«Στους δρόμους του χρόνου, η ψυχή του τόπου μας»: Με ιδιαίτερη επιτυχία η ημερίδα του Γενικού Λυκείου Τυρνάβου

Με ιδιαίτερη επιτυχία και βαθιά συγκίνηση πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 15 Απριλίου, στο Δημοτικό Θέατρο «ΜΑΞΙΜ», η ημερίδα που διοργάνωσε το Γενικό Λύκειο Τυρνάβου με τίτλο «Στους δρόμους του χρόνου, η ψυχή του τόπου μας».

Σε μια εποχή που όλα τρέχουν βιαστικά, εμείς σταθήκαμε για λίγο και ανοίξαμε ένα παράθυρο στον χρόνο. Κοιτάξαμε πίσω, όχι για να μείνουμε στις σκιές του παρελθόντος, αλλά για να αγγίξουμε τις ρίζες μας· να αντλήσουμε από αυτές δύναμη, σοφία και έμπνευση για το αύριο. Προσπαθήσαμε να χαρτογραφήσουμε την πορεία ενός τόπου που δεν έπαψε ποτέ να δημιουργεί, να αγωνίζεται, να ονειρεύεται. Μέσα από φωνές που αναδύθηκαν σαν αντίλαλοι μνήμης, μέσα από λέξεις που χάραξαν μονοπάτια στο χρόνο, περιηγηθήκαμε σε τοπία Ιστορίας και Πολιτισμού.

Μέσα από τις εισηγήσεις των εκλεκτών ομιλητών μας, ανασύραμε μνήμες θαμμένες κάτω από τα χώματα και τις πέτρες, αναπνεύσαμε το άρωμα των περασμένων αιώνων, οικοδομήσαμε γέφυρες ανάμεσα στην ιστορία του τόπου μας και το σήμερα.

ü Η κ. Σταυρούλα Σδρόλια μάς ξενάγησε στους ναούς του Τυρνάβου, εκεί όπου οι πέτρες κουβαλούν προσευχές αιώνων.

ü Ο κ. Κώστας Σπανός άνοιξε για μας το παράθυρο στη Θεσσαλία των Μεσαιωνικών χρόνων, εποχή αναταραχών και αλλαγών.

ü Ο κ. Κωνσταντίνος Πάνος ζωντάνεψε το έργο του Θεόδωρου Αξενίδη και τη φλόγα της Τυρναβίτικης Σχολής.

ü Ο κ. Αστέριος Χατζημίχος φώτισε τον Τύρναβο ως φάρο του Νεοελληνικού Διαφωτισμού, εκεί όπου η σκέψη άναβε τη σπίθα της ελευθερίας.

ü Ο κ. Γεώργιος Μακαγιός ξεδίπλωσε μπροστά μας την ιστορία των τριών Νεομαρτύρων, μνήμες πίστης και θυσίας.

ü Ο κ. Γεώργιος Κουγιαγκάς ανίχνευσε τις μνήμες της αρχιτεκτονικής μέσα από την οικία Καλακαλλά, σπίτι-σύμβολο μιας άλλης εποχής.

ü Ο κ. Ιωάννης Γιαννούλας μάς ταξίδεψε στα τοπωνύμια και τα γεγονότα της περιοχής, χαρτογραφώντας τον χάρτη της συλλογικής μας ψυχής.

Μέσα από λόγια και εικόνες, χτίσαμε γέφυρες ανάμεσα στην Ιστορία και το σήμερα, γιατί χωρίς ρίζες, κανένα δέντρο δεν ανθίζει, και χωρίς παρελθόν, καμία κοινωνία δεν ονειρεύεται το μέλλον.