«Η Ελλάδα και η Ε.Ε βρίσκονται μπροστά σε μια κρίση, πρέπει να δράσουν άμεσα, ενιαία και με σαφή στρατηγική η οποία ήταν απούσα»

Κοινή δήλωση της Νάντιας Γιαννακοπούλου, υπεύθυνη του ΚΤΕ Μετανάστευσης και του Δημήτρη Μάντζου, υπευθύνου του ΚΤΕ Εξωτερικών, σχετικά με την αποπομπή του Υπουργού Μετανάστευσης της Ελλάδας και της αποστολή της Ε.Ε. από τον στρατηγό Χαφτάρ.

Η αποπομπή από τη Βεγγάζη του Ευρωπαίου Επιτρόπου Μετανάστευσης και τριών Υπουργών Μετανάστευσης κρατών μελών της Ε.Ε, μεταξύ των οποίων και του Έλληνα Υπουργού Μετανάστευσης και Ασύλου, αποτελεί πρωτοφανή και προκλητική ενέργεια που δημιουργεί συνθήκες κρίσης στις σχέσεις Ε.Ε- Λιβύης και αναδεικνύει το σοβαρό πρόβλημα για την διαχείριση της νέας μεταναστευτικής πλημμυρίδας που ξεκινά από τις ακτές της Λιβύης. Το μεταναστευτικό εργαλειοποιείται από τον Στρατηγό Χαφτάρ με τις αφίξεις στην Κρήτη ήδη να παίρνουν εκρηκτικές διαστάσεις τόσο για να διασφαλίσει χρηματοδότηση από την Ε.Ε, όσο και άτυπη αναγνώριση του Κράτους της Ανατολικής Λιβύης.

Η Ελλάδα και η Ε.Ε βρίσκονται μπροστά σε μια κρίση, σε νέα δεδομένα και νέους κινδύνους. Πρέπει να δράσουν άμεσα, αποφασιστικά, ενιαία και με σαφή στρατηγική η οποία ήταν απούσα στο προηγούμενο διάστημα.

Είναι φανερό, ότι η επένδυση της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής στο καθεστώς Χαφτάρ αποδεικνύεται ριψοκίνδυνη επιλογή, η οποία πάντως δεν υπηρετήθηκε επαρκώς, με αποτέλεσμα σήμερα να έχει χαθεί κρίσιμος χρόνος αλλά και διπλωματικό κεφάλαιο της χώρας μας στην περιοχή.

Η Ελληνική Κυβέρνηση επί χρόνια έμεινε αδρανής και απούσα από τη Λιβύη, ενώ απέτυχε να ενεργοποιήσει μια ενιαία ευρωπαϊκή προσέγγιση απέναντι στα συναφή ζητήματα. Η «σπουδή» του Έλληνα Υπουργού Εξωτερικών να εξομαλύνει τις σχέσεις με τη Λιβύη, αφού πρώτα έχουν σημειωθεί τόσο η αύξηση των μεταναστευτικών ροών όσο και η επίκληση του άκυρου τουρκολιβυκού μνημονίου από Τρίπολη και Βεγγάζη πλέον, δεν αρκεί για να αντιστρέψει τις συνέπειες της απρονόητης εξωτερικής πολιτικής της Κυβέρνησης Κ. Μητσοτάκη.

Ταυτόχρονα, η ΕΕ οφείλει επιτέλους να συνειδητοποιήσει το μέγεθος του ζητήματος και να καταφύγει σε άμεσες παρεμβάσεις προς αντιμετώπισή του με ενιαίο τρόπο και όχι αποσπασματικά παραπέμποντας σε πρωτοβουλίες κάθε πληττόμενης χώρας της Ε.Ε. σε διμερές επίπεδο. Τα ελληνικά σύνορα είναι και ευρωπαϊκά σύνορα και αυτό δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ως ρητορικό σχήμα.

Η συγκυρία είναι κρίσιμη, αφού έχει μειωθεί λόγω των εξελίξεων στις ΗΠΑ, η χρηματοδότηση επισιτιστικών και ανθρωπιστικών δράσεων. Η ΕΕ πρέπει να είναι παρούσα εκεί που γεννιούνται οι προσφυγικές και μεταναστευτικές κρίσεις, καλύπτοντας τις ανάγκες επιβίωσης των ανθρώπων και ενισχύοντάς τους ώστε να παραμείνουν ή να επιστρέψουν στον τόπο τους.

Η ΕΕ καλείται εξάλλου να αποδείξει έμπρακτα την αλληλεγγύη της στις χώρες πρώτης υποδοχής -όπως η Ελλάδα- και τη συνεισφορά της σε μια αναγκαία ισορροπία ανάμεσα στη φύλαξη των συνόρων και στον σεβασμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων προσφύγων και μεταναστών.

Η ανησυχητική αύξηση των ροών προς την Κρήτη απαιτεί, τέλος, άμεσα μέτρα τόσο για την αποτροπή τους και την αποθάρρυνση τους, όσο και μέτρα για την διαβίωση των ανθρώπων σε δομές όσο καιρό θα μείνουν στην Ελλάδα. Η Κυβέρνηση πιάστηκε και πάλι απροετοίμαστη. Κάθε παραπέρα καθυστέρηση μπορεί να φέρει δραματικά αποτελέσματα που να μας οδηγήσουν σε καταστάσεις που να θυμίζουν τι έγινε δέκα χρόνια πριν.

www.ertnews.gr

Πηγή: ertnews.gr