Στον δρόμο εν μέσω καύσωνα 65χρονη στον Βόλο που έμεινε χωρίς εργασία

Στο πάρκο του Αγ. Νικολάου βρίσκει καταφύγιο εν μέσω καύσωνα η Ανθή, που έμεινε στον δρόμο, όταν πριν από δύο χρόνια η ηλικιωμένη γυναίκα που φρόντιζε απεβίωσε.

Σε ηλικία 65 ετών κάθετα υπομονετικά στη σκιά των δέντρων και περιμένει να περάσει η ώρα, ενώ έχει μαζί της τα πράγματά της τα οποία μεταφέρει όπου κι αν πηγαίνει, καθώς δεν έχει χώρο για να μείνει.

Μοναδικό διάλειμμα από τη ζωή- εφιάλτη έχει μόνο κάποια βράδια προσφέρεται φίλη της να τη φιλοξενεί.

Παρόλα αυτά δεν ακούγεται από τα χείλη της κακή κουβέντα. «Θέλω δουλειά», είναι η απάντηση που δίνει μόνιμα, στην ερώτηση πως μπορεί να τη βοηθήσει κανείς. «Ψάχνω εργασία. Τίποτα άλλο δεν θέλω. Εργασία και μια τουαλέτα», λέει μιλώντας στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ για τις ανάγκες της.

Η Ανθή ήταν σκληρά εργαζόμενη γυναίκα τόσο στον Βόλο όσο και στην Αλβανία απ’ όπου έφυγε, όταν συνταξιοδοτήθηκε γιατί τα χρήματα που έπαιρνε για σύνταξη ήταν λίγα και δεν της επέτρεπαν πλέον να νοικιάζει σπίτι.

Εχει ολοκληρώσει κανονικά τη φοίτησή της στο σχολείο στη χώρα της, ενώ έχει σπουδάσει Γυμναστική Ακαδημία. Η ζωή όμως στάθηκε πολύ δύσκολη απέναντί της από τη γέννησή της ακόμη.

Η μητέρα της την εγκατέλειψε μόλις την έφερε στη ζωή. Ηταν μια γυναίκα που απλά αγάπησε έναν άνδρα που δεν την πήρε, λέει η ίδια για τη μητέρα της της οποίας το χάδι δεν γνώρισε ποτέ ούτε θυμάται το πρόσωπό της.

Η 65χρονη μεγάλωσε σε ίδρυμα, παρακολούθησε κανονικά το σχολείο, σπούδασε και εργαζόταν ως γυμνάστρια επί 26 χρόνια.

Στη συνέχεια συνταξιοδοτήθηκε καθώς λόγω ηλικίας δεν μπορούσε να συνεχίσει το επάγγελμά της, όμως τα χρήματα που παίρνει είναι πολύ λίγα. Δεν έφθαναν για να βιοποριστεί στην Αλβανία, ενώ ήταν μόνη στη ζωή, χωρίς δική της οικογένεια.

Αναζητώντας καλύτερη ζωή, η Ανθή αποφάσισε να έρθει Ελλάδα. Εργάστηκε επί σειρά ετών σε ξενοδοχείο στο Πήλιο ως καμαριέρα και στη συνέχεια φρόντιζε την ηλικιωμένη γυναίκα.

«Εδώ και δύο χρόνια δεν μπορώ να βρω εργασία», λέει αποδεχόμενη ότι τα πράγματα πλέον είναι πολύ δύσκολα και εδώ για να ζήσει κανείς. Δεν παραπονιέται, όμως. Δεν βγάζει από τα χείλη της διαμαρτυρία, οργή ή αγανάκτηση. Θέλει απλώς εργασία, καθώς αυτό έχει μάθει να κάνει πάντοτε από μικρή, να εργάζεται.

Για τα προβλήματα της καθημερινότητας αναφέρει ότι χρειάζεται μια τουαλέτα, καθώς τα καταστήματα δεν της επιτρέπουν να χρησιμοποιήσει τις εγκαταστάσεις υγιεινής, αν πρώτα δεν αγοράσει κάτι και δεν είναι πάντοτε σε θέση για να το κάνει αυτό».

Πηγή: taxydromos.gr