Θέλουμε νέους ελεύθερους – όχι κλακαδόρους

Της Ευαγγελίας Λιακούλη

Παγερά αδιάφορη θα παραμένει η πολιτική για τη νεολαία, όταν οι νέοι δεν συμμετέχουν πραγματικά στη διαμόρφωσή της. Όταν καλούνται να χειροκροτήσουν, αντί να μιλήσουν. Να ποζάρουν για φωτογραφίες, αντί να συμμετάσχουν σε αποφάσεις. Να γεμίσουν αίθουσες, χωρίς να ανοίγουν δρόμους.

Η νέα γενιά δεν έχει ανάγκη να είναι ο παραδοσιακός κλακαδόρος των κομμάτων. Έχει ανάγκη από αλήθεια. Από έναν δημόσιο λόγο που να μην προσπαθεί να την «εξημερώσει» ή να την ενσωματώσει στο παλιό, αλλά να την εμπιστευτεί – στα ίσια. Με ελευθερία, με χώρο, με ευθύνη.

Κι αν θέλουμε να μιλήσουμε ειλικρινά, πρέπει πρώτα να παραδεχτούμε τη συλλογική μας ευθύνη. Για χρόνια, υπονομεύσαμε τις προσδοκίες των νέων ανθρώπων. Τους ενθαρρύναμε να μορφωθούν, χωρίς να τους εξασφαλίσουμε αξιοπρεπείς ευκαιρίες. Τους καλέσαμε να ονειρευτούν, ενώ επενδύαμε σε πρακτικές του χθες. Τους μιλήσαμε για αλλαγή, αλλά τους ζητήσαμε να την κάνουν με τους όρους που εμείς ορίσαμε.

Και κάθε φορά που η νεολαία έσπαγε τη σιωπή της, βιαστήκαμε να την παρερμηνεύσουμε: ως οργή, ως αυθάδεια, -ή με …δήθεν επιείκεια- ως αφέλεια. Σπανίως τη σεβαστήκαμε ως φωνή. Σπανιότερα ακόμη, την κάναμε συνομιλητή ισότιμο – πόσο μάλλον συνδιαμορφωτή.

Η πολιτική για τη νεολαία δεν γίνεται από πάνω προς τα κάτω. Δεν εκπονείται σε γραφεία, αλλά σε ζωντανές διαδικασίες, στα αμφιθέατρα, στους χώρους εργασίας, στις γειτονιές, στις πλατείες. Εκεί όπου οι νέοι άνθρωποι παλεύουν με την επισφάλεια, τη μοναξιά, την απαξίωση και το δίλλημα : να μείνω ή να φύγω;
Εκεί όπου δημιουργούν νέες κοινότητες, νέες λέξεις, νέες αξίες – πολλές φορές χωρίς εμάς.

Για να τους ακούσεις όμως, πρέπει πρώτα να τους εμπιστευθείς. Ειλικρινά και ανυπόκριτα. Αυτό σημαίνει να ανοίγεις χώρο χωρίς να τον επιτηρείς. Να δημιουργείς θεσμούς συμμετοχής και όχι βιτρίνες εκπροσώπησης. Να θεσμοθετείς νεανικά συμβούλια, να επιτρέπεις ουσιαστική παρέμβαση στη χάραξη πολιτικής. Να φέρνεις τους νέους μπροστά-όχι στα περιθώρια. Και να αποδεχτείς τη δύναμή τους, που μπορεί και να σε ξεπεράσει .

Δεν αλλάζει η κοινωνία με κοινό, αλλά με πρωταγωνιστές. Κι η νέα γενιά δεν θα περιμένει στο φουαγιέ. Έχει πληρώσει το εισιτήριο – πολύ ακριβά! – και ζητά να ανέβει τώρα στη σκηνή.
Να μιλήσει και να ακουστεί.
Να προτείνει και να συνδιαμορφώσει.

Το ΠΑΣΟΚ, τώρα – στους δύσκολους καιρούς της κρίσης, των πολέμων, των τεράστιων σκανδάλων και της φαυλότητας – δίνει πραγματικό βήμα στη νέα γενιά.
Την τοποθετεί στην πρώτη σειρά, όχι στα παρασκήνια.
Ακούει τα δικά της λόγια, σέβεται τις δικές της αποφάσεις, αναγνωρίζει τις δικές της νίκες.

Η εμπειρία και η γνώση των μεγαλύτερων είναι ασφάλεια που χρειάζεται για την κοινή προσπάθεια όλων.
Για να σταθούν οι νέοι στην πρώτη γραμμή, πρέπει να ξέρουν πως πίσω τους υπάρχουν άνθρωποι που δεν ανταγωνίζονται – στηρίζουν.
Κι αυτό είναι πολιτική ωριμότητα. Όχι παραίτηση.

Η ανασυγκρότηση της Νεολαίας είναι ένα από τα μεγαλύτερα στοιχήματα του ΠΑΣΟΚ.
Είναι το οξυγόνο που χρειαζόμαστε, η φρεσκάδα που αναζητούμε, η προσδοκία για τη συνέχεια μιας παράδοσης που ανέδειξε σπουδαίες προσωπικότητες και άλλαξε σελίδες στην ιστορία του τόπου.

Η πολιτική δεν χρειάζεται καθρέφτες, ούτε αυταρέσκεια, ούτε «ψευτο-αριστείες».
Χρειάζεται παράθυρα μεγάλα, ανοιχτά στον άνεμο της εποχής, στο φως του αύριο.
Κι αυτά τα παράθυρα — οι νέοι μπορούν εύκολα να τα ανοίξουν.
Και πρέπει να τους το επιτρέψουμε.
Όχι αύριο.
Τώρα!»

*Η Ευαγγελία Λιακούλη είναι μαχόμενη Ποινικολόγος, Κοινοβουλευτική Τομεάρχης Δικαιοσύνης, Θεσμών & Διαφάνειας του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ και βουλευτής Λάρισας