Ο Μαρινάκης κάνει στο Ελληνικό Ποδόσφαιρο ό,τι κάνει ο Τραμπ στην Αμερική

Καθημερινή αθλητική στήλη,

αποκλειστικά για χουλιγκάνους, λοβοτομημένους και κάφρους

 

*** Χουλιγκάνοι, Λοβοτομημένοι και Κάφροι όλων των ομάδων,

όλων των κομμάτων

και όλων των θρησκειών,

σάς χαιρετώ…

 

*** 20 Ιανουαρίου 2009-20 Ιανουαρίου 2017·

ο ηγέτης τού «Δημοκρατικού Κόμματος» Μπαράκ Ομπάμα,

εκλέγεται επί δύο τετραετίες πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών

και επί διακυβερνήσεώς του αποκαθίσταται σε μεγάλο βαθμό η ηρεμία

στο εσωτερικό τής αμερικανικής υπερδύναμης.

 

Όμως, η εποχή είναι δύσκολη για την απανταχού Δημοκρατία,

καθώς οι περιοχές που αποτελούν τις «πολεμικές ζώνες» τής Υφηλίου

δεν σταματούν να παράγουν πρόσφυγες·

η τραγική κατάσταση που επικρατεί σε χώρες όπως η Συρία,

αποτελούν το νερό στον μύλο τού Φασισμού

και οι ακραίες ιδεολογίες κερδίζουν παντού έδαφος.

Αναπόφευκτα, προέκυψε ως «Πλανητάρχης» ο φασίστας Τραμπ.

…

 

Ο Τραμπ υπήρξε ένας αδίστακτος και στυγνός οπορτουνιστής,  

που έχτισε την αυτοκρατορία του με αφετηρία τα «Media»

και εκμεταλλευόμενος στο έπακρο τα χαμερπή ένστικτα τής Μάζας.

Διαθέτοντας, λοιπόν, βαθιά γνώση τής έννοιας «Μέσος Άνθρωπος»,

και όντας «Μύστης τής Χειραγώγησης»,

κατέφερε να φτάσει στο ύπατο αξίωμα των «Η.Π.Α.».

 

Η θητεία του συνοδεύθηκε από αναρίθμητα ατοπήματα,

που μετέτρεπαν συχνά την Αμερική σε αρνητική πρωταγωνίστρια

και σε διεθνή περίγελο.

Παρ’ ότι, λοιπόν,

στις εκλογές που είχαν ορισθεί για την 3η Νοεμβρίου 2020,

αντίπαλος τού θλιβερού ρεπουμπλικανού προέδρου

επρόκειτο να ετίθετο ο υποτονικός και γηραλέος Τζο Μπάϊντεν,

η ήττα για τον διαφθορέα με το αλλόκοτο πορτοκαλί μαλλί εφάνταζε σίγουρη.

 

Όμως,

εδώ δεν είχαμε να κάνουμε με άτομο που θα αποδεχόταν την (όποια) ήττα του,

αλλά με έναν εμμονικό επιβητορίσκο που θα έκανε τα πάντα

προκειμένου να εγύριζε το κλίμα προς όφελός του.

Έτσι, πολλές εβδομάδες πριν από τη διεξαγωγή των εκλογών,

ο Τραμπ έβγαλε το βαρύ του όπλο από το συρτάρι του..:

«Νοθεία».

 

Το Αφήγημα τής Νοθείας.

Η απόλυτη εκδοχή τού «Win–Win Situation»:

«Αν χάσουμε, έχουμε ήδη έτοιμο το Άλλοθι

(και -έχοντας ήδη προετοιμάσει το έδαφος-

αρχίζουμε να ουρλιάζουμε ότι μάς εκλάπη η νίκη),

αν νικήσουμε, θριαμβολογούμε λέγοντας πως

“Παρ’ ότι οι αντίπαλοι πήγαν να μάς κλέψουν τη νίκη,

εμείς είμαστε ασταμάτητοι και κατορθώσαμε να νικήσουμε…”.».

 

Ο Τραμπ εγνώριζε απ’ έξω κι ανακατωτά το ακροατήριό του·

ένα πνευματικώς καθυστερημένο, μεσαιωνικό, ακροδεξιό ακροατήριο, 

με σχιζοειδή ροπή στη Συνωμοσιολογία.

Ο Τραμπ ήξερε πώς να ταΐσει τούς εκλογείς του,

ήξερε τι επιθυμούσαν να ακούσουν και πώς να τούς συσπειρώσει γύρω του.

Και το έκανε χωρίς τον παραμικρό δισταγμό.

 

*** Μάς θυμίζει κάτι όλο αυτό το ζοφερό πλαίσιο;

Φυσικά και μάς θυμίζει.

Πολλά μάς θυμίζει…

 

Πάμε να αντικαταστήσουμε το επώνυμο «Τραμπ» από το επώνυμο «Μαρινάκης»

και θα διαπιστώσουμε τις φωτοτυπικές ομοιότητες.

Ξεκινάμε από το πρόσφατο παρελθόν

και σταδιακώς θα πηγαίνουμε πίσω στον Χρόνο…

…

 

Ήταν 17 Ιουλίου 2020 όταν ο πρώην διεθνής Άγγλος διαιτητής Μαρκ Κλάτενμπεργκ

επελέγη ως ο νέος πρόεδρος τής Κεντρικής Επιτροπής Διαιτησίας τής «Superleague».

Σύντομα, επρόκειτο να αισθανόταν στο πετσί του,

σε ποια τεταρτοκοσμική μπανανία έχει έρθει να προσφέρει τις υπηρεσίες του.

 

Δι’ ασήμαντον αφορμήν

και ενεργώντας με τη δοκιμασμένη συνταγή τής προληπτικής καταγγελίας,

η «Π.Α.Ε.» που έχει συνδέσει το όνομά της

με τούς ντροπιαστικούς όρους «Παράγκα», «Εγκληματική Οργάνωση», «Συμμορία»,

η «Π.Α.Ε.» -εν κατακλείδι-

που ασελγεί από το φθινόπωρο τού ’96 στο Ελληνικό Ποδόσφαιρο

και διασπείρει παντί τρόπω τη Σαπίλα,

αυτή η «Π.Α.Ε.», λοιπόν,

εξεκίνησε μία ολομέτωπη και απολύτως εκφοβιστική επίθεση κατά τού Κλάτενμπεργκ,

ισχυριζόμενη ότι υφίσταται διαιτητικές αδικίες.

 

Ήταν ακριβώς η ίδια μέθοδος που η συγκεκριμένη «Π.Α.Ε.»

-ήτοι, η «Π.Α.Ε. Ολυμπιακός»-

εφήρμοσε και στο περυσινό πρωτάθλημα·

ήταν Νοέμβριος τού ’19 όταν ο Βαγγέλης Μαρινάκης και τα ενεργούμενά του

επιδίδονταν ήδη σε ενορχηστρωμένες επίσημες φωνασκίες και διαμαρτυρίες,

ισχυριζόμενοι ότι το πρωτάθλημα ήταν «στημένο» υπέρ τού Π.Α.Ο.Κ.

(κι ας βρισκόταν μπροστά στη βαθμολογία -βραχεία κεφαλή- ο Ο.Σ.Φ.Π.).

 

Εν τέλει, το «στημένο πρωτάθλημα» βάφτηκε κατακόκκινο,

με την αγαστή συνεργασία που προσέφεραν για την επίτευξη τού «ιερού σκοπού»

ο «Χείριστος Υφυπουργός Αθληισμού»

και η ευρισκόμενη σε διατεταγμένη υπηρεσία «Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού»

που εφηύρε την πολυϊδιοκτησία ανάμεσα στον Π.Α.Ο.Κ. και την Ξάνθη.

 

Ο Ολυμπιακός είχε κατακτήσει με 18 βαθμούς διαφορά,

ένα πρωτάθλημα που οι διοικούντες του είχαν χαρακτηρίσει ως «στημένο»

και μάλιστα είχαν απειλήσει με αποχώρηση τής ομάδας από τη διοργάνωση.

Στην εύλογη απορία

«Πώς γίνεται να κατακτάτε ένα πρωτάθλημα

που είχε προαποφασιστεί ότι θα το έπαιρνε ο αντίπαλός σας;»,

η απάντηση ήταν ακριβώς αυτή που θα έδινε και ο Τραμπ

σε περίπτωση που είχε επικρατήσει στις πρόσφατες εκλογές..:

«Είμαστε τόσο άξιοι, που νικήσαμε και τη Νοθεία.».

 

*** Και να ’ταν μόνο αυτές οι ομοιότητες…

 

Ο Τραμπ διέσπειρε επί τέσσερα χρόνια στην Αμερικανική Κοινωνία

τον Ρατσισμό, τη Μισαλλοδοξία, τον Οπορτουνισμό, τον Φασισμό.

Οι άνθρωποι μαύρου χρώματος

(δεν χρησιμοποιώ τον όρο «έγχρωμοι»,

διότι είναι ο πιο ρατσιστικός, θλιβερός και ανισσόροπος προσδιορισμός που υπάρχει),

υπέφεραν βάναυσα επί παρακρατικής διακυβερνήσεως Τραμπ

και υπέστησαν πολυεπίπεδες γκετοποιήσεις

από το ούγκανο ακροατήριο τού αποκρουστικού μεγιστάνα.

 

Πρόκειται για το ίδιο βοθρώδες ακροατήριο (στη νεοελληνική εκδοχή του),

που -μέσω τηλεοπτικού βήματος- απεκάλεσε «πίθηκο» τον Θανάση Αντετοκούνμπο,

πρόκειται για το ίδιο βοθρώδες ακροατήριο,  

που -μέσω τηλεοπτικού βήματος- απευθυνόταν στον Εμάνουελ Ολισαντέμπε

με κραυγές μαϊμούς και πετώντας του μπανάνα.

 

*** Συνεχίζουμε…

 

Ο Τραμπ -όπως προανέφερα-

διέσπειρε επί τέσσερα χρόνια στην Αμερικανική Κοινωνία

τον Ρατσισμό, τη Μισαλλοδοξία, τον Οπορτουνισμό, τον Φασισμό· 

ως εκ τούτων,

απετέλεσε φυσική συνεπαγωγή ότι αυτός ο αμετανόητος εγωμανής

-εφαρμόζοντας τη δυστοπική συνταγή τού «Διαίρει και Βασίλευε»-

υπεδαύλισε συστηματικά τη Βία.

 

Έτσι, διόλου τυχαίες ήταν -κατά τη διάρκεια τής θητείας του-

οι απανωτές δολοφονίες πολιτών μαύρου χρώματος

από αδίστακτους αριοφυλετίζοντες «μπάτσους»·

η πλέον χαρακτηριστική περίπτωση, ήταν η δολοφονία τού Τζορτζ Φλόϊντ,

ο οποίος -πριν φύγει με τόσο βασανιστικό τρόπο από τα εγκόσμια-

μάς άφησε ως πένθιμο κληροδότημα τη φράση που επαναλάμβανε

όταν το γόνατο τού ένστολου ανθρωποειδούς Ντέρεκ Σόβιν

τού έφραζε την αναπνοή επί 8 λεπτά και 45 δευτερόλεπτα:
«I Can’t Breathe.».

(«Δεν μπορώ να αναπνεύσω.»)

…

 

Τηρουμένων των αναλογιών,

αντίστοιχη περίπτωση βίας -ανάμεσα σε πολλές ακόμη-

ήταν η απόπειρα ανθρωποκτονίας εις βάρος τού διαιτητή Θανάση Τζήλου

που υποδαυλίσθηκε από ένα εγχώριο πολυπλόκαμο σύστημα εξουσίας

(άκρως επιθετικές δηλώσεις από την «Π.Α.Ε. Ολυμπιακός»

και σωρεία αρνητικών αναφορών

από τα πάσης φύσεως «Μ.Μ.Ε.» που ελέγχει ο ιδιοκτήτης της).

 

Μία απόπειρα ανθρωποκτονίας

που -οποία σύμπτωσις- προαναγγέλθηκε από τα σεσημασμένα τηλεοπτικά ούγκανα

και εξετελέσθη από εγκληματίες

που -όπως έχει αποδείξει η ιχνηλάτηση των τηλεφωνικών συνομιλιών-

βρισκόντουσαν σε επικοινωνία με άτομα τού ευρύτερου «ερυθρόλευκου» περιβάλλοντος.

 

Μάλιστα, ένας αστυνομικός που ανήκει στην ασφάλεια τού εφοπλιστή,

εδικαιολόγησε τις τηλεφωνικές κλήσεις

που έκανε στο επίμαχο διάστημα με έναν από τούς κακοποιούς,

ισχυριζόμενος -χωρίς ίχνος αιδούς-

ότι η επικοινωνία τους είχε ως περιεχόμενο την ανταλλαγή χριστουγεννιάτικων ευχών

(κατά πώς φαίνεται,

ο Βαγγέλης Μαρινάκης δεν είναι μόνο «Διδάκτωρ Ήθους»,

αλλά και «Διδάκτωρ Αγάπης»·

ένας σπάνιος ιεραπόστολος,

που υπό την σκέπην τής μεγάθυμης ψυχής του

οι αστυνομικοί και οι εγκληματίες ξεχνούν τις μικροδιαφορές τους

και πλημμυρίζουν από αισθήματα συναλληλίας).

 

*** Πάμε σε επόμενη σημειολογία…

 

Τηρουμένων των αναλογιών,

ΚΑΙ η επονείδιστη εισβολή των ούγκανων τού Τραμπ στο Καπιτώλιο,

έχει την αντίστοιχη πρόγονό της στο Ελληνικό Ποδόσφαιρο·

μιλάω, φυσικά,

για την εισβολή των χιλιάδων ερυθρόλευκων ούγκανων στον αγωνιστικό χώρο

και για την επίθεσή τους προς τούς ποδοσφαιριστές τού Παναθηναϊκού,

αμέσως μετά τη λήξη τού πιο στημένου ντέρμπι στην Ιστορία τού Ελληνικού Ποδοσφαίρου.

 

Να…, δείτε…,

αυτός εδώ ο υπάνθρωπος που έγινε «Σύμβολο τής Αμερικανικής Ηλιθιότητας»,

θα μπορούσε κάλλιστα να ήταν ένα από τα κυρίαρχα πρόσωπα

σε εκείνην τη θλιβερή βραδιά στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης»

(αχ, έρμε Γεώργιε Καραϊσκάκη,

με τι άτομα και με τι καταστάσεις σού έμελλε να συνδέεσαι μεταθανατίως).

 

*** Τέλος, έχουμε το ύστατο «Τηρουμένων των αναλογιών»,

το οποίο είναι και το πλέον οδυνηρό για τον νυν ιδιοκτήτη τού Ολυμπιακού.

 

Όπως ο Τραμπ έχει χάσει το έρεισμά του μέσα στο ίδιο του το κόμμα

-με κορωνίδα τής εσωκομματικής ήττας του,

την εκκωφαντική αποστασιοποίηση που εξεδήλωσε ο αντιπρόεδρός του, ο Μάϊκλ Πενς,

μετά τα ντροπιαστικά και αιματηρά γεγονότα στο Καπιτώλιο-

έτσι και ο Βαγγέλης Μαρινάκης

αδυνατεί να κατακτήσει στην καρδιά τού κόσμου τής ομάδας, 

την περίοπτη θέση που κατέχει ο χαρισματικός Σωκράτης Κόκκαλης

(δεν αθωώνω τον Κόκκαλη για τα ποδοσφαιρικά εγκλήματά του

και για την εν γένει επίδρασή του στη Νεοελληνική Κοινωνία,

αλλά σε επίπεδο προσωπικότητας, αίγλης, πρεστίζ, συλλογικής επιδραστικότητας

και -κυρίως- ευφυΐας,

προηγείται έτη φωτός στη σύγκριση με τον διάδοχό του·

εξ ου και η λυσσαλέα διαρκής προσπάθεια

που καταβάλλουν ο Μαρινάκης και τα φερέφωνα-ενεργούμενά του,

προκειμένου να αποδομήσουν τον Κόκκαλη στη συνείδηση των φιλάθλων τού Ολυμπιακού).

 

*** Επιμύθιο:

Η Βλακεία είναι Ανίκητη.

Ο Τραμπ είναι ο μεγάλος νικητής των Αμερικανικών Εκλογών.

Ο Μαρινάκης είναι ο μεγάλος νικητής τού Ελληνικού Πρωταθλήματος

(και τής Ελληνικής Δικαιοσύνης, και τής Ελληνικής Πολιτικής, και τής Ελληνικής Κοινωνίας).

 

Η Βλακεία είναι Ανίκητη.

Το «Ρεπουμπλικανικό Κόμμα» θα είχε νικήσει στις Αμερικανικές Εκλογές

αν δεν γινόταν νοθεία.

Ο Ολυμπιακός θα είχε πάρει τα πρωταθλήματα τού 2004, τού 2010, τού 2019,

αν δεν γινόταν νοθεία·

το 2004 ήταν το «πρωτάθλημα τού Δούρου»,

το 2010 ήταν το «πρωτάθλημα τού Πατέρα»,

το 2019 ήταν το «πρωτάθλημα των Πρεσπών».

 

Ένα πανυβλαμμένο ακροατήριο,

που είναι έτοιμο να πιστέψει τα πάντα

αρκεί να βρεθεί κάποιος που θα τού τα προσφέρει στο πιάτο.

 

Ένα πανυβλαμμένο και παντελώς ανήθικο ακροατήριο,

που θα ξεχυνόταν αλαλάζον στους δρόμους

αν στο περιβόητο ηχητικό που είχε αποκαλύψει ο Μάκης Τριανταφυλλόπουλος το 2002,

ακουγόταν -επί παραδείγματι- η φράση

«Ο Παναθηναϊκός και το Αιγάλεω να κερδάνε, και όλοι οι άλλοι να πά’ να γαμηθούνε…».

 

Ένα πανυβλαμμένο ακροατήριο που αλλάζει άρδην την ηθική του

ανάλογα με το «Χρώμα τής Διαφθοράς».

Πώς θα πάει μπροστά η Ελλάδα

όταν αυτό το πανυβλαμμένο και παντελώς ανήθικο ακροατήριο έχει δικαίωμα ψήφου;

Πώς θα πάει μπροστά η Ελλάδα

όταν αυτό το πανυβλαμμένο και παντελώς ανήθικο ακροατήριο

συστήνεται ως «Η Καρδιά τού Πρωταθλητή»;

 

Η Ελλάδα είναι Νικημένη.

Η Δημοκρατία είναι Νικημένη.

Η Βλακεία είναι Ανίκητη.  

 

Ο Αθλητάμπουρας

 

(Ο «Αθλητάμπουρας» έχει πλέον τον δικό του λογαριασμό στο Twitter.
Ακολουθήστε τον, με δική σας ευθύνη,
στη διεύθυνση https://twitter.com/Athlitampouras)