Βρυξέλλες: Στροφή προς έναν πιο «ρεαλιστικό» στόχο για το κλίμα με μειώσεις 90% των εκπομπών έως το 2040

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα ζητήσει από τις χώρες-μέλη να μειώσουν κατά 90% τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου που προκαλούν την υπερθέρμανση του πλανήτη έως το 2040, αλλά θα προσφέρει «ευελιξία» ώστε να καταστήσει τον στόχο πολιτικά αποδεκτό, δήλωσε σε συνέντευξη που παραχώρησε στο POLITICO η επικεφαλής της ΕΕ για το κλίμα, Τερέσα Ριμπέρα.

Ωστόσο, προειδοποίησε ότι η παροχή πολλών παραχωρήσεων ενέχει τον κίνδυνο υπερβολικής αποδυνάμωσης του στόχου — τον οποίο η εκτελεστική εξουσία της ΕΕ ελπίζει να παρουσιάσει μέχρι τις 4 Ιουνίου.

«Επιμένουμε στο 90%», δήλωσε η Ριμπέρα, η οποία είναι αντιπρόεδρος της εκτελεστικής επιτροπής της ΕΕ και επιβλέπει ζητήματα κλιματικής αλλαγής και ανταγωνισμού. Ωστόσο, αυτός ο στόχος θα εμπλουτιστεί με «πραγματισμό» και τροποποιήσεις που ζητούν οι κυβερνήσεις της Ένωσης, πρόσθεσε.

«Το ερώτημα είναι πώς μπορούμε να οικοδομήσουμε δράση προς αυτό το 90%;» αναρωτήθηκε ρητορικά η δεύτερη στην ιεραρχία της Επιτροπής Ισπανίδα επίτροπος, μετά την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, για να απαντήσει στη συνέχεια ότι «μπορεί να καταλήξουμε σε μια συμφωνία που να συνδυάζει την εγχώρια δράση για το κλίμα με την ευελιξία και νομίζω ότι αυτό είναι μέρος της πολιτικής ικανότητας που πρέπει να εφαρμόσουμε για να διασφαλίσουμε ότι θα παραμείνουμε ενωμένοι για αυτόν τον στόχο».

Μετά την ανάληψη των καθηκόντων τους πριν ένα χρόνο, η Ριμπέρα, η φον ντερ Λάιεν και ο Επίτροπος της ΕΕ για το Κλίμα, Βόπκε Χούκστρα, δεσμεύτηκαν να θέσουν στο 90% κάτω από τα επίπεδα εκπομπών του 1990 μέχρι το 2040, ακολουθώντας τις συστάσεις των επιστημόνων.

Ωστόσο, οι νομοθέτες και οι κυβερνήσεις της ΕΕ άρχισαν να αντιδρούν, ωθώντας την Επιτροπή να καθυστερήσει την πρότασή της τον Μάρτιο. Στη συνέχεια, ο Χούκστρα άρχισε να διερευνά «ευέλικτες εναλλακτικές λύσεις» σχετικά με το πώς οι χώρες θα μπορούσαν να επιτύχουν τον στόχο — ουσιαστικά, αναζητώντας μέτρα που θα αποδυνάμωναν τον στόχο διατηρώντας παράλληλα τη βασική ποσόστωση.

Αξιωματούχοι δήλωσαν στο POLITICO τον Μάρτιο ότι αυτές οι επιλογές περιλάμβαναν τη χρήση διεθνών πιστώσεων άνθρακα — επιτρέποντας στις χώρες να πληρώνουν για μέτρα μείωσης των εκπομπών στο εξωτερικό που συνυπολογίζονται στον εγχώριο στόχο τους. Αυτό θα αποτελούσε σημαντική απόκλιση από την τρέχουσα προσέγγιση του μπλοκ, καθώς τόσο οι υπάρχοντες στόχοι του 2030 όσο και του 2050 πρέπει να επιτευχθούν εντός των συνόρων της ΕΕ.

Στη χθεσινή συνέντευξη, η Ριμπέρα επιβεβαίωσε ότι οι Βρυξέλλες εξετάζουν τις πιστώσεις άνθρακα: «Θα υπάρξει συζήτηση σχετικά με αυτές τις ευέλικτες δυνατότητες, συμπεριλαμβανομένων των διεθνών αγορών άνθρακα».

Ωστόσο, τόνισε ότι η Επιτροπή δεν μπορεί να επιτρέψει στις πιστώσεις άνθρακα ή σε άλλες ευέλικτες ρυθμίσεις να προκαλέσουν «μια μεγάλη αποδυνάμωση της εσωτερικής δράσης της Ένωσης μέχρι το 2040». Το μήνυμα, είπε η Ριμπέρα, δεν μπορεί να είναι ότι η ΕΕ δεν κάνει «τίποτα».

Η πρόταση για το 2040 αναμένεται επίσης να διευκρινίσει τον στόχο του μπλοκ για το 2035, ο οποίος δεν είναι δεσμευτικός βάσει της νομοθεσίας της ΕΕ, αλλά απαιτείται βάσει της συμφωνίας του Παρισιού για το κλίμα. Η ΕΕ ήταν ένα από τα πολλά μέρη που υπέγραψαν αλλά έχασαν την προθεσμία του Φεβρουαρίου για την αποστολή σχεδίων για το 2035 στα Ηνωμένα Έθνη. Η τελική προθεσμία είναι ο Σεπτέμβριος.

«Έχουμε αυτήν την ευθύνη να συνεχίσουμε να αποτελούμε ένα είδος φάρου», δήλωσε η Ριμπέρα, «ειδικά τώρα που οι Ηνωμένες Πολιτείες αποσύρονται από τη Συμφωνία του Παρισιού και ενισχύουν τα ορυκτά καύσιμα».

Παρά τις αντιδράσεις για το 2040, η Ριμπέρα λέει ότι έχει την αίσθηση ότι οι κυβερνήσεις της ΕΕ και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κατανοούν τη σημασία της επίτευξης του φιλόδοξου στόχου.

Η σιωπή για το κλίμα

Εντούτοις, η επίτροπος ανησυχεί για μια ευρύτερη τάση που παρατηρεί στην Ευρώπη και πέρα ​​από αυτήν: Μια απροθυμία να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της κλιματικής αλλαγής εν μέσω μιας αυξανόμενης λαϊκιστικής αντίδρασης.

«Το πιο εκπληκτικό είναι η σιωπή», είπε. Η κλιματική αλλαγή σπάνια εμφανίζεται στις βραδινές ειδήσεις ή στα πρωτοσέλιδα αυτές τις μέρες, σημείωσε, και υπάρχει «έλλειψη μηνυμάτων από θεσμικό και πολιτικό επίπεδο» ταυτόχρονα με μια «υποβάθμιση της συζήτησης σχετικά με τον τρόπο διαχείρισης» της υπερθέρμανσης του πλανήτη.

Ένα βασικό παράδειγμα είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες υπό τον Πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος περιορίζει τις πολιτικές για το κλίμα, παγώνει τη χρηματοδότηση, καταργεί την επιστημονική παρακολούθηση, ακόμη και διαγράφει αναφορές στην κλιματική αλλαγή από επίσημους ιστότοπους.

Αλλά και στην ΕΕ, η Ριμπέρα είπε ότι παρατηρεί αυξημένες επιθέσεις εναντίον επιστημόνων, μη κερδοσκοπικών οργανισμών και πολιτικών που προσπαθούν να επιστήσουν μεγαλύτερη προσοχή στο ζήτημα.

«Δεν υπάρχει καμία αντίδραση… όταν υπάρχουν απαιτήσεις για φίμωση ή διακοπή της χρηματοδότησης των ΜΚΟ», είπε, σε μια ελαφρώς συγκαλυμμένη αναφορά στην εκστρατεία της ευρωπαϊκής κεντροδεξιάς κατά των μη κερδοσκοπικών οργανισμών, ιδίως εκείνων που ασκούν πιέσεις στην ΕΕ για περιβαλλοντικά ζητήματα.

«Όταν οποιοσδήποτε προσπαθεί να σηκώσει το χέρι του και να πει ότι υπάρχει πρόβλημα με το κλίμα κατηγορείται ως ιδεολογικός εξτρεμιστής», και ακόμη και το να λέγεται κάτι «πράσινο» έχει μετατραπεί σε «πολιτική δήλωση», σημαίνει ότι «υπάρχει μια πολύ ισχυρή κίνηση από τους λαϊκιστές, από την άκρα δεξιά, που προσπαθούν να ταυτίσουν τις πράσινες πολιτικές και την Πράσινη Συμφωνία με κάτι που δημιουργεί προβλήματα».

Όμως αυτό που ισχύει είναι το αντίθετο, υποστήριξε, τονίζοντας τις πολλές ζωές στην Ευρώπη που χάθηκαν τα τελευταία χρόνια σε πλημμύρες και άλλες κλιματικές καταστροφές.

«Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι μιλάμε για ανθρώπους», κατέληξε. «Μιλάμε για ζωή και θάνατο — όχι χρώματα — και για την ευκαιρία να ζήσουμε καλύτερα ή να αποδεχτούμε ότι η φύση αποφασίζει για εμάς επειδή δεν δώσαμε προσοχή όταν μπορούσαμε».

Πηγή: POLITICO