Παρουσιάζονται στη Λάρισα τα βιβλία των Γιώργου Χ. Θεοχάρη και Ηλία Κεφάλα

Οι εκδόσεις Θράκα και η Αντιδημαρχία Πολιτισμού Δήμου Λαρισαίων σας προσκαλούν στην παρουσίαση των νέων βιβλίων δυο σπουδαίων ποιητών της γενιάς του ’70, του Γιώργου Χ. Θεοχάρη με την ποιητική συλλογή «Εκ φύσεως…» και του Ηλία Κεφάλα με τα «Μισοφέγγαρα».

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στη Λογοτεχνική Γωνία (Γαληνού και Φαρμακίδου, Λάρισα) την Πέμπτη 22 Μαίου 2025 και ώρα 19:30.

Για τα βιβλία θα μιλήσουν οι:

Λάμπρος Αναγνωστόπουλος, Δημοσιογράφος, Συγγραφέας

Θωμάς Μπεχλιβάνης, Φιλόλογος

Σωτήρης Παστάκας, Ποιητής – Ψυχίατρος

Χαιρετισμό Θα απευθύνει ο Αντιδήμαρχος Πολιτισμού Δήμου Λαρισαίων, Θωμάς Ρετσιάνης

Προλογίζει ο Θάνος Γώγος, Ποιητής – Εκδότης

Τη συζήτηση συντονίζει η Κωνσταντίνα Καρυδάκη, Δημοσιογράφος

Ο Γιώργος Χ. Θεοχάρης γεννήθηκε το 1951 στη Δεσφίνα Φωκίδος. Εξέδωσε οκτώ ποιητικά βιβλία και ένα βιβλίο ιστορικής έρευνας για τη Σφαγή στο Δίστομο το 1944, (Κρατικό βραβείο Χρονικού – Μαρτυρίας το 2011) καθώς επίσης ένα βιβλίο πρόζας και μία μελέτη για την ποίηση του Τίτου Πατρίκιου. Η συλλογή Πλησμονή οστών βρέθηκε στη Βραχεία Λίστα του Κρατικού Βραβείου Ποίησης 2019. Επιμελήθηκε έξι Ανθολογίες ελληνικών ποιημάτων. Μετείχε στη σύνταξη της έντυπης εφημερίδας Book Press. Μεταφράστηκε στα αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ιταλικά, ισπανικά, αλβανικά. Διευθύνει το λογοτεχνικό περιοδικό Εμβόλιμον (Κρατικό βραβείο λογοτεχνίας 2014). Μετείχε στην Επιτροπή Κρατικών Βραβείων. Μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων και του Κύκλου Ποιητών. Τελευταίο βιβλίο: Εκ Φύσεως… (ποιήματα, Θράκα, 2025).

Για το «Εκ φύσεως…»:

«Η νέα ποιητική συλλογή του Γιώργου Χ. Θεοχάρη, με τον εύγλωττο τίτλο «εκ φύσεως…» […] έρχεται να επιβεβαιώσει και να κεφαλαιοποιήσει την μέχρι τώρα λαμπρή πορεία του στα ελληνικά γράμματα, εκ φύσεως… ο τίτλος της νέας συλλογής, αλλά τα αποσιωπητικά δείχνουν τις προεκτάσεις της πορείας, που καταλήγει εν τέλει στη συνείδηση του ποιητή. Πεδίο της έμπνευσης και της δημιουργίας του ένα μικρό κομμάτι ελληνικής φύσης, όπου όλα τα στοιχεία της, εν είδει μικρού αλλά πλήρους σύμπαντος, συνυπάρχουν. Η γη και η θάλασσα, τα φυτά και τα λουλούδια, τα

ζώα και τα πτηνά, οι μυρουδιές και οι γεύσεις, η αλληλουχία των εποχών του χρόνου, γίνονται απεικονίσεις του ποιητικού οράματος. Αναγορεύονται σε προνομιακούς συνομιλητές του ποιητή για να ενσαρκώσουν το εσωτερικό, υπαρξιακό και καλλιτεχνικό αγώνα του για την αυθεντικότητα της ύπαρξης, για τη νοηματοδότηση της ζωής. Ο Γιώργος Χ. Θεοχάρης ξαναπιάνει αποφασιστικά το νήμα του διαλόγου του ποιητικού υποκειμένου με τη φύση, έτσι όπως ξετυλίγεται από την αρχαιότητα ακόμη, διαπερνά σαν κόκκινη κλωστή το δημοτικό τραγούδι, και φτάνει σχεδόν μέχρι τις μέρες μας, μέσα στο έργο των πιο χαρισματικών στιχουργών του ελληνικού τραγουδιού. Η επανασύνδεση αυτή, μέσα στα συμφραζόμενα του καιρού μας, αποκτά μια καίρια σημασία, καθώς η ελληνική φύση στάθηκε πάντα ο τροφοδότης και η καταφυγή του λαού μας στις ιστορικές δοκιμασίες του. Ο στόχος της επανασύνδεσης αυτής εξυπηρετείται απόλυτα από τη μορφική ευελιξία της συλλογής. Από τον ελεύθερο στίχο μέχρι τη χρήση της ρίμας στις ποικίλες μορφές της, ο Γιώργος Χ. Θεοχάρης αποδεικνύεται βαθύς γνώστης και δεινός χειριστής των μορφικών τρόπων της νεότερης ελληνικής λογοτεχνίας[…].»

-Θωμάς Μπεχλιβάνης

Ὁ Ἠλίας Κεφάλας γεννήθηκε τὸ 1951 στὸ μικρὸ χωριὸ Μέλιγος, κοντὰ στὰ Τρίκαλα τῆς Θεσσαλίας. Σπούδασε Πολιτικὲς Ἐπιστῆμες στὴν Ἀθήνα καὶ σήμερα ζεῖ ξανὰ στὸν γενέθλιο τόπο του, παρακολουθώντας σωματικὰ καὶ φωτογραφικὰ τὴ φύση καὶ καλλιεργώντας ἀνελλιπῶς τὴν ποίηση. Γράφει ἐπίσης δοκίμιο καὶ πεζογραφία καὶ μέχρι πρότινος ἀσκοῦσε λογοτεχνικὴ καὶ εἰκαστικὴ κριτική. Σὲ διάφορες ἐφημερίδες καὶ περιοδικὰ δημοσιεύθηκαν περισσότερα ἀπὸ χίλια κείμενά του. Εξέδωσε συνολικά 43 βιβλία μὲ ποίηση, πεζογραφία, δοκίμιο, λογοτεχνία γιὰ παιδιὰ καὶ ἀνθολογίες. Οἱ περισσότερες εὐρωπαϊκὲς γλῶσσες σιγοψιθύρισαν ποιήματά του.

Για τα «Μισοφέγγαρα»:

«Ο παραγωγικότατος και εξαίρετος ποιητής Ηλίας Κεφάλας μας παραδίδει το σαρακοστό τρίτο του βιβλίο, την ποιητική συλλογή «Μισοφέγγαρα». Η συλλογή αποτελείται από 225 επιγράμματα, στα οποία αναπτύσσει όλη του την αγωνία για το ανθρώπινο, για τον κόσμο και φυσικά για την φύση. Πάντοτε στην ποιητική εργασία του Ηλία Κεφάλα πρωταγωνιστεί η φύση, και μέσω αυτής διερευνώνται τα βαθύτερα ερωτήματα της ζωής. Αυτός είναι και ο λόγος που επιλέχθηκε το επίγραμμα ως μορφή, η υπαρξιακή και στοχαστική διάσταση των ποιημάτων συνδέεται με αυτόν τον αρχαίο τρόπο έκφρασης του πόνου, της ματαιότητας, του στοχασμού, τα επιγράμματα δηλαδή που οι συγγενείς συγγενείς ανέγραφαν στους τάφους των προσφιλών τους προσώπων, μαζί με τα ανδραγαθήματα, τους λόγους περηφάνειας τους για εκείνους. […] Συχνά δεν λείπει και η αίσθηση της γειτονιάς, υπάρχει δε μια ιδιαίτερη ζωντάνια που επιβεβαιώνεται από τους ζωηρούς ήχους των ανθρώπων […]. Ταύροι που προσηλώνονται στο αόριστο, αγελάδες που μασούν το άπειρο, κουτσουπιές στη μέση του βούρκου, η μοναξιά μέσα στο χιόνι και όπως τα βράχια τη μεταφέρουν από βουνό σε βουνό, σκέψεις για τον χρόνο που σπαταλιέται οι οποίες δίνονται με αφορμή τη βροχή «Τί κέρδισε; ὅλη τὴ μέρα χασομέρισε πλένοντας ἡ βροχὴ τὸ σκιάχτρο», αλλά και πολλά άλλα ζώα , στοιχεία, η φύση συνολικά, συμβολοποιούν την ανθρώπινη κατάσταση κι άλλοτε το ποιητικό υποκείμενο μιλά με αμεσότητα για τον άνθρωπο: «Μὴ μοῦ φύγεις –μὴ– δὲν ἐξάντλησα /ἀκόμα τοὺς τρόπους νὰ σ’ ἀγαπῶ» αλλού λέει «Στὴν ταβέρνα τοῦ Κακκάβα: τρεῖς φορὲς /μέτρησε τὰ λεφτά του

πρὶν κατεβεῖ νὰ φάει» και ακόμα «Μὰ ποῦ βρέχει κι ἔγινα μέσα μου μουσκίδι;». Η ποίηση του Ηλία Κεφάλα είναι μια σπουδαία λυρική στιγμή της σύγχρονης εγχώριας τέχνης που μας διδάσκει πολλά για τους εαυτούς και τις ζωές μας.»

-Νικόλας Κουτσοδόντης