Prowling: Η ύπουλη επιστροφή του πρώην που παίζει με τα συναισθήματα και την αυτοεκτίμησή μας

Έχετε πλέον χωρίσει και -νομίζετε- ότι έχετε πάει παρακάτω. Ξαφνικά, όμως, βλέπετε την πρώην σχέση σας να δείχνει μεγάλο ενδιαφέρον για τις αναρτήσεις σας στα social media. Νιώθετε την παρουσία του/της ακόμα κι αν δεν είναι πρόδηλα αντιληπτή, σαν μια σκιά. Σε άλλη περίπτωση, έχετε βγει μερικά ραντεβού με μια νέα γνωριμία, όμως η επικοινωνία είναι πότε ζέστη, πότε κρύο, χωρίς ποτέ τίποτα να είναι ξεκάθαρο από μεριάς του/της. Αυτό είναι το prowling, μια νέα τάση που εμφανίζεται στα social media και μπορεί να επηρεάσει τις σχέσεις και τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τον εαυτό μας.

Ο όρος προέρχεται από το αγγλικό ρήμα prowl, που σημαίνει «παραμονεύω», και ξεκινά να κάνει την εμφάνισή του σε άρθρα ψυχολογίας – και στην καθημερινότητα όσων έχουν εμπλακεί σε χειριστικές σχέσεις.

Τι είναι το prowling;

Σε αντίθεση με το γνωστό ghosting, όπου κάποιος εξαφανίζεται εντελώς χωρίς καμία προειδοποίηση ή ενημέρωση, το ή το breadcrumbing, όπου δίνει «ψίχουλα» επικοινωνίας και αγάπης για να μας κρατήσει κάποιος κοντά, το prowling είναι μια πιο παθητική αλλά ενοχλητική μορφή επαφής. Ο άλλος δεν επικοινωνεί άμεσα, αλλά υπενθυμίζει την παρουσία του μέσα από μικρές, ψηφιακές κινήσεις: ένα follow/unfollow, ένα view σε story, ένα emoji σε μια ανάρτηση. Στην προκειμένη περίπτωση των πρώην, απλώς δεν αντέχει να μας βλέπει σε απόσταση και επιστρέφει για να παίξει με τα συναισθήματά μας.

Τα χειριστικά αυτά άτομα, είτε από ανασφάλεια είτε από ανάγκη ελέγχου ή επιβεβαίωσης, παίζουν ένα ιδιότυπο παιχνίδι, όπου εξαφανίζονται μόνο για να επανεμφανιστούν με ύπουλο τρόπο, όπως τα αρπακτικά βολιδοσκοπούν τα υποψήφια θύματά τους. «Το ντόμινο αυτό ξεκινά από μια φάση υπερ-παρουσίας: μηνύματα, προσοχή, συναισθηματική επένδυση. Στη συνέχεια, από τη μια μέρα στην άλλη, σιγή ασυρμάτου. Ο στόχος είναι να δημιουργηθεί προσκόλληση και εξάρτηση για να ενισχυθεί η ανάγκη του ατόμου» εξηγεί η ψυχολόγος.

Αυτό το τυπικό μοτίβο χειραγώγησης έχει καταστροφικές συνέπειες για τους ανθρώπους που πέφτουν θύματα, επειδή ενισχύει την προσκόλλησή τους. Το άτομο έχει δημιουργήσει ανεκπλήρωτες προσδοκίες, με αποτέλεσμα να δημιουργείται αναστάτωση και συναισθηματική σύγχυση, καθώς δημιουργείται η ψευδαίσθηση ενδιαφέροντος. «Ο χειριστικός άνθρωπος προκαλεί έντονα συναισθήματα μέσα από μηχανισμούς υπερπαρουσίας και στη συνέχεια εξαφανίζεται για ένα διάστημα, μόνο και μόνο για να επιστρέψει αργότερα. Εδώ μιλάμε για έναν μηχανισμό ψυχολογικής επιρροής (ή χειραγώγησης)», εξηγεί η Johanna Rozenblum.

Μπορούμε να προστατευτούμε; 

Η πρώτη κίνηση, σύμφωνα με την ειδικό, είναι να αναγνωρίσουμε τη συμπεριφορά για αυτό που είναι, κατανοώντας το πρόβλημα. Η επίγνωση δεν είναι πάντα εύκολη – ακόμα και όταν το περιβάλλον μας εκπέμπει σήματα κινδύνου. Σε αυτούς ακριβώς πρέπει να στηριχθούμε.

Έπειτα, η ειδικός επισημαίνει ότι θα πρέπει να στραφούμε προς τα έσω. Αυτό που χρειάζεται είναι να επανασυνδεθούμε με τον εαυτό μας, αποκλείοντας τις πράξεις και τις αντιδράσεις του ατόμου που προσπαθεί να μας χειραγωγήσει. «Είναι μια διαδικασία ανάκτησης ελέγχου, η οποία περνά μέσα από την αναδόμηση της αυτοπεποίθησής μας, ώστε να αποκοπούμε από τα συναισθήματα που γεννήθηκαν μέσα μας από την αναμονή και την αστάθεια» τονίζει.

Όπως συμπληρώνει, οι χειριστικοί άνθρωποι τείνουν να εντοπίζουν τα συναισθηματικά μας κενά και να τα εκμεταλλεύονται, προκειμένου να αποκτήσουν έλεγχο στις σχέσεις τους. Γι’ αυτό και η προστασία μας περνά μέσα από τη σύνδεση με τον εαυτό μας, την πίστη στις προσωπικές μας αξίες και την κατανόηση των συναισθημάτων μας. «Η αυτοσυμπόνια και η συναισθηματική αυτορρύθμιση μας βοηθούν να παραμείνουμε ευθυγραμμισμένοι με τον εαυτό μας και να μην επιτρέψουμε στο prowling να μας επηρεάσει μακροπρόθεσμα. Όταν έχουμε γερά εσωτερικά θεμέλια, η συναισθηματική αποσταθεροποίηση βρίσκει εμπόδια και μπορούμε να αναγνωρίσουμε γρήγορα τις τοξικές καταστάσεις και να τις απομακρύνουμε από τη ζωή μας» καταλήγει.

Πηγή:hygeiamou.gr