Οι μάχες της Βολιώτισσας μαθήτριας με αναπηρία όρασης για ισότιμη εκπαίδευση

Οι μαθητές του 6ου ΓΕΛ Βόλου που συμμετέχουν στο πρόγραμμα «Σχολεία Πρέσβεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου» συνομίλησαν με τη συμμαθήτριά τους Μαρία Καλατζή και τη μητέρα της, κ. Παρασκευή Τεμπέλη, γραμματέα του Σωματείου «Μάγνητες Τυφλοί» για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η νεαρή μαθήτρια με αναπηρία όρασης.

Η Μαρία έγινε γνωστή μέσα από δημοσιεύματα της ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ και τον αγώνα και την πίεση της οικογένειάς της, ώστε να έχει παράλληλη στήριξη στο σχολείο της, κάτι που δεν ήταν δεδομένο από την αρχή της χρονιάς.
Μάλιστα, η Μαρία είχε μιλήσει για την έλλειψη της στήριξης από το κράτος και το Υπουργείο Παιδείας, ενώ δημοσιοποιώντας αυτό το κενό, ευτυχώς η νεαρή μαθήτρια της Γ’ τάξης του Λυκείου, κατάφερε να κινητοποιήσει τα θεσμικά και πολιτειακά όργανα και να πετύχει το αυτονόητο. Μια ισότιμη εκπαίδευση με τους εκπαιδευτικούς παράλληλης στήριξης στο πλευρό της.

Οι συμμαθητές της στη συνέντευξη που πραγματοποίησαν με τη Μαρία έκαναν πολλές ερωτήσεις και αρχικά ενδιαφέρθηκαν να μάθουν κάτι παραπάνω για την ασθένειά της.

«Έχω αναπηρία όρασης, ονομάζεται νόσος του Stargardt. Δεν έχει καταστραφεί το κέντρο και βλέπω μόνο περιφερειακά. Οι επιπτώσεις που έχει για μένα είναι ότι δεν βλέπω μακριά, τα χαρακτηριστικά του προσώπου πρέπει να έρθω αρκετά κοντά για να τα διακρίνω, δεν βλέπω στον πίνακα, δεν βλέπω τα βιβλία που χρησιμοποιώ, δυσκολεύομαι σε συγκεκριμένες ώρες της ημέρας όπως το βράδυ. Η νόσος είναι κληρονομική, διακρίνεται από μικρή ηλικία και ολοκληρώνεται στα 12 έτη. Εμένα όμως εντοπίστηκε όταν ήμουν 7 ετών στην Γ’ Δημοτικού και ολοκληρώθηκε μέσα σε δύο χρόνια, καθώς η επιδείνωσή της ήταν ταχύτατη», εξήγησε η Μαρία.

Οι μάχες της από μικρή ηλικία για ένα ισότιμο σχολείο και ισότιμη εκπαίδευση

Αν και οι εμπειρίες της Μαρίας είναι πολύ θετικές από το σχολείο, ωστόσο υπήρξαν φορές που χρειάστηκε να δώσει μάχες, όπως είπε η ίδια για να έχει μια ισότιμη εκπαιδευτική συμπεριφορά.

Στην Ε’ τάξη του Δημοτικού, το κράτος δεν της παρείχε τις κατάλληλες υποστηρίξεις και τη στήριξη ώστε να καταφέρει να έχει μια ισότιμη εκπαίδευση και η χρονιά ολοκληρώθηκε χωρίς εκπαιδευτικούς παράλληλης στήριξης στο πλάι της, αλλά με τη βοήθεια των συμμαθητών της και φυσικά της οικογένειάς της όλα κύλησαν κάπως ομαλά.

Οι δυσκολίες όμως δεν έμειναν μόνο σε εκείνη την τάξη του Δημοτικού αλλά συνεχίστηκαν και φέτος, τη χρονιά δηλαδή που η νεαρή μαθήτρια φοιτά στην Γ’ τάξη του Λυκείου. Όπως επεσήμανε η ίδια «αποφάσισα να ακολουθήσω την κατεύθυνση Οικονομικών και Πληροφορικής. Τους πρώτους μήνες δεν είχα παράλληλη στήριξη παρά μόνο στο μάθημα των Μαθηματικών και όλο αυτό ήταν πολύ δύσκολο γιατί δεν μπορούσα να αντεπεξέλθω και η Γ’ Λυκείου είναι μια δύσκολη και σημαντική τάξη ώστε να μπορέσω να προχωρήσω. Αρχίσαμε με μικρά βήματα ώστε να καταφέρω να αποκτήσω τους εκπαιδευτικούς της παράλληλης στήριξης για να μπορέσουν να με βοηθήσουν. Στην αρχή δεν γινόταν κάτι και αποφασίσαμε να πάρουμε πιο δραστικά μέτρα και στο τέλος δικαιωθήκαμε», ανέφερε η Μαρία.

Και συνέχισε λέγοντας πως οι αρμόδιοι της έλεγαν ότι δεν είχε δικαίωμα παράλληλης στήριξης τη στιγμή που ο νόμος δεν έλεγε κάτι τέτοιο.

«Έλεγαν ότι οι εκπαιδευτικοί για παράλληλη στήριξη για πληροφορική και οικονομία δεν υπάρχουν, ενώ θα μπορούσαν να προσλάβουν κάποιο εκπαιδευτικό παράλληλης στήριξης άλλης ειδικότητας, γιατί στην ουσία αυτό που θέλω είναι να μου γράφουν αυτό που γράφει ο πίνακας, να μου εκφωνούν στα διαγωνίσματα τις ερωτήσεις κι εγώ να τους δίνω τις κατάλληλες απαντήσεις», τόνισε η Μαρία, που δημοσιοποιώντας το πρόβλημά της και το δίκαιο αίτημά της, το αίτημα για παράλληλη στήριξη επιτεύχθηκε.

«Έμαθα στις κόρες μου από μικρή ηλικία ότι έχουν δικαιώματα και υποχρεώσεις»

Παρούσα στη συνέντευξη και η μητέρα της Μαρίας, Παρασκευή Τεμπέλη, η οποία είναι και γραμματέας του Σωματείου «Μάγνητες Τυφλοί» και η οποία μίλησε για την νόσο της Μαρίας αλλά και τον τρόπο που μεγάλωσε.

«Η Μαρία όπως και η μεγάλη μου κόρη έχει κληρονομήσει τη νόσο μου, αλλά μέσα στην ατυχία τους σταθήκανε τυχερές γιατί γνώριζα ακριβώς πως να αντιμετωπίσουμε αυτή την κατάσταση. Η παρατήρηση ήταν πολύ σημαντική μέσα στο σπίτι γιατί έβλεπα τα κορίτσια να μετακινούνται όλο και πιο κοντά στην τηλεόραση, να σκύβουν όλο και πιο πολύ στο βιβλίο και άρχισα να καταλαβαίνω ότι κάτι δεν πάει καλά. Τρέξαμε με γιατρούς μέχρι να διαγνωστούν και μετά ήξερα ακριβώς πως έπρεπε να τις βοηθήσω και να τις εφοδιάσω με τα κατάλληλα υλικά για να προχωρήσουν στο μορφωτικό επίπεδο και στο κοινωνικό σύνολο. Δεν δυσκολεύτηκα στο μεγάλωμα των παιδιών. Αυτό που τους έμαθα από μικρή ηλικία είναι ότι έχουν και δικαιώματα και υποχρεώσεις, ότι είναι ισότιμα μέλη της κοινωνίας. Έγιναν οι παρεμβάσεις εγκαίρως ώστε να μην έχει η Μαρία κανένα πρόβλημα τόσο στο σχολείο όσο και στο κοινωνικό σύνολο και με πολλή αγάπη το αγκάλιασε. Τα κορίτσια μου συνειδητοποίησαν ότι αυτό είναι ένα κομμάτι της ζωής τους και έτσι απελευθερώθηκαν και μπόρεσαν να συνεχίσουν μπροστά», είπε χαρακτηριστικά η κ. Τεμπέλη συμπληρώνοντας πως το βασικό κριτήριο του μεγαλώματος των παιδιών της ήταν η αλήθεια, να γνωρίζουν τι είναι η αναπηρία όρασης για να μπορέσουν να απενοχοποιηθούν γρήγορα από αυτό.

Η ομάδα του 6ου ΓΕΛ Βόλου που συμμετέχει στο πρόγραμμα «Σχολεία – Πρέσβεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου» αποτελείται από τις εκπαιδευτικούς: Ελένη Γιάλβαλη, Δέσποινα Παυλίδου. Συμμετέχουν οι μαθητές /τριες: Ντίνα Ελένη, Παπαπαναγιώτου Ελένη ,Στεργιούλα Ξανθή, Χριστοδούλου Αικατερίνη. (Α Λυκείου) Αντωνίου Απόστολος, Ζησιμάτου Ιφιγένεια Νεφέλη, Κωστίμπα Αικατερίνη , Μπαλαφούτης Σταύρος (Β Λυκείου) Καλτσογιάννη Ευλαμπία, Καραλής Ευάγγελος, Κόκκαλης Βασίλης, Σιδηροπούλου Δήμητρα, Σκαμπαρδώνης Αντώνης (Γ’ Λυκείου).

Ολόκληρη τη συνέντευξη της Μαρίας Καλατζή και της μητέρας της μπορείτε να δείτε στο youtube του 6ου ΓΕΛ Βόλου.