Ιερός Ναός Παναγίας Μελιβοίας: Η ιστορία δύο και πλέον αιώνων ζωής του και η συντήρησή του από την Εφορεία Αρχαιοτήτων Λάρισας (φωτο)

“Διαφορετικός” ο εορτασμός φέτος στον Ιερό Ναό της Παναγίας στη Μελιβοία, σε έναν από τους πολύ παλιούς ναούς της ευρύτερης περιοχής της Αγιάς, όπου πριν λίγες ημέρες ολοκληρώθηκε από την Εφορεία Αρχαιοτήτων Λάρισας η συντήρηση της οροφής αποκαλύπτοντας ενδιαφέροντα στοιχεία.

Όπως μας εξήγησε η προϊσταμένη της Εφορείας, αρχαιολόγος Σταυρούλα Σδρόλια, πρόκειται για ξυλόστεγο ναό, με τοιχογραφίες και τέμπλο του 1800. Στον δυτικό τοίχο σώζονται τρείς σκηνές από τη ζωή της Παναγίας, η Γέννηση, η Κοίμηση και τα Εισόδια, ενώ μεγάλο μέρος του διακόσμου έχει καταστραφεί.

Το τέμπλο είναι ολόκληρο ζωγραφιστό, όπως και το ταβάνι, με λουλούδια και βλαστούς σε περίπλοκα σχέδια, που ακολουθούν τη μόδα της εποχής, το μπαρόκ και το ροκοκό.

Στην εξωτερική επιγραφή, που είναι του 1800, αναφέρεται ότι η εκκλησία έγινε δια κόπου των προεστώτων, όπου μνημονεύεται ο Στέφανος. Σύμφωνα με την κ. Σδρόλια «αυτός θα πρέπει να ταυτισθεί με τον Στέφανο Ρίζου, ο οποίος με τα δύο αδέρφια του, Νικόλαο και Δημήτριο, είχαν ιδρύσει συντροφιά εξαγωγής βαμμένων νημάτων. Δηλαδή είχαν βαφείο στη Μελιβοία και εξήγαγαν τα προϊόντα τους στο εξωτερικό. Το 1800 αυτοί συνεταιρίσθηκαν με τους Χατζηιωάννου της Αγιάς (την οικογένεια που μετά ονομάσθηκε Αλεξούλη) και ακολούθησαν κοινούς δρόμους στην Αυστρία και την Τσεχία. Αυτοί ήταν οι πλουσιότεροι του τόπου και, όπως ο Αλεξούλης ήταν προεστός στην Αγιά, θα πρέπει ο Στέφανος να ήταν προεστός στη Μελιβοία. Την επόμενη δεκαετία χάνονται τα ίχνη των αδελφών Ρίζου και μάλλον έπεσε έξω η εταιρεία τους, όπως συνέβη και με την οικογένεια Σβάρτς που εξαφανίζεται».

«Ο ναός της Παναγίας», όπως επισημαίνει η προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Λάρισας «εκφράζει τη σημαντική εκείνη εποχή, όταν οι δρόμοι του εμπορίου έφεραν τα βιοτεχνικά κέντρα του ελληνικού χώρου σε επαφή με την τέχνη της Δύσης, με πλέον γνωστό παράδειγμα το Αρχοντικό των Αμπελακίων».

Πηγή: choraagia.gr