Ο Τσίπρας και το διαζύγιο με την ευθύνη

Το πόσο τελικά υπεύθυνος (ή και ανεύθυνος) για την ιστορική κατάρρευση ενός κόμματος που κυβέρνησε τη χώρα, είναι ο ίδιος ο επικεφαλής του, φάνηκε με τον πλέον εμφατικό τρόπο στις δηλώσεις του μετά τη χθεσινή νέα εκλογική τραγωδία.

Ο Αλέξης Τσίπρας αν και πολλοί περίμεναν πως μετά και από αυτό το Βατερλό, θα διευκόλυνε το χώρο της κεντροαριστεράς να ανασυνταχθεί και με ένα φρέσκο πρόσωπο στη μαρκίζα να επανακάμψει, επιμένει να παραμένει γαντζωμένος στη μία πλευρά της βάρκας, αρνούμενος να κατανοήσει πως ο ίδιος τη βουλιάζει.

Ο καθένας κρίνεται εκ του αποτελέσματος στη ζωή, το αυτό και στην πολιτική. Οπότε τα περί «μεγάλου πολιτικού κεφαλαίου» ακούγονται τουλάχιστον φαιδρά στη θέα του ισοπεδωτικού αποτελέσματος των χθεσινών εκλογών, όπως ακριβώς και οι αιτιάσεις πως «το παιδί πήρε τον ΣΥΡΙΖΑ από το 3% και τον έφθασε στην κυβέρνηση». Σωστά, είναι όμως το ίδιο «παιδί» που εισέπραξε αλλεπάλληλες εκλογικές σφαλιάρες, αποτυγχάνοντας να μετεξελίξει τον ΣΥΡΙΖΑ σε ένα σύγχρονο κόμμα της αριστεράς, στα τέσσερα χρόνια που είχε την ευκαιρία ως αξιωματική αντιπολίτευση.

Ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα λοιπόν, πληρώνει ξεκάθαρα την αδυναμία του αρχηγού του να βάλει το μαχαίρι στο κόκκαλο στις κρίσιμες στιγμές. Όπως ακριβώς κατέβασε από το τρένο τον Σεπτέμβριο του 2015 του επίδοξους σαλταδόρους του νομισματοκοπείου, το αυτό θα έπρεπε (αλλά απέτυχε) να πράξει και με τον τοξικό θίασο που περιφέρονταν στα μέσα ενημέρωσης, αναδεικνύοντας τον εκτσογλανισμό του πολιτικού λόγου της χώρας σε πολιτική πρόταση.

Ο Τσίπρας είχε και το μαχαίρι και το πεπόνι λοιπόν. Αυτός το έχει και τώρα. Και δεν υπάρχει καμία δικαιολογία πλέον. Έκανε τον κύκλο του όπως όλα τα πράγματα στη ζωή. Μετρήθηκε και κρίθηκε ανεπαρκής.

Το χειρότερο για τον ίδιο είναι πως η εμμονή του ότι αποτελεί το «ιερό δισκοπότηρο» της αριστεράς στη χώρα, είναι ότι ξοδεύει το εναπομείναν πολιτικό του κεφάλαιο αποδομώντας στη μνήμη της κοινωνίας, τα όσα θετικά έχει προσφέρει. Γιατί τα ύστερα τιμούν τα πρώτα. Αλλά τι να πεις σε κάποιον που πιστεύει πως ο λαός πρέπει να διορθώσει την ψήφο του και όχι ο ίδιος τον εαυτό του…

Απόστολος Ράιδος