Θάλασσα στα Τρίκαλα;

Γράφει ο Ανδρέας Γιουρμετάκης

ΠΟΣΟ σοβαρός αλήθεια μπορεί να είναι ένας πολιτικός που υπόσχεται στους μαθητές που βρέθηκαν έξω από τη σχολή της προτίμησής τους ότι μόλις (ξανα)γίνει κυβέρνηση θα τους δώσει το δικαίωμα να συμπληρώσουν ξανά μηχανογραφικό και να «πετύχουν» στη σχολή που απέτυχαν;

ΚΙ ΟΜΩΣ, ο Αλέξης Τσίπρας (πρώην πρωθυπουργός σημειωθήτω και όχι εκπρόσωπος του «κάνε μια ευχή») τρέφοντας γι’ άλλη μια φορά την αυταπάτη ότι θα μπορούσε να είναι κι αυτή μια μέθοδος που θα τον επαναφέρει στην εξουσία, τόλμησε να το εκστομίσει! Για να εισπράξει τη χλεύη όσων αντιμετωπίζουν τον λαϊκισμό του με χιούμορ: κι αν χρειαστεί να περιμένουν δυό, τρία ή περισσότερα χρόνια οι εν λόγω φοιτητές, θα μετρήσουν ως συντάξιμα τα χρόνια της αναμονής τους; Επιπλέον, θα δικαιούνται κάποιο επίδομα αυτό το χρονικό διάστημα;

ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ στάδιο για τον αρχηγό της αντιπολίτευσης προκειμένου να γίνει πιστευτός, είναι να υποσχεθεί αναδρομική εφαρμογή του «όχι» του δημοψηφίσματος στο 62% του ελληνικού λαού που το επέλεξε, ώστε να αποδειχθεί αναδρομικά συνεπής προς τους ψηφοφόρους του και να επιστρέψει με τόκο τα ποσά που πλήρωσαν με πρόστιμο οι οπαδοί του κινήματος «δεν πληρώνω» όταν πίστεψαν ότι θα καταργήσει τα διόδια…Θα είναι δύο κινήσεις που μαζί με την αναδρομική επιτυχία των αποτυχόντων στις πανελλαδικές, θα επιταχύνουν την επάνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία…Επιπλέον, επειδή εκκρεμεί εκείνο το ραντεβού με τη σοσιαλδημοκρατία (το ραντεβού με τη σοβαρότητα, δυστυχώς αργεί) να υποσχεθεί ότι άμα τή επιστροφή του στην εξουσία, θα καταγγείλει τον Πάνο Καμμένο ως ακροδεξιό λαϊκιστή που στοχοποίησε ως αρχηγό της 17 ΝΟΕΜΒΡΗ τον Ανδρέα Παπανδρέου και θα σχηματίσει αναδρομικά κυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ…

ΕΜΒΟΛΙΟ για τον λαϊκισμό δυστυχώς, δεν έχει ακόμη εφευρεθεί και απ’ ότι φαίνεται θ’ αργήσει, καθότι η πολιτική (τουλάχιστον) επιστήμη όπως διακονείται στη χώρα μας βρίσκεται ακόμη στο στάδιο της κηραλοιφής…Η μόνη μας άμυνα απέναντι στον λαικισμό συνεπώς, είναι οι εκλογές, το χιούμορ κι ο ορθολογισμός…Κι οι δημοσκοπήσεις λένε πως στο άμεσο τουλάχιστον μέλλον,  δεν υπάρχει περίπτωση νέας προσβολής της νοημοσύνης μας. Το γιατί είναι εύκολο να το καταλάβει κανείς: η πολιτική – ορισμός του πελατειακού συστήματος («θα σας περάσω αναδρομικά στη σχολή της αρεσκείας σας, μόλις γίνω κυβέρνηση») δεν βρίσκει ευήκοα ώτα πλέον…«Ξεπούλησε» το 2015 με τη «σεισάχθεια», το «δεν πληρώνω» το «θα τα καταργήσω με ένα νόμο κι ένα άρθρο», με το ηρωικό ΟΧΙ που έγινε σε λίγες ώρες ΝΑΙ, τη «λίστα Λανγκράντ», που θα έστελνε τα λαμόγια στη φυλακή, τις γερμανικές αποζημιώσεις που θα γέμιζαν τα ταμεία μας, τον κατώτατο μισθό των 751 ευρώ, το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης και πολλά – πολλά ακόμη…

Μ’ ΟΛΑ τα παραπάνω, ο Αλέξης  Τσίπρας που το 2015 δοξάστηκε γιατί έφερε την Αριστερά στην εξουσία και έστειλε στα αζήτητα όσους είχαν κυβερνήσει έως τότε, χρειάστηκε μόλις τέσσερα χρόνια για να φέρει πίσω αυτοδύναμη τη Δεξιά! Κι ευτυχώς έκτοτε, με την συστηματική απροθυμία του, να «γειώσει» την πολιτική του, απ’ ότι δείχνουν τα πράγματα θ’ αργήσει πολύ να την ξανακάνει κυβέρνηση. Ίσως και να μην την ξανακάνει ποτέ, αφού τη θεωρεί κι ο ίδιος τόσο χαμένη υπόθεση που μόνο σε μια μεταμφιεσμένη σε ΠΑΣΟΚ «Αριστερά» βλέπει πλέον ελπίδες…Τούτων δοθέντων, δεν είναι και τόσο απατηλή η υπόσχεσή του στους «σφαγιασθέντες» των πανελλαδικών, καθότι με τις δημοσκοπήσεις να κραυγάζουν για το ανέφικτο της επανόδου του στην εξουσία, οι ελπίζοντες δεν έχουν παρά να συμβιβαστούν με την ιδέα ότι η Αρχιτεκτονική της Πάτρας είναι μια εξίσου σοβαρή σχολή…

Υ.Γ. Ο τίτλος «θάλασσα στα Τρίκαλα» έρχεται από το παρελθόν, όταν ο ελληνικός λαός υποδέχονταν με χλεύη εξαγγελίες σαν αυτές που υποδύονται σήμερα την απάντηση στα όποια κυβερνητικά ολισθήματα…