Οι Λαρισαίοι στις θάλασσες και τα βουνά, ονειρεύονται το τζακποτ του τζόκερ της Κυριακής – Δείτε πόσα δελτία παίχτηκαν σε μια μέρα

Πήγε εξελικτικά την εβδομάδα που μας πέρασε. Από τα 17 εκατομμύρια. ευρώ της Τρίτης φτάσαμε στα 18,1 εκατομμύρια της Πέμπτης και τώρα αγωνιούμε για τα 19,3 εκατομμύρια της Κυριακής. Συνολικά στην Ελλάδα την Πέμπτη παίχτηκαν 4.416.996 δελτία και στη Λάρισα περί τις 60.000 δελτία! Ο αριθμός για την κλήρωση της Κυριακής αναμένεται να αυξηθεί κι άλλο.

Προσωπικά, το μικρόβιο το κόλλησα ανήμερα Τρίτης καθοδόν για τα βουνά. Εκεί που ψάχναμε που να σταματήσουμε να πάρουμε καφέ χωρίς να χάσουμε, κατά το εφικτόν, τα λεπτά που κερδίσαμε στην αναμέτρηση με το GPS, ήρθε η πληροφορία. Κλήρωνε το βράδυ το τζόκερ 17 εκατομμύρια ευρώ. Ξαφνικά το ενδιαφέρον έφυγε από το χρόνο και πήγε στο χρήμα. Και στην αγωνία… που θα παίξουμε; Εκεί στο ψηλότερο χωριό των Βαλκανίων που πηγαίναμε δεν είχε προποτζίδικο.

Ήταν σαν να έγινε έκρηξη στο κεφάλι μου. Πάντα έτσι μου συμβαίνει με τα τζακποτ. Για να φτάσει σε μένα η πληροφορία ότι υπάρχει δελεαστικό τζακπότ πρέπει να είναι όντως mega. Δεν παίζω σχεδόν ποτέ και φυσικά αν τύχει, σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις, αξιώνω και να κερδίσω. Σαν να είναι καρμικό. Έτσι νομίζω. Καταβάλλομαι από έναν ψυχαναγκασμό με τρία σκέλη. Να παίξω διότι διαφορετικά είναι σαν να διαπράττω ύβρη – ποια είμαι εγώ που αγνοώ τόσα λεφτά και πως μετά να μην φοβάμαι τη νέμεση και την τήση; Το δεύτερο σκέλος του ψυχαναγκασμού περιλαμβάνει τη βεβαιότητα πως θα κερδίσω αρκεί να παίξω και το τρίτο ότι θα κερδίσω αφού έπαιξα.

Στην δική μου ιστορία πάθαμε ολόκληρη παρέα συλλογικό ντελίριο. Αφού τηλεφωνήσαμε σε όποιον σύζυγο, παιδί, γονιό έμεινε πίσω να πάει να παίξει ένα δελτίο συνειδητοποιήσαμε ότι μπορούμε να παίξουμε και online. Αυτή κι αν ήταν καταλυτική πληροφορία.

Της Εύης Μποτσαροπούλου

Αφού λύσαμε τα τεχνικά προβλήματα ξεκίνησαν οι ατελειώτες συζητήσεις. Προσωπικά το λατρεύω αυτό το στάδιο. Αφενός είναι ανεξάντλητο, αφετέρου βγάζει στην επιφάνεια πόσο διαφορετικοί και πόσο ίδιοι είμαστε οι άνθρωποι. Η λαχτάρα είναι η ίδια, το δέος μπροστά στο ποσό είναι το ίδιο, το ότι δεν χωράει ο νους σου την αλλαγή που θα επιφέρουν στη ζωή σου 17, 18 ή 19 εκατομμύρια ευρώ είναι το ίδιο.

Και έχει και επιμέρους στάδια. Στην αρχή ξεκινάς με το τι θα κάνεις πρώτο μόλις μάθεις ότι κέρδισες. Που θα πας, ποιους θα πάρεις, ποιους θα αφήσεις… Θα πας μπουζούκια; Θα πας στη Μεγάλη Βρετάνια, σε νησί σε πεντάστερο, θα φύγεις κατευθείαν ταξίδι εξωτερικό; Βασικά, μια τάση φυγής την έχουν όλοι. Να φύγουν. Να φύγουν θέλουν, να νιώσουν την ελευθερία που φαντάζεται κανείς ότι προσφέρουν τέτοια ποσά, τις άπειρες δυνατότητες και εναλλακτικές έτσι ξαφνικά. Αυτό το υποστάδιο είναι το πιο αστείο. Ακούς ότι μπορείς να φανταστείς. Γιατί είναι το αυθόρμητο. Δεν το έχεις καλοσκεφτεί και λες το πρώτο απίθανο πράγμα που μπορείς να σκεφτείς. Τη δική σου εξτραβαγκάντζα, τη δική σου φαντασίωση, το δικό σου απωθημένο. Αφού μπορείς να κάνεις τα πάντα, ό,τι πιο τρελό, αφού δεν σε νοιάζει τίποτα πλέον, αφού θες να ξεδώσεις έντονα, αφού θες να τα κάνεις όλα πο@τ@ν@ – αυτή η έκφραση, κι ας μην είναι πρέπουσα και λόγια, είναι η πιο αντιπροσωπευτική! Έχουμε φτάσει στο σημείο που αφήνεις το άχτι μιας ζωής να ξεσπάσει.

Το δεύτερο υποστάδιο αφορά το αν θα βοηθήσεις συγγενείς, φίλους, αν θα κάνεις καμιά φιλανθρωπία τέλος πάντων. Εκατομμυριούχος έγινες, τσιγκούνης θα μείνεις; Τελικά πόσο εγωιστής και πόσο γενναιόδωρος είσαι; Και τι ποσό θα δώσεις στον καθένα; Και αν αρχίσεις να δίνεις δεξιά και αριστερά τι θα σου μείνει; Εκεί αρχίζουν οι υπολογισμοί, οι οποίοι εξαρτώνται από το πόσο. Άλλο 17, 18 ή 19 εκατομμύρια και 1 ή 2. Προσωπικά εντυπωσιάστηκα όταν άκουσα ότι πρέπει να δώσεις στο προποτζή σου κάποιες χιλιάδες ευρώ. Στην πρώτη περίπτωση δίνεις και 500.000, έτσι είθισται… Δεν το είχα σκεφτεί και δεν το είχα υπολογίσει ποτέ. Άρχισε να με πιάνει η τσιγκουνιά μου και να φλερτάρω με την αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι μου… Σκέψου τώρα τη λίστα με όλους όσους θα έπρεπε κανονικά να βοηθήσεις, σε ποιους θα έδινες περισσότερα, σε ποιους λιγότερα. Έχουμε φτάσει στο σημείο που αρχίζεις και αγχώνεσαι.

Το επόμενο στάδιο είναι το αναπόφευκτο. Θα το πεις ή θα το κρατήσεις κρυφό; Και πως θα αλλάξεις συθέμελα τη ζωή σου (βλέπε υποστάδιο ένα) αν το κρατήσεις κρυφό; Για να το κρατήσεις κρυφό πρέπει να παίξεις χαμηλά τη μπάλα· και κυρίως να συνεχίσεις. Να είσαι εγκρατής. Σεμνά και ταπεινά όπως είπε κάποτε και ο αρχηγός. Αυτό και αν είναι σχήμα οξύμωρο… Αλλά αν το πεις θα έχεις πολλές υποχρεώσεις απέναντι σε πολλούς, θα τραβήξεις την προσοχή πάνω σου, τη ζήλεια, τον φθόνο. Μπορεί και να κινδυνέψεις εσύ και τα παιδιά σου. Έχουμε φτάσει στο σημείο που αρχίζεις και φοβάσαι.

Ακολουθεί αυτό, το υποστάδιο, που προσπαθείς να κάνεις πιο συγκεκριμένες θεωρητικές επιλογές. Αλλάζεις σπίτι και αυτοκίνητο; Πόσο προκαλείς; Αφήνεις τη δουλειά σου; Αλλάζεις πόλη ή χώρα; Χωρίζεις ή παραμένεις με τον σύντροφό σου; Το ερώτημα αν συνεχίζεις μαζί ή παίρνεις διαζύγιο είναι από τα πιο ύπουλα. Έχουμε φτάσει στο σημείο που αρχίζεις και προβληματίζεσαι.

Και πόσο θα γυρνάς δεξιά και αριστερά και θα ξοδεύεις; Πόσα ταξίδια, πόσα ρούχα, πόσα είδη πολυτελείας στην τελική θα αγοράσεις; Μήπως πρέπει να επενδύσεις κάπου τα χρήματα; Που όμως; Εδώ το θέμα έχει γίνει σοβαρό. Φτάνει, δε φτάνει να ζεις με τους τόκους; Πόσα θα αποταμιεύσεις για το μέλλον των παιδιών σου; Η εύκολη λύση είναι το ποσό. Όλα εξαρτώνται από το ποσό. Έχουμε φτάσει στο σημείο που αρχίζεις και γίνεσαι ρεαλιστής.

Ακολουθεί το υποστάδιο των πιθανοτήτων. Πόσες πιθανότητες έχεις να κερδίσεις; Μάλλον πολύ λιγότερες από όσες φαντάζεσαι. Μάλλον αμελητέες. Αρχίζεις και κάνεις εκπτώσεις, αρχίζεις και συμβιβάζεσαι. Εντάξει δεν είναι ανάγκη να πάρεις 17, 18 ή 19 εκατομμύρια ευρώ… και ένα εκατομμύριο καλά είναι. Αρχίζεις να υπολογίζεις. Μπα, όχι το 1 εκατομμύριο δεν είναι τίποτα. Δεν σου φτάνει. Δεν σου αλλάζει τη ζωή. Λίγο μόνο στη βελτιώνει. Τι να πρωτοκάνεις με 1 εκατομμύριο; Μια φορά κερδίζεις άλλωστε στη ζωή… Έχουμε φτάσει στο σημείο που αρχίζεις και γίνεσαι ολιγαρκής και αδηφάγος ταυτόχρονα.

Κι αν δεν κερδίσεις; Αυτή η πιθανότητα σε σκοτώνει. Τόση ώρα ονειρεύεσαι. Τόσα σχέδια έκανες. Πως θα διαχειριστείς την αποτυχία; Πως θα ξαναζήσεις αύριο σαν κανονικός άνθρωπος.  Έχουμε φτάσει στο σημείο της ματαίωσης.

Όχι βρε, θα κερδίσεις. Έχουμε φτάσει στο σημείο που η ελπίδα πεθαίνει τελευταία.

Και ξαναρχίζει ο κύκλος. Ξαναπερνάς από όλα τα υποστάδια. Σε τι διαδικασία έχεις μπει στα καλά καθούμενα; Έχουμε φτάσει στο σημείο του angst. Του υπαρξιακού άγχους που νιώθει ο άνθρωπος όταν πρέπει να πάρει αποφάσεις για το μέλλον… ελεύθερα, μόνος του, με δική του ευθύνη, μπροστά σε μια τεράστια παρτίδα επιλογών που έχει μπροστά του.

Μήπως αυτό είναι το πρόσεχε τι εύχεσαι; Ή το ευχή και κατάρα; Μόνο με την ιδέα ότι μπορεί να το κερδίσεις το τζόκερ έχεις παραλύσει. Κι ας μην το παραδέχεσαι. Μήπως δεν είναι και τόσο εύκολο να αλλάξεις ριζικά τη ζωή σου; Και θα είσαι όντως πιο ευτυχισμένος; Το χρήμα θεωρητικά φέρνει ηρεμία και ελευθερία. Έχουμε φτάσει στο σημείο που αρχίζεις και αμφιβάλεις για όλα.

…

Υ.Σ.1 Για την ιστορία, το παρόν αναφέρεται στις δύο κληρώσεις #2942 και #2943 του τζόκερ που έγιναν την Τρίτη, 29 Ιουλίου, και την Πέμπτη, 31 Ιουλίου. Στη δεύτερη παίχτηκαν συνολικά 4.416.996 δελτία. Είχαμε και στις δύο τζακποτ. Αύριο, Κυριακή, στις 3 Αυγούστου, το τζόκερ κληρώνει το mega τζακποτ των 19.300.000 ευρώ στην πρώτη κατηγορία. Τα δελτία μπορούν να παιχτούν μέχρι την Κυριακή στις Κυριακή 21:30. Και δια ζώσης και online.

Υ.Σ.2 Αφιερωμένο στους δεινοσαύρους της Σαμαρίνας…