Λιακούλη στην επιτροπή Θεσμών της Βουλής: «Το “παίξε υπεύθυνα” δεν βοηθά στον περιορισμό του τζόγου»

Στην Ειδική Μόνιμη Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας, με θέμα ημερήσιας διάταξης τη διατύπωση γνώμης για την πλήρωση της θέσης του Προέδρου της Επιτροπής Εποπτείας και Ελέγχου Παιγνίων (Ε.Ε.Ε.Π.), τοποθετήθηκε η Ευαγγελία Λιακούλη, Τομεάρχης Δικαιοσύνης, Θεσμών & Διαφάνειας του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ και βουλευτής Λάρισας, εκπροσωπώντας το Κίνημα, η οποία επεσήμανε τα εξής:

«Το ευαίσθητο κοινωνικό ζήτημα των τυχερών παιγνίων και κυρίως του εθισμού σε αυτά, απασχολεί ολοένα και μεγαλύτερα τμήματα της κοινωνίας μας. Προσωπικά, εδώ και καιρό μου κάνει μεγάλη εντύπωση, σε σχέση ιδίως με την ψυχοκοινωνική ανάπτυξη και την προαγωγή της ψυχικής υγείας, κυρίως των εφήβων, αλλά και των πολιτών που βρίσκονται στην μετεφηβική ηλικία, το γεγονός ότι πολλές φορές ‘’προωθούνται’’ τα παίγνια με ένα επικοινωνιακό motto, το οποίο είναι όχι μόνο απαράδεκτο, αλλά ταυτόχρονα είναι και επιβλαβές. Και προφανώς αναφέρομαι στην καμπάνια ‘’Παίξε Υπεύθυνα’’, η οποία κατά την άποψή μου είναι απολύτως διφορούμενη, επιζήμια και ως εκ τούτου θα έπρεπε να καταργηθεί. Τί σημαίνει άλλωστε το ‘’Παίξε Υπεύθυνα’’; ‘’Παίξε Υπεύθυνα’’ σημαίνει ότι στην πραγματικότητα η Πολιτεία μετακινεί και μεταθέτει το βάρος της ευθύνης από τον Οργανισμό που θα έπρεπε να δημιουργεί τις προϋποθέσεις της ευθύνης και της ασφάλειας απέναντι στον εθισμό, στο ίδιο το άτομο, χωρίς όμως να του παρέχει προηγουμένως όλες εκείνες τις απαραίτητες δεξιότητες, ώστε να γνωρίζει τουλάχιστον, αν μπορεί ο παίκτης κάθε ηλικίας μπορεί να ανταποκριθεί ή όχι στο μήνυμα της καμπάνιας. Καταργείστε λοιπόν αυτό το σύνθημα. Έχει άλλωστε καταδικαστεί και από αρκετούς σχετικούς φορείς και πάντα μπορείτε να υπολογίζετε στη βοήθειά μου, γιατί έχω υπηρετήσει χρόνια το χώρο της ψυχικής υγείας και των απεξαρτήσεων και γνωρίζω από μέσα πώς ακριβώς λειτουργεί ο πυλώνας της πρόληψης».

Προς επίρρωση μάλιστα της θέσης της, η βουλευτής αναφέρθηκε στις καταγραφές τόσο Διεθνών, όσο και Ευρωπαϊκών Εκθέσεων, οι οποίες τα τελευταία χρόνια καταδεικνύουν πως στην Ελλάδα καταγράφεται αυξημένη παραβατικότητα ανηλίκων, η οποία συνδέεται στενά με το τζόγο και μάλιστα χωρίς κανένα ουσιαστικό πλαίσιο ασφάλειας.

Παράλληλα, η Τομεάρχης Δικαιοσύνης του ΠΑΣΟΚ αναφέρθηκε και στο φλέγον ζήτημα του παράνομου διαδικτυακού τζόγου, του οποίου οι ασφαλιστικές δικλείδες είναι ακόμη ασθενέστερες από αυτές των νόμιμων παιγνίων, διατυπώνοντας μάλιστα πρόταση ως εξής:

«Ο περιορισμός του παράνομου τζόγου με τη χρήση Τεχνητής Νοημοσύνης θα μπορούσε να αποτελέσει και για την επίσημη ελληνική πολιτεία ‘’πεδίο δόξης λαμπρό’’, δεδομένου ότι καλά διεθνή παραδείγματα υπάρχουν ήδη σε άλλες, προηγμένες χώρες, όπως π.χ. ο Καναδάς ο οποίος αξιοποιεί ένα τέτοιο εργαλείο και στα θεραπευτικά του δικαστήρια που αποτελούν εξειδικευμένα δικαστήρια ανηλίκων και εξαρτημένων ανθρώπων, ακολουθώντας μια ολιστική θεώρηση των καταστάσεων και αντιμετωπίζοντάς τους ως θύματα και ασθενείς -που πρωτίστως είναι- και όχι απλώς ως κατηγορουμένους».

Καταλήγοντας η Ευαγγελία Λιακούλη αναφέρθηκε και στην ανάγκη επέκτασης των Ειδικών Προγραμμάτων ευαισθητοποίησης του γενικού, αλλά και του ειδικού πληθυσμού όπως οι έφηβοι, απέναντι στον τζόγο, λέγοντας:

«Εντύπωση προκαλεί ότι πλην του απολύτως αντιπαιδαγωγικού «Παίξε Υπεύθυνα» δεν υπάρχει κανένα πρόγραμμα ευαισθητοποίησης ούτε στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση, ούτε στη Δευτεροβάθμια. Και ας οι σχετικοί δείκτες καταδεικνύουν πως στη χώρα μας οι έφηβοι ηλικίας από 14 μέχρι 17 ετών βρίσκονται στην κορυφή των παικτών τυχερών παιγνίων, χωρίς περιορισμούς. Μπαίνουν δηλαδή πολύ εύκολα στις σχετικές πλατφόρμες και τις χρησιμοποιούν ανέλεγκτα. Οι εκθέσεις άλλωστε είναι καταλυτικές για τα όσα λέω, μην αφήνοντας κανένα περιθώριο αμφιβολίας. Πρέπει όλοι ανεξαιρέτως να συνομολογήσουμε ότι ως κοινωνία αντιμετωπίζουμε μεγάλο πρόβλημα και θα πρέπει να το αντιμετωπίσουμε, σε συνεργασία με τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης που θέλουν και μπορούν να βοηθήσουν, όπως βέβαια και την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Μόνο όλοι μαζί, με διαβούλευση και συνέργειες, μπορούμε να βάλουμε ένα τέλος σε αυτά τα ανησυχητικά φαινόμενα. Θεωρείστε δε, τα όσα είπα όχι ως κριτική, αλλά ως έκκληση αγωνίας».