Τι κρύβεται πίσω από την ξαφνική «συμφιλίωση» Μαμάκου – Καλογιάννη με φόντο τις… μπουλντόζες μπροστά στο αρχαίο θέατρο της Λάρισας;

Μια εικόνα διαφορετική από το παρελθόν προσέφεραν στους Λαρισαίους ο πρώην και ο νυν δήμαρχος της πόλης. Ο Θανάσης Μαμάκος και ο Απόστολος Καλογιάννης  φαίνεται να αφήνουν πίσω τους το φορτισμένο κλίμα του παρελθόντος και να βρίσκουν κοινό τόπο με αφορμή ένα… γκρέμισμα! Το γκρέμισμα του οικοδομικού τετραγώνου απέναντι από το Αρχαίο Θέατρο της πόλης μας. Είναι σε όλους γνωστό ότι οι μεταξύ τους σχέσεις είχαν σημαδευτεί από έντονες αντιπαραθέσεις και σκληρές δηλώσεις. Οι πρόσφατες, όμως, δηλώσεις και των δύο δείχνουν μια στροφή προς τη συνεργασία και τη λογική– έστω και άτυπη.

Έτσι λοιπόν ο Απόστολος Καλογιάννης, με δήλωση του η οποία απάντησε και στη σιωπή μέχρι τη δημοσίευση της, της παράταξης του για τις εξελίξεις στο έργο, κάλεσε τον Θανάση Μαμάκο να αγνοήσει τις “σειρήνες” και να πάρει το έργο “πάνω του”. Ο Θανάσης Μαμάκος ανταπέδωσε, αναγνωρίζοντας δημόσια τη «σημαντική συνεισφορά» του προκατόχου του, στην υλοποίηση του έργου αυτού και ανακοίνωσε πως θα βρεθούν και μαζί στο χώρο των έργων!

Κάπου όμως εκεί αρχίζουν τα ερωτήματα…

Πρόκειται για ειλικρινή υπέρβαση παλαιών διαφορών ή για μια ψεύτικη εικόνα συνεννόησης; Κρύβεται από πίσω πολιτική σκοπιμότητα; ένα έργο που αποδίδει ψήφους δεν μπορεί να αφεθεί να “καεί” σε αντιπαραθέσεις.

Είναι μια άτυπη “ανακωχή” με στόχο να πιστωθούν και οι δύο την επιτυχία ενός έργου που έχει καθυστερήσει;

Είναι η σύμπλευση αυτή μια στρατηγική διατήρησης επιρροής και για τους δύο; ο νυν χρειάζεται στήριξη για να επιδείξει αποτελέσματα και ο πρώην να μείνει παρών στο πολιτικό παιχνίδι;

Θα μπορούσε κανείς να μπει σε μια ατέρμονη σεναριολογία (αγαπητό αυτό τον τελευταίο καιρό)!

Υπάρχει όμως και η αισιόδοξη ανάγνωση.

Η κοινή λογική λέει πως η περίοδος των συγκρούσεων έχει περάσει και πως, αν κάτι έχει αξία σήμερα, είναι η συνεννόηση για την πόλη. Το έργο αυτό –σημαντικό για τον Δήμο Λαρισαίων– δεν προσφέρεται για μικροπολιτικά παιχνίδια. Αντιθέτως, απαιτεί συνέχεια, θεσμική ευθύνη και υπέρβαση προσωπικών διαφορών.

Ίσως, τελικά, να πρόκειται για ένα δείγμα πολιτικής ωριμότητας, που η τοπική κοινωνία θα επιβραβεύσει.

Το μέλλον θα δείξει αν πρόκειται για πρόσκαιρη σύμπτωση ή για μια νέα εποχή διαφορετικής πολιτικής κουλτούρας που τόσο έχουμε ανάγκη.

Προς το παρόν, όλοι παρακολουθούν. Η πόλη βλέπει ένα έργο να προχωρά.

Και το σκηνικό θυμίζει κάτι από παλιά αστυνομική ιστορία: Τίποτα δεν είναι τυχαίο, και όλοι έχουν τους λόγους τους.

Α.Ρ.