Χειμωνιάτικο roadtrip σε 6 χωριά του Πηλίου που αγαπάμε

Χαράζουμε πορεία στο αγαπημένο βουνό των Κενταύρων. Φορτώνουμε το αυτοκίνητο με τα απαραίτητα και απολαμβάνουμε ένα χειμωνιάτικο roadtrip που περιλαμβάνει έξι χωριά, πλούσια ορεινή φύση και υπέροχη θαλασσινή θέα σε Παγασητικό και Αιγαίο. Γιατί, τι είναι το Πήλιο χωρίς τις θάλασσές του – έστω και από ψηλά;

Δεν έχει εποχή το Πήλιο. Χειμώνες και καλοκαίρια μάς υποδέχεται με όλες του τις χάρες, είτε πρόκειται για τα πυκνά δάση και τους πλούσιους καρπούς της γης του, είτε για τις καθαρές και υπέροχες θάλασσές του. Βουνό με τα όλα του, δηλαδή, και ακόμα παραπάνω.

Ένα βουνό που το ανακαλύπτεις βήμα-βήμα, χωριό το χωριό. Ακολουθεί ένα χειμωνιάτικο roadtrip που περνάει από έξι πολύ αγαπημένα και ουχί άγνωστα χωριά. Μια χούφτα χωριά που τα επισκεπτόμαστε ξανά και ξανά.

Αν και παραδοσιακά τα πιο ωραία roadtrip γίνονται καθημερινές, θα σας προτείναμε να προτιμήσετε κάποιο Σαββατοκύριακο για την εκδρομή σας στο Πήλιο, καθώς όσο απομακρυνόμαστε από την εορταστική περίοδο και ειδικά την εποχή που διανύουμε, πάμπολλες ταβέρνες –κυρίως στα πιο απομακρυσμένα χωριά–λειτουργούν μόνο Σάββατα και Κυριακές. Σε καιρούς πανδημίας, καλό είναι να κάνετε ένα τηλέφωνο προτού ξεκινήσετε για τα μέρη που θέλετε να επισκεφτείτε, για να βεβαιωθείτε ότι λειτουργούν κανονικά.

1. Σαν το νερό των Σταγιατών δεν έχει

Αν και παλιά το σημείο εκκίνησης εντοπιζόταν λίγο παραπάνω, στην Πορταριά, πλέον κάθε εξόρμηση στο Πήλιο ξεκινά από τις καταπράσινες Σταγιάτες με το πιο «νόστιμο» νερό, απευθείας από την πηγή και τραγουδισμένο από τον αγαπημένο Αλκίνοο Ιωαννίδη που μένει στα πέριξ. Ένα χωριό στις επάλξεις, επίσης. Είναι ίσως γνωστοί οι αγώνες των κατοίκων των Σταγιατών για το νερό ως δημόσιο αγαθό – αλλά αυτό είναι θέμα άλλου ρεπορτάζ.

2. Πάντοτε πολυσύχναστη η Πορταριά

Η Πορταριά δεν χρειάζεται πολλές συστάσεις. Είναι από τους παλαιότερους χειμερινούς προορισμούς της χώρας, με τις ομορφιές της, φυσικές και αρχιτεκτονικές. Και, βέβαια, με το περίφημο «Μονοπάτι των Κενταύρων» στη γειτονιά της, που αξίζει να το επιχειρήσετε καθώς δεν θα σας πάρει περισσότερο από 40-50 λεπτά.

3. Ακολουθώντας τα βήματα του Θεόφιλου στη Μακρινίτσα

Δεν ξέρω να σας πω πώς προέκυψε αυτό, αλλά με μια βόλτα στη Μακρινίτσα (η οποία βρίσκεται σε απόσταση μόλις 2 χλμ. από την Πορταριά) εύκολα διαπιστώνει κανείς πως σε τούτο το χωριό η ζωγραφική έχει την τιμητική της.

Ξεκινώντας από την κεντρική πλατεία, του χωριού αξίζει να περάσετε το κατώφλι του καφενείου Ο Θεόφιλος (όπως λέγεται σήμερα) και να πιείτε τον καφέ σας χαζεύοντας μια αυθεντική τοιχογραφία του σπουδαίου λαϊκού μας ζωγράφου Θεόφιλου Χατζημιχαήλ (1870-1934). Πρόκειται για το μοναδικό έργο του Θεόφιλου που θα βρείτε στην περιοχή του Πηλίου, «στον ίδιο χώρο και στην ίδια ατμόσφαιρα όπως την εποχή που το ζωγράφισε», διαβάζουμε, ενώ αξίζει να σημειώσουμε ότι το θέμα της τοιχογραφίας είναι «Ο Κατσαντώνης στα Τζουμέρκα». Το καφενείο άνοιξε το 1910 και έκτοτε παρουσιάζει αδιάλειπτη λειτουργία – με το κτίριό του να χαρακτηρίζεται πλέον ιστορικό διατηρητέο μνημείο.

4. Στα Χάνια για σκι με θέα θάλασσα

Ή απλώς για γίδα βραστή και παιχνίδι στα χιόνια! Τα Χάνια βρίσκονται σε απόσταση 12-13 χλμ. από την Πορταριά. Είναι σαν να λέμε στην καρδιά του Πηλίου, στο πέρασμα από τα χωριά που «βλέπουν» Βόλο, στην άλλη μεριά, την ανατολική, που αγναντεύει το Αιγαίο.

5. Στη Ζαγορά δεν θα βρεις μόνο μήλα

Θα βρεις επίσης ακτινίδια, κεράσια και γκι, αναλόγως την εποχή. Επόμενη στάση, λοιπόν, μετά 20 χλμ. περίπου, η Ζαγορά. Χάνια και Ζαγορά ενώνονται και με ένα πολύ ενδιαφέρον μονοπάτι, μήκους 9,5 χλμ (3,5 ώρες πεζοπορίας), το οποίο όμως δεν μπορείτε να κάνετε χειμωνιάτικα. Αυτό και άλλα πολλά περπατήματα στο βουνό των Κενταύρων θα τα προγραμματίσετε για την ερχόμενη άνοιξη.

Στη Ζαγορά θα φτάσετε με το αυτοκίνητο και γενικώς θα χρησιμοποιήσετε αρκετά το όχημά σας προκειμένου να γνωρίσετε το πολυπληθές αγροτικό χωριό, καθώς αποτελείται από τέσσερις γειτονιές και ισάριθμα κεντρικά σημεία. Μεταξύ αυτών αξίζει να προσεγγίσετε την Περαχώρα, την πρώτη συνοικία της Ζαγοράς, με την πολύ παλιά εκκλησία της Αγίας Παρασκευής, ενώ είναι βέβαιο πως τελικά θα καταλήξετε στην κεντρική πλατεία του Αγίου Γεωργίου. Εκεί, εκτός από την ομώνυμη εκκλησία (με το επίχρυσο τέμπλο και τον περίτεχνο άμβωνα) θα δείτε και την προτομή του Ζαγοριανού τραγουδιστή του ελαφρού τραγουδιού Νίκου Γούναρη.

Στο εντυπωσιακό αρχοντικό Δρακοπούλου στεγάζεται ο Γυναικείος Αγροτουριστικός Συνεταιρισμός Ζαγοράς (τηλ.: 2246023566), στο ισόγειο του οποίου βρίσκεται το εργαστήριο όπου ετοιμάζουν μαρμελάδες, γλυκά του κουταλιού, λικέρ, παραδοσιακά γλυκά ταψιού – όλα τα καλά που μπορείτε να πάρετε μαζί σας φεύγοντας, δηλαδή.

Extra tip

Αν και βάσει σχεδίου η επόμενη στάση από τη Ζαγορά είναι στην Τσαγκαράδα, στο σημείο αυτό προτείνουμε να κάνετε μια παράκαμψη και να οδηγήσετε μέχρι το Πουρί. Πρόκειται για ένα χωριό σε απόσταση 6 χλμ. από τη Ζαγορά, που μετρά μόλις δυο δεκαετίες από τότε που υποδέχτηκε τον ασφαλτόδρομο. Ένα απίθανο σημείο, που όχι άδικα χαρακτηρίζεται ως το «Μπαλκόνι του Πηλίου», καθώς αγναντεύει από ψηλά το Αιγαίο μέχρι τις ακτές της Χαλκιδικής –με καθαρό ουρανό, εννοείται.

6. «Ανήσυχες» μαγειρικές και βόλτες στην Τσαγκαράδα

Η Τσαγκαράδα (23 χλμ. από τη Ζαγορά) είναι προορισμός από μόνη της.

Θα ξεκινήσετε από την Αγία Παρασκευή με τον χιλιόχρονο (και ακόμα πιο παλιό) πλάτανο, απ’ όπου αρχίζει ένα λιθόστρωτο καλντερίμι που οδηγεί στα παλιά πετρόκτιστα σχολεία του χωριού, Νανοπούλειο και Αχιλλοπούλειο. Μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να θαυμάσετε την τέχνη των παλιών μαστόρων και την προσφορά των δωρητών που πλούτισαν στην Αίγυπτο το 18ο αιώνα και θέλησαν να προσφέρουν στο χωριό τους.

Επόμενος σταθμός (αξίζει να το κάνετε με τα πόδια), η πλατεία των Ταξιαρχών με την τετραπλή κρήνη στο κέντρο της και τη θαυμάσια θέα στο Αιγαίο. Έχετε στα υπόψη ότι η Τσαγκαράδα είναι απλωμένη στον χώρο, κατάφυτη και αραιοκτισμένη, και ο καλύτερος τρόπος για να την εξερευνήσετε είναι να την περπατήσετε. Καλά παπούτσια να έχετε, αδιάβροχο ή ομπρέλα, και απολαύστε με την ησυχία σας τόσο τη γύρω φύση όσο και τα διάσπαρτα παλιά αρχοντικά, άλλα μεγαλειώδη και άλλα εγκαταλειμμένα.

Αν έχετε διάθεση και το επιτρέπει ο καιρός και οι ντόπιοι (μην παραλείπετε ποτέ μια ερώτηση σε αυτούς που ξέρουν), επιχειρήστε να κάνετε το μονοπάτι που συνδέει την Τσαγκαράδα με τη Νταμούχαρη. Πρόκειται για το παλιό μονοπάτι μεταφοράς εμπορευμάτων και βγάζει στη θάλασσα. Η επιστροφή ανηφορική, κουραστική (εκτός αν έχετε κανονίσει να επιστρέψετε με αυτοκίνητο) και η καλύτερη δικαιολογία για να περάσετε το υπόλοιπο της ημέρας με καλό φαγητό και τσίπουρο πλάι στο αναμμένο τζάκι.

Extra tip

Άλλη μια παράκαμψη που αξίζει να βάλετε στο πρόγραμμα είναι μέχρι το χωριό Κισσός, όπου θα έρθετε για να δείτε και να φωτογραφίσετε την εκκλησία της Αγίας Μαρίνας με τις αγιογραφίες του λαϊκού ζωγράφου Παγώνη.

Πηγή: ow.gr