Μπαράζ ερωτημάτων από εκπαιδευτικούς των Εκπαιδευτηρίων Ράπτου στον Μητροπολίτη Λαρίσης: «Παραμένετε τελικά αμέτοχος;»

Σειρά ερωτημάτων θέτουν εκπαιδευτικοί των Εκπαιδευτηρίων Ράπτου προς τον Μητροπολίτη Λαρίσης και Τυρνάβου κ.κ. Ιερώνυμο, με αφορμή τηλεοπτική του συνέντευξη την περασμένη Πέμπτη.

Αναλυτικά η επιστολή τους: «Παρακολουθήσαμε με μεγάλο ενδιαφέρον και προσοχή τη συνέντευξη του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Λαρίσης και Τυρνάβου κ.κ. Ιερωνύμου στον κύριο Γιαννακόπουλο στην τηλεόραση Θεσσαλία την περασμένη Πέμπτη, 22 Σεπτεμβρίου 2022. Είναι γεγονός ότι από τα λεγόμενα του προέκυψαν αρκετές απορίες σε εμάς, κάποιες από τις οποίες θα θέλαμε να τις διατυπώσουμε δημόσια.

1. Σεβασμιώτατε, αν και ήταν πρόδηλο ότι παρακολουθείτε στενά τις εξελίξεις που αφορούν στο σχολείο μας, είπατε: “Δεν ξέρω αν το σχολείο είναι μισόκλειστο ή μισάνοιχτο…” Το σχολείο μας έκανε Αγιασμό, όπως όλα τα σχολεία, είναι ανοικτό και λειτουργεί κανονικά με τη Χάρη του Θεού και την αγάπη των μελών της κοινότητας του. Στην παρατήρηση του κ. Γιαννακόπουλου ότι τα παιδιά συνεχίζουν να εκκλησιάζονται, διστάσατε να συμφωνήσετε. Η στάση σας αυτή μας λύπησε. Από που συμπεραίνετε το αντίθετο;
2. Δυο φορές μιλήσατε για «πιστοποιητικό χρηστοήθειας». Μας εξέπληξε τόσο η ύπαρξη αυτού του «πιστοποιητικού», όσο και η απόσυρση του από εσάς από το σχολείο μας, αφού εμείς, οι γονείς, οι μαθητές, οι εκπαιδευτικοί και όλοι οι εργαζόμενοι αποτελούμε το σχολείο. Άραγε, Σεβασμιώτατε, αποσύροντας το, όπως είπατε, το αίρετε από τους 200 εκπαιδευτικούς και εργαζομένους των Εκπαιδευτηρίων Μαίρης Ν. Ράπτου και από τους 1200 μαθητές και τις οικογένειές τους;

• Τονίσατε ότι δεν είχατε ποτέ σχέση με τη διοίκηση του σχολείου, αλλά αναφερθήκατε σε δύο πρόσωπα που συνυπήρξαν σε αυτή με την ευλογία σας και απομακρύνθηκαν μετά τη λήξη της περσινής περιπέτειας του σχολείου: στον πρόεδρο της Χριστιανικής Εστίας «Απόστολος Παύλος» κ. Παπαδάκη, και στο συνάδελφο εκπαιδευτικό κ. Στεργιούλη. Είπατε ότι “όταν φεύγει από το διοικητικό συμβούλιο ο κύριος Παπαδάκης και όταν φεύγει από το σχολείο ο Μ. Στεργιούλης, ε, τότε ποιοι μένουν;”

Το ερώτημά σας, Σεβασμιώτατε, το διατυπώνετε κυριολεκτικά ή μεταφορικά; Στην κυριολεκτική εκδοχή, επιτρέψτε μας να σας απαντήσουμε, αν το επιθυμείτε, αποστέλλοντας τα ονοματεπώνυμα των μελών του διοικητικού συμβουλίου και τα ονόματα όλων των εκπαιδευτικών που υπηρετούμε στο σχολείο. Η μεταφορική εκδοχή, κατά την ταπεινή μας γνώμη, είναι προσβλητική για όλους εμάς.

1. Δηλώσατε: «Δε βοηθάω το σχολείο, αλλά και δεν τον πολεμάω. Είμαι αμέτοχος.» Στην ίδια συνέντευξη, όμως, είπατε ότι το σχολείο «…Συκοφαντεί, ψεύδεται, αλλοιώνει γεγονότα, απολύει εκδικητικά ανθρώπους. Δεν μπορώ να θεωρήσω χριστιανικό ένα σχολείο που κρατάει σε ομηρία τόσους γονείς, μαθητές, εκπαιδευτικούς, ακριβώς διότι δεν λέει τι συμβαίνει, τι πρέπει να γίνει και πως θα προχωρήσουν, βλέπω ψέματα. Περιμένω μια δικαστική απόφαση λυτρωτική.»

Παραμένετε τελικά αμέτοχος με όσα δηλώσατε; Σεβασμιώτατε, οι γονείς, οι μαθητές και οι εκπαιδευτικοί του σχολείου δεν αισθανόμαστε όμηροι του. Με πίστη στο Θεό και τη δικαιοσύνη, περιμένουμε την απόφαση που θα καταξιώνει το σχολείο και θα μας δικαιώνει. Μια δικαστική απόφαση που θα δίνει εντολή στο σχολείο μας να συνεχίσει επάξια το θεάρεστο έργο του και την «Παιδαγωγία Θεού», «να μεταλαμπαδεύει τη γνώση, το φως της παιδείας αλλά και της πίστης μας», όπως μας παροτρύνατε σε μια από τις ομιλίες σας στο σχολείο μας.

Σεβασμιώτατε, περιμένετε κι εσείς την ίδια απόφαση για τη συνέχιση λειτουργίας του σχολείου ή συντάσσεστε – απέναντι από την κοινότητα του σχολείου- μαζί με αυτούς που επιθυμούν τη συρρίκνωση του, ακόμα και την παύση της λειτουργίας του;

1. Στη συνέντευξη σας αναφερθήκατε σε δημοσιογράφους, εκπροσώπους των θεσμών και φορέων της πόλης που έχουν τα παιδιά τους άνευ διδάκτρων στο σχολείο μας. Η αναφορά σας αυτή, Σεβασμιώτατε, όχι μόνο μας κατέπληξε, αλλά μας πρόσβαλε κιόλας. Ανέκαθεν οι γονείς εμπιστεύονταν και εμπιστεύονται το σχολείο μας για το πολύ υψηλού επιπέδου ελληνοχριστιανικό εκπαιδευτικό έργο. Είναι γνωστό δε ότι, από τις πρώτες ημέρες ίδρυσης του έως και σήμερα, μεγάλο μέρος των θεσμών της πόλης εμπιστεύονταν και εξακολουθούν να εμπιστεύονται την εκπαίδευση των παιδιών τους, ό,τι πολυτιμότερο έχουν δηλαδή, στο σχολείο μας. Πότε και πώς υπέπεσε αυτό που αναφέρατε στην αντίληψη σας;  Άραγε, γνωρίζετε και από ποιες πηγές κάτι τέτοιο; Σχετίζεται με την περσινή περίοδο της παρουσίας σας στο σχολείο μας;
2. Σε ένα σημείο της συνέντευξης σας δηλώσατε ότι «Εάν σε έναν επιχειρηματικό πόλεμο, ο άλλος σου βρίσκει τρωτά σημεία, δεν ευθύνεται ο άλλος που σου βρίσκει τρωτά σημεία, ευθύνεσαι εσύ που τα δημιουργείς και δεν τα θεραπεύεις.» Αργότερα, όμως, σημειώσατε ότι «Πολλές φορές, όταν δημιουργείται ένα πρόβλημα, δεν φταίει αυτός ο οποίος δεν μπορεί να το θεραπεύσει, φταίει ενδεχομένως αυτός που το συντηρεί.» Στις παραπάνω φράσεις σας παρατηρούμε μια αντίφαση. Η κοινότητα του σχολείου έχει στηρίξει την τωρινή διοίκηση του και συμβάλει με όλες τις δυνάμεις το σχολείο να συνεχίσει το έργο του όπως παλιά. Αναρωτιόμαστε, ποιοι είναι αυτοί που θέλουν το αντίθετο; Είναι μόνο αυτοί που έχουν επιχειρηματικά συμφέροντα;

• Συμπληρώσατε, δε, ότι «Όταν βλέπω ότι κάποιοι υποφέρουν εξαιτίας της συμπεριφοράς ορισμένων, δεν μπορώ να μην την κατηγορήσω. Αυτή δεν είναι η δουλειά μου ως Μητροπολίτη;» Χιλιάδες οικογένειες, παιδιά και εργαζόμενοι των Εκπαιδευτηρίων αγωνιούν τις τελευταίες εβδομάδες για την τύχη του αγαπημένου τους σχολείου. Θεωρείτε ότι είχαν τη στήριξη σας απέναντι σε όλους που θέλουν το κακό το σχολείου; Τι κάνατε ως Μητροπολίτης για να προστατέψετε τα εκατοντάδες μέλη της Εκκλησίας της πόλης μας;
• Είπατε, επίσης, ότι προσπαθήσατε να γίνετε η ασπίδα του σχολείου, χωρίς εμείς να αντιληφθούμε κάτι τέτοιο. Πότε συνέβη αυτό; Αναφερόσασταν στην περίοδο που είχατε σχέση με τη διοίκηση του σχολείου; Ποιοι ήταν τότε οι εχθροί που επιβουλεύονταν το σχολείο μας; Μας έμεινε, επίσης, μια ακόμα απορία: Γιατί, τελικά, διαφωνήσατε με τη δεσποινίδα;

Αν και μας προκάλεσαν θλίψη και θεωρούμε προσβλητικά για εμάς πολλά από τα λεγόμενα σας, εμείς οι Εκπαιδευτικοί- πολλοί από τους οποίους δουλεύουμε πάνω από δυο δεκαετίες στο σχολείο αυτό- θα θέλαμε να δεσμευτούμε ότι θα συνεχίσουμε να στηρίζουμε το σχολείο μας με όλες μας τις δυνάμεις.

Εμπνεόμενοι από το όραμα, τις αξίες και τα ιδανικά που η δίδα Μαίρη Νικολάου Ράπτου πρεσβεύει και τα οποία σέβεται απόλυτα ο κύριος Νικόλαος Ράπτης, θα συνεχίσουμε, με αγάπη στο λειτούργημά μας, να υπηρετούμε τα παιδιά που οι γονείς μάς εμπιστεύονται. Χρέος μας είναι, συνεχίζοντας την παράδοση των επτά δεκαετιών, να αρθούμε πάνω από τα εμπόδια και τις δυσκολίες και να μεταλαμπαδεύσουμε γνώσεις υψηλού επιπέδου και να σμιλεύσουμε σωστούς χαρακτήρες. Στο χρέος αυτό καθημερινά προσπαθούμε να ανταποκριθούμε. Δεσμευόμαστε πως το ίδιο θα κάνουμε και στο μέλλον.

Καλή και Ευλογημένη σχολική χρονιά στους μαθητές του σχολείου μας και στους μαθητές όλων των σχολείων της πόλης μας καθώς και σε όλους τους συναδέλφους ιδιωτικών και δημοσίων σχολείων.

-Εκπαιδευτικοί όλων των βαθμίδων των Εκπαιδευτηρίων Μαίρης Νικολάου Ράπτου.»