Νέος γύρος ελλείψεων φαρμάκων και υλικών για τον διαβήτη

Μόνιμη έλλειψη σε ινσουλίνες ταχείας και υπερταχείας δράσης και νέο γύρο ελλείψεων σε αντιδιαβητικά φάρμακα GLP – 1 διαπιστώνουν οι ασθενείς με διαβήτη, βλέποντας ταυτόχρονα και περίπου 15.000 ασθενείς να μένουν εκτός συνταγογράφησης αναλωσίμων υλικών εδώ και τρεις μήνες, εξαιτίας του νέου συστήματος του ΕΟΠΥΥ για ταυτοποίηση και συνταγογράφηση των ειδών αυτών.

Οι ελλείψεις αυτές καταγράφονται τη στιγμή που ο αριθμός των ασθενών με διαβήτη αυξάνεται με ρυθμό 12,4% την τελευταία πενταετία, όταν την αμέσως προηγούμενη πενταετία αυξανόταν με ρυθμό 9,7%, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΗΔΙΚΑ. Μόνο πέρυσι, προστέθηκαν στη λίστα των διαβητικών σχεδόν 53.000 άνθρωποι, με τους 48.000 τουλάχιστον να έχουν προσβληθεί από διαβήτη τύπου ΙΙ.

Αντίστοιχα όμως, αυξάνονται και οι θάνατοι από διαβήτη, φτάνοντας το 2021 σε 2.580 άτομα, από 1.667 θανάτους το 2014.

Στα προβλήματα πρόσβασης των ασθενών με διαβήτη σε φάρμακα και ιατροτεχνολογικά προϊόντα, αναφέρθηκε ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Σωματείων Συλλόγων Ατόμων με Σακχαρώδη Διαβήτη (ΠΟΣΣΑΣΔΙΑ) Χρήστος Δαραμήλας, εστιάζοντας στα εμπόδια που τέθηκαν με το νέο σύστημα ταυτοποίησης και συνταγογράφησης αναλωσίμων υλικών που οδηγεί τους ηλικιωμένους ασθενείς με διαβήτη να μην μπορούν να πάρουν τα κατάλληλα ιατροτεχνολογικά προϊόντα για τη μέτρηση του σακχάρου τους ή τις αντλίες ινσουλίνης.

Η εκκαθάριση θα φέρει άνοδο του clawback, που θα εμποδίσει όχι μόνο την είσοδο νέας τεχνολογίας, αλλά ακόμα και την παραμονή της στη χώρα

Από τη συνέντευξη Τύπου της ΠΟΣΣΑΣΔΙΑ

«Μετακινήθηκαν» 6,5 εκατομμύρια

Παράλληλα, τόνισε ότι πριν λίγους μήνες, αναπροσαρμογή του προϋπολογισμού του ΕΟΠΥΥ «εξαφάνισε» κονδύλια που προορίζονταν για αναλώσιμα διαβήτη τύπου Ι σε άλλες κατηγορίες αντιδιαβητικών υλικών.

Την ίδια στιγμή όμως που «εξαφανίστηκε» η συγκεκριμένη κατηγορία, φαίνεται ότι μέρος του ποσού κατανεμήθηκε σε άλλες κατηγορίες αντιδιαβητικών υλικών, παρότι είχαν είδη γίνει αγορές υλικών αυτών, οι οποίες υπόκεινται σε clawback που φτάνει μάλιστα το 23%. Βάσει της νομοθεσίας όμως, μεταφορά πιστώσεων σε άλλη κατηγορία επιτρέπεται μόνο όταν το clawback είναι μηδενικό.

Έτσι, η Ομοσπονδία εκτιμά ότι το clawback σε αυτήν την κατηγορία θα αυξηθεί μεταξύ 28-35% για το 2024, οδηγώντας σε σοβαρές ελλείψεις υλικών για τους ασθενείς με διαβήτη τύπου Ι. Ήδη, οι ασθενείς διαπιστώνουν ελλείψεις στις ταινίες μέτρησης γλυκόζης, καθώς και στα συστήματα συνεχούς καταγραφής της γλυκόζης. Όσο για την άνοδο του clawback, οι ασθενείς εκφράζουν τον φόβο ότι όχι μόνο θα εμποδίσει την είσοδο νέας τεχνολογίας στη χώρα, αλλά θα τεθεί και θέμα παραμονής της υπάρχουσας τεχνολογίας στη χώρα.

Πιστοποίηση φαρμακείων

Σε ότι αφορά τη διακίνηση ιατροτεχνολογικών υλικών για το διαβήτη, ο κ. Δαραμήλας επεσήμανε ότι η έλλειψη πιστοποίησης των φαρμακείων όπως προβλέπεται από τη νομοθεσία, για τη διακίνηση αναλωσίμων του διαβήτη, οδηγεί σε ένα επισφαλές περιβάλλον λήψης ιατροτεχνολογικών προϊόντων, με ανυπαρξία ιχνηλασιμότητας, αβέβαιη οικονομική επιβάρυνση και λήψη του κατάλληλου και ποιοτικού ιατροτεχνολογικού προϊόντος.

Ταυτόχρονα, η εξαίρεση των φαρμακείων από τη διαδικασία πιστοποίησης για τη διακίνηση ιατροτεχνολογικών προϊόντων, δημιουργεί συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού σε βάρος των υπόλοιπων επιχειρήσεων του τομέα, που συμμορφώνονται με τις απαιτήσεις πιστοποίησης.

Διαβητικά έλκη

Στις δυσκολίες και τα εμπόδια που αντιμετωπίζουν στην περίθαλψή τους οι διαβητικοί, περιλαμβάνεται και η διαχείριση των ελκών με τα διαθέσιμα επιθέματα.

Το Ανώτατο Υγειονομικό Συμβούλιο του ΕΟΠΥΥ, επιτρέπει τη χορήγηση και αποζημίωση των επιθεμάτων σε σπρέι που περιέχουν και αναγεννητικούς παράγοντες, μόνο εφόσον έχει αποτύχει η συμβατική αγωγή.

Τα επιθέματα αυτά, υφίστανται αυτόν τον περιορισμό της προηγούμενης αποτυχίας της κλασσικής αγωγής, παρότι κρίνονται ως ιδιαίτερα αποτελεσματικά για την επούλωση χρόνιων και διαβητικών ελκών και παρόλο που έχουν ενταχθεί από το 2022 στον κατάλογο αποζημιούμενων ιατροτεχνολογικών προϊόντων του ΕΟΠΥΥ.

Μάλιστα για τη χρήση τους απαιτείται, βάσει απόφασης του ΑΥΣ, απόδειξη αποτυχίας συμβατικής αγωγής η οποία θα πρέπει να έχει διαρκέσει 10-12 μήνες.

Η ΠΟΣΣΑΣΔΙΑ χαρακτηρίζει αυτή την προϋπόθεση ως ιατρικά ακατάλληλη, επικίνδυνη και οικονομικά επιζήμια, καθώς θέτει σε κίνδυνο την υγεία των ασθενών, οδηγώντας ακόμη και σε ακρωτηριασμό, ενώ προκαλεί υψηλότερες δαπάνες για το σύστημα υγείας.

Μετά από σειρά επιστολών προς το ΑΥΣ από την ΠΟΣΣΑΣΔΙΑ, η απάντηση του Συμβουλίου ήταν ότι τα σκευάσματα αυτά δεν καλύπτονται από ασφαλιστικούς οργανισμούς της Γαλλίας ή Γερμανίας, παρά το γεγονός ότι για την αποζημίωση στη χώρα μας, προαπαιτούμενο είναι οι τρεις χαμηλότερες τιμές με τις οποίες κυκλοφορεί το προϊόν στην Ε.Ε. Όσο για το κόστος, τα επιθέματα της συμβατικής αγωγής κοστίζουν από 360-1600 ευρώ το μήνα, όμως καθώς δεν περιέχουν επουλωτικά συστατικά, αλλά μόνο αντιμικροβιακά, δεν οδηγούν σε ταχεία ανάρρωση, αντίθετα λόγω καθυστέρησης παραμένουν οι κίνδυνοι για ακρωτηριασμό.