Γέμισε η Λάρισα με Barber Shops, Lumbersexuals και Metrojacks…

Τα τελευταία χρόνια γέμισε η Λάρισα με Barber Shops, έτσι λέμε πλέον τα μπαρμπέρικα…

Μιλάμε για τα στυλάτα κουρεία μόνο για άνδρες, με websites, Facebook και Instragram, αυτά με τα μοδάτα ονόματα – Walk the line Barber Shop, The two barbers,  Barberista, Barber Shop Corleone, Me and my Monkey Barber Shop –αυτό έχει και μπαρ για τα ποτά σας- αλλά και πιο ρετρό… Το Κουρείο της Κόμισσας και Κουρείο του 78 –  που γίνονται ξανά σημεία συνάντησης και συναναστροφής ανδρών.

Λαρισαίοι Lumbersexuals και Metrojacks σπεύδουν να απολαύσουν ένα παραδοσιακό ξύρισμα με φαλτσέτα και κομπρέσες με ζεστές και κρύες πετσέτες, να τριμμάρουν και να περιποιηθούν τα μούσια, τα μουστάκια και τις γενειάδες τους!

Η γενειάδα, θα συμφωνήσω, τις περισσότερες φορές δίνει μια κάποια γοητεία παραπάνω, λίγο «αλήτικη», λίγο πιο ροκ, λίγο πιο hipster, λίγο πιο στυλ διανοούμενου, intellectuel τύπου που αφήνει και ένα μυστήριο να υπάρχει από πίσω…

μα τι στην ευχή είναι ο Lumbersexual;;;

Ο Lumbersexual (μια λέξη που προέρχεται από το lumberjack, ξυλοκόπο) εμφανίστηκε το 2016 και είναι ο άντρας που μοιάζει σαν να βγήκε κατευθείαν από τα δάση. Έχει καλοφτιαγμένη γενειάδα, παντού τατουάζ, πίνει μπύρα ή ουίσκι και η αρρενωπότητά του ξεχειλίζει. Δεν ξοδεύει -θεωρητικά- χρόνο να πλυθεί και να καλλωπιστεί, είναι αυτός ο macho άντρας που ξέρει να φτιάχνει ότι χαλάει στον σπίτι και πάντα ψάχνει μια πριγκίπισσα για να σώσει. Κάνει μπαρότσαρκα,  προτιμά το μπάρμπεκιου από το σούσι και παρόλο που μοιάζει με ξυλοκόπος που κουβαλάει μόνο το τσεκούρι του και ένα πακέτο τσιγάρων, καβαλάει backpacks για MacBook Air, smartphone, ipod και γυαλιά ηλίου. Φοράει καρό φανελένια πουκάμισα,  τζιν σε διαφορετικά χρώματα, στρογγυλά ή τετράγωνα γυαλιά ηλίου και πάντα, μα πάντα έχει μια πλούσια γενειάδα.

Και ο MetroJack;;;

Είναι ή πολύ απλή, καθαρότερη, γυαλισμένη και πολύ περιποιημένη έκδοση του Lumbersexual. Μπορείτε να πείτε ότι αυτός ο άνδρας είναι κάτι ανάμεσα σε ένα metrosexual και σε έναν lumbersexual. Αυτό είναι που ονομάζουμε MetroJack (ο όρος επινοήθηκε από τον Tom Puzak, Gear Junkie). Εικόνα Harvey Specter με γένια (Gabriel Macht στο Suits. Κάποιος που μοιάζει σκληρός αλλά νοιάζεται. Move away lumbersexual! The “Metrojack” is here.

Και για να μην μπερδευόμαστε….

Αλλά πως φτάσαμε να ταυτίζουμε τη γενειάδα με το στυλ και την αρρενωπότητα; Να μιλάμε για Lumbersexuals και Metrojacks;

Φαίνεται πως το δίλλημα ανάμεσα στο ξύρισμα ή τα γένια απασχόλησε διαχρονικά την ανθρωπότητα.

Οι Αρχαίοι Αιγύπτιοι, για παράδειγμα, όχι μόνο ξυρίζονταν αλλά έκαναν και αποτρίχωση. Η γενειάδα ήταν ενδεικτική ελλιπούς προσωπικής φροντίδας και ηθικής, ενώ πολλοί Φαραώ είχαν περιποιημένο goatee. Ο Μέγας Αλέξανδρος καθιέρωσε το ξύρισμα θέλοντας να μιμηθεί τις κλασσικές απεικονίσεις των αιώνια νεανικών θεών, αν και υπάρχει και μια άποψη που υποστηρίζει ότι διέταζε τους άντρες του να ξυρίζονται τακτικά για να μην τους πιάνει ο εχθρός από τα γένια. Ο Μεγάλος Πέτρος είχε αντίθετη γνώμη. Επέβαλε στους αξύριστους φόρο γενειάδας που καταβάλλονταν στις εισόδους των πόλεων. Κάτι σαν διόδια.

Στα μεσαιωνικά χρόνια, οι άντρες της Εκκλησίας θεωρούσαν το ξυρισμένο κεφάλι και πρόσωπο ως δείγμα αγιότητας και καλοσύνης και έφτασαν μέχρι να το καταγράψουν σε νόμο. Οι άντρες στην εποχή της Αναγέννησης άρχισαν να προτιμούν τα γένια από το holy save, αλλά οι γενειάδες περικόπηκαν και πάλι με νέους νόμους που επιβλήθηκαν από τα βασιλικά δικαστήρια.

Αλλά η καθολική κατάρρευση της μόδας των ξυρισμένων προσώπων εντοπίζεται στα μέσα του 19ου αιώνα. Οι επαναστάσεις στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες κήρυξαν τα ανθρώπινα δικαιώματα, επενδύοντας στο φύλο και όχι στην κοινωνική τάξη. Όπως θα περίμενε κανείς, οι πιο ριζοσπαστικοί δημοκράτες και σοσιαλιστές ήταν οι πιο ενθουσιώδεις γενειοφόροι. Μέχρι τα μέσα του αιώνα όμως, αποσυνδέθηκε η σχέση ανάμεσα στον ριζοσπαστισμό και τα γένια, επιτρέποντας στους άνδρες όλων των τάξεων και πολιτικών απόψεων να διεκδικήσουν την… αρρενωπότητά τους.

Πάντα, όμως, υπήρχε μια ανησυχία… Η ανδρική κυριαρχία αμφισβητήθηκε από τον εκκολαπτόμενο φεμινισμό τόσο στον ιδιωτικό όσο και στον δημόσιο τομέα. Αυτή η πρόκληση ενίσχυσε την αποφασιστικότητα των ανδρών να εγκαταλείψουν τα ξυράφια. Εκείνοι που υπερασπιζόταν τις γενειάδες τους επαίνεσαν για την καθιέρωση μιας ασυναγώνιστης φυσικής αντίθεσης μεταξύ ανδρών και γυναικών που αποδεικνύει ανδρική υπεροχή.

Τη δεκαετία του 1850 κάποιοι δημοσιογράφοι του Λονδίνου έγραψαν ένα είδος…  μανιφέστου για τα γένια και την υπεροχή του ανδρικού φύλου που χρειάζονταν γενειάδες για να προστατευθεί από τις θύελλες… του Fleet Street.

Σήμερα, όπως και το 1850, υπάρχει μια ανανεωμένη αβεβαιότητα σχετικά με το φύλο, έχει αποδειχθεί δύσκολο να αστυνομεύσουμε το όριο μεταξύ του αρσενικού και του θηλυκού και οι γυναίκες έχουν καταλάβει ισχυρή θέση στον κοινωνικό και πολιτικό βίο.

Όπως έκαναν τότε, οι άνδρες από κάθε περιοχή, φυλή, τάξη και πολιτική τοποθέτηση μεγαλώνουν πάλι γενειάδες για να δηλώσουν την πραγματικότητα της αρρενωπότητας, καθώς και τη δική τους ανδρική ταυτότητα που κινείται ανάμεσα στον τύπο του Metrosexual, Lumbersexual και πλέον στον Metrojack.

Εσείς ποιον προτιμάτε; Τον lumbersexual ή τον Metrojack σαν… απόλυτο δείγμα αρρενωπότητας που λούζει, βάζει conditioner και ειδικό λάδι, χτενίζει και τριμμάρει τη γενειάδα του στα Barber Shops της Λάρισας;

 Ρεπορτάζ: Εύη Μποτσαροπούλου