Τα 14 φίδια που θα συναντήσετε στο Πήλιο – Ποια είναι επικίνδυνα

Όλο και πιο συχνά το τελευταίο χρονικό διάστημα τα ρεπορτάζ των ΜΜΕ αναφέρουν εμφανίσεις φιδιών ακόμη και σε κατοικημένες περιοχές.

– Πόσο ενήμεροι όμως είμαστε για την επικινδυνότητα αυτών των ερπετών και πόσο δικαιολογείται ο τρόμος που νιώθουμε στην όψη τους;

Το TheNewspaper.gr απαντά στο ερώτημα κάνοντας μία μίνι έρευνα για τα φίδια που μπορεί να συναντήσουμε στη Μαγνησία και κυρίως στο Πήλιο. Όπως θα διαπιστώστε ελάχιστα είναι τα φίδια που ζουν στην περιοχή μας και αποτελούν πραγματικό κίνδυνο για τον άνθρωπο.

Ίσως μετά από το αφιέρωμα που ακολουθεί, δούμε με διαφορετικό μάτι τα ερπετά που αποτελούν σημαντικό κρίκο στην πανίδα, τόσο της περιοχής όσο και γενικότερα του πλανήτη που φιλοξενούμαστε…

Ας συστηθούμε με τα φίδια του Πηλίου και ολόκληρης της Μαγνησίας:

• Ο έφιος (Dolichophiscaspius) αποτελεί ένα φίδι της οικογένειας Colubridae. Πρόκειται για μη δηλητηριώδες και ακίνδυνο για τον άνθρωπο φίδι. Ημερόβιο, δραστήριο φίδι, αρκετά νευρικό και γρήγορο. Αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα σε μήκος φίδια στην Ελλάδα και την Ευρώπη, καθώς μπορεί να φτάσει τα 200cm. Τρέφεται με τρωκτικά και σαύρες, αλλά και με άλλα φίδια και πτηνά. Τα νεαρά άτομα τρέφονται με έντομα και μικρές σαύρες. Θα αμυνθεί σθεναρά αν απειληθεί σηκώνοντας το μπροστινό μέρος του σώματος ψηλά, “σφυρίζοντας” δυνατά και προσποιούμενο επίθεση.

• Το αγιόφιδο (Telescopusfallax) αποτελεί ιοβόλο είδος φιδιού, αλλά με ασθενές δηλητήριο. Επίσης είναι οπισθόγλυφο, που σημαίνει ότι τα δόντια που  εκχέουν το δηλητήριο βρίσκονται στο εσωτερικό της στοματικής κοιλότητας. Επομένως είναι εντελώς ακίνδυνο για τον άνθρωπο.

• Ο Λαφιάτης ή Λαφίτης (Εlaphequatuorlineata) είναι μη-δηλητηριώδες φίδι και είναι το μεγαλύτερο είδος φιδιού που συναντάται στην Ελλάδα. Έχει μήκος γύρω στα 150 εκατοστά, μπορεί όμως και να ξεπεράσει τα 200 εκατοστά. Τα ενήλικα έχουν ένα κιτρινωπό καφέ ή μαύρο χρώμα και τέσσερις μαύρες γραμμές που ξεκινούν από το μάτι του και φτάνουν μέχρι την ουρά. Κυνηγά κυρίως στο έδαφος αλλά σκαρφαλώνει συχνά σε δέντρα και θάμνους. Κολυμπά επιδέξια. Τρέφεται με μικρά θηλαστικά όπως αρουραίους και άλλα, μικρά κουνέλια, πτηνά, σαύρες, αμφίβια και αυγά. Ζευγαρώνει την άνοιξη και τα θηλυκά γεννούν 3-18 αυγά. Είναι φίδι που δαγκώνει αν αρπαχτεί.

• Η κοινή οχιά (Viperaammodytes) είναι ένα ιοβόλο φίδι. Αποτελεί το πιο κοινό από τα πέντε είδη οχιάς που απαντώνται στον ελλαδικό χώρο. Φέρει ένα χαρακτηριστικό «κερατάκι» στο άκρο του ρύγχους του. Το κεφάλι του είναι σχετικά μεγάλο και τριγωνικό ενώ το σώμα του είναι κοντό (κάτω από 1 μέτρο) και χονδρό σε σχέση με το τυπικό λεπτό και μακρύ σώμα της πλειονότητας των φιδιών, ενώ η ουρά της είναι κοντή, λεπτή και μυτερή στην άκρη. Είναι ένα μεσαίου μεγέθους φίδι με το μήκος του σπανίως να φτάνει το ένα μέτρο. Η οχιά δεν είναι ευκίνητη οπότε η χρήση του δηλητηρίου για τη θανάτωση της τροφής αποτελεί τη μοναδική της επιλογή. Το δηλητήριο είναι ισχυρό και δυνητικά επικίνδυνο για τον άνθρωπο.

• Το σπιτόφιδο (zamenissitula) είναι μη δηλητηριώδες φίδι. Το μήκος του φτάνει έως 120 εκατοστά. Συνήθως τρέφεται με τρωκτικά, αλλά μπορεί φάει και σαύρες ή πτηνά. Η ονομασία Σπιτόφιδο προήλθε όταν σε κάποιες περιοχές οι άνθρωποι τα έβαζαν εσκεμμένα στους αποθηκευτικούς χώρους για τον έλεγχο των τρωκτικών.

• Η σαΐτα (Platycepsnajadum) αποτελεί ένα μη δηλητηριώδες και ακίνδυνο για τον άνθρωπο φίδι. Ημερόβιο, πολύ νευρικό και ασύγκριτα γρήγορο φίδι, που κυνηγά επίμονα την λεία του μερικές φορές για μεγάλες αποστάσεις. Μπορεί να φτάσει μέγιστο μήκος 135cm, συνήθως όμως λιγότερο. Θεωρείται και είναι το πιο γρήγορο φίδι της Ελλάδας.

• Το λιμνόφιδο (Natrixtessellate) είναι ένα υδρόφιλο είδος φιδιού, που περνάει ένα μεγάλο μέρος του χρόνου του κυνηγώντας κάτω από το νερό – γλυκό ή θαλασσινό. Μέσα στο νερό κινείται πολύ γρήγορα και επιδέξια. Η κύρια διατροφή αυτού του φιδιού είναι ψάρια, βατράχια και φρύνοι. Είναι γνωστό για την άσχημη μυρωδιά που βγάζει όταν βρεθεί σε κίνδυνο, αλλά και το σφύριγμα που κάνει. Συχνά προσποιείται το νεκρό γυρίζοντας ανάποδα, με ανοιχτό το στόμα και την γλώσσα έξω. Δεν είναι επικίνδυνο και φτάνει συνήθως τα 80 εκ.

• Το ερημόφιδο ή βόας της άμμου (Eryxjaculus) αποτελεί το μοναδικό είδος βόα στην Ελλάδα και την Ευρώπη. Είναι μη δηλητηριώδες και εντελώς ακίνδυνο για τον άνθρωπο. Μπορεί να φτάσει τα 80cm σε ολικό μήκος. Τρέφεται με τρωκτικά, μικρές σαύρες, νεοσσούς, καθώς και με ασπόνδυλα.

• Το νερόφιδο (Natrixnatrix)είναι ένα μη δηλητηριώδες είδος φιδιού. Βρίσκεται συχνά κοντά σε νερό και τρέφεται με έντομα, με αμφίβια και μικρά ψάρια. Επίσης τρώει και σκορπιούς που είναι επικίνδυνοι για τον άνθρωπο. Αν και έχει μεγάλη ομοιότητα με την οχιά πρόκειται για ένα τελείως άκακο και ντροπαλό φίδι.

• Η στεφανοφόρος (Coronellaaustriaca) αποτελεί ένα μη δηλητηριώδες και ακίνδυνο για τον άνθρωπο φίδι. Φέρει χαρακτηριστική ράβδωση που ξεκινά από τα ρουθούνια, “αγγίζει” το μάτι και συνεχίζει έως την αρχή του κεφαλιού. Σε αυτό το χαρακτηριστικό βασίζεται και η κοινή ονομασία της (στεφάνη + φέρω). Ολικό μήκος έως 70cm, πολύ σπάνια περισσότερο. Ημερόβιο, ντροπαλό φίδι που αποφεύγει τις υψηλές θερμοκρασίες.

• Ο Λαφίτης του Ασκληπιού (Zamenislongissimus) είναι ένα μη δηλητηριώδες φίδι. Το μήκος του φτάνει τα 2 μέτρα και γι’ αυτό θεωρείται από τα μεγαλύτερα φίδια της Ευρώπης παρόλο που δεν είναι όσο ογκώδες όσο ο Λαφιάτης. Ο λαφίτης του Ασκληπιού έχει πολιτιστική και ιστορική σημασία λόγω του ρόλου του στην Ελληνική και Ρωμαϊκή μυθολογία και τον επακόλουθο συμβολισμό. Είναι μακρύ, λεπτό, σκούρο και συνήθως χαλκόχρωμο, με ομαλές λεπίδες που του δίνουν μια μεταλλική γυαλάδα.

• Η δεντρογαλιά, λέγεται και ζαμενής (Hierophisgemonensis) είναι ανιοβόλο φίδι (χωρίς δηλητήριο). Φθάνει σε μήκος τα 120 εκ και έχει μικρό κεφάλι, χρώμα λαδί με μαύρα στίγματα στη ράχη του και άσπρο στην κοιλιά. Η ουρά του είναι πολύ λεπτή και φτάνει τα 30 εκ. Η τροφή του περιλαμβάνει μικρά ερπετά και τρωκτικά αλλά και πτηνά. Ο ζαμενής δεν θεωρείται επικίνδυνο φίδι από την άποψη ότι δεν έχει δηλητήριο, ωστόσο μπορεί να επιτεθεί στον άνθρωπο.

• Ο Τυφλίνος (ΧerotyphlopsVermicularis) είναι τυφλό φίδι, προσαρμοσμένο στην υπόγεια ζωή. Συνήθως το μήκος του είναι μικρότερος από 30 εκατοστά και είναι το μικρότερο φίδι της Ευρώπης.Τρέφεται με μικρά ασπόνδυλα όπως μυρμήγκια, τερμίτες, μικρά αραχνοειδή κτλ, καθώς και με νύμφες ή προνύμφες αυτών. Τα ατροφικά του μάτια είναι σκεπασμένα με δέρμα. Η ουρά του έχει μυτερό τέλος και την χρησιμοποιεί στην μετακίνησή του μέσα στις τρύπες. Είναι εντελώς ακίνδυνο φίδι.

• Ο σαπίτης (Malpoloninsignitus) είναι ένα δηλητηριώδες, αλλά εντελώς ακίνδυνο για τον άνθρωπο φίδι, καθώς είναι οπισθόγλυφο (τα δόντια που εκχέουν το δηλητήριο βρίσκονται στο εσωτερικό της στοματικής κοιλότητας) με πολύ ασθενές δηλητήριο. Ημερόβιο φίδι με γρήγορη και νευρική κίνηση. Μπορεί να φτάσει τα 200cm σε μήκος. Ποικίλει σε χρωματισμούς. Έχει χαρακτηριστικό κεφάλι με έντονες τοξωτές καμπύλες ανάμεσα στο μέτωπο και το ρύγχος.

Συνοπτικός πίνακας:

Πηγή: thenewspaper.gr