Δε γίνεται…

Δεν μπορεί να είναι κάποιος τόσο αναίσθητος ώστε να μην καταλαβαίνει ότι το 30% του διαθέσιμου εισοδήματος του μισθωτού  και του συνταξιούχου, εξαφανίζεται από την έκρηξη της ακρίβειας!

Δε γίνεται να μην καταλαβαίνει ότι η εκτόξευση της τιμής ρεύματος και φυσικού αερίου, διαλύει οποιοδήποτε οικογενειακό προγραμματισμό και οδηγεί σε ακόμη περισσότερους περιορισμούς, ακόμη και στα απολύτως αναγκαία προς το ζειν….

Δε γίνεται να μην αντιλαμβάνονται αυτοί που κυβερνούν ότι η αύξηση της βενζίνης στα πρωτοφανή σημερινά επίπεδα με την επιμονή στην υπερφορολόγησή της  είναι  δυσβάστακτη και τραγικά άδικη!

Δε γίνεται να μην καταλαβαίνουν αυτοί που με τόση ευκολία μιλούν για ρυθμούς ανάπτυξης 7% (!), επαναπαυόμενοι στην επεξεργασία των αριθμών, κλείνοντας τα μάτια στην πραγματικότητα, ότι ο Αχιλλέας που προσπαθεί να επιβιώσει από ένα μικρό μαγαζάκι της γειτονιάς, όταν καλείται να πληρώσει από 300€, 650€ ρεύμα δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα…

Δε γίνεται να υπάρχει τόσο μεγάλη αδιαφορία για αυτό που περνά ολόκληρη η κοινωνία και να αντιμετωπίζεται η ανάγκη στήριξης οικογενειών και επιχειρήσεων με τη λογική του “ρίξε ψίχουλα στους πληβείους…”

Δεν μπορεί να ακούμε εμείς, μονίμως το τελευταίο διάστημα “δεν αντέχω άλλο θα το κλείσω”, “δε βγαίνω πια ρε φίλε”, “δεν υπάρχει ελπίδα” και την ίδια στιγμή, ο αρμόδιος υπουργός να αναγγέλλει με ύφος χιλίων καρδιναλίων ότι ο λογαριασμός του ρεύματος θα επιδοτηθεί με το φοβερό ποσό των … 39€!!! Και ταυτόχρονα να σου λέει… ξέχνα τη μείωση στη φορολογία των καυσίμων με το βαρύγδουπο “δεν θα βάλουμε σε κίνδυνο την οικονομία της χώρας”!!!

Ποια οικονομία όταν η κοινωνία καταρρέει, όταν κοινωνικά αγαθά μετατρέπονται σε είδη πολυτελείας, όταν οδηγείς ολόκληρους παραγωγικούς κλάδους στην άβυσσο, όταν γκρεμίζεις τις ζωές των περισσοτέρων κατοίκων αυτής της χώρας!

Γιατί αυτό γίνεται σήμερα…

Και δε γίνεται να μην το βλέπουν, να μην το ακούν, να μην το νοιώθουν… Δε γίνεται…

ΥΓ Δε με πειράζει ο Δούκας και τα όσα είπε. Ούτε έπεσα από τα σύννεφα. Τα ξέραμε, τα είχαμε ακούσει. Κι ας επιμένουν κάποιοι σε ιστορίες για το γιατί έπεσε η χώρα στα βράχια…

Με ενοχλεί όμως που ένας ακόμη γείτονας κλείνει την επιχείρησή του γιατί δεν τα βγάζει πέρα.

Σήμερα το πρωί έμαθα τα νέα, όπως θα τα ακούτε και εσείς… Άλλη μια μικρή επιχείρηση θυσία στην αναλγησία των κυβερνώντων.

Ίδιοι οι λόγοι, ίδιες οι αιτίες, ίδια η κατάληξη…

Βασίλης Ραούλης