Παράνομες επιδοτήσεις από τον ΟΠΕΚΕΠΕ: Τι είπε στο δικαστήριο ο Λαρισαίος κατηγορούμενος που αρνείται τις κατηγορίες

Στο τελευταίο στάδιο περνάει η µία από τις δίκες που αφορούν τις επιδοτήσεις από τον ΟΠΕΚΕΠΕ, µε την εισαγγελέα της έδρας Καλλιόπη Νταγιάντα να αναµένεται να διατυπώσει στις 30 Ιουνίου την πρότασή της για την ενοχή ή µη των επτά κατηγορουµένων που αντιµετωπίζουν κατηγορίες για πληµµεληµατική απάτη. Η υπόθεση αφορά τη φερόµενη παράνοµη λήψη αγροτικών ενισχύσεων µέσω δηλώσεων εκµετάλλευσης βοσκοτόπων, έκτασης περίπου 6.200 στρεµµάτων στην Καστοριά.

Στη λήξη της συνεδρίασης ολοκληρώθηκαν και οι απολογίες των κατηγορουµένων, οι οποίοι σύμφωνα με την Καθημερινή, αρνήθηκαν τις κατηγορίες και υποστήριξαν ότι έγιναν κάποια τυπικά λάθη και παρανοήσεις. Προηγήθηκαν οι καταθέσεις µαρτύρων υπεράσπισης, ενώ στο επίκεντρο των ερωτήσεων της εισαγγελέως βρέθηκαν τα συµβόλαια, τα ποσά των ενοικίων και οι δηλώσεις προς τον ΟΠΕΚΕΠΕ.

Η πρώτη κατηγορουµένη, δικηγόρος στο επάγγελµα, επέµεινε ότι τόσο η ίδια όσο και οι υπόλοιποι κατηγορούµενοι δεν είχαν πρόθεση απάτης. Οπως υποστήριξε, ο σκοπός των αιτήσεων ήταν η διατήρηση βοσκοτόπου σε καλή γεωργική

Τι είπαν στις απολογίες τους οι κατηγορούµενοι για παράνοµη λήψη επιδοτήσεων µέσω ΟΠΕΚΕΠΕ στην Καστοριά – Στις 30 Ιουνίου η εισαγγελική πρόταση.

κατάσταση, µε την ίδια να χαρακτηρίζει «λάθος» την καταγραφή ενοικίου 10 ευρώ ετησίως, αντί για 10 ευρώ ανά στρέµµα τον χρόνο, στο µισθωτήριο. Η εισαγγελέας, ωστόσο, υπογράµµισε ότι τέτοιες δικαιολογίες δεν συνάδουν µε την επαγγελµατική της ιδιότητα και ότι το επίµαχο στοιχείο δεν περιλαµβάνεται πουθενά στη δικογραφία.

Στην ίδια γραµµή κινήθηκε και η απολογία του αδελφού της πρώτης κατηγορουµένης, πολιτικού µηχανικού στο επάγγελµα. «Η επένδυση “πάγωσε”. Θα φτιάχναµε κτηνοτροφική µονάδα, αλλά “πάγωσαν” όλα µετά από αυτό, οπότε επιστρέψαµε και τα χρήµατα. Είχαµε πάει στον βοσκότοπο και διαπιστώσαµε ότι δεν χρειαζόταν να κάνουµε κάποια γεωργική εργασία», είπε ο µάρτυρας και αναφερόµενος στον λάθος αριθµό ΑΤΑΚ (αριθµός ταυτοποίησης ακινήτου) που αναγραφόταν στην αίτηση τους, απάντησε πως δεν ήταν υποχρεωτική η καταχώριση ΑΤΑΚ και µπήκε από λάθος ο συγκεκριµένος που αντιστοιχούσε σε άλλο ακίνητο.

Ο τρίτος κατηγορούµενος, πατέρας των δύο πρώτων και µε 47 χρόνια εµπειρίας στα δασικά θέµατα, δήλωσε ότι η µόνη εµπλοκή του ήταν να βοηθήσει στη διαδικασία µίσθωσης. «Ζητήθηκαν ιδιωτικό συµφωνητικό και τοπογραφικό – υπήρχαν και έγινε η αίτηση. Την περίοδο εκείνη ο χειριστής του ΚΥ∆ δεν είχε πρόσβαση σε δασικούς χάρτες, ούτε υπήρχε σύνδεση µε το Κτηµατολόγιο για να δει ότι υπάρχει θέµα µε τις εκτάσεις. ∆εν θα έθετα σε κίνδυνο την εταιρεία και το όνοµά µου. Υπογράφω συµβάσεις δηµοσίων έργων, όπου απαιτείται ποινικό µητρώο καθαρό από καταδίκες κατά της Ε.Ε.», είπε ο κατηγορούµενος.

Ο τέταρτος κατηγορούµενος, που δραστηριοποιείται στη Λάρισα, ανέφερε πως η έκταση προερχόταν από διαθήκη του πατέρα του και πως ο ίδιος είχε επισκεφθεί αρκετές φορές το σηµείο. «Είναι δύσβατη περιοχή, ειδικά τον χειµώνα. Ο πατέρας µου έλεγε ότι είχε γη εκεί και βρήκαµε διαθήκη. Ετσι κάναµε τις νόµιµες ενέργειες», είπε, µε την εισαγγελέα να σηµειώνει ότι ο πατέρας του κατηγορουµένου είχε αφήσει δηµόσια διαθήκη και αργότερα προέκυψε η ιδιόγραφη που περιείχε τις επίµαχες εκτάσεις.

Προηγήθηκαν καταθέσεις µαρτύρων υπεράσπισης των κατηγορουµένων, µε τον πρώτο εξ αυτών να καταθέτει µεταξύ άλλων ότι οι εκτάσεις για βοσκή είναι τεράστιες σε έκταση. «Είναι πάντα χιλιάδες στρέµµατα, δεν µπορούν να ζήσουν τα ζωντανά αλλιώς».

«Οταν έγινε η αίτηση, ο χειριστής του κέντρου υποβολής δηλώσεων δεν είχε πρόσβαση σε δασικούς χάρτες για να δει ότι υπάρχει θέµα µε τις εκτάσεις».

Την ίδια άποψη διατύπωσε και ο µάρτυρας ∆ηµήτρης Ντογκούλης, πρόεδρος του ΓΕΩΤΕΕ, γεωπόνος στο επάγγελµα. «Οι περισσότεροι ήταν ήδη κτηνοτρόφοι, δεν πήρε κάποιος αστός από το Κολωνάκι να νοικιάσει βοσκότοπο. Η ηπειρωτική Ελλάδα δεν έχει τόσες υποθέσεις.

Η µεγάλη εµπλοκή ήταν στις νησιωτικές περιοχές και µια συγκεκριµένη ειδικά περιοχή, που µαζί µε τα ξερά καίγονται και τα χλωρά! Στην ηπειρωτική χώρα είναι πραγµατικές οι διαφορές µεταξύ ιδιωτών και κράτους!». Σε µια προσπάθεια να περιγράψει το πρόβληµα που δηµιουργήθηκε µε τις επιδοτήσεις και τις εκτάσεις γης, ο κ. Ντογκούλης είπε πως «από το 2012 εντοπίζεται το εξής πρόβληµα. Είτε ο βοσκότοπος δεν είχε χαρακτηρισµό, είτε η περιφέρεια δεν ήξερε πόσοι κτηνοτρόφοι ζητούσαν βοσκότοπο, έβλεπε µόνο εκτάσεις και όταν έφθαναν οι τελευταίοι να δηλώσουν βοσκότοπο, δεν έφθανε! Αν λοιπόν η περιφέρεια είχε 1 εκατ. στρέµµατα και οι αιτήσεις ήταν 1,2 εκατ., τι έκαναν; Τα 200.000 στρ. τα έδιναν από όποια περιοχή µπορούσαν, στην Εύβοια, στην Κέρκυρα ή όπου περίσσευαν, γιατί ως χώρα η Ελλάδα ήθελε να πάρει τα βοσκοτοπικά δικαιώµατα, να απορροφήσει όσο το δυνατόν µεγαλύτερα κονδύλια».