«Βουλγαρία…2.0»

Της Ευαγγελίας Λιακούλη*

Ως άλλο ‘’φίδι που κυνηγάει την ουρά του’’, έτσι και η ΝΔ ‘’κυνηγάει’’ με κάθε τρόπο το δημοσκοπικό, αλλά και ψυχολογικό…30%, μήπως και πείσει, ότι εξακολουθεί να παραμένει η μόνη παράταξη που μπορεί να κυβερνήσει τον τόπο. Ματαιοπονεί βέβαια, αφού ακόμη και το 30% -αν και εφόσον επιτευχθεί- εκ των πραγμάτων δεν επαρκεί, προκειμένου να διασφαλιστεί πραγματικά η κυβερνησιμότητα-  αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.

Σε αυτό το πλαίσιο όμως, εντάσσεται και η πρόσφατη ‘’εαρινή αντεπίθεση’’ παροχολογίας του κ. Μητσοτάκη, με την οποία ο πρωθυπουργός ευελπιστεί πως θα αλλάξει οριστικά το εν γένει δημοσκοπικό κλίμα.

Και εξηγούμαι.

Το πρόσφατο  ‘’πακέτο Μητσοτάκη’’ αποτελεί προς το παρόν παροχολογία και όχι πραγματικές παροχές, καθώς έχει ως ορίζοντα υλοποίησης το …Νοέμβριο του 2025 –σε περίπου μισό χρόνο από τώρα- και όχι άμεσα.

 Συνεπώς, όταν υλοποιηθεί, τότε θα δούμε και τα αποτελέσματά του. Όπως άλλωστε συνέβη και πριν από λίγες ημέρες, όταν ο μέσος μισθωτός είδε –όσοι είδαν !- τις προ πολλού εξαγγελθείσες μισθολογικές ‘’αυξήσεις’’ της τάξης του 4,5%-5% για το 2025 του κ. Μητσοτάκη, οι οποίες ωστόσο στην πλειονότητα των περιπτώσεων δεν ξεπερνούσαν τα 18 ευρώ μηνιαίως, σε συνθήκες διαρκώς διογκούμενης ακρίβειας.

Προς το παρόν ωστόσο, αυτό που μπορούμε μετά βεβαιότητας να πούμε, είναι ότι όταν ο κ. Μητσοτάκης κοίταξε στον ‘’εθνικό καθρέφτη’’ τον εαυτό του, μάλλον είδε τον …κ. Τσίπρα.  Διότι και ο νυν πρωθυπουργός, όπως ακριβώς και ο προηγούμενος, αξιοποιούν τα ‘’ματωμένα’’ πρωτογενή υπερπλεονάσματα των πολλών δισεκατομμυρίων, για να επιστρέψουν ένα  πολύ μικρό κλάσμα τους στην κοινωνία, με τη μορφή επιδομάτων. Ποσά που μένει να διαπιστώσουμε αν θα αποδώσουν  στο μέτωπο της πανάκριβης στέγης, των χαμηλών συντάξεων και των δημοσίων επενδύσεων, αφού δεν έχουν διαρθρωτικό χαρακτήρα, αλλά είναι κοντολογίς ‘’ημίμετρα’’ επιδοματικού χαρακτήρα- και ας ισχυρίζεται η κυβέρνηση πως θα έχουν πιο μόνιμα χαρακτηριστικά.

Επιπλέον και παρότι ο κ. Μητσοτάκης και η Κυβέρνησή του ισχυρίζονται πως το πλεόνασμα των 11 και πλέον δισεκατομμυρίων ευρώ -από τα οποία επέστρεψε στους πολίτες εν είδει (μελλοντικών) παροχών το 1 δις ευρώ – δεν είναι προϊόν υπερφορολόγησης, ωστόσο από κάπου αυτό προήλθε. Και είναι γνωστό σε όλους, ότι προήλθε από τους έμμεσους και άρα άδικους φόρους που προέρχονται από τον υπεραυξημένο Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης (ΕΦΚ) σε καύσιμα και αλκοόλ, σύμφωνα με στοιχεία του ΟΟΣΑ, από τον ‘’φουσκωμένο’’ ΦΠΑ των υπεραυξημένων προϊόντων και υπηρεσιών, αυτό δηλαδή που  ονομάζουμε γενικά ‘’ακρίβεια’’ και η οποία πλέον αποτελεί ‘’εργαλείο’’ άσκησης οικονομικής πολιτικής για τη ΝΔ, και από το τεκμαρτό ‘’χαράτσι’’ που επέβαλλε πέρυσι στους ελεύθερους επαγγελματίες, αλλά και από τα θηριώδη ληξιπρόθεσμα χρέη.

Σε αυτό το πλαίσιο και πέρα από τις κάθε τόσο ‘’εμψυχωτικές’’ κυβερνητικές πομφόλυγες, περί θωρακισμένης ελληνικής οικονομίας, ξένων ‘’επενδύσεων’’ και ‘’άκρατης ανάπτυξης’’, με την αξιοποίηση οικονομικών στοιχείων κατά το δοκούν και καταπώς βολεύουν το οικονομικό επιτελείο, η ελληνική κοινωνία βιώνει ‘’αλλιώς’’ το οικονομικό ‘’θαύμα’’ που δήθεν συντελείται, από το 2019 και έπειτα.

Βιωματικά –και όχι μόνο μέσω των δελτίων της ΕΛΣΤΑΤ- γνωρίζουν οι Έλληνες πολίτες ότι από το 2019 και έπειτα,  στο φάσμα της φτώχιας δεν συγκαταλέγονται πλέον οι 17 από τους 100 συμπολίτες μας, αλλά οι 20 στους 100, με διπλάσιους ακόμη, να βρίσκονται στην κατώτατη εισοδηματική  βαθμίδα…

Βιωματικά γνωρίζουν οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες ότι τα πολύ-αναμενόμενα κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης, από τα οποία έχουν ήδη εισρεύσει 36 δις ευρώ στη χώρα, αποδεδειγμένα πλέον αφορούν πολύ λίγες μεγάλες επιχειρήσεις, ομίλους και μεγαλοπαρόχους διαφόρων τύπων, που συνδέονται στενά με την κυβέρνηση, χωρίς να κάνουν καμία διαφορά για την αγορά.

Βιωματικά γνωρίζουν οι πολίτες που δεν διαθέτουν δική τους στέγη, πως επί ΝΔ τα ενοίκια έχουν εκτιναχθεί και πως το ‘’μέτρο’’ της (μελλοντικής) επιστροφής ενός ενοικίου το χρόνο θα είναι ‘’σταγόνα στον ωκεανό’-  αν δεν αυξήσει ακόμη περισσότερο τα ήδη υψηλότατα μισθώματα!

 Βιωματικά , όταν επισκεπτόμαστε το σούπερ μάρκετ, τις ταβέρνες, τα καφέ, τα καταστήματα ένδυσης, υπόδησης, ηλεκτρονικών ειδών κ.α. όλοι και όλες μας γνωρίζουμε ότι σε όρους αγοραστικής δύναμης (PPS) κατατασσόμαστε ουραγοί μεταξύ των 27 Κρατών Μελών της Ε.Ε. Πότε ξεπερνώντας τη Βουλγαρία και πότε μένοντας ακόμη και πίσω της, έχοντας μείνει προ πολλού εκτός της συζήτησης για οικονομική σύγκλιση με τις Ιβηρικές χώρες ή έστω τις προηγμένες χώρες του πρώην Ανατολικού Μπλοκ, όπως την Τσεχία, την Πολωνία, τη Σλοβενία κ.α,, με τις οποίες την προηγούμενη δεκαετία ανταγωνιζόμασταν.…

Σε αυτήν τη δυσχερή οικονομική πραγματικότητα εντάσσεται και το μόλις 1 δις ευρώ σε (μελλοντικές) επιδοματικές παροχές που θα τις δούμε –όταν τις δούμε, αν τις δούμε ..- στο πεδίο της πραγματικής οικονομίας.

Πρόκειται τελικά για την  εν τοις πράγμασι ‘’γαλαντομία’’ ενός πρωθυπουργού, που με στόμφο κάποτε μιλούσε για την εύρωστη ‘’Ελλάδα 2.0’”,  ενώ σήμερα τον τίτλο «κερδίζει» με το σπαθί της η γειτονική μας …Βουλγαρία…

*Η Ευαγγελία Λιακούλη είναι μαχόμενη Ποινικολόγος, Κοινοβουλευτική Τομεάρχης Δικαιοσύνης, Θεσμών & Διαφάνειας του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ και βουλευτής Λάρισας