Το δημοτικό σχολείο Φαλάνης επισκέφθηκε αντιπροσωπεία της Λαϊκής Συσπείρωσης Λάρισας

 Αντιπροσωπεία της Λαϊκής Συσπείρωσης Λάρισας αποτελούμενη από τους Κρίκη Πέτρο, δημοτικό σύμβουλο επικεφαλής και τους   Παναγιώτου Ιωάννη, δημοτικό σύμβουλο και Ζεμπελτζή Ευάγγελο, κοινοτικό σύμβουλο, επισκέφθηκε την Κυριακή (14/3) το πρωί το διατηρητέο Δημοτικό Σχολείο Φαλάνης, που υπέστη σοβαρές ζημιές από τον πρόσφατο σεισμό στην περιοχή αλλά και τους πολλούς μετασεισμούς. Το φαινόμενο άλλωστε είναι σε εξέλιξη και κάθε νέος μετασεισμός επιφέρει περισσότερα πλήγματα στο ήδη σοβαρά χτυπημένο κτίριο.

Την αντιπροσωπεία υποδέχτηκε ο πρόεδρος της τοπικής Κοινότητας κ. Κωνσταντίνος Λυγούρας, ο Διευθυντής του σχολείου,  γονείς και εκπαιδευτικοί. Περιηγήθηκαν στις αίθουσες του σχολείου, το οποίο σημειωτέον χρονολογείται από το 1925, και είδαν από κοντά την σοβαρότητα των φθορών που άφησε ο εγκέλαδος.

Στη συνέχεια, σε συζήτηση που έγινε στον προαύλιο χώρο αναδείχθηκε από όλους τους τοπικούς φορείς η επείγουσα ανάγκη για ανέγερση ενός νέου και ασφαλούς σχολείου, που να ικανοποιεί τις σύγχρονες εκπαιδευτικές ανάγκες, ώστε να μπορέσει να λειτουργήσει με την έναρξη της νέας  σχολικής χρονιάς.

Από την πλευρά του ο επικεφαλής της Λαϊκής Συσπείρωσης Κρίκης Πέτρος, αφού άκουσε με προσοχή τις παρατηρήσεις και τις προτάσεις των παρευρισκομένων, δήλωσε την στήριξη  αυτού του αιτήματος από την πλευρά της παράταξης. Στη συνέχεια, τόνισε οτι η ικανοποίησή του θα εξαρτηθεί απο την οργανωμένη κινητοποίηση όλων των κατοίκων της κοινότητας, των γονέων, των εκπαιδευτικών, των τοπικών συλλόγων και του κοινοτικού συμβουλίου. Θα πρέπει οι ίδιοι να διεκδικήσουν άμεσες ενέργειες από αυτούς που έχουν την ευθύνη για να λύσουν το πρόβλημα, την τοπική διοίκηση και την κυβέρνηση, αντιπαλεύοντας τη λογική των “σωτήρων”.

Θέλησε, ακόμη, να επιστήσει την προσοχή στο γεγονός οτι για τους κατοίκους αυτός θα είναι ένας δύσκολος αγώνας διαρκείας. Χρειάζεται αγώνας με αντοχή και υπομονή για να γίνει το καινούριο σχολείο. Υπάρχουν άλλωστε τα παραδείγματα από άλλες σεισμόπληκτες περιοχές, των οποίων οι κάτοικοι ακόμη προσπαθούν να ορθοποδήσουν χωρίς να έχουν δει ουσιαστική στήριξη από την πολιτεία.

Από αυτή την πραγματικότητα, που είναι το αποτέλεσμα της πολιτικής που ακολουθείται εδώ και πολλά χρόνια από κυβερνήσεις όλων των αποχρώσεων, τα λαϊκά νοικοκυριά της περιοχής θα πρέπει να βγάλουν ορισμένα συμπεράσματα. Αυτή η πολιτική αντιμετωπίζει την αντισεισμική προστασία αλλά και την αντιπλημμυρική και αντιπυρική θωράκιση και την προστασία της λαϊκής περιουσίας και της ανθρώπινης ζωής με τη λογική του κόστους – οφέλους. Τέτοια έργα, για την Ε.Ε. και τις κυβερνήσεις που ενσωματώνουν τις οδηγίες της, δεν είναι επιλέξιμα για χρηματοδότηση αφού δεν αποφέρουν κέρδη για τους επιχειρηματικούς ομίλους. Γι’ αυτό και προωθείται η λογική των Συμπράξεων Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (Σ.Δ.Ι.Τ.).

Κλείνοντας, επεσήμανε οτι το πρόβλημα του δημοτικού σχολείου μπορεί και πρέπει να γίνει αφορμή ώστε ο λαός της περιοχής να βγει μπροστά στη διεκδίκηση της ικανοποίησης όλων των σύγχρονων και διευρυμένων αναγκών του, αφού το σημερινό επίπεδο της επιστήμης και της τεχνολογίας είναι τέτοιο που μπορεί να τις εγγυηθεί αλλά αυτό που μπαίνει εμπόδιο είναι η οργάνωση της παραγωγής με κριτήριο και σκοπό το κέρδος.