Γεγονός η πληθυσμιακή συρρίκνωση στους δήμους της Μαγνησίας

Υψους 6,6% -υψηλότερη και του μέσου όρου της Θεσσαλίας- είναι η μείωση του πληθυσμού της Μαγνησίας την τελευταία δεκαετία, σύμφωνα με έρευνα του Εργαστηρίου Δημογραφικών Ερευνών και Μελετών, ιδρυτικό μέλος του οποίου είναι μεταξύ άλλων ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας Βύρων Κοτζαμάνης.

Την τελευταία δεκαετία, ο πληθυσμός της Περιφέρειας Θεσσαλίας μειώθηκε κατά 6%, καταγράφοντας διπλάσιο ποσοστό του εθνικού μέσου όρου.

Σύμφωνα με την έρευνα που υπογράφουν η διευθύντρια και το μέλος του Εργαστηρίου του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας Ιφιγένεια Κοκκάλη και Πρόδρομος Μαρδάκης, η μείωση αυτή οφείλεται σε καθαρά δημογραφικούς όρους, και σχετίζεται αφενός με τα αρνητικά φυσικά ισοζύγια της δεκαετίας, και αφετέρου με τα αρνητικά ισοζύγια εισόδων-εξόδων των μονίμων κατοίκων.

Μέχρι και την προηγούμενη απογράφη (2011), οι έδρες των Περιφερειακών Ενοτήτων (ΠΕ) της Θεσσαλίας συγκρατούσαν τον πληθυσμό της περιοχής τους εμφανίζοντας αύξηση του πληθυσμού τους (αν και με διαρκώς μικρότερο ποσοστό μεταβολής), σε αντίθεση με τους υπαιθριακούς δήμους4, που συνεχώς έχαναν πληθυσμό.

Στην πρόσφατη όμως απογραφή, του 2021, ακόμα και οι μεγάλοι αυτοί Δήμοι χάνουν πληθυσμό, γεγονός που δείχνει ότι οι μηχανισμοί συγκράτησης των πληθυσμιακών απωλειών που διέθεταν τείνουν να καταργηθούν.

Εστιάζοντας στη Μαγνησία, η μείωση του πληθυσμού είναι ακόμη μεγαλύτερη από αυτήν της Θεσσαλίας (-6,6%).

Σε ακόμα χαμηλότερο επίπεδο (Δήμοι), οι μεταβολές πληθυσμού στη Θεσσαλία και την Μαγνησία κυμαίνονται από +14% (Αλόννησος) έως -21% (Ζαγορά-Μούρεσι), (Κοτζαμάνης& Παππάς, 2024).

Η μείωση του πληθυσμού στο σύνολο των δήμων της υπαίθρου της Θεσσαλίας (ορεινοί, ημι-ορεινοί, κλπ.) είναι εντυπωσιακή: την τελευταία δεκαετία ξεπερνάει το 13%, ενώ σωρευτικά κατά την τελευταία τριακονταετία αγγίζει το 26%.

Η «εικόνα» της Μαγνησίας

Η περιοχή της Μαγνησίας παρουσιάζει δύο διαφορετικές πληθυσμιακές συμπεριφορές, που – σε ό,τι αφορά το χερσαίο-ηπειρωτικό τμήμα του Νομού – καθορίζονται από την αστική και την περιαστική περιοχή του Βόλου, έναντι των γύρω υπαιθριακών περιοχών-Δήμων, οι οποίοι περιλαμβάνουν πεδινές και ορεινές ζώνες.

Η δυναμική του Βόλου και της γύρω περιαστικής περιοχής (σύνολο Δήμου Βόλου) έχει ανακοπεί, καθώς, για πρώτη φορά στην απογραφή του 2021, σημειώθηκε σημαντική μείωση κατά 3,3%, η οποία παρουσιάζεται τόσο στην αστική περιοχή (Βόλος, Νέα Ιωνία), όσο και στις περιαστικές (Αγριά, Νέα Αγχίαλος).

Στους υπόλοιπους υπαιθριακούς Δήμους συνεχίστηκε η μείωση του πληθυσμού που καταγράφεται σε όλες τις τελευταίες απογραφές, αθροίζοντας συνολικές απώλειες άνω του 20% σε όλους τους Δήμους τα τελευταία 30 χρόνια.

Οι πληθυσμιακές εξελίξεις είναι τελείως διαφορετικές στη νησιωτική Μαγνησία, με τα 3 μεγάλα νησιά-Δήμους να χαρακτηρίζονται όχι μόνο από εποχιακή κατοίκηση λόγω τουρισμού, αλλά και από ελκυστικότητα για μόνιμη διαμονή, όπως συμβαίνει με την περίπτωση της Αλοννήσου. Ωστόσο, γενικότερα, η πληθυσμιακή συρρίκνωση όλων σχεδόν των οικισμών της Μαγνησίας, τα τελευταία 30 χρόνια, είναι γεγονός με ελάχιστες εξαιρέσεις.

Πηγή: taxydromos.gr