Γιατί με κάποιους ανθρώπους νιώθουμε οικεία πριν καν τους γνωρίσουμε;

Υπάρχουν στιγμές που γνωρίζουμε κάποιον και μέσα σε λίγα λεπτά αισθανόμαστε μια ανεξήγητη οικειότητα, σαν να κουβαλάμε μαζί του μια κοινή ιστορία που δεν έχει γραφτεί ακόμη. Αυτή η έντονη σύνδεση δεν είναι τυχαία.

Η ψυχολογία και η νευροεπιστήμη έχουν προσπαθήσει να κατανοήσουν πώς και γιατί “κλικάρουμε” αμέσως με κάποιους ανθρώπους.

Οι απαντήσεις τους ρίχνουν φως σε ένα μαγικό αλλά πολύ αληθινό φαινόμενο, το οποίο αγγίζει κάτι πολύ βαθύ μέσα μας: την ανάγκη του ανθρώπου να νιώθει ότι ανήκει κάπου.

Μελέτες που χρησιμοποιούν τεχνικές όπως η λειτουργική μαγνητική τομογραφία (fMRI) αποκαλύπτουν ότι όταν αλληλεπιδρούμε ουσιαστικά με κάποιον, οι εγκέφαλοί μας αρχίζουν να συγχρονίζονται.

Οι αντιδράσεις μας σε συναισθηματικά ερεθίσματα ή αφηγήσεις γίνονται παρόμοιες, δημιουργώντας ένα αόρατο νήμα κατανόησης.

Αυτός ο νευρωνικός συντονισμός φαίνεται πως πυροδοτεί εκείνο το έντονο συναίσθημα ότι “ταιριάζουμε” χωρίς να έχουμε ανταλλάξει πολλές κουβέντες.

Είναι σαν ο εγκέφαλος να αναγνωρίζει έναν «ομοϊδεάτη» στο πλήθος και να σπεύδει να δημιουργήσει μια γέφυρα επικοινωνίας, προτού καν συνειδητοποιήσουμε το γιατί.

Συχνά αισθανόμαστε πιο άνετα και αποδεκτοί δίπλα σε ανθρώπους που μοιράζονται μαζί μας κοινά βιώματα, αξίες ή κοινωνικά χαρακτηριστικά.

Είτε πρόκειται για παρόμοια παιδικά βιώματα είτε για κοινές μορφωτικές αναφορές, αυτά τα «σήματα» δημιουργούν μια αίσθηση οικειότητας πριν ακόμα καλά καλά γνωρίσουμε τον άλλον.

Το βλέμμα, ο τόνος της φωνής, οι μικρές χειρονομίες όλα γίνονται μέρος ενός άγραφου λεξιλογίου που μας οδηγεί προς εκείνους με τους οποίους νιώθουμε πραγματικά συνδεδεμένοι.

Το γέλιο λειτουργεί σαν μια άτυπη συμφωνία πως βλέπουμε τον κόσμο με παρόμοιο τρόπο. Έρευνες δείχνουν ότι όσο περισσότερο γελάμε με κάποιον στις πρώτες μας αλληλεπιδράσεις, τόσο περισσότερο αισθανόμαστε ότι τον καταλαβαίνουμε και μας καταλαβαίνει.

Δε χρειάζεται να συμφωνούμε σε όλα.

Το κοινό χιούμορ αρκεί για να σπάσουν οι άμυνες και να ανοίξει ο δρόμος για βαθύτερη επαφή. Ένα αστείο, μια αυθόρμητη γκριμάτσα, ένα ειλικρινές γέλιο μπορεί να μεταμορφώσει μια απλή γνωριμία σε μια δυνατή, ειλικρινή σχέση που εξελίσσεται με φυσικότητα και χαρά.

Πηγή: govastileto.gr