον. Εκεί είναι το μεγάλο μυστικό, εάν ο ένας προσέχει τον άλλον. Στις παραλίες δεν υπάρχουν ναυαγοσώστες και δεν υπάρχουν παντού πολυσύχναστες παραλίες. Ξέρετε, από τα στατιστικά, οι πιο πολλοί πνιγμοί γίνονται στις παραλίες που δεν έχει ναυαγοσώστη. Είναι απομονωμένοι εκεί, ναυαγοσώστες γιατί δεν είμαστε όλη τη μέρα και 10 το πρωί με 6 το απόγευμα, άρα αν ο καθένας από εμάς δεν συνειδητοποιήσει ότι έχει ευθύνες, αν δεν καταλάβουμε ότι αν έχουμε μικρά παιδιά δεν τα προσέχουμε συνέχεια και να μην αποσπάται η προσοχή μας στο κινητό τηλέφωνο, στο διάβασμα, αν δεν καταλάβουμε ότι η ηλικία με τους περισσότερους σφυγμούς είναι ηλικιωμένοι άνθρωποι και αν δεν καταλάβουν και αυτοί οι ίδιοι ότι δεν έχουν τις δυνάμεις και ότι πρέπει συνεχώς κάποιος να τους παρακολουθεί, τότε θα γράφουμε τέτοια νούμερα τα οποία δυστυχώς δεν μας τιμάει η ναυτική χώρα και θαλασσινή χώρα».

Ταυτόχρονα, μίλησε για τις περιπτώσεις που οι άνθρωποι πηγαίνουν μόνοι σε παραλίες ειδικά τις πρωινές ώρες και έτσι δεν υπάρχει κάποιος για βοήθεια: «Μπορεί να υπάρξει μία απλή κράμπα, μια απλή λιποθυμία, μια κούραση, μια αλλαγή του καιρού, ένας υψηλός κυματισμός, μια θα λέγαμε μη ικανότητα να γυρίσει πίσω γιατί κουράστηκε. Όλα αυτά να τα βάλουμε στο μυαλό μας και επίσης να επισημάνουμε και να πούμε ότι ο πνιγμός είναι μια σιωπηλή διαδικασία γενικά, ιδιαίτερα ο παιδικός πνιγμός. Εάν δεν το συνειδητοποιήσουμε αυτό και έχουμε στο μυαλό μας έναν που φωνάζει βοήθεια και θα το πάρουμε είδηση και θα σπεύσουμε, αυτό δεν ισχύει. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι πρέπει να παρακολουθεί ο ένας τον άλλον συνέχεια και ιδιαίτερα θα εντοπίσουμε ότι όταν μπαίνουμε μέσα στο νερό θα πρέπει να τηρούμε κανόνες ασφαλείας. Εάν δεν τηρούμε τους κανόνες ασφαλείας, τότε από κει και πέρα θα καταγράφουμε πνιγμούς. Θα σας πω ένα παράδειγμα, έχουμε πει 100.000 φορές ότι δεν μπαίνουμε φαγωμένοι μέσα στο νερό ή δεν μπαίνουμε με την επήρεια αλκοόλ ή δεν μπαίνουμε αν δεν είμαστε εξασφαλισμένοι ότι ξέρουμε καλή κολύμβηση, γιατί θα πρέπει να επισημάνουμε ότι το 61% των Ελλήνων δεν γνωρίζει κολύμβηση, άλλο μπάνιο, βρέχομαι και περπατάμε στο νερό, άλλο κολυμπάω. Άρα συνειδητοποιούμε ότι και στα μικρά παιδιά που έχουμε το φαινόμενο ότι τα μπρατσάκια που θεωρείται ένα κακό ελληνικό φαινόμενο, αυτό δεν σημαίνει ότι τα παιδιά αυτά ξέρουν μπάνιο για επίπλευση και δεν έχουν ασφάλεια. Αλλά όταν συνειδητοποιήσουμε αυτά, από εκεί και πέρα, εάν μπούμε και σε θάλασσα η οποία έχει θαλάσσια ρεύματα ή κυματισμό, τότε οι κίνδυνοι μεγαλώνουν. Και δυστυχώς η στατιστική καταγράφει ότι έχουμε πνιγμούς και αυτό όπως καταλαβαίνετε θα πρέπει να το αγκαλιάσουμε, να το δούμε σοβαρά. Και μόνο που το αναδεικνύω σήμερα και το λέμε αυτό δείχνει πόσο σημαντικό είναι για τη δεύτερη αιτία θανάτου από ατύχημα με το τροχαίο, είναι ο πνιγμός. Εμείς ναυαγοσώστες, από Ελληνική Ναυαγοσωστική Ακαδημία φωνάζουμε και λέμε ότι θα πρέπει και η πολιτεία να οργανώσει τις παραλίες, αλλά παραδείγματος χάρη εδώ στην Τήνο είχαμε πέντε παραλίες και με πρωτοβουλία του Λιμενάρχη και του Δημάρχου παράκληση γίναν 19. Αυτό γίνεται για να εξασφαλίσουμε ακόμα και αυτόν ο οποίος θα επιλέξει μια πιο ήσυχη παραλία για να έχει ασφάλεια. Δεν είναι τυχαία. Πρέπει όλοι μαζί να συνεργαστούμε, όλοι μαζί να δουλέψουν για να έχουν αποτέλεσμα».

Τόνισε, επίσης, ότι τα ίδια μέτρα ισχύουν και για το μπάνιο στην πισίνα: «Οι ίδιοι κανόνες είναι και για τα μπάνια και τις βουτιές στις πισίνες. Όταν λέει μάλιστα ο κανόνας, ο παιδικός πνιγμός είναι πάντα σιωπηλός και ότι αν εγώ ήμουν σε μια πισίνα όρθιος και ακριβώς δίπλα πνίγεται ένα παιδάκι και δεν θα ακούσω τίποτα και μόνο αυτό είναι συνταρακτικό και μόνο αυτό θα μας κάνει να καταλάβουμε ότι δεν μπορούμε να χαλαρώνουμε. Δεν μπορούμε να έχουμε μικρά παιδιά και να κοιτάμε το κινητό μας τηλέφωνο και να αποσπάται η προσοχή μας».

Ακόμη, εξήγησε: «Πρέπει να καταλάβουμε ότι είναι πάρα πολλά που θα οδηγήσουν σε πνιγμό. Για αυτό και τόνισα από την αρχή και είπα ότι ο ναυαγοσώστης είναι εκπαιδευμένος και ξέρει τι θα κάνει. Το θέμα είναι να προστατεύει ένας τον άλλον και αν δεν προστατεύει ένας τον άλλον και μπαίνουμε έτσι, θα λέγαμε απροετοίμαστοι, τότε δεν υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να επιβιώσουν. Και το λέω αυτό γιατί είναι τετρακόσιοι και οι πνιγμοί. Είναι τεράστιο το νούμερο».

www.ertnews.gr

Πηγή: ertnews.gr