Όταν το Ράλλυ Ακρόπολις περνούσε από τη Λάρισα – Δείτε φωτογραφίες και βίντεο

Το Ράλλυ Ακρόπολις γνωστό και ως The rally of Gods, ο ιστορικός αγώνας αυτοκινήτου που ξεκίνησε να οργανώνεται στην Ελλάδα στις αρχές της δεκαετίας του 1950 και κέρδισε δικαιωματικά μία θέση στο διεθνές σκηνικό του μηχανοκίνητου αθλητισμού, έπειτα από μία οκταετία απουσίας από το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλλυ (WRC) επιστρέφει στις 9-12 Σεπτεμβρίου, έχοντας μάλιστα εξασφαλίσει την παρουσία του στο θεσμό για τη διετία 2021-2022. Το Ράλλυ Ακρόπολις του 2021 θα αποτελέσει τον 10ο γύρο του WRC, αντικαθιστώντας το Ράλλυ της Χιλής, του οποίου η διεξαγωγή κρίθηκε αμφίβολη, λόγω των συνεχιζόμενων επιπτώσεων της πανδημίας στη χώρα της Νοτίου Αμερικής.

Η απόφαση της Διεθνούς Ομοσπονδίας Αυτοκινήτου (FIA) ανακοινώθηκε μόλις πριν από δύο μέρες, το μεσημέρι της Παρασκευής 26 Μαρτίου, και αποτελεί την επισφράγιση πολύμηνων ενεργειών υπό την αιγίδα του Πρωθυπουργού, που συντονίστηκαν από τον Υφυπουργό Αθλητισμού. Συγκεκριμένα, η Ελλάδα άνοιξε διάλογο με τη FIA και την εταιρεία διαχείρισης και προώθησης του WRC ήδη από την περασμένη άνοιξη που οδήγησαν σε μνημόνιο συνεργασίας με τον WRC Promoter, το Δεκέμβριο του 2020.

Ρεπορτάζ: Εύη Μποτσαροπούλου

Το Ράλλυ Ακρόπολις ξεκίνησε να διοργανώνεται από την ΕΛΠΑ το 1951. Το 1953 ο αγώνας γίνεται διεθνής και θεωρείται από τα πιο απαιτητικά και ανταγωνιστικά Ράλλυ του παγκοσμίου πρωταθλήματος.

Η ΕΛΠΑ (Ελληνική Λέσχη Περιηγήσεων και Αυτοκινήτου) που ιδρύθηκε το 1924, υπήρξε ουσιαστικά μια λέσχη περιηγήσεων και μπριτζ που συγκέντρωνε την ελίτ της Αθήνας· για να γίνει κανείς μέλος της έπρεπε να τον προτείνουν τρία μέλη και παρέμενε δόκιμος για δύο χρόνια. Όταν η Διεθνής Ομοσπονδία θέλησε να οργανώσει αγώνες ράλλυ στην Ελλάδα στις αρχές της δεκαετίας του ΄50 δεν θα μπορούσε να βρει καταλληλότερο εκπρόσωπο από την ΕΛΠΑ και έτσι το Ράλλυ Ακρόπολις που έμελλε να συγκινήσει τόσο κόσμο και να αγαπηθεί ιδιαιτέρως υπήρξε γεγονός….

Τα πρώτα χρόνια της διοργάνωσης οι διαδρομές ήταν τεράστιες, φθάνανε και τα 3.200 χλμ. ανά την Ελλάδα, και ήταν κυρίως αγώνες αντοχής για τα αυτοκίνητα και τους οδηγούς οι οποίοι στόχευαν στο να καταφέρουν να τερματίσουν μέσα σε 3 μέρες. Πλέον οι αγώνες γίνονται σε καλοφτιαγμένους δρόμους και έχουν εξελιχθεί σε αγώνες ταχύτητας.

Το πρώτο Ράλλυ Ακρόπολις το 1951, που ξεκίνησε από την Ακρόπολη, πέρασε κατά σειρά από τις πόλεις Τρίπολη, Λάρισα, Θεσσαλονίκη, Σέρρες, Καβάλα, Θεσσαλονίκη με τον τερματισμό να γίνεται στην Αθήνα.

Οι διαδρομές στην πορεία άλλαξαν, αλλά μέχρι το 1965 το Ράλλυ Ακρόπολις περνούσε μέσα από τη Λάρισα. Τα αυτοκίνητα έμπαιναν στην πόλη από την οδό Βόλου, περνούσαν μπροστά από την Κεντρική Πλατεία και έστριβαν στην οδό Μανωλάκη για να κατευθυνθούν προς τον Τύρναβο και να ακολουθήσουν την ειδική διαδρομή της Ροδιάς. Οι Λαρισαίοι μαζευόταν στην Κεντρική Πλατεία για να θαυμάσουν τα αυτοκίνητα του Ράλλυ και να χειροκροτήσουν τον οδηγό Γιάννη Χασιώτη του μοναδικού Λαρισαίου που συμμετείχε στους αγώνες μέχρι το 1974 οδηγώντας ένα NSU ΤΤ, ακολουθώντας τη μόδα των ενεσούδων, όπως αποκαλούνταν την εποχή εκείνη, οδηγών ράλλυ.

Τα πληρώματα προετοιμάζονταν για αρκετούς μήνες για να φτιάξουν τα αυτοκίνητα να αντέχουν, κάνανε πρόβες τις διαδρομές και μπορεί να χρειαζόταν να είναι στο δρόμο για αρκετές μέρες. Οι δύο τελευταίες μέρες πριν την έναρξη του αγώνα ήταν μέρες αυπνίας, αλλά μόλις ξεκινούσαν η αδρεναλίνη αυξανόταν και πυροδοτούσε τις αντοχές των αγωνιζομένων…

«Τότε πηγαίναμε στο πουθενά χωρίς αύριο. Φορτώναμε το φορτηγό που εξυπηρετούσε το ατομικό μας σέρβις και μας συναντούσε σε σημεία που είχαμε από πριν προκαθορίσει. Ο υπολογισμός των συναντήσεων ήταν ολόκληρη επιστήμη και ήταν πολύ δύσκολο να το εξηγήσεις στην ομάδα σέρβις σου. Τώρα υπάρχουν προκαθορισμένα σημεία σέρβις από τη διοργάνωση, τα service parks. Τότε, πριν τον αγώνα έκανες ψυχολογική γυμναστική. Στη διάρκεια του αγώνα έπρεπε να κινηθείς γρήγορα και να μην βγάλεις ζημιά που δεν θα μπορούσες να διορθώσεις με την ομάδα σου. Χρειαζόταν υπομονή και στοχευμένα να προχωράς μπροστά, παρά τις αντίξοες πολλές φορές συνθήκες. Όλος ο αγώνας άλλωστε είναι μια υπερβολή… Έχει τύχει να έχει 40^οC, εμείς να είμαστε αναγκαστικά με κλειστά παράθυρα για λόγους αεροδυναμικής αλλά και για να προστατευθούμε από τη σκόνη και να ανεβάζει θερμοκρασία η μηχανή και να χρειάζεται να ανάψουμε το καλοριφέρ για να καταφέρουμε να κρυώσουμε τη μηχανή…. Η εμπειρία της συμμετοχής σε ένα Ράλλυ Ακρόπολις είναι μεγάλο σχολείο· καταλαβαίνεις ότι ο αγώνας τελειώνει μόνο στη ράμπα του τερματισμού… εκεί μόνο θα ξέρεις το αποτέλεσμα και θα καταλάβεις τι έκανες» μεταφέρει το feeling στο onlarissa.gr οδηγός στο Ράλλυ Ακρόπολις.

Μέχρι το 1965 η διαδρομή του Ράλλυ των Θεών, ξεκινούσε από την Ακρόπολη, συνέχιζε προς Ανατολική Αττική, περνούσε από το Διόνυσο και στο ύψος της Χαλκίδας, κινούνταν δυτικά προς Θήβα (σημείο ανασυγκρότησης) περνώντας από Ερυθρές και το βουνό Κιθαιρώνα το οποίο κατέβαιναν μέσω Διστόμου προς την Ιτέα και την Άμφισσα. Στη συνέχεια η πορεία συνέχιζε δυτικά στο βουνό Γκιώνα και περνούσε από τα χωριά Λιδορίκι, Λευκαδίτη, Άγιο Αθανάσιο, Καλοσκοπή και έβγαινε στη Γραβιά και μέσω Μπράλου κατευθυνόταν προς Λαμία (σημείο ανασυγκρότησης). Από τη Λαμία μέσω Δομοκού έφτανε στα Φάρσαλα και συνέχιζε για το Βόλο και το Πήλιο, όπου και επέστρεφε ξανά στο Βόλο και εν συνεχεία περνούσε μέσα από τη Λάρισα με κατεύθυνση προς τη Καλαμπάκα που ήταν σημείο ανασυγκρότησης και ξεκινούσε το νυχτερινό σκέλος της διαδρομής.

Από το 1965 και μετά η διαδρομή άλλαξε και από τη Λαμία κατευθυνόταν προς Καρπενήσι και Μοσχοκαρυδιά και έμπαινε στον θεσσαλικό κάμπο από τη Ματαράγκα και κατευθυνόταν προς Νεοχώρι Τρικάλων, Δεσκάτη και Καλαμπάκα. Το νυχτερινό σκέλος της διαδρομής περνούσε από το Σκοτεινό και το βουνό Βέρμιο και από κει μέσω Κατερίνης έφτανε στον Πλαταμώνα. Ανέβαινε στον Παλιό Παντελεήμονα και από κει στη Καλλιπεύκη, στους Γόνους και συνέχιζε για Ροδιά, Δεσκάτη, Ασπροκκλησιά, Μετέωρα για να καταλήξει και πάλι στην Καλαμπάκα, όπου μέσω των βουνών της Καρδίτσας έφτανε στη Λαμία και μετά στην Αθήνα. Στην Αθήνα υπήρχε διανυκτέρευση και ξεκινούσε η νυχτερινή διαδρομή για την Πελοπόννησο μέσω του Πάρνωνα. Ο τερματισμός διαφοροποιούνταν ανά διοργάνωση. Για δύο χρονιές τα αυτοκίνητα μετά την διαδρομή στην Πελοπόννησο έφταναν στον Πόρο και έπαιρναν το φέρυ μποτ για το Φάληρο που ήταν ο τερματισμός και η απονομή γινόταν την επόμενη μέρα στο Λόφο του Φιλοπάππου.

Το Ράλλυ Ακρόπολις υπήρξε και παραμένει ένας πάρα πολύ αγαπητός αγώνας στην Ελλάδα. Άλλωστε, το σπορ του αυτοκινήτου είναι το δεύτερο δημοφιλές παγκοσμίως μετά το ποδόσφαιρο. Στην Ελλάδα, σε κάθε διοργάνωση μαζεύεται πολύς κόσμος και οι fans με τα τροχόσπιτά τους πολλές φορές εγκαθίστανται από την προηγούμενη μέρα σε σημεία που ξέρουν ότι θα τα περάσει το Ράλλυ. Είναι πάντα μια μεγάλη γιορτή που λίγες χιλιάδες συμμετέχοντες στην ευρύτερη διοργάνωση ενθουσιάζουν το κοινό με την «τρέλα» τους…

*Από το 1953 που ο αγώνας έγινε διεθνής, το Ραλλύ Ακρόπολις διοργανώνεται αδιαλείπτως μέχρι το 2018, οπότε και η διοργάνωση σταματά καθώς η ΕΛΠΑ, η οποία έχει ήδη από χρόνια μπει στο χώρο της οδικής ασφάλειας, εμφανίζει τεράστια οικονομικά προβλήματα και αδυνατεί να πληρώσει για δύο χρόνια το ετήσιο παράβολο (αρκετών εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ) για τη διενέργεια των αγώνων στην εταιρεία διαχείρισης και προώθησης του WRC. Παράλληλα, ακολουθούν κατασχέσεις περιουσιακών στοιχείων της ΕΛΠΑ μεταξύ των οποίων και ο τίτλος του Ράλλυ Ακρόπολις. Φέτος, η ελληνική κυβέρνηση κατάφερε να αποδεσμεύσει τη διοργάνωση από την ΕΛΠΑ, οπότε και το Ράλλυ Ακρόπολις θα διεξαχθεί υπό την επίβλεψη της Επιτροπής που αναμένεται να συσταθεί υπό την αιγίδα της Γενικής Γραμματείας του Υπουργείου Αθλητισμού.